ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 26
1 Այն ատեն Ագրիպպաս ըսաւ Պօղոսի. «Արտօնուած է քեզի՝ խօսիլ դուն քեզի համար»: Պօղոս ալ՝ երկարելով ձեռքը՝ ջատագովեց ինքզինք.
And Agrippa said to Paul: Thou art permitted to speak in thy own behalf. Then Paul extended his hand, and made defence, saying:
2 «Ագրիպպա՛ս թագաւոր, ես երանելի կը համարեմ զիս, որ այսօր քու առջեւդ պիտի ջատագովեմ զիս՝ Հրեաներուն ինծի դէմ ըրած բոլոր ամբաստանութիւններուն համար.
In regard to all the things of which I am accused by the Jews, king Agrippa, I consider myself highly favored, that I may this day make defence before thee:
3 մա՛նաւանդ որ դուն լաւ գիտես Հրեաներուն բոլոր սովորութիւններն ու հարցերը: Ուստի կ՚աղերսե՛մ որ համբերատարութեամբ մտիկ ընես ինծի:
especially, as I know thee to be expert in all the controversies and laws of the Jews. I therefore request thee to hear me with indulgence.
4 Բոլոր Հրեաները տեղեակ են իմ կենցաղիս՝ պատանութենէս ի վեր, սկիզբէն Երուսաղէմ՝ իմ ազգիս մէջ ըլլալուս համար.
The Jews themselves, if they would testify, know well my course of life from my childhood, which from the beginning was among my nation and in Jerusalem.
5 անոնք սկիզբէն ի վեր կը ճանչնան զիս, (եթէ ուզեն վկայել, ) գիտնալով թէ ապրած եմ մեր կրօնին ամենէն խիստ աղանդին համաձայն՝ իբր Փարիսեցի:
For they have long been persuaded of me, and have known, that I lived in the princely doctrine of the Pharisees.
6 Եւ հիմա դատարան ներկայացած եմ ու կը դատուիմ՝ Աստուծմէ մեր հայրերուն եղած խոստումի յոյսին համար,
And now, for the hope of the promise which was made by God to our fathers, I stand and am judged.
7 որուն կը յուսան հասնիլ մեր տասներկու տոհմերը՝ ջերմեռանդութեամբ պաշտելով Աստուած գիշեր ու ցերեկ: Ես կ՚ամբաստանուիմ Հրեաներէն այս յոյսին համար, Ագրիպպա՛ս թագաւոր:
To this hope, our twelve tribes hope to come, with earnest prayers by day and by night: and for this same hope, king Agrippa, I am accused by the Jews.
8 Ինչո՞ւ անհաւատալի կը թուի ձեզի՝ թէ Աստուած կը յարուցանէ մեռելները:
How judge ye? Are we not to believe, that God will raise the dead?
9 Ես ինքս ալ կը կարծէի թէ շատ բաներ պէտք էր ընել Յիսուս Նազովրեցիի անունին դէմ.
For I myself, at first, resolved in my own mind, that I would perpetrate many adverse things against the name of Jesus the Nazarean.
10 եւ ըրի ալ Երուսաղէմի մէջ, ու քահանայապետներէն իրաւասութիւն ստացած՝ բանտարկեցի սուրբերէն շատերը, եւ հաւանութիւն տուի անոնց մեռցուած ատենը:
Which I also did at Jerusalem; and by the authority I received from the chief priests, I cast many of the saints into prison and when they were put to death by them, I took part with those that condemned them.
11 Բոլոր ժողովարաններուն մէջ յաճախ պատժելով զանոնք՝ կը հարկադրէի որ հայհոյեն, եւ սաստիկ խելագարած անոնց դէմ՝ կը հալածէի զանոնք մինչեւ անգամ օտար քաղաքներու մէջ»:
And in every synagogue I tortured them, while I pressed them to become revilers of the name of Jesus. And in the great wrath, with which I was filled against them, I also went to other cities to persecute them.
12 «Այսպէս, երբ Դամասկոս ալ կ՚երթայի՝ քահանայապետներուն իրաւասութեամբ ու հրահանգով,
And, as I was going for this purpose to Damascus, with the authority and license of the chief priests,
13 կէսօրին, ո՛վ թագաւոր, ճամբան տեսայ արեւէն աւելի պայծառ լոյս մը՝ որ երկինքէն փայլեցաւ իմ շուրջս, նաեւ ինծի հետ գացողներուն շուրջը:
at mid-day, on the road, I saw, O king, a light exceeding that of the sun, beaming from heaven upon me, and upon all those with me.
14 Երբ մենք բոլորս գետին ինկանք, լսեցի ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր ինծի եբրայական բարբառով. “Սաւո՛ւղ, Սաւո՛ւղ, ինչո՞ւ կը հալածես զիս. տաժանելի է քեզի՝ աքացել խթանի դէմ”:
And we all fell to the ground; and I heard a voice, which said to me, in Hebrew: Saul, Saul! why persecutest thou me? It will be a hard thing for thee to kick against the goads.
15 Ես ալ ըսի. “Դուն ո՞վ ես, Տէ՛ր”: Եւ ան ըսաւ. “Ես Յիսուսն եմ, որ դուն կը հալածես:
And I said: My Lord, who art thou? And our Lord said to me: I am Jesus the Nazarean, whom thou persecutest.
16 Բայց կանգնէ՛ ու կեցի՛ր ոտքերուդ վրայ. որովհետեւ երեւցայ քեզի՝ որպէսզի կարգեմ քեզ սպասաւոր եւ վկայ թէ՛ այն բաներուն՝ որ տեսար, թէ՛ ալ այն բաներուն՝ որոնցմով պիտի երեւնամ քեզի:
And he said to me: Stand upon thy feet; for I have appeared to thee, for this purpose, to constitute thee a minister and a witness of this thy seeing me, and of thy seeing me hereafter.
