ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 4

1 Երբ անոնք կը խօսէին ժողովուրդին, քահանաները, տաճարին մեծաւորն ու Սադուկեցիները հասան անոնց վրայ,

Pea ʻi heʻena kei lea ki he kakai, naʻe feʻohofi kiate kinaua ʻae kau taulaʻeiki mo e pule ʻoe falelotu lahi, pea mo e kau Sātusi,

2 նեղանալով որ անոնք կը սորվեցնէին ժողովուրդին եւ կը հռչակէին Յիսուսի միջոցով մեռելներէն յարութիւն առնելը:

He kuo nau kina ʻi heʻena ako ki he kakai, mo ʻena malangaʻaki ʻae toetuʻu ʻa Sisu mei he mate.

3 Ձեռք բարձրացուցին անոնց վրայ ու արգելարան դրին զանոնք մինչեւ հետեւեալ օրը, որովհետեւ արդէն իրիկուն էր:

Pea naʻa nau puke ʻakinaua, ʻo tuku ki he fale fakapōpula, kaeʻoua ke ʻaho: he kuo efiafi.

4 Բայց այդ խօսքը լսողներէն շատեր հաւատացին, եւ մարդոց թիւը հասաւ գրեթէ հինգ հազարի:

Ka naʻe tui ʻae tokolahi ʻiate kinautolu naʻe fanongo ki he folofola; pea ko hono lau ʻoe kakai ko e toko nima afe nai.

5 Հետեւեալ օրը՝ Երուսաղէմի մէջ հաւաքուեցան անոնց պետերը, երէցներն ու դպիրները,

Pea pehē, kuo pongipongi hake, naʻe kātoa ki Selūsalema honau kau pule, mo e mātuʻa, mo e kau tangata tohi,

6 նաեւ Աննա քահանայապետը եւ Կայիափա, Յովհաննէս ու Աղեքսանդրոս, եւ բոլոր անոնք՝ որ քահանայապետի ընտանիքներէ էին:

Mo ʻAnasi ko e taulaʻeiki lahi, mo Kaiafasi, mo Sione, mo ʻAlekisānita, pea mo e kāinga kotoa pē ʻoe taulaʻeiki lahi.

7 Զանոնք մէջտեղ կայնեցուցած՝ կը հարցաքննէին. «Ի՞նչ զօրութեամբ կամ ի՞նչ անունով ըրիք այս բանը»:

Pea kuo ʻomi ʻakinaua ki honau ʻao, naʻa nau fehuʻi, ʻo [pehē], “Ko e mālohi fē, mo e hingoa ʻo hai, kuo mo fai ai ʻae meʻa ni?”

8 Այն ատեն Պետրոս՝ Սուրբ Հոգիով լեցուած՝ ըսաւ անոնց. «Ժողովուրդի պետե՛ր եւ Իսրայէլի երէցնե՛ր,

Pea kuo fonu ʻa Pita ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni, pea pehē ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAkimoutolu, ko e kau pule ʻoe kakai, mo e mātuʻa ʻo ʻIsileli,

9 եթէ մենք կը հարցաքննուինք այսօր՝ տկար մարդու մը եղած բարիքին համար, թէ ի՛նչ կերպով բժշկուեցաւ,

Kapau ʻoku ʻekea ʻakimaua he ʻaho ni ki he ngāue lelei ki he tangata pipiki, pe ko e hā ʻae meʻa naʻe fakamoʻui ai ia;

10 գիտցէ՛ք դուք բոլորդ եւ ամբողջ Իսրայէլի ժողովուրդը, թէ Նազովրեցի Յիսուս Քրիստոսի անունով, որ դուք խաչեցիք բայց Աստուած մեռելներէն յարուցանեց, ահա՛ անո՛վ ասիկա բժշկուած կեցած է հոս՝ ձեր առջեւ:

Ke ʻilo ʻekimoutolu kotoa pē, pea mo e kakai kotoa pē ʻo ʻIsileli, ko e huafa ʻo Sisu Kalaisi ʻo Nāsaleti, ʻaia ne mou tutuki ki he ʻakau, ka kuo fokotuʻu ia ʻe he ʻOtua mei he mate, ko ia pe kuo tuʻu ai ʻae tangata ni ʻi homou ʻao kuo haohaoa.

