ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ 3
1 Ո՛վ անմիտ Գաղատացիներ, ո՞վ ձեզ հմայեց, մինչդեռ ձեր մէջ, ձեր աչքերուն առջեւ Յիսուս Քրիստոս նախապէս նկարագրուեցաւ՝ խաչուած:
he nirbbodhA gAlAtilokAH, yuSmAkaM madhye kruze hata iva yIzuH khrISTo yuSmAkaM samakSaM prakAzita AsIt ato yUyaM yathA satyaM vAkyaM na gRhlItha tathA kenAmuhyata?
2 Սա՛ միայն կ՚ուզեմ սորվիլ ձեզմէ.- դուք Հոգին ստացաք Օրէնքին գործերո՞վ թէ հաւատքին հնազանդելով:
ahaM yuSmattaH kathAmekAM jijJAse yUyam AtmAnaM kenAlabhadhvaM? vyavasthApAlanena kiM vA vizvAsavAkyasya zravaNena?
3 Այդքան անմի՞տ էք. Հոգիով սկսաք, եւ հիմա մարմինո՞վ կ՚աւարտէք:
yUyaM kim IdRg abodhA yad AtmanA karmmArabhya zarIreNa tat sAdhayituM yatadhve?
4 Զո՞ւր տեղը այդքան չարչարուեցաք (եթէ զուր տեղն ալ ըլլար):
tarhi yuSmAkaM gurutaro duHkhabhogaH kiM niSphalo bhaviSyati? kuphalayukto vA kiM bhaviSyati?
5 Ուրեմն ա՛ն՝ որ ձեզի Հոգին կը հայթայթէ ու ձեր մէջ հրաշքներ կը գործէ, միթէ ձեր կատարած Օրէնքի գործերո՞ւն համար կ՚ընէ, թէ հաւատքի հնազանդութեան համար.
yo yuSmabhyam AtmAnaM dattavAn yuSmanmadhya AzcaryyANi karmmANi ca sAdhitavAn sa kiM vyavasthApAlanena vizvAsavAkyasya zravaNena vA tat kRtavAn?
6 ինչպէս Աբրահամ հաւատաց Աստուծոյ, եւ ատիկա արդարութիւն սեպուեցաւ անոր:
likhitamAste, ibrAhIma Izvare vyazvasIt sa ca vizvAsastasmai puNyArthaM gaNito babhUva,
7 Ուրեմն գիտցէ՛ք թէ անոնք որ հաւատքէն են՝ անո՛նք են Աբրահամի որդիները:
ato ye vizvAsAzritAsta evebrAhImaH santAnA iti yuSmAbhi rjJAyatAM|
8 Գիրքը, նախատեսելով թէ Աստուած հեթանոսները պիտի արդարացնէ հաւատքի միջոցով, նախապէս աւետեց Աբրահամի՝ ըսելով. «Քեզմո՛վ պիտի օրհնուին բոլոր ազգերը»:
Izvaro bhinnajAtIyAn vizvAsena sapuNyIkariSyatIti pUrvvaM jJAtvA zAstradAtA pUrvvam ibrAhImaM susaMvAdaM zrAvayana jagAda, tvatto bhinnajAtIyAH sarvva AziSaM prApsyantIti|
9 Ուստի անոնք որ հաւատքէն են՝ կ՚օրհնուին հաւատացեալ Աբրահամի հետ:
ato ye vizvAsAzritAste vizvAsinebrAhImA sArddham AziSaM labhante|
10 Որովհետեւ բոլոր անոնք որ Օրէնքին գործերէն են՝ անէծքի տակ են, քանի որ գրուած է. «Անիծեա՛լ ըլլայ ո՛վ որ չի յարատեւեր Օրէնքի գիրքին բոլոր գրուածներուն մէջ՝ զանոնք գործադրելու համար»:
yAvanto lokA vyavasthAyAH karmmaNyAzrayanti te sarvve zApAdhInA bhavanti yato likhitamAste, yathA, "yaH kazcid etasya vyavasthAgranthasya sarvvavAkyAni nizcidraM na pAlayati sa zapta iti|"
