ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 24

1 Հինգ օր ետք, Անանիա քահանայապետը՝ երէցներուն եւ Տերտիւղոս անունով ճարտասանի մը հետ իջաւ, ու յայտնեցին կառավարիչին իրենց ամբաստանութիւնը՝ Պօղոսի դէմ:

Кала прожыле панч деса, баро рашай Анания, коисавэ пхурэдэра, тай мануш саво жанэл законо Тертуло авиле андэ Кесария, соб тэ ужылисарэл англав баро рай лэ Павлос.

2 Երբ կանչեցին զայն, Տերտիւղոս սկսաւ ամբաստանել եւ ըսել. «Որովհետեւ խոր խաղաղութիւն կը վայելենք քու միջոցովդ, ու բարեբաստիկ կարգադրութիւններ եղած են այս ազգին՝ քու կանխամտածութեամբդ,

Ай сар заандярдэ лэ Павлос, о Тертуло ашыля тэ ужылисарэл лэс. — Пативало Фэликсо! Ту и тирэ годятирэ парувима важ амаро народо андярэн амэнди састо миро. Амэ пэ всаворэ тхана и андэ всавори вряма прилас када и наисарас тут.

3 ամէն ատեն եւ ամէն տեղ կ՚ընդունինք զանոնք ամբողջ շնորհակալութեամբ, պատուակա՛ն Փելիքս:

4 Բայց որպէսզի ա՛լ աւելի չձանձրացնեմ քեզ, կ՚աղաչե՛մ, քու ներողամտութեամբդ մտի՛կ ըրէ մեզի. համառօտաբար պիտի խօսինք:

Кай тэ на залав тири вряма, мэ мангав тут пав пэско мищимос выашун мэрно налунгуно лав.

5 Մենք գտանք թէ այս մարդը ժանտախտ մըն է. ապստամբութեան կը մղէ ամբողջ երկրագունդին բոլոր Հրեաները, ու պարագլուխն է Նազովրեցիներու աղանդին:

Амэ аракхас, со кадва мануш — сар найлащи дукх. Вов ваздэл лэ иудеёнэн пай всавори люма и исин пхурэдэр пай назаретоско стидимос.

6 Ան նոյնիսկ փորձեց տաճարը սրբապղծել. ուստի բռնեցինք զայն եւ ուզեցինք դատել մեր Օրէնքին համաձայն:

Вов кадя ж камэлас тэ магрисарэл о храмо. Колэсти амэ схутилдэ лэс.

7 Բայց Լիւսիաս հազարապետը եկաւ, մեծ բռնութեամբ առաւ զայն մեր ձեռքէն,

8 ու հրամայեց զայն ամբաստանողներուն որ գան քեզի: Դուն ինքդ հարցաքննելով զինք՝ պիտի կարենաս գիտնալ այն բոլոր բաները, որոնց համար մենք կ՚ամբաստանենք զայն»:

Кала ту допушэса лэс, ту ежэно ужанэса пала вся, андэр со амэ ужылисарас лэс.

9 Հրեաներն ալ միաձայնեցան, հաւաստելով թէ այդ բաները ա՛յդպէս են:

Иудеёря кадя ж ужылисарэнас лэ Павлос и пхэнэнас, со када вся чячимос.

10 Երբ կառավարիչը նշան ըրաւ իրեն՝ որ խօսի, Պօղոս պատասխանեց. «Գիտնալով որ շատ տարիներէ ի վեր դուն այս ազգին դատաւորն ես, աւելի սիրայօժարութեամբ կը ջատագովեմ զիս.

Баро рай сикадя лэ Павлости, кай вов тэ дэл дума, и кодва ашыля тэ пхэнэл: — Мэ жанав, со ту бут бэрша сындос кадва народо, и колэсти лошаса пхэнава лав пала пэстэ.

11 որովհետեւ կրնա՛ս գիտնալ թէ ես տասներկու օրէն աւելի չէ որ բարձրացայ Երուսաղէմ՝ երկրպագելու:

Тути напхарэс авэла тэ ужанэс кода, со на майбут, сар дэшудуй деса палпалэ мэ авилем тэ тэлював Дэвлэсти андо Иерусалимо.

12 Զիս երբե՛ք չգտան՝ ոեւէ մէկուն հետ վիճաբանելու կամ բազմութիւն մէկտեղելու ատեն, ո՛չ տաճարին, ո՛չ ժողովարաններուն,

Кола, савэ ман ужылисарэн, на дикхле, кай мэ тэ спорисавав варикаса андо храмо и тэ ваздав лэ манушэн андэ синагоги тай андэ саво-то тхан фороско.

13 ո՛չ քաղաքին մէջ. ո՛չ ալ կրնան ապացուցանել այն բաները, որոնց համար հիմա կ՚ամբաստանեն զիս:

Онэ на допхэнэна кода, андэр со икхатар ман ужылисарэн.

14 Բայց սա՛ կը դաւանիմ քու առջեւդ՝՝, թէ կը պաշտեմ իմ հայրերուս Աստուածը այն ճամբային համաձայն՝ որ իրենք կը կոչեն հերձուած, հաւատալով Օրէնքին ու Մարգարէներուն մէջ գրուած բոլոր բաներուն:

Мэ прижандював тути, со жав пав Дром Раеско, саво онэ акхарэн хохавно сытяримос. Мэ тэлював Дэвлэсти амарэ дадэнго, патяв всаворэсти, со пистросардо андо Законо тай андэ пророкондирэ лила.

