< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 21 >

1 Երբ անջատուեցանք անոնցմէ ու մեկնեցանք, ուղիղ ընթացքով գացինք Կով, ու միւս օրը՝ Հռոդոն, անկէ ալ՝ Պատարա:
تَے رْوِسرِشْٹاح سَنْتو وَیَں پوتَں باہَیِتْوا رِجُمارْگینَ کوشَمْ اُپَدْوِیپَمْ آگَتْیَ پَرےہَنِ رودِیوپَدْوِیپَمْ آگَچّھامَ تَتَسْتَسْماتْ پاتارایامْ اُپاتِشْٹھامَ۔
2 Եւ գտնելով նաւ մը՝ որ կ՚երթար Փիւնիկէ, մտանք անոր մէջ ու մեկնեցանք:
تَتْرَ پھَینِیکِیادیشَگامِنَمْ پوتَمیکَں پْراپْیَ تَمارُہْیَ گَتَوَنْتَح۔
3 Երբ Կիպրոս երեւցաւ, թողուցինք զայն ձախ կողմը, նաւարկեցինք դէպի Սուրիա ու հասանք Տիւրոս, որովհետեւ նաւը հո՛ն պիտի պարպէր իր ապրանքը:
کُپْروپَدْوِیپَں درِشْٹْوا تَں سَوْیَدِشِ سْتھاپَیِتْوا سُرِیادیشَں گَتْوا پوتَسْتھَدْرَوْیانْیَوَروہَیِتُں سورَنَگَرے لاگِتَوَنْتَح۔
4 Գտնելով աշակերտները՝ եօթը օր մնացինք հոն. անոնք Սուրբ Հոգիով կ՚ըսէին Պօղոսի՝ որ չբարձրանայ Երուսաղէմ:
تَتْرَ شِشْیَگَنَسْیَ ساکْشاتْکَرَنایَ وَیَں تَتْرَ سَپْتَدِنانِ سْتھِتَوَنْتَح پَشْچاتّے پَوِتْریناتْمَنا پَولَں وْیاہَرَنْ تْوَں یِرُوشالَمْنَگَرَں ما گَمَح۔
5 Բայց երբ այդ օրերը լրացան, մեկնեցանք. երբ կ՚երթայինք՝ բոլորն ալ, կիներով ու զաւակներով, ուղեկցեցան մեզի մինչեւ քաղաքէն դուրս, եւ ծնրադրելով ծովեզերքը՝ աղօթեցինք:
تَتَسْتیشُ سَپْتَسُ دِنیشُ یاپِتیشُ سَتْسُ وَیَں تَسْماتْ سْتھاناتْ نِجَوَرْتْمَنا گَتَوَنْتَح، تَسْماتْ تے سَبالَورِدّھَوَنِتا اَسْمابھِح سَہَ نَگَرَسْیَ پَرِسَرَپَرْیَّنْتَمْ آگَتاح پَشْچادْوَیَں جَلَدھِتَٹے جانُپاتَں پْرارْتھَیامَہِ۔
6 Ապա հրաժեշտ առնելով իրարմէ՝ մենք նաւ ելանք, անոնք ալ վերադարձան իրենց տուները:
تَتَح پَرَسْپَرَں وِسرِشْٹاح سَنْتو وَیَں پوتَں گَتاسْتے تُ سْوَسْوَگرِہَں پْرَتْیاگَتَوَنْتَح۔
7 Իսկ մենք՝ աւարտելով Տիւրոսէն սկսած նաւարկութիւնը՝ հասանք Պտողեմայիս, բարեւեցինք եղբայրները, եւ օր մը մնացինք անոնց քով:
وَیَں سورَنَگَراتْ ناوا پْرَسْتھایَ تَلِمایِنَگَرَمْ اُپاتِشْٹھامَ تَتْراسْماکَں سَمُدْرِییَمارْگَسْیانْتوبھَوَتْ تَتْرَ بھْراترِگَنَں نَمَسْکرِتْیَ دِنَمیکَں تَیح سارْدّھَمْ اُشَتَوَنْتَح۔
8 Հետեւեալ օրը՝ մեկնեցանք ու եկանք Կեսարիա, եւ մտնելով Փիլիպպոս աւետարանիչին տունը՝ որ եօթը սարկաւագներէն մէկն էր՝ մնացինք անոր քով:
پَرے ہَنِ پَولَسْتَسْیَ سَنْگِنو وَیَنْچَ پْرَتِشْٹھَماناح کَیسَرِیانَگَرَمْ آگَتْیَ سُسَںوادَپْرَچارَکاناں سَپْتَجَناناں پھِلِپَنامْنَ ایکَسْیَ گرِہَں پْرَوِشْیاوَتِشْٹھامَ۔
9 Ան ունէր չորս կոյս աղջիկներ, որոնք կը մարգարէանային:
تَسْیَ چَتَسْرو دُہِتَرونُوڈھا بھَوِشْیَدْوادِنْیَ آسَنْ۔
10 Քանի որ շատ օրեր մնացինք հոն, Հրէաստանէն մարգարէ մը իջաւ՝ Ագաբոս անունով.
