ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 5
1 Բայց մարդ մը՝ Անանիա անունով, իր կնոջ՝ Սափիրայի հետ ստացուածք մը ծախեց,
തദാ അനാനിയനാമക ഏകോ ജനോ യസ്യ ഭാര്യ്യായാ നാമ സഫീരാ സ സ്വാധികാരം വിക്രീയ
2 անոր հասոյթէն խորեց իր կնոջ գիտակցութեամբ, ու մաս մը բերելով՝ դրաւ առաքեալներու տրամադրութեան տակ՝՝:
സ്വഭാര്യ്യാം ജ്ഞാപയിത്വാ തന്മൂല്യസ്യൈകാംശം സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിത്വാ തദന്യാംശമാത്രമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു സമർപിതവാൻ|
3 Պետրոս ըսաւ. «Անանիա՛, ինչո՞ւ Սատանան լեցուց սիրտդ, որ ստես Սուրբ Հոգիին եւ խորես արտին հասոյթէն:
തസ്മാത് പിതരോകഥയത് ഹേ അനാനിയ ഭൂമേ ർമൂല്യം കിഞ്ചിത് സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിതും പവിത്രസ്യാത്മനഃ സന്നിധൗ മൃഷാവാക്യം കഥയിതുഞ്ച ശൈതാൻ കുതസ്തവാന്തഃകരണേ പ്രവൃത്തിമജനയത്?
4 Քուկդ չէ՞ր ան՝ քանի կեցած էր, ու ծախուած ալ՝ իշխանութեանդ տակ էր: Ինչո՞ւ այս բանը դրիր սիրտիդ մէջ. դուն ստեցիր ո՛չ թէ մարդոց, հապա՝ Աստուծոյ»:
സാ ഭൂമി ര്യദാ തവ ഹസ്തഗതാ തദാ കിം തവ സ്വീയാ നാസീത്? തർഹി സ്വാന്തഃകരണേ കുത ഏതാദൃശീ കുകൽപനാ ത്വയാ കൃതാ? ത്വം കേവലമനുഷ്യസ്യ നികടേ മൃഷാവാക്യം നാവാദീഃ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ നികടേഽപി|
5 Անանիա՝ լսելով այս խօսքերը՝ ինկաւ եւ շունչը փչեց. ու մեծ վախ համակեց բոլոր անոնք՝՝ որ լսեցին ասիկա:
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ സോഽനാനിയോ ഭൂമൗ പതൻ പ്രാണാൻ അത്യജത്, തദ്വൃത്താന്തം യാവന്തോ ലോകാ അശൃണ്വൻ തേഷാം സർവ്വേഷാം മഹാഭയമ് അജായത്|
6 Երիտասարդները կանգնեցան, պատանքով փաթթեցին զայն, եւ դուրս հանելով թաղեցին:
തദാ യുവലോകാസ്തം വസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ ബഹി ർനീത്വാ ശ്മശാനേഽസ്ഥാപയൻ|
7 Գրեթէ երեք ժամ ետք՝ անոր կինը ներս մտաւ, չգիտնալով պատահածը:
തതഃ പ്രഹരൈകാനന്തരം കിം വൃത്തം തന്നാവഗത്യ തസ്യ ഭാര്യ്യാപി തത്ര സമുപസ്ഥിതാ|
8 Պետրոս ըսաւ անոր. «Ըսէ՛ ինծի, արտը ա՞յդ գինով ծախեցիք»: Ան ալ ըսաւ. «Այո՛, ա՛յդ գինով»:
തതഃ പിതരസ്താമ് അപൃച്ഛത്, യുവാഭ്യാമ് ഏതാവന്മുദ്രാഭ്യോ ഭൂമി ർവിക്രീതാ ന വാ? ഏതത്വം വദ; തദാ സാ പ്രത്യവാദീത് സത്യമ് ഏതാവദ്ഭ്യോ മുദ്രാഭ്യ ഏവ|
9 Ուստի Պետրոս ըսաւ անոր. «Այդ ի՞նչ է, որ դուք համաձայնեցաք՝ Տէրոջ Հոգին փորձելու. ահա՛ ամուսինդ թաղողներուն ոտքերը դրան քով են, քե՛զ ալ պիտի հանեն դուրս»:
തതഃ പിതരോകഥയത് യുവാം കഥം പരമേശ്വരസ്യാത്മാനം പരീക്ഷിതുമ് ഏകമന്ത്രണാവഭവതാം? പശ്യ യേ തവ പതിം ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തസ്തേ ദ്വാരസ്യ സമീപേ സമുപതിഷ്ഠന്തി ത്വാമപി ബഹിർനേഷ്യന്തി|
