ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 5
1 Բայց մարդ մը՝ Անանիա անունով, իր կնոջ՝ Սափիրայի հետ ստացուածք մը ծախեց,
Екх мурш, савэс акхарэнас Анания и лэстири ромни Сапфира битиндэ хулаимос.
2 անոր հասոյթէն խորեց իր կնոջ գիտակցութեամբ, ու մաս մը բերելով՝ դրաւ առաքեալներու տրամադրութեան տակ՝՝:
Саво-то котор битинимастар вов тховдя кай пэрнэ апостолонэнди. Ай авэр котор гарадя пэсти. Лэстири ромни жанэлас пала кода.
3 Պետրոս ըսաւ. «Անանիա՛, ինչո՞ւ Սատանան լեցուց սիրտդ, որ ստես Սուրբ Հոգիին եւ խորես արտին հասոյթէն:
Пэтро пхэндя: — Анания! Пэр со ту дян Сатанасти тэ пхэрдярэл тиро води, кай ту пхэндян найчячимос Свэнтонэ Духости, и гаравдян андай цэмин пхувьятири?
4 Քուկդ չէ՞ր ան՝ քանի կեցած էր, ու ծախուած ալ՝ իշխանութեանդ տակ էր: Ինչո՞ւ այս բանը դրիր սիրտիդ մէջ. դուն ստեցիր ո՛չ թէ մարդոց, հապա՝ Աստուծոյ»:
Кода, со ту битиндян, сас тиро, ай ловэ, со ту прилян, сас тирэ. Пэр со ту тховдян андо тиро води тэ тирэс кадя? Ту пхэндян найчячимос на манушэнди, а Дэвлэсти.
5 Անանիա՝ լսելով այս խօսքերը՝ ինկաւ եւ շունչը փչեց. ու մեծ վախ համակեց բոլոր անոնք՝՝ որ լսեցին ասիկա:
Кала Анания ашундя кала лава, вов пэля и муля. Бари дар авиля пэ всаворэн, ко ашундэ када.
6 Երիտասարդները կանգնեցան, պատանքով փաթթեցին զայն, եւ դուրս հանելով թաղեցին:
И тунчи тэрнэ мануша вщиле, гытосардэ тэ гаравэн, выандярдэ тай гаравдэ.
7 Գրեթէ երեք ժամ ետք՝ անոր կինը ներս մտաւ, չգիտնալով պատահածը:
Ай кала прожыля трин чясоря, авиля и ромни лэстири. Вой на жанэлас, со тердяпэ.
8 Պետրոս ըսաւ անոր. «Ըսէ՛ ինծի, արտը ա՞յդ գինով ծախեցիք»: Ան ալ ըսաւ. «Այո՛, ա՛յդ գինով»:
Пэтро пушля латар: — Пхэн манди, палай кацави цэмин тумэ битиндэ э пхув? — Агэ, — пхэндя вой, — палай кацави.
9 Ուստի Պետրոս ըսաւ անոր. «Այդ ի՞նչ է, որ դուք համաձայնեցաք՝ Տէրոջ Հոգին փորձելու. ահա՛ ամուսինդ թաղողներուն ոտքերը դրան քով են, քե՛զ ալ պիտի հանեն դուրս»:
Нэ Пэтро пхэндя лати: — Со када тумэ допхэндэпэ тэ зумавэн Духос Раестирэс? Акэ, зажан андэ удар кола, савэ гаравдэ тирэ ромэс. Онэ и тут выандярэна.
10 Եւ անմի՛ջապէս կինը ինկաւ անոր ոտքերուն քով ու շունչը փչեց: Երիտասարդները՝ ներս մտնելով՝ մեռած գտան զայն, եւ դուրս հանելով՝ թաղեցին իր ամուսինին քով:
Андэ кадья ж вряма вой пэля пашай пэрнэ лэстирэ тай муля. Тэрнэ мануша зажыле и аракхле ла муляса. Онэ выандярдэ тай гаравдэ ла паша лако ром.
11 Մեծ վախ մը համակեց ամբողջ եկեղեցին, ու բոլոր անոնք՝ որ լսեցին այս բաները:
И бари дар авиля пэ всавори кхандири и пэ всаворэ, ко ашундя када.
