ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 24

1 Հինգ օր ետք, Անանիա քահանայապետը՝ երէցներուն եւ Տերտիւղոս անունով ճարտասանի մը հետ իջաւ, ու յայտնեցին կառավարիչին իրենց ամբաստանութիւնը՝ Պօղոսի դէմ:

Pea hili ʻae ʻaho ʻe nima, naʻe ʻalu hifo ʻa ʻAnanaia ko e taulaʻeiki lahi mo e kau mātuʻa, mo e tokotaha lea poto ko Tetulo, pea ne talatalaakiʻi ʻa Paula ki he tuʻi.

2 Երբ կանչեցին զայն, Տերտիւղոս սկսաւ ամբաստանել եւ ըսել. «Որովհետեւ խոր խաղաղութիւն կը վայելենք քու միջոցովդ, ու բարեբաստիկ կարգադրութիւններ եղած են այս ազգին՝ քու կանխամտածութեամբդ,

Pea kuo ui ia ke tuʻu mai, naʻe kamata talatalaakiʻi ia ʻe Tetulo, ʻo pehē,

3 ամէն ատեն եւ ամէն տեղ կ՚ընդունինք զանոնք ամբողջ շնորհակալութեամբ, պատուակա՛ն Փելիքս:

“ʻEiki ko Filike, ko e meʻa ʻiate koe ʻoku mau maʻu ai ʻae melino lahi, pea mo e ngaahi meʻa lelei ʻoku fai ki he puleʻanga ni, ʻi hoʻo pule poto maʻuaipē, pea ʻi he potu kotoa pē, pea ʻoku mau maʻu ia ʻi he fakafetaʻi lahi.

4 Բայց որպէսզի ա՛լ աւելի չձանձրացնեմ քեզ, կ՚աղաչե՛մ, քու ներողամտութեամբդ մտի՛կ ըրէ մեզի. համառօտաբար պիտի խօսինք:

Ka koeʻuhi ke ʻoua naʻaku kei fakafiuʻi koe, ʻoku ou kole kiate koe ke ke fanongo ʻi hoʻo angalelei ki heʻemau lea siʻi.

5 Մենք գտանք թէ այս մարդը ժանտախտ մըն է. ապստամբութեան կը մղէ ամբողջ երկրագունդին բոլոր Հրեաները, ու պարագլուխն է Նազովրեցիներու աղանդին:

He kuo mau ʻiloʻi ʻae tangata ni ko e siana pauʻu, ko e fakatupu maveuveu ʻi he kakai Siu kotoa pē ʻo māmani, pea ko e takimuʻa ia ʻi he faʻahinga ʻoe kau Nāsaline:

6 Ան նոյնիսկ փորձեց տաճարը սրբապղծել. ուստի բռնեցինք զայն եւ ուզեցինք դատել մեր Օրէնքին համաձայն:

Pea kuo ne fai ke pauʻusiʻi mo e falelotu lahi foki: pea naʻa mau puke ia ʻo fai ke mau fakamaauʻi ia, ʻo fakatatau ki heʻemau fono.

7 Բայց Լիւսիաս հազարապետը եկաւ, մեծ բռնութեամբ առաւ զայն մեր ձեռքէն,

Ka naʻe haʻu ʻae pule tau ko Lisia, ʻo ne fakamālohi ia mei homau nima,

8 ու հրամայեց զայն ամբաստանողներուն որ գան քեզի: Դուն ինքդ հարցաքննելով զինք՝ պիտի կարենաս գիտնալ այն բոլոր բաները, որոնց համար մենք կ՚ամբաստանենք զայն»:

‌ʻO ne fekau ke haʻu kiate koe hono kau tukuakiʻi: koeʻuhi ʻi hoʻo fakamaauʻi ia, te ke ʻiloʻi ai ʻae meʻa ni kotoa pē, ʻoku mau talatalaakiʻi ai ia.”

9 Հրեաներն ալ միաձայնեցան, հաւաստելով թէ այդ բաները ա՛յդպէս են:

Pea fakamoʻoni foki ʻe he kakai Siu, ʻonau pehē, ko e moʻoni ʻae ngaahi meʻa ni.

10 Երբ կառավարիչը նշան ըրաւ իրեն՝ որ խօսի, Պօղոս պատասխանեց. «Գիտնալով որ շատ տարիներէ ի վեր դուն այս ազգին դատաւորն ես, աւելի սիրայօժարութեամբ կը ջատագովեմ զիս.