10 Եւ անմի՛ջապէս կինը ինկաւ անոր ոտքերուն քով ու շունչը փչեց: Երիտասարդները՝ ներս մտնելով՝ մեռած գտան զայն, եւ դուրս հանելով՝ թաղեցին իր ամուսինին քով:
തതഃ സാപി തസ്യ ചരണസന്നിധൗ പതിത്വാ പ്രാണാൻ അത്യാക്ഷീത്| പശ്ചാത് തേ യുവാനോഽഭ്യന്തരമ് ആഗത്യ താമപി മൃതാം ദൃഷ്ട്വാ ബഹി ർനീത്വാ തസ്യാഃ പത്യുഃ പാർശ്വേ ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
11 Մեծ վախ մը համակեց ամբողջ եկեղեցին, ու բոլոր անոնք՝ որ լսեցին այս բաները:
തസ്മാത് മണ്ഡല്യാഃ സർവ്വേ ലോകാ അന്യലോകാശ്ച താം വാർത്താം ശ്രുത്വാ സാധ്വസം ഗതാഃ|
12 Շատ նշաններ եւ սքանչելիքներ կը գործուէին առաքեալներուն ձեռքով՝ ժողովուրդին մէջ, ու բոլորը միաբանութեամբ Սողոմոնի սրահին մէջ էին:
തതഃ പരം പ്രേരിതാനാം ഹസ്തൈ ർലോകാനാം മധ്യേ ബഹ്വാശ്ചര്യ്യാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണ്യക്രിയന്ത; തദാ ശിഷ്യാഃ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ സുലേമാനോ ഽലിന്ദേ സമ്ഭൂയാസൻ|
13 Ուրիշներէն ո՛չ մէկը կը յանդգնէր յարիլ անոնց, բայց ժողովուրդը կը մեծարէր զանոնք:
തേഷാം സങ്ഘാന്തർഗോ ഭവിതും കോപി പ്രഗൽഭതാം നാഗമത് കിന്തു ലോകാസ്താൻ സമാദ്രിയന്ത|
14 Տէրոջ հաւատացողները ա՛լ աւելի կը շատնային, այր մարդիկ ու կիներ՝ բազմութեամբ.
സ്ത്രിയഃ പുരുഷാശ്ച ബഹവോ ലോകാ വിശ്വാസ്യ പ്രഭും ശരണമാപന്നാഃ|
15 այնպէս որ հիւանդները կը հանէին հրապարակները եւ կը դնէին պատգարակներով ու մահիճներով, որպէսզի Պետրոսի անցնելու ատեն՝ գոնէ անոր շուքը իյնայ անոնցմէ մէկուն վրայ:
പിതരസ്യ ഗമനാഗമനാഭ്യാം കേനാപി പ്രകാരേണ തസ്യ ഛായാ കസ്മിംശ്ചിജ്ജനേ ലഗിഷ്യതീത്യാശയാ ലോകാ രോഗിണഃ ശിവികയാ ഖട്വയാ ചാനീയ പഥി പഥി സ്ഥാപിതവന്തഃ|
16 Շրջակայ քաղաքներուն բազմութիւնը Երուսաղէմ կը համախմբուէր՝ հիւանդներ եւ անմաքուր ոգիներէ տանջուողներ բերելով, որոնք բոլորն ալ կը բուժուէին:
ചതുർദിക്സ്ഥനഗരേഭ്യോ ബഹവോ ലോകാഃ സമ്ഭൂയ രോഗിണോഽപവിത്രഭുതഗ്രസ്താംശ്ച യിരൂശാലമമ് ആനയൻ തതഃ സർവ്വേ സ്വസ്ഥാ അക്രിയന്ത|
17 Իսկ քահանայապետն ու բոլոր իրեն հետ եղողները, որոնք Սադուկեցիներու աղանդէն էին, կանգնեցան՝ նախանձով լեցուած,
അനന്തരം മഹായാജകഃ സിദൂകിനാം മതഗ്രാഹിണസ്തേഷാം സഹചരാശ്ച
18 ձեռք բարձրացուցին առաքեալներուն վրայ եւ դրին զանոնք հանրային արգելարանը:
മഹാക്രോധാന്ത്വിതാഃ സന്തഃ പ്രേരിതാൻ ധൃത്വാ നീചലോകാനാം കാരായാം ബദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
19 Բայց Տէրոջ հրեշտակը գիշերուան մէջ բացաւ բանտին դռները, ու դուրս հանելով զանոնք՝ ըսաւ.