11 Ա՛յս է այն քարը, ձեզմէ՝ կառուցանողներէդ անարգուած, որ անկիւնաքարը եղաւ:

‘Ko e maka eni naʻe liʻaki ʻekimoutolu ko e kau tufunga, ʻaia kuo hoko ko e fungani [maka ]tuliki.’

12 Եւ ուրիշ ո՛չ մէկով փրկութիւն կայ. որովհետեւ անկէ զատ ուրիշ անուն մը չկայ երկինքի տակ՝ մարդոց մէջ տրուած, որով կարենանք փրկուիլ»:

Pea ʻoku ʻikai ha fakamoʻui ʻi ha taha kehe: he ʻoku ʻikai ke tuku mo ha hingoa ki he kakai ʻi lalo langi, ke tau moʻui ai.

13 Իսկ անոնք, նայելով Պետրոսի ու Յովհաննէսի համարձակութեան, եւ ըմբռնելով թէ անուս ու տգէտ մարդիկ են՝ զարմացան, եւ գիտցան թէ անոնք Յիսուսի հետ էին:

Pea kuo nau mamata ki he taʻemāluʻia ʻa Pita mo Sione, mo nau ʻilo ko e ongo tangata meʻavale, pea taʻepoto, pea nau ofo; pea naʻa nau ʻilo kiate kinaua, naʻa na ʻia Sisu.

14 Տեսնելով այդ բուժուած մարդը՝ որ կայնած էր անոնց հետ, ոչինչ կրցան խօսիլ անոնց դէմ:

Ka ʻi heʻenau vakai ki he tangata kuo fakamoʻui, ʻoku nau tutuʻu fakataha mo kinaua, pea ʻikai te nau faʻa lea ki ai.

15 Ուստի հրամայելով անոնց՝ որ դուրս ելլեն ատեանէն, խորհրդակցեցան իրարու հետ

Pea hili ʻenau fekau ʻakinaua ke ʻalu [siʻi ] atu mei he fakamaauʻanga, naʻa nau alea ʻiate kinautolu,

16 եւ ըսին. «Ի՞նչ ընենք այս մարդոց. որովհետեւ Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներուն բացայայտ է թէ իսկապէս երեւելի նշան մը կատարուեցաւ ասոնց միջոցով, ու մենք չենք կրնար ուրանալ:

‌ʻO nau pehē, “Ko e hā ʻae meʻa te tau fai ki he ongo tangata ni? He kuo fai moʻoni ʻekinaua ʻae mana lahi, pea ʻoku ʻilo ia ʻekinautolu kotoa pē ʻoku nofo ʻi Selūsalema; pea ʻoku ʻikai te tau faʻa fakaʻikai ki ai.

17 Սակայն՝ որպէսզի ժողովուրդին մէջ ա՛լ աւելի չտարածուի՝ սաստիկ սպառնանք անոնց, որ այլեւս ո՛չ մէկուն խօսին այդ անունով»:

Ka koeʻuhi ke ʻoua naʻa kei mafola ia ʻi he kakai, ke tau fakamanaʻi ʻakinaua ʻo lahi, ke ʻoua naʻa na toe lea ki ha tangata ʻi he hingoa ni.”

18 Ապա կանչելով զանոնք՝ պատուիրեցին անոնց որ ամե՛նեւին չխօսին եւ չսորվեցնեն Յիսուսի անունով:

Pea naʻa nau ui ʻakinaua, ʻo fekau mālohi kiate kinaua, ke ʻoua ʻaupito naʻa na lea pe ako ʻi he hingoa ʻo Sisu.

19 Բայց Պետրոս ու Յովհաննէս պատասխանեցին անոնց. «Եթէ Աստուծոյ առջեւ իրաւացի՛ է՝ որ Աստուծմէ աւելի ձեզի՛ մտիկ ընենք, դո՛ւք դատեցէք.

Ka naʻe lea atu kiate kinautolu ʻa Pita mo Sione, ʻo pehē, “Mou fifili, pe ʻoku lelei ʻa fē ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua, ʻa ʻema talangofua kiate kimoutolu, pē ki he ʻOtua.

