ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ 2
1 Յետոյ, տասնչորս տարի ետք, դարձեալ բարձրացայ Երուսաղէմ՝ Բառնաբասի հետ, Տիտոսն ալ միասին առնելով:
Ie folo taoñe efats’ amby añe, le nionjomb’e Ierosaleme mb’eo indraike raho nindre amy Barnabasy; nindese’ay ka t’i Titosy.
2 Բարձրացած էի յայտնութեամբ, եւ անոնց ներկայացուցի այն աւետարանը՝ որ հեթանոսներուն մէջ կը քարոզեմ. բայց առանձին անոնց՝ որ երեւելիներ էին, որպէսզի ընդունայն չվազեմ կամ վազած չըլլամ:
Nionjoñe mb’eo te nentoeñe, aa ie natolako ze atao bey am’ iereo le nampalangeseko am’iereo ty talili-soa fitaroñako amo kilakila ondatio, ke tsy jefa’e i filaisakoy ndra i nilaisakoy.
3 Բայց ո՛չ իսկ ինծի հետ եղող Տիտոսը, որ Յոյն էր, հարկադրուեցաւ թլփատուիլ՝
Fe ndra i Titosy, Grika, mpiamakoy tsy nazi’ iereo ho savareñe.
4 գաղտնի ներս բերուած սուտ եղբայրներուն պատճառով, որոնք ներս սպրդած էին՝ լրտեսելու համար Քրիստոս Յիսուսով մեր ունեցած ազատութիւնը, որպէսզի ստրուկ ընեն մեզ.
Ie amy zao pok’eo o roahalahi-anifeo, nijekejeke, nifilo ty fidadàn-tika am’ Iesoà Norizañey, handrohy an-tika.
5 անոնց տեղի չտուինք՝ նոյնիսկ քիչ մը ատեն՝՝ ենթարկուելով, որպէսզի աւետարանին ճշմարտութիւնը ձեր մէջ մնայ:
Fe tsy nimete niandaly am’iereo ndra ora raike zahay, soa te hirekets’ ama’ areo nainai’e ty hatò’ i talili-soay.
6 Իսկ անոնք որ կը կարծուէին բա՛ն մը ըլլալ - ինչ որ էին՝ ատիկա ինծի հարց չէ, քանի որ Աստուած մարդոց աչառութիւն չ՚ըներ -, այնպէս կարծուածները աւելի ոչինչ հաղորդեցին ինծի.
Aa le o atao mpiaoloo, (toe tsy ahoako t’ie inoñe, amy te tsy mirihy t’i Andrianañahare)—toe tsy nahatovoñe inoñ’ inoñ’ amako i mpiaolo rey,
7 հապա՝ ընդհակառակը, երբ տեսան թէ անթլփատներուն աւետարանը ինծի վստահուած է, ինչպէս Պետրոսի ալ՝ թլփատուածներունը,
te mone, ie nahaoniñe te nafantoke amako i talili-soa’ o tsy sinavatseoy, manahak’ i Petera amo sinavatseo,
8 (որովհետեւ ա՛ն որ ներգործեց Պետրոսի մէջ՝ թլփատուածներուն առաքելութեան համար, նոյնպէս ներգործեց իմ մէջս՝ հեթանոսներուն հանդէպ, )
(amy te i nifanehake amy Petera ho Firàheñe amo sinavatseoy ro nifanehake amako ka ho amo kilakila ondatio),
9 ու երբ Յակոբոս, Կեփաս եւ Յովհաննէս, որոնք սիւներ կարծուած էին, գիտակցեցան ինծի տրուած շնորհքին, իրենց աջ ձեռքը տուին ինծի ու Բառնաբասի՝ իբր նշան հաղորդակցութեան, որպէսզի մենք քարոզենք հեթանոսներուն, իսկ իրենք՝ թլփատուածներուն:
le ie nioni’ Iakobe naho i Kefasy vaho i Jaona, i atao fàhañe rey, i falalàñe natolotse ahikoy, le nañity fitàn-kavanam-pilongoañe amako naho amy Barnabasy, te zahay ro homb’ amo kilakila ondatio, naho iereo mb’amo sinavatseo,
10 Միայն թէ կ՚ուզէին որ աղքատները յիշենք, ինչ որ ես ալ փութացի ընել:
vaho t’ie hahatiahy o rarakeo, fa toe malisa amy zay raho.
11 Սակայն երբ Պետրոս եկաւ Անտիոք՝ ես դիմադարձեցի անոր, որովհետեւ պարսաւելի էր:
Aa ie nivotrake Antiokia ao t’i Kefasy, le natreatreko an-dahara’e fa namà-batañe:
12 Արդարեւ Յակոբոսի քովէն ոմանց գալէն առաջ՝ ինք հեթանոսներուն հետ անխտրաբար կ՚ուտէր. բայց երբ եկան՝ ընկրկեցաւ եւ ինքզինք զատեց, թլփատուածներէն վախնալով:
amy t’ie taolo’ ty nivotraha’ ondaty boak’ am’ Iakobe añe le nitrao-pikama amo kilakila ondatio, fa naho niloneake eo iereo. nihankan-dre, nivìke amy fihembaña’e o mpiamo sinavatseoo.