تَتْراسْماسُ بَہُدِنانِ پْروشِتیشُ یِہُودِییَدیشادْ آگَتْیاگابَناما بھَوِشْیَدْوادِی سَمُپَسْتھِتَوانْ۔
11 երբ եկաւ մեզի, առաւ Պօղոսի գօտին, կապեց իր ձեռքերն ու ոտքերը, եւ ըսաւ. «Սա՛ կը յայտարարէ Սուրբ Հոգին. “Երուսաղէմի մէջ, Հրեաները ա՛յսպէս պիտի կապեն այն մարդը՝ որունն է այս գօտին, ու պիտի մատնեն հեթանոսներուն ձեռքը”»:
سوسْماکَں سَمِیپَمیتْیَ پَولَسْیَ کَٹِبَنْدھَنَں گرِہِیتْوا نِجَہَسْتاپادانْ بَدّھوا بھاشِتَوانْ یَسْییدَں کَٹِبَنْدھَنَں تَں یِہُودِییَلوکا یِرُوشالَمَنَگَرَ اِتّھَں بَدّھوا بھِنَّدیشِییاناں کَریشُ سَمَرْپَیِشْیَنْتِیتِ واکْیَں پَوِتْرَ آتْما کَتھَیَتِ۔
12 Երբ լսեցինք այս բաները, աղաչեցինք՝ մե՛նք ալ, տեղացինե՛րն ալ, որ չբարձրանայ Երուսաղէմ:
ایتادرِشِیں کَتھاں شْرُتْوا وَیَں تَنَّگَرَواسِنو بھْراتَرَشْچَ یِرُوشالَمَں نَ یاتُں پَولَں وْیَنَیامَہِ؛
13 Իսկ Պօղոս պատասխանեց. «Ի՞նչ կ՚ընէք. ինչո՞ւ կու լաք ու կը ճմլէք իմ սիրտս. քանի որ ես պատրաստ եմ Երուսաղէմի մէջ ո՛չ միայն կապուելու, հապա նաեւ մեռնելու՝ Տէր Յիսուսի անունին համար»:
کِنْتُ سَ پْرَتْیاوادِیتْ، یُویَں کِں کُرُتھَ؟ کِں کْرَنْدَنینَ مَمانْتَحکَرَنَں وِدِیرْنَں کَرِشْیَتھَ؟ پْرَبھو رْیِیشو رْنامْنو نِمِتَّں یِرُوشالَمِ بَدّھو بھَوِتُں کیوَلَ تَنَّ پْرانانْ داتُمَپِ سَسَجّوسْمِ۔
14 Երբ ինք չհամոզուեցաւ, հանդարտ կեցանք եւ ըսինք. «Տէրոջ կամքը թող ըլլայ»:
تیناسْماکَں کَتھایامْ اَگرِہِیتایامْ اِیشْوَرَسْیَ یَتھیچّھا تَتھَیوَ بھَوَتْوِتْیُکْتْوا وَیَں نِرَسْیامَ۔
15 Այդ օրերէն ետք՝ պատրաստուեցանք ու բարձրացանք Երուսաղէմ:
پَرےہَنِ پاتھییَدْرَوْیانِ گرِہِیتْوا یِرُوشالَمَں پْرَتِ یاتْرامْ اَکُرْمَّ۔
16 Կեսարացի աշակերտներէն ալ ոմանք եկան մեզի հետ, ու տարին մեզ առաջին օրերէն աշակերտ եղած՝՝ Կիպրացի Մնասոնի, որուն քով պիտի հիւրընկալուէինք:
تَتَح کَیسَرِیانَگَرَنِواسِنَح کَتِپَیاح شِشْیا اَسْمابھِح سارْدّھَمْ اِتْوا کرِپْرِییینَ مْناسَنّامْنا یینَ پْراچِینَشِشْیینَ سارْدّھَمْ اَسْمابھِ رْوَسْتَوْیَں تَسْیَ سَمِیپَمْ اَسْمانْ نِیتَوَنْتَح۔
