ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 4
1 Երբ անոնք կը խօսէին ժողովուրդին, քահանաները, տաճարին մեծաւորն ու Սադուկեցիները հասան անոնց վրայ,
Кала Пётро тай Иоанно дэдумане манушэндэ, лэндэ поджиле рашая, халавдэнгоро пхурэдэр дэ храмо и саддукея,
2 նեղանալով որ անոնք կը սորվեցնէին ժողովուրդին եւ կը հռչակէին Յիսուսի միջոցով մեռելներէն յարութիւն առնելը:
савэ сле фартэ холярдэ кодэлэґа, со вонэ сиклярэн манушэн и розпхэнэн, со кацик дэ Исусо исин отджювдинимо мулэндар.
3 Ձեռք բարձրացուցին անոնց վրայ ու արգելարան դրին զանոնք մինչեւ հետեւեալ օրը, որովհետեւ արդէն իրիկուն էր:
Вонэ захутилдэ Петро тай Иоанно, и, кади сар сля бельвель, бэшардэ лэн ды дэнзор дэ барунэ.
4 Բայց այդ խօսքը լսողներէն շատեր հաւատացին, եւ մարդոց թիւը հասաւ գրեթէ հինգ հազարի:
Бут мануша, савэ шундэ лав, патине, и кодэлэн, савэ патянас, ачиля паша панч пхангля.
5 Հետեւեալ օրը՝ Երուսաղէմի մէջ հաւաքուեցան անոնց պետերը, երէցներն ու դպիրները,
Пэ авэр диво барэ рая, пхурэдэра и сиклимаря пав Упхэнима стидэнепэ їтханэ дэ Ерусалимо.
6 նաեւ Աննա քահանայապետը եւ Կայիափա, Յովհաննէս ու Աղեքսանդրոս, եւ բոլոր անոնք՝ որ քահանայապետի ընտանիքներէ էին:
Котэ сле англуно рашай Аннас, Каиафа, Иоанно, Александро и всавэрэ мануша англунэ рашаехкэрэ родостар.
7 Զանոնք մէջտեղ կայնեցուցած՝ կը հարցաքննէին. «Ի՞նչ զօրութեամբ կամ ի՞նչ անունով ըրիք այս բանը»:
Вонэ тховдэ Петро тай Иоанно помашкар и ачиле лэндар тэ пхуче: — Савя зораґа и савэ лавэґа тумэ када тердэ?
8 Այն ատեն Պետրոս՝ Սուրբ Հոգիով լեցուած՝ ըսաւ անոնց. «Ժողովուրդի պետե՛ր եւ Իսրայէլի երէցնե՛ր,
Тунчи Пётро, саво пхэрдиля Свэнтонэ Фаноґа, пхэнда лэнди: — Рая манушэнгэрэ и пхурэдэра!
9 եթէ մենք կը հարցաքննուինք այսօր՝ տկար մարդու մը եղած բարիքին համար, թէ ի՛նչ կերպով բժշկուեցաւ,
Кала тумэ авдивэ пхучен амэндар пала лачимо, саво амэ тердэ кадэлэ лангэсти, и сар амэ лэ высастярдэ,
10 գիտցէ՛ք դուք բոլորդ եւ ամբողջ Իսրայէլի ժողովուրդը, թէ Նազովրեցի Յիսուս Քրիստոսի անունով, որ դուք խաչեցիք բայց Աստուած մեռելներէն յարուցանեց, ահա՛ անո՛վ ասիկա բժշկուած կեցած է հոս՝ ձեր առջեւ:
тунчи джянэн тумэ и всавэрэ мануша Израилёхкэрэ: кадэва мануш екхатар ачел англа тумэн высастярдо важ лав Исусо Христосо Назаретостар, Савэ тумэ ваздэне пэ трушул и Савэ Дэвэл отджювдярда мулэндар!
11 Ա՛յս է այն քարը, ձեզմէ՝ կառուցանողներէդ անարգուած, որ անկիւնաքարը եղաւ:
Исусо исин кодэва Бар, Саво сля отчуто тумэнцар, ко ваздэн цэра, и Саво ачиля шэрутнэ барэґа.
12 Եւ ուրիշ ո՛չ մէկով փրկութիւն կայ. որովհետեւ անկէ զատ ուրիշ անուն մը չկայ երկինքի տակ՝ մարդոց մէջ տրուած, որով կարենանք փրկուիլ»:
Нико авэр на дэла фирисаримо, колэсти со на дэно манушэнди нисаво авэр лав тала болыбэн, савэґа трэбуни амэнди тэ фирисарэпэ.
13 Իսկ անոնք, նայելով Պետրոսի ու Յովհաննէսի համարձակութեան, եւ ըմբռնելով թէ անուս ու տգէտ մարդիկ են՝ զարմացան, եւ գիտցան թէ անոնք Յիսուսի հետ էին:
Всавэрэ дыкхле, со дэ Петро тай Иоанно нэнай дар, а душолас, со вонэ сле наирвалэ и набарэ мануша. Кала ж полиле, со вонэ сле Исусоґа, тунчи дэнепэ дыво.