13 Միւս Հրեաներն ալ նոյնպէս անոր հետ կեղծեցին, ա՛յնքան՝ որ Բառնաբաս ալ անոնց կեղծիքէն տպաւորուեցաւ:
Nitrao-pamañahiañe ama’e o Jiosy ila’eo, kanao sinoike añe amy famañahiañey ka t’i Barnabasy.
14 Բայց երբ տեսայ թէ ուղիղ չեն ընթանար՝ աւետարանին ճշմարտութեան համաձայն, բոլորին առջեւ Պետրոսի ըսի. «Եթէ դուն՝ որ Հրեայ ես՝ հեթանոսներու պէս կ՚ապրիս, եւ ո՛չ թէ Հրեաներու պէս, ինչո՞ւ կը հարկադրես հեթանոսները՝ որ Հրեաներու պէս ապրին»:
Aa naho nitreako t’ie tsy nañavelo an-kavantañañe amy hatò’ i talili-soaiy, le hoe raho amy Kefasy añatrefa’ iareo iaby: Naho ihe Jiosy ro mañorike ty fanao’ o kilakila ondatio fa tsy o Jiosio, le ino ty anoroa’o amo kilakila ondatio ty hañavelo manahake o Jiosio?
15 Մենք՝ որ բնիկ Հրեաներ ենք, եւ ո՛չ թէ հեթանոս մեղաւորներ,
Jiosy tika ami’ty nofotse fa tsy mpanan-kakeo boak’ amo kilakila ondatio,
16 գիտնալով թէ մարդ Օրէնքին գործերով չէ որ կ՚արդարանայ, հապա Յիսուս Քրիստոսի հաւատքով, մե՛նք ալ հաւատացինք Քրիստոս Յիսուսի՝ որպէսզի արդարանանք Քրիստոսի՛ հաւատքով, ո՛չ թէ Օրէնքին գործերով. որովհետեւ Օրէնքին գործերով ո՛չ մէկը պիտի արդարանայ:
fohiñe te tsy mahavantañe ondaty ty fimanemaneañe Hake, fa ty figahiña’ Iesoà Norizañey. Aa le niantoke Iesoà Norizañey tika naho nivantañeñe amy figahinam-patokisa’ i Norizañeiy, le tsy am-pimanemanean-Kake, fa tsy eo ty ama’ nofotse ty ho vantañe’ ty fimanemaneañe Hake.
17 Իսկ եթէ մենք ալ՝ Քրիստոսով արդարանալու մեր ջանքին մէջ՝ մեղաւոր գտնուինք, ուրեմն Քրիստոս մեղքի սպասարկո՞ւ կ՚ըլլայ: Ամե՛նեւին:
Aa naho ie mipay ho vantañeñe amy Norizañey ro zoeñe te aman-kakeo; mahampitoron-kakeo i Norizañey hao zay? Sondo’e!
18 Քանի որ եթէ իմ քակած բաներս դարձեալ կառուցանեմ, ես զիս օրինազանց կը դարձնեմ:
Fa naho atroako indraike i narotsakoy, le mamente-vatañe te mpiola.
19 Որովհետեւ ես՝ Օրէնքին միջոցով՝ մեռայ Օրէնքին, որպէսզի ապրիմ Աստուծոյ համար:
I Hake ty namono i fimanemanean-diliy amako, hivelomako aman’ Añahare,
20 Քրիստոսի հետ խաչուեցայ. սակայն կ՚ապրի՛մ, բայց ա՛լ ո՛չ թէ ես՝ հապա Քրիստո՛ս կ՚ապրի իմ մէջս: Իսկ այն կեանքը որ հիմա մարմինովս կ՚ապրիմ՝ Աստուծոյ Որդիին հաւատքով կ՚ապրիմ, որ սիրեց զիս եւ ինքզինք ընծայեց ինծի համար:
niharo niradorado amy Norizañey raho fe tsy zaho ty veloñe, fa mimoneñe amako ato i Norizañey, vaho ty fivelomako ami’ ty nofotse toy henaneo ro ivelomako amy fatokisañe te velome’ i Anan’ Añahare nikoko vaho namoe-ay ho ahikoy.
21 Ես Աստուծոյ շնորհքը չեմ ջնջեր. որովհետեւ եթէ արդարութիւնը Օրէնքէն է, ուրեմն Քրիստոս ընդունայն մեռաւ:
Tsy apoko ty falalàn’ Añahare, fa naho nivantañe’ ty fimanemanean-Kake, le tsy vente’e ty nivetraha’ i Norizañey.