17 Երբ մտանք Երուսաղէմ, եղբայրները ուրախութեամբ ընդունեցին մեզ:
اَسْماسُ یِرُوشالَمْیُپَسْتھِتیشُ تَتْرَسْتھَبھْراترِگَنوسْمانْ آہْلادینَ گرِہِیتَوانْ۔
18 Հետեւեալ օրը Պօղոս մեզի հետ գնաց Յակոբոսի քով, ու բոլոր երէցներն ալ եկան:
پَرَسْمِنْ دِوَسے پَولےسْمابھِح سَہَ یاکُوبو گرِہَں پْرَوِشْٹے لوکَپْراچِیناح سَرْوّے تَتْرَ پَرِشَدِ سَںسْتھِتاح۔
19 Բարեւելէ ետք զանոնք՝ մէկ առ մէկ կը պատմէր ինչ որ Աստուած ըրաւ հեթանոսներուն մէջ՝ իր սպասարկութեամբ:
اَنَنْتَرَں سَ تانْ نَتْوا سْوِییَپْرَچارَنینَ بھِنَّدیشِییانْ پْرَتِیشْوَرو یانِ کَرْمّانِ سادھِتَوانْ تَدِییاں کَتھامْ اَنُکْرَماتْ کَتھِتَوانْ۔
20 Անոնք ալ լսելով՝ փառաւորեցին Տէրը, եւ ըսին իրեն. «Կը տեսնե՞ս, եղբա՛յր, քանի՜ բիւրաւոր հաւատացեալ Հրեաներ կան: Բոլորն ալ Օրէնքին նախանձախնդիր են,
اِتِ شْرُتْوا تے پْرَبھُں دھَنْیَں پْروچْیَ واکْیَمِدَمْ اَبھاشَنْتَ، ہے بھْراتَ رْیِہُودِییاناں مَدھْیے بَہُسَہَسْرانِ لوکا وِشْواسِنَ آسَتے کِنْتُ تے سَرْوّے وْیَوَسْتھامَتاچارِنَ ایتَتْ پْرَتْیَکْشَں پَشْیَسِ۔
21 բայց տեղեկացան քու մասիդ՝ թէ հեթանոսներուն մէջ եղող բոլոր Հրեաներուն կը սորվեցնես հրաժարիլ Մովսէսէն, ըսելով որ չթլփատեն իրենց զաւակները եւ չընթանան սովորութիւններուն համաձայն:
شِشُوناں تْوَکْچھیدَنادْیاچَرَنَں پْرَتِشِدھْیَ تْوَں بھِنَّدیشَنِواسِنو یِہُودِییَلوکانْ مُوساواکْیَمْ اَشْرَدّھاتُمْ اُپَدِشَسِیتِ تَیح شْرُتَمَسْتِ۔
22 Ուրեմն ի՞նչ պիտի ըլլայ. անշուշտ բազմութիւն պիտի համախմբուի, որովհետեւ պիտի լսեն թէ եկած ես:
تْوَمَتْراگَتوسِیتِ وارْتّاں سَماکَرْنْیَ جَنَنِوَہو مِلِتْواوَشْیَمیواگَمِشْیَتِ؛ اَتَایوَ کِں کَرَنِییَمْ؟ اَتْرَ وَیَں مَنْتْرَیِتْوا سَمُپایَں تْواں وَدامَسْتَں تْوَماچَرَ۔
23 Ուստի ըրէ՛ ինչ որ կ՚ըսենք քեզի: Մեր քով չորս մարդիկ կան՝ որոնք ուխտ ըրած են.