11 Իսկ բացայայտ է թէ ո՛չ մէկը կ՚արդարանայ Աստուծոյ առջեւ Օրէնքով, քանի որ “արդարը հաւատքո՛վ պիտի ապրի”:
Izvarasya sAkSAt ko'pi vyavasthayA sapuNyo na bhavati tada vyaktaM yataH "puNyavAn mAnavo vizvAsena jIviSyatIti" zAstrIyaM vacaH|
12 Բայց Օրէնքը հաւատքէն չէ, հապա՝ “այն մարդը որ կը գործադրէ զանոնք՝ պիտի ապրի անոնցմով”:
vyavasthA tu vizvAsasambandhinI na bhavati kintvetAni yaH pAlayiSyati sa eva tai rjIviSyatItiniyamasambandhinI|
13 Քրիստոս փրկանքով գնեց մեզ Օրէնքի անէծքէն՝ մեզի համար անիծուելով, (որովհետեւ գրուած է. «Անիծեա՛լ է ո՛վ որ փայտէն կը կախուի»)
khrISTo'smAn parikrIya vyavasthAyAH zApAt mocitavAn yato'smAkaM vinimayena sa svayaM zApAspadamabhavat tadadhi likhitamAste, yathA, "yaH kazcit tarAvullambyate so'bhizapta iti|"
14 որպէսզի Աբրահամի օրհնութիւնը գայ հեթանոսներուն վրայ՝ Քրիստոս Յիսուսի միջոցով. որպէսզի մե՛նք ալ ստանանք Հոգիին խոստումը՝ հաւատքի միջոցով:
tasmAd khrISTena yIzunevrAhIma AzI rbhinnajAtIyalokeSu varttate tena vayaM pratijJAtam AtmAnaM vizvAsena labdhuM zaknumaH|
15 Մարդոց սովորութեան համաձայն կը խօսիմ, եղբայրնե՛ր: Նոյնիսկ մարդո՛ւ մը վաւերացուցած կտակը ո՛չ մէկը կը ջնջէ, կամ ալ անոր վրայ ուրիշ բան մը կ՚աւելցնէ:
he bhrAtRgaNa mAnuSANAM rItyanusAreNAhaM kathayAmi kenacit mAnavena yo niyamo niracAyi tasya vikRti rvRddhi rvA kenApi na kriyate|
16 Ուրեմն խոստումները եղան Աբրահամի՛ եւ անոր զարմին: Չ՚ըսեր. «Եւ քու զարմերուդ», այսինքն՝ շատերո՛ւ: Հապա կը խօսի մէ՛կ զարմի մասին. «Եւ քու զարմիդ», որ Քրիստո՛ս է:
parantvibrAhIme tasya santAnAya ca pratijJAH prati zuzruvire tatra santAnazabdaM bahuvacanAntam abhUtvA tava santAnAyetyekavacanAntaM babhUva sa ca santAnaH khrISTa eva|
17 Բայց սա՛ կ՚ըսեմ. այն ուխտը՝ որ նախապէս Աստուծմէ վաւերացուեցաւ Քրիստոսով, չի կրնար չորս հարիւր երեսուն տարի ետք անվաւեր դառնալ Օրէնքէն՝ խոստումը ոչնչացնելով:
ataevAhaM vadAmi, IzvareNa yo niyamaH purA khrISTamadhi niracAyi tataH paraM triMzadadhikacatuHzatavatsareSu gateSu sthApitA vyavasthA taM niyamaM nirarthakIkRtya tadIyapratijJA loptuM na zaknoti|
18 Որովհետեւ եթէ ժառանգութիւնը Օրէնքէն է, ուրեմն ա՛լ խոստումէն չէ. բայց Աստուած խոստումո՛վ շնորհեց զայն Աբրահամի:
yasmAt sampadadhikAro yadi vyavasthayA bhavati tarhi pratijJayA na bhavati kintvIzvaraH pratijJayA tadadhikAritvam ibrAhIme 'dadAt|