കിന്തു രാത്രൗ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതഃ കാരായാ ദ്വാരം മോചയിത്വാ താൻ ബഹിരാനീയാകഥയത്,
20 «Գացէ՛ք, եւ տաճարին մէջ կայնելով՝ ժողովուրդին քարոզեցէ՛ք այս կեանքին բոլոր խօսքերը»:
യൂയം ഗത്വാ മന്ദിരേ ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തോ ലോകാൻ പ്രതീമാം ജീവനദായികാം സർവ്വാം കഥാം പ്രചാരയത|
21 Երբ լսեցին ասիկա, տաճարը մտան առտուն կանուխ, եւ կը սորվեցնէին: Իսկ քահանայապետը եկաւ, նաեւ իրեն հետ եղողները, ժողովի կանչեցին ատեանը եւ Իսրայէլի որդիներուն ամբողջ ծերակոյտը, ու մարդ ղրկեցին բանտը՝ որպէսզի բերեն զանոնք:
ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രത്യൂഷേ മന്ദിര ഉപസ്ഥായ ഉപദിഷ്ടവന്തഃ| തദാ സഹചരഗണേന സഹിതോ മഹായാജക ആഗത്യ മന്ത്രിഗണമ് ഇസ്രായേല്വംശസ്യ സർവ്വാൻ രാജസഭാസദഃ സഭാസ്ഥാൻ കൃത്വാ കാരായാസ്താൻ ആപയിതും പദാതിഗണം പ്രേരിതവാൻ|
22 Երբ սպասաւորները գացին, չգտնելով զանոնք բանտին մէջ՝ վերադարձան, պատմեցին
തതസ്തേ ഗത്വാ കാരായാം താൻ അപ്രാപ്യ പ്രത്യാഗത്യ ഇതി വാർത്താമ് അവാദിഷുഃ,
23 եւ ըսին. «Իրաւ է թէ գտանք բանտը՝ ամէն ապահովութեամբ գոցուած, ու պահապանները՝ դռներուն առջեւ կայնած. բայց բանալով՝ ո՛չ մէկը գտանք ներսը»:
വയം തത്ര ഗത്വാ നിർവ്വിഘ്നം കാരായാ ദ്വാരം രുദ്ധം രക്ഷകാംശ്ച ദ്വാരസ്യ ബഹിർദണ്ഡായമാനാൻ അദർശാമ ഏവ കിന്തു ദ്വാരം മോചയിത്വാ തന്മധ്യേ കമപി ദ്രഷ്ടും ന പ്രാപ്താഃ|
24 Երբ մեծ քահանան եւ տաճարին մեծաւորն ու քահանայապետները լսեցին այս խօսքերը, կը տարակուսէին թէ ի՛նչ եղած էր անոնց:
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹായാജകോ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പ്രധാനയാജകാശ്ച, ഇത പരം കിമപരം ഭവിഷ്യതീതി ചിന്തയിത്വാ സന്ദിഗ്ധചിത്താ അഭവൻ|
25 Մէկը եկաւ եւ պատմեց իրենց. «Ահա՛ այն մարդիկը՝ որ բանտը դրած էիք, տաճարը կայնած են ու ժողովուրդին կը սորվեցնեն»:
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ കശ്ചിത് ജന ആഗത്യ വാർത്താമേതാമ് അവദത് പശ്യത യൂയം യാൻ മാനവാൻ കാരായാമ് അസ്ഥാപയത തേ മന്ദിരേ തിഷ്ഠന്തോ ലോകാൻ ഉപദിശന്തി|
26 Այն ատեն մեծաւորը գնաց սպասաւորներուն հետ եւ բերաւ զանոնք առանց բռնութեան, որովհետեւ կը վախնային ժողովուրդէն՝ որ չքարկոծուին:
തദാ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പദാതയശ്ച തത്ര ഗത്വാ ചേല്ലോകാഃ പാഷാണാൻ നിക്ഷിപ്യാസ്മാൻ മാരയന്തീതി ഭിയാ വിനത്യാചാരം താൻ ആനയൻ|
27 Երբ բերին զանոնք՝ ներկայացուցին ատեանին, ու քահանայապետը հարցուց անոնց.