Pea kuo taʻalo atu ʻae tuʻi kia Paula, ke ne lea mai, pea ne pehē, “Ko e meʻa ʻi heʻeku ʻilo kuo lahi ʻae taʻu kuo ke fakamaau ai ʻae kakai ni, ko ia ʻoku ou fai fiefia ai ʻa ʻeku fakamatala:

11 որովհետեւ կրնա՛ս գիտնալ թէ ես տասներկու օրէն աւելի չէ որ բարձրացայ Երուսաղէմ՝ երկրպագելու:

Koeʻuhi ʻoku ke faʻa ʻilo, kuo ʻaho hongofulu ma ua pe talu ʻeku ʻalu hake ki Selūsalema ke lotu.

12 Զիս երբե՛ք չգտան՝ ոեւէ մէկուն հետ վիճաբանելու կամ բազմութիւն մէկտեղելու ատեն, ո՛չ տաճարին, ո՛չ ժողովարաններուն,

Pea naʻe ʻikai te nau ʻilo au ʻoku ou fakakikihi mo ha taha ʻi he falelotu lahi, pe veuveuki ʻae kakai, ʻi he ngaahi falelotu, pe ʻi he kolo.

13 ո՛չ քաղաքին մէջ. ո՛չ ալ կրնան ապացուցանել այն բաները, որոնց համար հիմա կ՚ամբաստանեն զիս:

Pea ʻoku ʻikai te nau faʻa fakamoʻoni ʻae ngaahi meʻa ʻoku nau tukuakiʻi ai au.

14 Բայց սա՛ կը դաւանիմ քու առջեւդ՝՝, թէ կը պաշտեմ իմ հայրերուս Աստուածը այն ճամբային համաձայն՝ որ իրենք կը կոչեն հերձուած, հաւատալով Օրէնքին ու Մարգարէներուն մէջ գրուած բոլոր բաներուն:

Ka ʻoku ou fakahā ʻae meʻa ni kiate koe, hangē ko e ngāue ko ia ʻoku nau ui ko e faʻahinga lotu hē, ʻoku pehē ʻeku hū ki he ʻOtua ʻo ʻeku ngaahi tamai, pea tui ai ki he meʻa kotoa pē ʻoku tohi ʻi he fono mo e kau palōfita:

15 Յոյս ունիմ Աստուծոյ վրայ, ինչպէս ասո՛նք ալ ակնկալութիւն ունին, թէ մեռելներուն յարութիւն պիտի ըլլայ, թէ՛ արդարներուն եւ թէ անարդարներուն:

Pea ʻoku ou maʻu ʻae ʻamanaki lelei ki he ʻOtua, ʻaia ʻoku maʻu foki ʻekinautolu, ʻe ai ha toetuʻu ʻoe pekia, ʻae angatonu mo e taʻeangatonu.

16 Ուստի այս բանին համար ես ճիգ կը թափեմ, որ ամէն ատեն ունենամ անսայթաք խղճմտանք մը՝ Աստուծոյ ու մարդոց առջեւ:

Pea ko eni ia ʻoku ou ngāue ai ʻeau, ke u maʻu maʻuaipē ʻae loto taʻehalaia ki he ʻOtua, pea mo e kakai.

17 Ուրեմն ես՝ շատ տարիներ ետք՝ եկայ ողորմութիւններ բերելու իմ ազգիս, նաեւ ընծաներ:

“Ka ʻi he hili ʻae ngaahi taʻu lahi, naʻaku haʻu ke ʻomi ʻae meʻa foaki ki hoku kakai, mo e ngaahi feilaulau.

18 Այսպէս՝ քանի մը ասիացի Հրեաներ գտան զիս տաճարին մէջ՝ մաքրագործուած, առանց բազմութեան կամ աղմուկի.

Pea naʻe ʻilo ai au ʻe he Siu niʻihi mei ʻEsia, ʻoku ou fakamaʻa ʻi he falelotu lahi, ka naʻe ʻikai mo e tokolahi, pe ʻi he maveuveu.

19 պէտք էր որ անո՛նք գային առջեւդ եւ ամբաստանէին, եթէ ունէին ինծի դէմ ըսելիք բան մը:

Pea naʻe totonu ʻenau ʻi heni ʻi ho ʻao, ke fakahā, ʻo kapau ʻoku nau maʻu ha meʻa kiate au.