19 Հապա ինչո՞ւ տրուեցաւ Օրէնքը: Ան աւելցաւ՝ օրինազանցութիւնները յայտնելու համար, (մինչեւ որ գար այն զարմը՝ որուն եղած էր խոստումը, ) եւ հրեշտակներու կողմէ պատուիրուեցաւ միջնորդի մը ձեռքով:
tarhi vyavasthA kimbhUtA? pratijJA yasmai pratizrutA tasya santAnasyAgamanaM yAvad vyabhicAranivAraNArthaM vyavasthApi dattA, sA ca dUtairAjJApitA madhyasthasya kare samarpitA ca|
20 Իսկ միջնորդը՝ միայն մէ՛կ անձի միջնորդ չէ. սակայն Աստուած մէկ է:
naikasya madhyastho vidyate kintvIzvara eka eva|
21 Ուրեմն Օրէնքը հակառա՞կ է Աստուծոյ խոստումներուն: Ամե՛նեւին. քանի որ եթէ տրուած ըլլար այնպիսի Օրէնք մը՝ որ կարենար կեանք տալ, այն ատեն ի՛րապէս արդարութիւնը Օրէնքով կ՚ըլլար:
tarhi vyavasthA kim Izvarasya pratijJAnAM viruddhA? tanna bhavatu| yasmAd yadi sA vyavasthA jIvanadAnesamarthAbhaviSyat tarhi vyavasthayaiva puNyalAbho'bhaviSyat|
22 Բայց Գիրքը բոլորը փակեց մեղքի տակ, որպէսզի Յիսուս Քրիստոսի հաւատքով եղած խոստումը տրուի հաւատացեալներուն:
kintu yIzukhrISTe yo vizvAsastatsambandhiyAH pratijJAyAH phalaM yad vizvAsilokebhyo dIyate tadarthaM zAstradAtA sarvvAn pApAdhInAn gaNayati|
23 Բայց հաւատքին գալէն առաջ՝ Օրէնքին տակ պահպանուած էինք, փակուած այն հաւատքէն՝ որ յետագային պիտի յայտնուէր:
ataeva vizvAsasyAnAgatasamaye vayaM vyavasthAdhInAH santo vizvAsasyodayaM yAvad ruddhA ivArakSyAmahe|
24 Հետեւաբար Օրէնքը եղաւ մեր դաստիարա՛կը՝ մեզ առաջնորդելու Քրիստոսի, որպէսզի մենք հաւատքո՛վ արդարանանք:
itthaM vayaM yad vizvAsena sapuNyIbhavAmastadarthaM khrISTasya samIpam asmAn netuM vyavasthAgratho'smAkaM vinetA babhUva|
25 Բայց հաւատքին գալէն ետք՝ այլեւս դաստիարակի տակ չենք,
kintvadhunAgate vizvAse vayaM tasya vineturanadhInA abhavAma|
26 որովհետեւ դուք բոլորդ Աստուծոյ որդիներ էք՝ Քրիստոս Յիսուսի վրայ եղած հաւատքով.
khrISTe yIzau vizvasanAt sarvve yUyam Izvarasya santAnA jAtAH|
27 քանի որ դուք բոլորդ՝ որ Քրիստոսով մկրտուեցաք, Քրիստո՛սը հագաք:
yUyaM yAvanto lokAH khrISTe majjitA abhavata sarvve khrISTaM parihitavantaH|
28 Ա՛լ ո՛չ Հրեայ կայ, ո՛չ Յոյն. ո՛չ ստրուկ կայ, ո՛չ ազատ. ո՛չ արու կայ, ո՛չ էգ. որովհետեւ դուք բոլորդ մէկ էք Քրիստոս Յիսուսով:
ato yuSmanmadhye yihUdiyUnAnino rdAsasvatantrayo ryoSApuruSayozca ko'pi vizeSo nAsti; sarvve yUyaM khrISTe yIzAveka eva|
29 Իսկ եթէ դուք Քրիստոսինն էք, ուրեմն Աբրահամի զարմն էք, եւ խոստումին համաձայն՝ ժառանգորդներ:
kiJca yUyaM yadi khrISTasya bhavatha tarhi sutarAm ibrAhImaH santAnAH pratijJayA sampadadhikAriNazcAdhve|