وْرَتَں کَرْتُّں کرِتَسَنْکَلْپا یےسْماںکَ چَتْوارو مانَواح سَنْتِ
24 ա՛ռ զանոնք, մաքրագործէ՛ դուն քեզ՝ իրենց հետ, եւ վճարէ՛ անոնց ծախսը՝ որ ածիլեն իրենց գլուխը. որպէսզի բոլորն ալ գիտնան թէ սխալ են քու մասիդ իրենց ստացած տեղեկութիւնները, հապա դո՛ւն ալ մեզի հետ կ՚ընթանաս՝ պահելով Օրէնքը:
تانْ گرِہِیتْوا تَیح سَہِتَح سْوَں شُچِں کُرُ تَتھا تیشاں شِرومُنْڈَنے یو وْیَیو بھَوَتِ تَں تْوَں دیہِ۔ تَتھا کرِتے تْوَدِییاچارے یا جَنَشْرُتِ رْجایَتے سالِیکا کِنْتُ تْوَں وِدھِں پالَیَنْ وْیَوَسْتھانُسارینیواچَرَسِیتِ تے بھوتْسَنْتے۔
25 Բայց հաւատքը ընդունող հեթանոսներուն մասին՝ մենք գրեցինք, եզրակացնելով որ անոնք բնա՛ւ չպահեն այսպիսի բաներ, բայց միայն զգուշանան կուռքերու զոհուածէ, արիւնէ, խեղդուածէ ու պոռնկութենէ»:
بھِنَّدیشِییاناں وِشْواسِلوکاناں نِکَٹے وَیَں پَتْرَں لِکھِتْویتّھَں سْتھِرِیکرِتَوَنْتَح، دیوَپْرَسادَبھوجَنَں رَکْتَں گَلَپِیڈَنَمارِتَپْرانِبھوجَنَں وْیَبھِچارَشْچَیتیبھْیَح سْوَرَکْشَنَوْیَتِریکینَ تیشامَنْیَوِدھِپالَنَں کَرَنِییَں نَ۔
26 Այն ատեն Պօղոս առաւ այդ մարդիկը, եւ հետեւեալ օրը՝ անոնց հետ մաքրագործուելէ ետք՝ մտաւ տաճարը իրենց մաքրագործումի օրերուն ամբողջացումը յայտարարելու համար, թէ ե՛րբ ընծայ պիտի մատուցանուէր իրենցմէ իւրաքանչիւրին համար:
تَتَح پَولَسْتانْ مانُشانادایَ پَرَسْمِنْ دِوَسے تَیح سَہَ شُچِ رْبھُوتْوا مَنْدِرَں گَتْوا شَوچَکَرْمَّنو دِنیشُ سَمْپُورْنیشُ تیشامْ ایکَیکارْتھَں نَیویدْیادْیُتْسَرْگو بھَوِشْیَتِیتِ جْناپِتَوانْ۔
27 Եօթը օրերը լրանալու մօտ էին, երբ ասիացի Հրեաները՝ տեսնելով զայն տաճարին մէջ՝ խառնակեցին ամբողջ բազմութիւնը, եւ անոր վրայ ձեռք բարձրացնելով՝ կ՚աղաղակէին.