തേ മഹാസഭായാ മധ്യേ താൻ അസ്ഥാപയൻ തതഃ പരം മഹായാജകസ്താൻ അപൃച്ഛത്,
28 «Սաստիկ չպատուիրեցի՞նք ձեզի, որ չսորվեցնէք այդ անունով. բայց դուք Երուսաղէմը լեցուցիք ձեր ուսուցումով, եւ կը փափաքիք մեր վրայ բերել այն մարդուն արիւնը»:
അനേന നാമ്നാ സമുപദേഷ്ടും വയം കിം ദൃഢം ന ന്യഷേധാമ? തഥാപി പശ്യത യൂയം സ്വേഷാം തേനോപദേശേനേ യിരൂശാലമം പരിപൂർണം കൃത്വാ തസ്യ ജനസ്യ രക്തപാതജനിതാപരാധമ് അസ്മാൻ പ്രത്യാനേതും ചേഷ്ടധ്വേ|
29 Պետրոս եւ միւս առաքեալները պատասխանեցին. «Աստուծո՛յ պէտք է հնազանդիլ՝ փոխանակ մարդոց:
തതഃ പിതരോന്യപ്രേരിതാശ്ച പ്രത്യവദൻ മാനുഷസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണാദ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണമ് അസ്മാകമുചിതമ്|
30 Մեր հայրերուն Աստուածը Յիսուսը յարուցանեց, որ դուք սպաննեցիք՝ փայտէն կախելով:
യം യീശും യൂയം ക്രുശേ വേധിത്വാഹത തമ് അസ്മാകം പൈതൃക ഈശ്വര ഉത്ഥാപ്യ
31 Աստուած իր աջ ձեռքով բարձրացուց զայն՝ իբր Ռահվիրայ ու Փրկիչ, որպէսզի ապաշխարութիւն ու մեղքերու ներում տայ Իսրայէլի:
ഇസ്രായേല്വംശാനാം മനഃപരിവർത്തനം പാപക്ഷമാഞ്ച കർത്തും രാജാനം പരിത്രാതാരഞ്ച കൃത്വാ സ്വദക്ഷിണപാർശ്വേ തസ്യാന്നതിമ് അകരോത്|
32 Եւ մենք անոր վկաներն ենք՝ այս բաներուն համար, նաեւ Սուրբ Հոգին՝ որ Աստուած տուաւ իրեն հնազանդ եղողներուն»:
ഏതസ്മിൻ വയമപി സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ, തത് കേവലം നഹി, ഈശ്വര ആജ്ഞാഗ്രാഹിഭ്യോ യം പവിത്രമ് ആത്മനം ദത്തവാൻ സോപി സാക്ഷ്യസ്തി|
33 Իսկ անոնք լսելով ասիկա՝ սաստիկ գրգռուեցան, ու խորհրդակցեցան որ սպաննեն զանոնք:
ഏതദ്വാക്യേ ശ്രുതേ തേഷാം ഹൃദയാനി വിദ്ധാന്യഭവൻ തതസ്തേ താൻ ഹന്തും മന്ത്രിതവന്തഃ|
34 Բայց փարիսեցի մը՝ որուն անունը Գամաղիէլ էր, Օրէնքի վարդապետ մը, պատուաւոր մէկը՝ ամբողջ ժողովուրդին առջեւ, կանգնեցաւ ատեանին մէջ, եւ հրամայեց որ առաքեալները կարճ պահ մը դուրս հանեն.