20 որովհետեւ մենք չենք կրնար չխօսիլ մեր տեսածին ու լսածին մասին»:

Koeʻuhi ʻoku ʻikai te ma faʻa taʻofi ʻema leaʻaki pe ʻae ngaahi meʻa kuo ma mamata mo fanongo ai.”

21 Իսկ անոնք դարձեալ սպառնալէ ետք՝ արձակեցին զանոնք, առանց զիրենք պատուհասելու կերպ մը գտնելու, ժողովուրդին պատճառով, քանի որ բոլորն ալ կը փառաբանէին Աստուած կատարուածին համար.

Pea kuo nau toe fakamanaʻi, pea nau tukuange ʻakinaua, he naʻe ʻikai te nau ʻilo ha meʻa ke tautea ai ʻakinaua, pea telia ʻae kakai: he naʻa nau fakamālō kotoa pē ki he ʻOtua ʻi he meʻa kuo fai.

22 որովհետեւ այն մարդը՝ որուն վրայ այս բժշկութեան նշանը եղաւ՝ քառասուն տարեկանէն աւելի էր:

He kuo fāngofulu tupu ʻae taʻu ʻoe tangata, kuo fai ki ai ʻae mana fakamoʻui ni.

23 Երբ արձակուեցան՝ գացին իրենց խումբին քով, ու պատմեցին ինչ որ քահանայապետները եւ երէցները ըսած էին իրենց:

Pea ʻi he tukuange ʻakinaua, naʻa na ō ki hona kāinga, ʻo fakahā kotoa pē ʻae lea ʻae kau taulaʻeiki lahi mo e mātuʻa kiate kinaua.

24 Անոնք ալ, երբ լսեցին, միաբանութեամբ իրենց ձայնը բարձրացուցին Աստուծոյ՝ ըսելով. «Տէ՛ր, դո՛ւն ես այն Աստուածը՝ որ ստեղծեցիր երկինքն ու երկիրը, ծովը եւ բոլոր անոնց մէջ եղածները,

Pea kuo nau fanongo ki ai, pea nau hiki fakataha hake honau leʻo ki he ʻOtua, ʻonau pehē, “ʻE ʻEiki, ko e ʻOtua ʻa koe, naʻa ke ngaohi ʻae langi mo māmani, pea mo e tahi, mo e meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ai;

25 որ ըսիր քու ծառայիդ՝ Դաւիթի բերանով. “Ինչո՞ւ հեթանոսները մոլեգնեցան ու ժողովուրդները ունայն բաներ խոկացին.

‌ʻA koe naʻa ke pehē ʻi he ngutu ʻo hoʻo tamaioʻeiki ko Tevita, ‘Ko e hā ʻoku lili ai ʻae Senitaile, pea mahalo meʻa vaʻinga ai ʻe he kakai?

26 երկրի թագաւորները իրարու քով կայնեցան ու պետերը հաւաքուեցան՝ Տէրոջ դէմ եւ անոր Օծեալին դէմ”:

Naʻe tuʻu hake ʻae ngaahi tuʻi ʻo māmani, pea naʻe kātoa ʻae kau pule, ʻo angatuʻu ki he ʻEiki, pea mo hono Kalaisi.’

27 Որովհետեւ ճշմարտապէս (այս քաղաքին մէջ) հաւաքուեցան քու սուրբ Որդիիդ՝ Յիսուսի դէմ, որ դուն օծեցիր, Հերովդէս ու Պոնտացի Պիղատոս, հեթանոսներուն հետ եւ Իսրայէլի ժողովուրդին հետ,

He ko e moʻoni naʻe fakataha ʻa Helota, mo Ponito Pailato, mo e Senitaile, mo e kakai ʻIsileli, ʻo fakatanga ki ho ʻAlo māʻoniʻoni ko Sisu, ʻaia naʻa ke fakanofo,

28 ընելու այն՝ ինչ որ քու ձեռքդ ու ծրագիրդ նախապէս որոշած էին՝ որ կատարուին:

Ke fai ʻaia kotoa pē naʻe tomuʻa tuʻutuʻuni ʻe ho nima mo hoʻo poto ke fai.