12 Շատ նշաններ եւ սքանչելիքներ կը գործուէին առաքեալներուն ձեռքով՝ ժողովուրդին մէջ, ու բոլորը միաբանութեամբ Սողոմոնի սրահին մէջ էին:
Апостолоря пэстирэ вастэнца терэнас бут шпэры и диворя машкар мануша. Всаворэ патикунэ екхэтанэ стидэнаспэ андэ Соломоностирэ тиндэ.
13 Ուրիշներէն ո՛չ մէկը կը յանդգնէր յարիլ անոնց, բայց ժողովուրդը կը մեծարէր զանոնք:
Авэр мануша даранас тэ приашэн лэндэ, ай народо лашарэлас лэн.
14 Տէրոջ հաւատացողները ա՛լ աւելի կը շատնային, այր մարդիկ ու կիներ՝ բազմութեամբ.
Майбут мануша авэлас кав патявимос андо Рай, и мурша и жувля.
15 այնպէս որ հիւանդները կը հանէին հրապարակները եւ կը դնէին պատգարակներով ու մահիճներով, որպէսզի Պետրոսի անցնելու ատեն՝ գոնէ անոր շուքը իյնայ անոնցմէ մէկուն վրայ:
Мануша выандярэнас лэ насвалэн пэ гасы и тховэнас пэ паторя тай пэ паринда, кай и лэ Пэтростири тень, кала вов прожалас, тэ пэрэл пэ варикастэ андар лэндэ.
16 Շրջակայ քաղաքներուն բազմութիւնը Երուսաղէմ կը համախմբուէր՝ հիւանդներ եւ անմաքուր ոգիներէ տանջուողներ բերելով, որոնք բոլորն ալ կը բուժուէին:
Андо Иерусалимо андай пашутнэ фороря зжанаспэ бут мануша. Онэ анэнас насвалэн и колэн, андэр кастэ сас найжужэ духоря, и всаворэ састярэнаспэ.
17 Իսկ քահանայապետն ու բոլոր իրեն հետ եղողները, որոնք Սադուկեցիներու աղանդէն էին, կանգնեցան՝ նախանձով լեցուած,
Баро рашай и всаворэ, ко сас пэ лэстири риг, андав стидимос садукеёско, пхэрдярэпэ холяса пэ лэн,
18 ձեռք բարձրացուցին առաքեալներուն վրայ եւ դրին զանոնք հանրային արգելարանը:
и схутилдэ лэ Апостолонэн и запхандадэ андо фороско баруно.
19 Բայց Տէրոջ հրեշտակը գիշերուան մէջ բացաւ բանտին դռները, ու դուրս հանելով զանոնք՝ ըսաւ.
Нэ ангело Раеско и рят отпхэрнадя удара андав бар, выандярдя лэн тай пхэндя:
20 «Գացէ՛ք, եւ տաճարին մէջ կայնելով՝ ժողովուրդին քարոզեցէ՛ք այս կեանքին բոլոր խօսքերը»:
— Жантэ, тэрдён андо храмо и пхэнэн всаворэ кала лава жувимастирэ лэ манушэнди.
21 Երբ լսեցին ասիկա, տաճարը մտան առտուն կանուխ, եւ կը սորվեցնէին: Իսկ քահանայապետը եկաւ, նաեւ իրեն հետ եղողները, ժողովի կանչեցին ատեանը եւ Իսրայէլի որդիներուն ամբողջ ծերակոյտը, ու մարդ ղրկեցին բանտը՝ որպէսզի բերեն զանոնք:
Онэ кангле тай жыле дэнзор андо храмо и сытярэнас. Андэ кодья вряма барэ рашая и кола, савэ сас лэнца, авиле и стидэ Синедрионо, акхардэ всаворэн пхурэдэрэн андай шавэ Израилёстирэ и бишалдэ андо баруно бутярнэн тэ анэн лэ апостолонэн.