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ തത്സഭാസ്ഥാനാം സർവ്വലോകാനാം മധ്യേ സുഖ്യാതോ ഗമിലീയേൽനാമക ഏകോ ജനോ വ്യവസ്ഥാപകഃ ഫിരൂശിലോക ഉത്ഥായ പ്രേരിതാൻ ക്ഷണാർഥം സ്ഥാനാന്തരം ഗന്തുമ് ആദിശ്യ കഥിതവാൻ,
35 ապա ըսաւ. «Իսրայելացի՛ մարդիկ, դուք ձեզի ուշադի՛ր եղէք թէ ի՛նչ պիտի ընէք այս մարդոց հանդէպ:
ഹേ ഇസ്രായേല്വംശീയാഃ സർവ്വേ യൂയമ് ഏതാൻ മാനുഷാൻ പ്രതി യത് കർത്തുമ് ഉദ്യതാസ്തസ്മിൻ സാവധാനാ ഭവത|
36 Քանի որ այս օրերէն առաջ Թեւդաս ելաւ, իր մասին ըսելով թէ երեւելի մէկն է, ու թիւով չորս հարիւրի չափ մարդիկ յարեցան իրեն. ինք սպաննուեցաւ, եւ բոլոր անոնք որ անսացին իրեն՝ ցրուեցան ու ոչնչացան:
ഇതഃ പൂർവ്വം ഥൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ സ്വം കമപി മഹാപുരുഷമ് അവദത്, തതഃ പ്രായേണ ചതുഃശതലോകാസ്തസ്യ മതഗ്രാഹിണോഭവൻ പശ്ചാത് സ ഹതോഭവത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാസ്തേ സർവ്വേ വിർകീർണാഃ സന്തോ ഽകൃതകാര്യ്യാ അഭവൻ|
37 Անկէ ետք Յուդա Գալիլեացին ելաւ՝ աշխարհագիր եղած օրերը, եւ շատ ժողովուրդ քաշեց իր ետեւէն. ի՛նք ալ կորսուեցաւ, ու բոլոր անոնք որ անսացին իրեն՝ ցրուեցան:
തസ്മാജ്ജനാത് പരം നാമലേഖനസമയേ ഗാലീലീയയിഹൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ ബഹൂല്ലോകാൻ സ്വമതം ഗ്രാഹീതവാൻ തതഃ സോപി വ്യനശ്യത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാ ആസൻ തേ സർവ്വേ വികീർണാ അഭവൻ|
38 Եւ հիմա կ՚ըսեմ ձեզի. “Հեռո՛ւ մնացէք՝՝ այդ մարդոցմէն, ու թողուցէ՛ք զանոնք. որովհետեւ եթէ այդ ծրագիրը կամ գործը մարդոցմէ է՝ պիտի քանդուի,
അധുനാ വദാമി, യൂയമ് ഏതാൻ മനുഷ്യാൻ പ്രതി കിമപി ന കൃത്വാ ക്ഷാന്താ ഭവത, യത ഏഷ സങ്കൽപ ഏതത് കർമ്മ ച യദി മനുഷ്യാദഭവത് തർഹി വിഫലം ഭവിഷ്യതി|
39 իսկ եթէ Աստուծմէ է՝ չէք կրնար քանդել ատիկա. որպէսզի Աստուծոյ դէմ իսկ կռուող չգտնուիք”»:
യദീശ്വരാദഭവത് തർഹി യൂയം തസ്യാന്യഥാ കർത്തും ന ശക്ഷ്യഥ, വരമ് ഈശ്വരരോധകാ ഭവിഷ്യഥ|
40 Անոնք ալ անսացին անոր. եւ առաքեալները կանչելով՝ ծեծեցին, ու պատուիրելով որ այլեւս Յիսուսի անունով չխօսին՝ արձակեցին զանոնք:
തദാ തസ്യ മന്ത്രണാം സ്വീകൃത്യ തേ പ്രേരിതാൻ ആഹൂയ പ്രഹൃത്യ യീശോ ർനാമ്നാ കാമപി കഥാം കഥയിതും നിഷിധ്യ വ്യസർജൻ|
41 Իրենք ալ մեկնեցան ատեանին առջեւէն, ուրախանալով որ արժանացան Տէրոջ անունին համար անպատուուելու:
കിന്തു തസ്യ നാമാർഥം വയം ലജ്ജാഭോഗസ്യ യോഗ്യത്വേന ഗണിതാ ഇത്യത്ര തേ സാനന്ദാഃ സന്തഃ സഭാസ്ഥാനാം സാക്ഷാദ് അഗച്ഛൻ|
42 Ու ամէն օր տաճարը եւ տուներուն մէջ չէին դադրեր սորվեցնելէ ու Յիսուս Քրիստոսը աւետելէ:
തതഃ പരം പ്രതിദിനം മന്ദിരേ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ചാവിശ്രാമമ് ഉപദിശ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരിതവന്തഃ|