20 Կամ թէ ասոնք՝ իրե՛նք թող ըսեն, ի՞նչ անիրաւութիւն գտան իմ վրաս՝ երբ կայնած էի ատեանին առջեւ:

Pea ko kinautolu ni ke nau lea, ʻo kapau kuo nau ʻilo haʻaku fai kovi, ʻi heʻeku tuʻu ʻi he ʻao ʻoe kau fakamaau.

21 Թերեւս միայն սա՛ մէկ աղաղակս, որ բարձրացուցի երբ իրենց մէջ կայնած էի. «Մեռելներու յարութեա՛ն համար ես այսօր ձեզմէ կը դատուիմ»:

Ka koeʻuhi nai ko e kupuʻi lea ni pe taha, naʻaku kalanga ʻaki ʻi heʻeku tuʻu ʻiate kinautolu, [ʻo pehē, ]“Koeʻuhi ko e toetuʻu ʻoe mate ʻoku mou fakamaau ai au he ʻaho ni.”

22 Փելիքս յետաձգեց անոնց հարցը, որովհետեւ ճշգրիտ տեղեկութիւն ունէր այդ ճամբային մասին, եւ ըսաւ. «Երբ Լիւսիաս հազարապետը հոս իջնէ, պիտի քննեմ ձեր գործը»:

Pea kuo fanongo ʻa Filike ki he ngaahi meʻa ni, ʻo ne ʻilo lahi ai ki he hala ni, ne ne tukuange ʻakinautolu, mo ne pehē, “ʻOka haʻu ʻae ʻeikitau ko Lisia, te u ʻilo pau hono ʻuhinga ʻo hoʻomou meʻa.”

23 Ու հրամայեց հարիւրապետին որ պահէ զայն, բայց անդորրութիւն տայ եւ իրեններէն ո՛չ մէկը արգիլէ՝ սպասաւորելու անոր կամ երթալու անոր քով:

Pea fekau ʻe ia ki ha ʻeikitau ke ne tauhi ʻa Paula, pea tuku ke ʻeveʻeva, pea ʻoua naʻa taʻofi hono kāinga ʻi he haʻu mo tauhi kiate ia.

24 Քանի մը օր ետք, Փելիքս եկաւ իր Դրուսիղա կնոջ հետ՝ որ Հրեայ էր, կանչեց Պօղոսը, եւ լսեց անկէ Քրիստոս Յիսուսի վրայ եղած հաւատքի մասին:

Pea hili ʻae ngaahi ʻaho niʻihi, naʻe haʻu ʻa Filike mo hono uaifi ko Telusila, ko e fefine Siu ia, pea ne fekau ke haʻu ʻa Paula, kae fanongo ia ki he lotu ʻa Kalaisi.

25 Երբ ան կը խօսէր արդարութեան, ժուժկալութեան ու գալիք դատաստանին մասին, Փելիքս՝ ահաբեկած՝ պատասխանեց. «Գնա՛ հիմա, ու երբ ատեն ունենամ՝ կը կանչեմ քեզ»:

Pea ʻi heʻene malangaʻaki ʻae fai totonu, mo e taʻeholikovi, mo e fakamaau ʻe hoko mai, naʻe tetetete ʻa Filiki, mo ne pehē, “ʻAlu koe he ʻaho ni; pea ka ai hoku ʻaho ʻe tuʻumālie, te u fekau atu ke ke haʻu.”

26 Նաեւ յոյս ունէր որ Պօղոս իրեն դրամ տայ. ուստի յաճախ կը կանչէր զայն եւ կը խօսակցէր անոր հետ:

Pea naʻa ne ʻamanaki foki ʻe tuku ʻe Paula ha paʻanga kiate ia, ke ne tukuange ʻo liunga lahi, ke haʻu ia ke na alea.

27 Բայց երբ երկու տարի անցաւ, Փելիքսի յաջորդեց Պորկիոս Փեստոս. Փելիքս ալ՝ ուզելով շնորհք ընել Հրեաներուն՝ կապուած ձգեց Պօղոսը:

Ka ʻi he hili ʻae taʻu ʻe ua, naʻe haʻu ʻa Posio-Fesito ko e fetongi ʻo Filike: pea ʻi he loto ʻa Filike ke fakafiemālie ki he kakai Siu, naʻa ne tuku haʻisia pe ʻa Paula.