15 Յոյս ունիմ Աստուծոյ վրայ, ինչպէս ասո՛նք ալ ակնկալութիւն ունին, թէ մեռելներուն յարութիւն պիտի ըլլայ, թէ՛ արդարներուն եւ թէ անարդարներուն:

Мандэ кацави ж надия по Дэл, сар и колэндэ манушэндэ, — надия, со чячимастирэ и найчячимастирэ жундёна мулэндар.

16 Ուստի այս բանին համար ես ճիգ կը թափեմ, որ ամէն ատեն ունենամ անսայթաք խղճմտանք մը՝ Աստուծոյ ու մարդոց առջեւ:

Важ кода мэ терав вся, кай тэ жував жужаса пативаса англав Дэл и англай мануша.

17 Ուրեմն ես՝ շատ տարիներ ետք՝ եկայ ողորմութիւններ բերելու իմ ազգիս, նաեւ ընծաներ:

Мэ на сымас катэ коискачи бэрша, ай тунчи авилем андо Иерусалимо, кай тэ пэрэдав мэрнэ народости ловэ, савэ стидэ важ чёрорэ, и тэ анав жэртва.

18 Այսպէս՝ քանի մը ասիացի Հրեաներ գտան զիս տաճարին մէջ՝ մաքրագործուած, առանց բազմութեան կամ աղմուկի.

Ай ман дикхле андо храмо, кала мэ теравас жужаримаско обрядо. Катэ на сас нисаво цыписаримаско стидимос, и нико на ваздэласпэ.

19 պէտք էր որ անո՛նք գային առջեւդ եւ ամբաստանէին, եթէ ունէին ինծի դէմ ըսելիք բան մը:

Жыкай кала авиле коискачи иудеёря андай Цыкни Азия. Лэнди и трэбуй сас ман тэ ужылисарэн, сар исин андэр со.

20 Կամ թէ ասոնք՝ իրե՛նք թող ըսեն, ի՞նչ անիրաւութիւն գտան իմ վրաս՝ երբ կայնած էի ատեանին առջեւ:

Мэк мануша, савэ катэ исин, пхэнэн, саво найчячимос онэ аракхле андэ кода, со мэ теравас, кала ман допушэлас Синедрионо.

21 Թերեւս միայն սա՛ մէկ աղաղակս, որ բարձրացուցի երբ իրենց մէջ կայնած էի. «Մեռելներու յարութեա՛ն համար ես այսօր ձեզմէ կը դատուիմ»:

Мэ домукав, со ужыло андо кода, со, кала тэрдювавас котэ, цыписайлем: — Ман сындосарэн пала кода, со мэ патяв, со жундёна мулэ!

22 Փելիքս յետաձգեց անոնց հարցը, որովհետեւ ճշգրիտ տեղեկութիւն ունէր այդ ճամբային մասին, եւ ըսաւ. «Երբ Լիւսիաս հազարապետը հոս իջնէ, պիտի քննեմ ձեր գործը»:

Тунчи Фэликсо, саво майфэдэр жанэлас пала Дром, пхэндя: — Мэ пхэнава пэско лав палав кадва рындо, кала авэла пхурэдэр мия халавдэн Лисиё.

23 Ու հրամայեց հարիւրապետին որ պահէ զայն, բայց անդորրութիւն տայ եւ իրեններէն ո՛չ մէկը արգիլէ՝ սպասաւորելու անոր կամ երթալու անոր քով:

Вов припхэндя пхурэдэрэсти шэлэн халавдэн тэ дикхэл палав Павло, нэ тэ дэл лэсти найбут воля и тэ домукэл лэстирэ амалэн тэ подритярэн лэ Павлос.

24 Քանի մը օր ետք, Փելիքս եկաւ իր Դրուսիղա կնոջ հետ՝ որ Հրեայ էր, կանչեց Պօղոսը, եւ լսեց անկէ Քրիստոս Յիսուսի վրայ եղած հաւատքի մասին:

Кала прожыле коискачи деса, о Фэликсо авиля пэстиря ромняса, сави сас иудейка, ла акхарэнас Друзила. Вов бишалдя палав Павло, кай тэ поашунэн палав лэско патявимос андо Исусо Христосо.

25 Երբ ան կը խօսէր արդարութեան, ժուժկալութեան ու գալիք դատաստանին մասին, Փելիքս՝ ահաբեկած՝ պատասխանեց. «Գնա՛ հիմա, ու երբ ատեն ունենամ՝ կը կանչեմ քեզ»:

Павло дэлас дума палав жужымаско жувимос, со трэбуй тэ ритярэл пэс андэ васта и палав сындо, саво авэла. Фэликсо пэрэдарайля тай пхэндя: — Хутилэла пэ адес! Жатар! Сар трэбуй авэла, мэ тут акхарава.

26 Նաեւ յոյս ունէր որ Պօղոս իրեն դրամ տայ. ուստի յաճախ կը կանչէր զայն եւ կը խօսակցէր անոր հետ:

Вов кадя ажутярэлас, со Павло дэла лэсти ловэ, колэсти бут молоря припхэнэлас тэ анэн лэс и дэлас дума лэса.

27 Բայց երբ երկու տարի անցաւ, Փելիքսի յաջորդեց Պորկիոս Փեստոս. Փելիքս ալ՝ ուզելով շնորհք ընել Հրեաներուն՝ կապուած ձգեց Պօղոսը:

Прожыля дуй бэрш, по Фэликсоско тхан тэрдиля Порцыё Фэсто. Ай о Фэликсо камля тэ терэл мишто иудеёнди и ашадя лэ Павлос андо баруно.