14 Տեսնելով այդ բուժուած մարդը՝ որ կայնած էր անոնց հետ, ոչինչ կրցան խօսիլ անոնց դէմ:
Дыкхэнас паша лэн и высастярдэ манушэ, колэсти никастэ на сля зор сось лэнди тэ пхэнэ.
15 Ուստի հրամայելով անոնց՝ որ դուրս ելլեն ատեանէն, խորհրդակցեցան իրարու հետ
Тунчи вонэ прыпхэндэ лэнди тэ ачявэ Синедрионо и ачиле тэ дэдумэ машкар пэстэ.
16 եւ ըսին. «Ի՞նչ ընենք այս մարդոց. որովհետեւ Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներուն բացայայտ է թէ իսկապէս երեւելի նշան մը կատարուեցաւ ասոնց միջոցով, ու մենք չենք կրնար ուրանալ:
— Со амэнди тэ терэ кадэла манушэнца? — пхэнэнас вонэ. — Всавэрэ, ко джювэн дэ Ерусалимо, джянэн, со вонэ тердэ баро дыво, и амэ колэстар на отрисарахпэ.
17 Սակայն՝ որպէսզի ժողովուրդին մէջ ա՛լ աւելի չտարածուի՝ սաստիկ սպառնանք անոնց, որ այլեւս ո՛չ մէկուն խօսին այդ անունով»:
Соб када тэ на розджялпэ инте буґлэдэр помашкар мануша, прыдараваґа лэн, соб вонэ никасти тэ на пхэнэн пала кадэва лав.
18 Ապա կանչելով զանոնք՝ պատուիրեցին անոնց որ ամե՛նեւին չխօսին եւ չսորվեցնեն Յիսուսի անունով:
Вонэ акхардэ апостолонэн тай прыпхэндэ лэнди тэ на дэдумэн и тэ на сиклярэн важ Исусохкэрэ лавэ.
19 Բայց Պետրոս ու Յովհաննէս պատասխանեցին անոնց. «Եթէ Աստուծոյ առջեւ իրաւացի՛ է՝ որ Աստուծմէ աւելի ձեզի՛ մտիկ ընենք, դո՛ւք դատեցէք.
Нэ Пётро тай Иоанно пхэндэ лэнди: — Акэ, пхэнэн еджинэ, чи мишто англа Дэвэл тэ кандэ будэр тумэн, а на Дэвлэ?
20 որովհետեւ մենք չենք կրնար չխօսիլ մեր տեսածին ու լսածին մասին»:
Нэнай амэндэ зор тэ аче мулком пала кода, со амэ дыкхле тай шундэ.
21 Իսկ անոնք դարձեալ սպառնալէ ետք՝ արձակեցին զանոնք, առանց զիրենք պատուհասելու կերպ մը գտնելու, ժողովուրդին պատճառով, քանի որ բոլորն ալ կը փառաբանէին Աստուած կատարուածին համար.
Кодэла, ко вджянас дэ лэнгоро Синедрионо, инте екхвар прыдаравдэ лэн тай отмукле. Вонэ на аракхле дэ лэн нисави дош, а всавэрэ мануша ашарэнас Дэвлэ пала кода, со тердапэ.
22 որովհետեւ այն մարդը՝ որուն վրայ այս բժշկութեան նշանը եղաւ՝ քառասուն տարեկանէն աւելի էր:
Важ кода со манушэсти, савэґа тердапэ кадэва састяримахкоро дыво, сля будэр саранда бэрш.
23 Երբ արձակուեցան՝ գացին իրենց խումբին քով, ու պատմեցին ինչ որ քահանայապետները եւ երէցները ըսած էին իրենց:
Кала отмукле Петро тай Иоанно, вонэ рисиле пэхкэрэндэ тай розпхэндэ пала вса, со дэдумане англунэ рашая и пхурэдэра.
24 Անոնք ալ, երբ լսեցին, միաբանութեամբ իրենց ձայնը բարձրացուցին Աստուծոյ՝ ըսելով. «Տէ՛ր, դո՛ւն ես այն Աստուածը՝ որ ստեղծեցիր երկինքն ու երկիրը, ծովը եւ բոլոր անոնց մէջ եղածները,
Кала патякунэ мануша шундэ пала када, вонэ всавэрэ їтханэ ваздэне ґласо Дэвлэстэ тай пхэндэ: — Дэвла Баро! Ту стердан болыбэн, пхув, море и вса, со дэ лэн исин.
25 որ ըսիր քու ծառայիդ՝ Դաւիթի բերանով. “Ինչո՞ւ հեթանոսները մոլեգնեցան ու ժողովուրդները ունայն բաներ խոկացին.
Ту пхэндан Свэнтонэ Фаноґа вуштэндар амарэ дадэ и Тирэ копыле Давидо: «Сости ваздэнпэ тай мижон люмлякэрэ родуля, и мануша камэн сось тэ терэ, нэ вса лэндэ выджяла ївья?