22 Երբ սպասաւորները գացին, չգտնելով զանոնք բանտին մէջ՝ վերադարձան, պատմեցին
Нэ бутярнэ, сар авиле, на аракхле лэн андо баруно и рисайле тай допхэндэ:
23 եւ ըսին. «Իրաւ է թէ գտանք բանտը՝ ամէն ապահովութեամբ գոցուած, ու պահապանները՝ դռներուն առջեւ կայնած. բայց բանալով՝ ո՛չ մէկը գտանք ներսը»:
— Амэ дикхле, со барунэстирэ удара мишто затердэ и пашай лэндэ тэрдён халавдэ, нэ кала отпхэрнадэ удара, андрэ никас на аракхле.
24 Երբ մեծ քահանան եւ տաճարին մեծաւորն ու քահանայապետները լսեցին այս խօսքերը, կը տարակուսէին թէ ի՛նչ եղած էր անոնց:
Кала пхурэдэр халавдэнго андо храмо и барэ рашая ашундэ кала лава, фартэ дивосайле и на жанэнас, сар тэ полэн кода, со тердяпэ.
25 Մէկը եկաւ եւ պատմեց իրենց. «Ահա՛ այն մարդիկը՝ որ բանտը դրած էիք, տաճարը կայնած են ու ժողովուրդին կը սորվեցնեն»:
Авиля варико и допхэндя лэнди: — Акэ мурша, савэн тумэ запхандадэ андо баруно, тэрдён андо храмо и сытярэн лэ манушэн.
26 Այն ատեն մեծաւորը գնաց սպասաւորներուն հետ եւ բերաւ զանոնք առանց բռնութեան, որովհետեւ կը վախնային ժողովուրդէն՝ որ չքարկոծուին:
Тунчи халавдэнго пхурэдэр жыля лэ бутярнэнца и андя лэн най зораса, колэсти со даранас лэ манушэндар, кай тэ на помарэн лэн барэнца.
27 Երբ բերին զանոնք՝ ներկայացուցին ատեանին, ու քահանայապետը հարցուց անոնց.
Кала андэ лэн и тховдэ андо Синедрионо, баро рашай пушля лэн:
28 «Սաստիկ չպատուիրեցի՞նք ձեզի, որ չսորվեցնէք այդ անունով. բայց դուք Երուսաղէմը լեցուցիք ձեր ուսուցումով, եւ կը փափաքիք մեր վրայ բերել այն մարդուն արիւնը»:
— Чи на запхэндэ амэ тумэнди тэ сытярэн палав кадва алав? Ай тумэ пав всаворо Иерусалимо розандярдэ тумаро сытяримос и камэн тэ ужылисарэн амэн пала миримос Калэстирэс Манушэс.
29 Պետրոս եւ միւս առաքեալները պատասխանեցին. «Աստուծո՛յ պէտք է հնազանդիլ՝ փոխանակ մարդոց:
Пэтро и апостолоря пхэндэ пэ када: — Трэбуй тэ кандас фэдэр Дэвлэс, сар лэ манушэс.
30 Մեր հայրերուն Աստուածը Յիսուսը յարուցանեց, որ դուք սպաննեցիք՝ փայտէն կախելով:
Дэл амарэ дадэндиро жундярдя андай мулэ Исусос, Савэс тумэ тховдэ по каштуно трушул тай умардэ.
31 Աստուած իր աջ ձեռքով բարձրացուց զայն՝ իբր Ռահվիրայ ու Փրկիչ, որպէսզի ապաշխարութիւն ու մեղքերու ներում տայ Իսրայէլի:
О Дэл вазгля Лэс правонэ вастэса и тердя Пхурэдэрэса и Фэрисаримареса, кай тэ дэл Израилёсти каисаримос и эртисаримос лэ бэзэхэндар.
32 Եւ մենք անոր վկաներն ենք՝ այս բաներուն համար, նաեւ Սուրբ Հոգին՝ որ Աստուած տուաւ իրեն հնազանդ եղողներուն»:
Допхэнимаря калэсти амэ и Свэнто Духо, Савэс о Дэл дя колэнди, ко кандэл Лэс.
33 Իսկ անոնք լսելով ասիկա՝ սաստիկ գրգռուեցան, ու խորհրդակցեցան որ սպաննեն զանոնք:
Кола, савэ сас котэ, кала ашундэ када, росшынэнаспэ холятар и камэнас тэ умарэн лэн.