29 Եւ հիմա, Տէ՛ր, նայէ՛ անոնց սպառնալիքներուն, ու շնորհէ՛ քու ծառաներուդ՝ որպէսզի լման համարձակութեամբ քարոզենք քու խօսքդ,

Pea ko eni, ʻe ʻEiki, ke ke tokanga ki heʻenau lea fakamana: pea ke tuku ki hoʻo kau tamaioʻeiki, ke nau lea mālohi ʻaki hoʻo folofola,

30 երկարելով քու ձեռքդ՝ որ բժշկութիւններ, նշաններ եւ սքանչելիքներ կատարուին քու սուրբ Որդիիդ՝ Յիսուսի անունով»:

‌ʻI hoʻo mafao atu ho nima ke fakamoʻui; pea ke fai ʻae ngaahi mana mo e meʻa fakaofo ʻi he huafa ʻo ho ʻAlo māʻoniʻoni ko Sisu.”

31 Երբ անոնք աղերսեցին, սարսեցաւ այն տեղը՝ ուր հաւաքուած էին, ու բոլորը լեցուեցան Սուրբ Հոգիով եւ համարձակութեամբ կը քարոզէին Աստուծոյ խօսքը:

Pea hili ʻenau lotu, naʻe ngalulululu ʻae potu naʻa nau fakataha ai; pea naʻe fakapito ʻakinautolu kotoa pē ʻaki ʻae Laumālie Māʻoniʻoni, ʻonau lea mālohi ʻaki ʻae folofola ʻae ʻOtua.

32 Հաւատացեալներուն բազմութիւնը մէկ սիրտ ու մէկ հոգի էր: Անոնցմէ ո՛չ մէկը կ՚ըսէր իր որեւէ ստացուածքին համար թէ “իրն է”. հապա իրենց բոլոր բաները հասարակաց կը սեպէին:

Pea naʻe loto mo laumālie taha pē ʻakinautolu kotoa pē naʻe tui: pea naʻe ʻikai ha taha ʻe ui ʻene meʻa naʻa ne maʻu ko e meʻa ʻaʻana; ka naʻa nau meʻa taha pē.

33 Առաքեալները մեծ զօրութեամբ կը վկայէին Տէր Յիսուսի յարութեան մասին, եւ մեծ շնորհք կար անոնց բոլորին վրայ:

Pea naʻe fakamoʻoni ʻe he kau ʻAposetolo ʻaki ʻae mālohi lahi ʻae toetuʻu ʻae ʻEiki ko Sisu: pea naʻe lahi ʻae ʻofa ʻiate kinautolu kotoa pē.

34 Անոնց մէջ ո՛չ մէկ կարօտեալ կար. որովհետեւ անոնք որ տէր էին արտերու կամ տուներու՝ կը ծախէին, կը բերէին ծախուածներուն հասոյթները

Pea naʻe ʻikai ha taha ʻiate kinautolu ʻe masiva: he ko kinautolu kotoa pē naʻe maʻu ʻae fonua pe ʻae fale, naʻe fakatau ia, pea naʻe ʻomi hono totongi ʻoe meʻa kuo fakatau,

35 ու կը դնէին առաքեալներու տրամադրութեան տակ՝՝, եւ իւրաքանչիւրին կը բաշխուէր իր կարիքին համեմատ:

‌ʻO tuku hifo ʻi he vaʻe ʻoe kau ʻaposetolo: pea naʻe tufaki ki he tangata taki taha ʻo fakatatau ki heʻenau masiva.

36 Յովսէս, որ առաքեալներէն Բառնաբաս մականուանուեցաւ, (որ կը թարգմանուի՝ Մխիթարութեան որդի, ) Ղեւտացի, ծնունդով՝ Կիպրացի,

Pea ko Sose [ʻi he faʻahinga ʻo ]Livai, mei he fonua ko Saipalo, ʻaia naʻe fakahingoa ʻe he kau ʻAposetolo ko Pānepasa, (ʻaia, ko hono ʻuhinga, “Ko e foha ʻoe fiemālie,”)

37 ագարակ մը ունենալով՝ ծախեց, բերաւ դրամը ու դրաւ առաքեալներու տրամադրութեան տակ:

Naʻe fakatau ʻe ia hono potu fonua, pea ʻomi hono paʻanga, ʻo tuku ki he vaʻe ʻoe kau ʻAposetolo.