17 Պիտի ազատեմ քեզ այդ ժողովուրդէն ու հեթանոսներէն, որոնց հիմա կը ղրկեմ քեզ՝
And I will deliver thee from the people of the Jews, and from other nations; to whom I send thee,
18 անոնց աչքերը բանալու, խաւարէն՝ լոյսի, եւ Սատանայի իշխանութենէն՝ Աստուծոյ դարձնելու, որպէսզի անոնք ստանան մեղքերու ներում, նաեւ ժառանգութիւն անոնց հետ՝ որ սրբացած են հաւատալով ինծի”»:
to open their eyes; that they may turn from darkness to the light, and from the dominion of Satan unto God; and may receive remission of sins, and a portion with the saints, by faith in me.
19 «Ուստի, Ագրիպպա՛ս թագաւոր, ես անհնազանդ չեղայ այդ երկնային տեսիլքին:
Wherefore, king Agrippa, I did not contumaciously withstand the heavenly vision:
20 Հապա՝ նախ Դամասկոս եղողներուն, յետոյ Երուսաղէմ, ամբողջ Հրէաստանի երկիրը ու հեթանոսներուն քարոզեցի որ ապաշխարեն, դառնան Աստուծոյ, եւ ապաշխարութեան արժանավայել գործեր կատարեն:
but I preached from the first to them in Damascus, and to them in Jerusalem and in all the villages of Judaea; and I preached also to the Gentiles, that they should repent, and should turn to God, and should do the works suitable to repentance.
21 Այս պատճառով Հրեաները բռնեցին զիս տաճարին մէջ, ու կը ձգտէին սպաննել:
And on account of these things, the Jews seized me in the temple, and sought to kill me.
22 Սակայն Աստուծմէ հասած օգնութեամբ՝ մինչեւ այսօր ողջ մնացի, պզտիկին թէ մեծին վկայելով, ոչինչ ըսելով այն բաներէն դուրս՝ որ մարգարէները եւ Մովսէս խօսեցան թէ պիտի ըլլային.
But unto this day God hath helped me; and lo, I stand and bear testimony, to the small and to the great; yet saying nothing aside from Moses and the prophets, but the very things which they declared were to take place:
23 թէ Քրիստոս պիտի չարչարուէր, ի՛նք պիտի ըլլար առաջինը՝ որ մեռելներէն յարութիւն պիտի առնէր, ու լոյս պիտի քարոզէր ժողովուրդին եւ հեթանոսներուն»:
namely, that Messiah would suffer, and would become the first fruits of the resurrection from the dead; and that he would proclaim light to the people and to the Gentiles.
24 Մինչ ան այսպէս կը ջատագովէր ինքզինք, Փեստոս բարձրաձայն ըսաւ. «Կը ցնորի՛ս, Պօղո՛ս. շատ կարդացած ըլլալդ քեզ կը խելագարեցնէ»:
And when Paul had extended his defence thus far, Festus cried, with a loud voice: Paul, thou art deranged: much study hath deranged thee.
25 Պօղոս ալ ըսաւ. «Ես չեմ խելագարիր, պատուակա՛ն Փեստոս, հապա կ՚ըսեմ ճշմարտութեան ու խոհեմութեան խօսքեր.
Paul replied to him: I am not deranged, excellent Festus; but speak words of truth and rectitude.
26 քանի որ թագաւորը գիտէ այս բաները, եւ անոր առջեւ ալ համարձակութեամբ կը խօսիմ: Արդարեւ համոզուած եմ թէ ասոնցմէ ոչինչ թաքուն մնացած է իրմէ, որովհետեւ այս բանը անկիւնի մը մէջ եղած չէ:
And king Agrippa is also well acquainted with these things; and I therefore speak confidently before him, because I suppose not one of these things hath escaped his knowledge; for they were not done in secret.
27 Մարգարէներուն կը հաւատա՞ս, Ագրիպպա՛ս թագաւոր: Գիտե՛մ թէ կը հաւատաս»:
King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest.
28 Ագրիպպաս ըսաւ Պօղոսի. «Քիչ մնաց որ համոզես զիս քրիստոնեայ ըլլալու»:
King Agrippa said to him: Almost, thou persuadest me to become a Christian.
29 Պօղոս ալ ըսաւ. «Աստուծմէ պիտի խնդրէի որ ո՛չ միայն դուն, այլ նաեւ բոլոր անոնք՝ որ այսօր կը լսեն զիս, բոլորովին ինծի պէս ըլլան, այս կապերէն զատ»:
And Paul said: I would to God, that not only thou, but likewise all that hear me this day, were almost, and altogether, as I am, aside from these bonds.
30 Թագաւորը, կառավարիչը, Բերինիկէ, եւ անոնք՝ որ բազմած էին իրենց հետ՝ կանգնեցան.
And the king rose up, and the governor, and Bernice, and those who sat with them.
31 ու երբ առանձնացան՝ իրարու հետ խօսակցեցան եւ ըսին. «Այս մարդը մահուան կամ կապերու արժանի ոչինչ կ՚ընէ»:
And when they had gone out, they conversed with one another, and said: This man hath done nothing worthy of death or of bonds.
32 Ագրիպպաս ալ ըսաւ Փեստոսի. «Կարելի էր արձակել այս մարդը, եթէ բողոքած չըլլար կայսրին»:
And Agrippa said to Festus: The man might be set at liberty, if he had not announced an appeal to Caesar.