34 Բայց փարիսեցի մը՝ որուն անունը Գամաղիէլ էր, Օրէնքի վարդապետ մը, պատուաւոր մէկը՝ ամբողջ ժողովուրդին առջեւ, կանգնեցաւ ատեանին մէջ, եւ հրամայեց որ առաքեալները կարճ պահ մը դուրս հանեն.
Тунчи вщиля андо Синедрионо екх фарисеё, савэс акхарэнас Гамалиило, сытяримари Законоско, пативало англай всаворэ мануша. Вов припхэндя тэ выандярэн апостолонэн пэ найбари вряма,
35 ապա ըսաւ. «Իսրայելացի՛ մարդիկ, դուք ձեզի ուշադի՛ր եղէք թէ ի՛նչ պիտի ընէք այս մարդոց հանդէպ:
и пхэндя манушэнди андав Синедрионо: — Мурша Израилёстирэ! Погындон машкар пэстэ палай кала мануша, со лэнца тэ терэн.
36 Քանի որ այս օրերէն առաջ Թեւդաս ելաւ, իր մասին ըսելով թէ երեւելի մէկն է, ու թիւով չորս հարիւրի չափ մարդիկ յարեցան իրեն. ինք սպաննուեցաւ, եւ բոլոր անոնք որ անսացին իրեն՝ ցրուեցան ու ոչնչացան:
На фартэ дэлмут авиля Февда, саво сикавэлас пэс пала варисаво баро мануш, и лэстэ приашыле варикай штаршэл мануша. Нэ вов сас умардо, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ, и на ашыляпэ никас.
37 Անկէ ետք Յուդա Գալիլեացին ելաւ՝ աշխարհագիր եղած օրերը, եւ շատ ժողովուրդ քաշեց իր ետեւէն. ի՛նք ալ կորսուեցաւ, ու բոլոր անոնք որ անսացին իրեն՝ ցրուեցան:
Тунчи пала лэстэ сас Иуда галилеянино. Вов авиля, кала сас запистросаримос, тай андярдя пала пэстэ бутэн манушэн. Нэ вов муля, и всаворэ, ко кандэлас лэс, розжылепэ.
38 Եւ հիմա կ՚ըսեմ ձեզի. “Հեռո՛ւ մնացէք՝՝ այդ մարդոցմէն, ու թողուցէ՛ք զանոնք. որովհետեւ եթէ այդ ծրագիրը կամ գործը մարդոցմէ է՝ պիտի քանդուի,
И икхатар пхэнав тумэнди: ашавэн калэн манушэн и отмукэн лэн. Сар када воля и рындо манушэндирэ, то онэ роспэрэнапэ,
39 իսկ եթէ Աստուծմէ է՝ չէք կրնար քանդել ատիկա. որպէսզի Աստուծոյ դէմ իսկ կռուող չգտնուիք”»:
ай сар Дэвлэстар, тумэ нисар на роспхагэна лэн. Фэрисавэн, кай тумэ тэ на ашэн вражымаренца Дэвлэсти. Кола, савэ сас котэ, кангле лэс.
40 Անոնք ալ անսացին անոր. եւ առաքեալները կանչելով՝ ծեծեցին, ու պատուիրելով որ այլեւս Յիսուսի անունով չխօսին՝ արձակեցին զանոնք:
Онэ акхардэ апостолонэн и припхэндэ тэ марэн лэн чюкнянца. Тунчи запхэндэ лэнди тэ пхэнэн палав алав Исусоско тай отмукле лэн.
41 Իրենք ալ մեկնեցան ատեանին առջեւէն, ուրախանալով որ արժանացան Տէրոջ անունին համար անպատուուելու:
Онэ жыле андав Синедрионо и лошавэнас, со лэнди выпэля патив тэ прилэн лажаимос палав алав Исусоско.
42 Ու ամէն օր տաճարը եւ տուներուն մէջ չէին դադրեր սորվեցնելէ ու Յիսուս Քրիստոսը աւետելէ:
Всаворэ деса андо храмо и пай чера на пэрэашэнас тэ сытярэн и тэ пхэнэн Радосаво Лав палав Исусо Христосо.