26 երկրի թագաւորները իրարու քով կայնեցան ու պետերը հաւաքուեցան՝ Տէրոջ դէմ եւ անոր Օծեալին դէմ”:
Ваздэнепэ пхувякэрэ тхагаря, и пхурэдэра стидэнепэ їтханэ, соб тэ выджя пэ Рае Дэвлэ и пэ Христо Лэхкэрэ».
27 Որովհետեւ ճշմարտապէս (այս քաղաքին մէջ) հաւաքուեցան քու սուրբ Որդիիդ՝ Յիսուսի դէմ, որ դուն օծեցիր, Հերովդէս ու Պոնտացի Պիղատոս, հեթանոսներուն հետ եւ Իսրայէլի ժողովուրդին հետ,
Чячюнэ, стидэнепэ дэ кадэва форо Иродо тай Понтии Пилато наиудеенца и Израилёхкэрэ манушэнца пэ Тиро Свэнто Копыли Исусо, Савэ Ту помакхлян.
28 ընելու այն՝ ինչ որ քու ձեռքդ ու ծրագիրդ նախապէս որոշած էին՝ որ կատարուին:
Вонэ тердэ кода, со Ту тховдан Тиря зораґа и пав Тири воля.
29 Եւ հիմա, Տէ՛ր, նայէ՛ անոնց սպառնալիքներուն, ու շնորհէ՛ քու ծառաներուդ՝ որպէսզի լման համարձակութեամբ քարոզենք քու խօսքդ,
И екхатар, Рае, подыкх, сар вонэ даравэн амэн, и дэ Тирэ копыленди бидаракоро тэ розпхэнэ Тиро лав.
30 երկարելով քու ձեռքդ՝ որ բժշկութիւններ, նշաններ եւ սքանչելիքներ կատարուին քու սուրբ Որդիիդ՝ Յիսուսի անունով»:
Процырдэ васт Тиро и састяр насвалэн, сикав допхэнимо и барэ дывуря важ лав Тирэ Свэнтонэ Копыле Исусо!
31 Երբ անոնք աղերսեցին, սարսեցաւ այն տեղը՝ ուր հաւաքուած էին, ու բոլորը լեցուեցան Սուրբ Հոգիով եւ համարձակութեամբ կը քարոզէին Աստուծոյ խօսքը:
Кала вонэ поманглепэ, тхан, тев вонэ сле, затинисиля. Вонэ всавэрэ пхэрдиле Свэнтонэ Фаноґа тай бидаракоро пхэнэнас Дэвлэхкоро лав.
32 Հաւատացեալներուն բազմութիւնը մէկ սիրտ ու մէկ հոգի էր: Անոնցմէ ո՛չ մէկը կ՚ըսէր իր որեւէ ստացուածքին համար թէ “իրն է”. հապա իրենց բոլոր բաները հասարակաց կը սեպէին:
Бутэ манушэндэ, савэ патине, сле екх їло и води. Нико на бинэлас, со лэхкоро хулаимо исин кици важ лэ, нэ вса лэндэ сля екх.
33 Առաքեալները մեծ զօրութեամբ կը վկայէին Տէր Յիսուսի յարութեան մասին, եւ մեծ շնորհք կար անոնց բոլորին վրայ:
Апостолуря баря зораґа пхэнэнас пала отджюндивимо Раехкоро Исусохкоро, и Дэвэл дэлас Пэхкоро бахталимо лэнди всавэрэнди.
34 Անոնց մէջ ո՛չ մէկ կարօտեալ կար. որովհետեւ անոնք որ տէր էին արտերու կամ տուներու՝ կը ծախէին, կը բերէին ծախուածներուն հասոյթները
Помашкар лэн на сля ниекх мануш, саво авэлас бы чёроро. Колэсти со кодэла, кастэ сля пхув тай цэра, битинэнас лэн, анэнас всавэрэ ловэ
35 ու կը դնէին առաքեալներու տրամադրութեան տակ՝՝, եւ իւրաքանչիւրին կը բաշխուէր իր կարիքին համեմատ:
тай стховэнас паша пурэн апостолонэндэ. Кадэла ловэ роздэнаспэ кожнонэ манушэсти, пэ со лэсти трэбуни.
36 Յովսէս, որ առաքեալներէն Բառնաբաս մականուանուեցաւ, (որ կը թարգմանուի՝ Մխիթարութեան որդի, ) Ղեւտացի, ծնունդով՝ Կիպրացի,
Акэ, Иосифо, савэ апостолуря акхарэнас Варнава (пав аврэ «чяво подрицаримахкоро»), левито Кипростар,
37 ագարակ մը ունենալով՝ ծախեց, բերաւ դրամը ու դրաւ առաքեալներու տրամադրութեան տակ:
савэстэ сля пхув, битинда пэхкири маля, анда ловэ и тховда паша пурэн апостолонэндэ.