تیشُ سَپْتَسُ دِنیشُ سَماپْتَکَلْپیشُ آشِیادیشَنِواسِنو یِہُودِییاسْتَں مَدھْییمَنْدِرَں وِلوکْیَ جَنَنِوَہَسْیَ مَنَحسُ کُپْرَورِتِّں جَنَیِتْوا تَں دھرِتْوا
28 «Իսրայելացի՛ մարդիկ, օգնութեա՛ն հասէք: Ա՛յս է այն մարդը, որ ամէնուրեք կը սորվեցնէ բոլորին՝ ժողովուրդին, Օրէնքին եւ այս տեղին դէմ. նոյնիսկ Յոյներ ալ մտցուց տաճարին մէջ ու պղծեց այս սուրբ տեղը»
پْروچَّیح پْراووچَنْ، ہے اِسْراییلّوکاح سَرْوّے ساہایَّں کُرُتَ۔ یو مَنُجَ ایتیشاں لوکاناں مُوساوْیَوَسْتھایا ایتَسْیَ سْتھانَسْیاپِ وِپَرِیتَں سَرْوَّتْرَ سَرْوّانْ شِکْشَیَتِ سَ ایشَح؛ وِشیشَتَح سَ بھِنَّدیشِییَلوکانْ مَنْدِرَمْ آنِییَ پَوِتْرَسْتھانَمیتَدْ اَپَوِتْرَمَکَروتْ۔
29 (որովհետեւ նախապէս տեսեր էին Եփեսացի Տրոփիմոսը իրեն հետ՝ քաղաքին մէջ, ու կը կարծէին թէ Պօղոս տաճարը մտցուցած էր զայն):
پُورْوَّں تے مَدھْیینَگَرَمْ اِپھِشَنَگَرِییَں تْرَپھِمَں پَولینَ سَہِتَں درِشْٹَوَنْتَ ایتَسْماتْ پَولَسْتَں مَنْدِرَمَدھْیَمْ آنَیَدْ اِتْیَنْوَمِمَتَ۔
30 Ամբողջ քաղաքը շարժեցաւ ու ժողովուրդը խռնուեցաւ. Պօղոսը բռնելով՝ քաշեցին տաճարէն դուրս, եւ իսկոյն դռները գոցուեցան:
اَتَایوَ سَرْوَّسْمِنْ نَگَرے کَلَہوتْپَنَّتْواتْ دھاوَنْتو لوکا آگَتْیَ پَولَں دھرِتْوا مَنْدِرَسْیَ بَہِراکرِشْیانَیَنْ تَتْکْشَنادْ دْوارانِ سَرْوّانِ چَ رُدّھانِ۔
31 Երբ անոնք կը ջանային սպաննել զայն, լուր հասաւ գունդին հազարապետին թէ ամբողջ Երուսաղէմը խառնաշփոթութեան մէջ է:
تیشُ تَں ہَنْتُمُدْیَتےشُ یِرُوشالَمْنَگَرے مَہانُپَدْرَوو جاتَ اِتِ وارْتّایاں سَہَسْرَسیناپَتیح کَرْنَگوچَرِیبھُوتایاں سَتْیاں سَ تَتْکْشَناتْ سَینْیانِ سیناپَتِگَنَنْچَ گرِہِیتْوا جَویناگَتَوانْ۔
32 Ան ալ անյապաղ զինուորներ եւ հարիւրապետներ առած՝ վազեց անոնց քով: Անոնք ալ տեսնելով հազարապետն ու զինուորները՝ դադրեցան Պօղոսը ծեծելէ:
تَتو لوکاح سیناگَنینَ سَہَ سَہَسْرَسیناپَتِمْ آگَچّھَنْتَں درِشْٹْوا پَولَتاڈَناتو نْیَوَرْتَّنْتَ۔
33 Այն ատեն հազարապետը մօտեցաւ, բռնեց զայն, ու հրամայեց որ կապեն կրկին շղթայով. ապա հարցափորձեց թէ ո՛վ էր ան եւ ի՛նչ ըրած էր:
سَ سَہَسْرَسیناپَتِح سَنِّدھاواگَمْیَ پَولَں دھرِتْوا شرِنْکھَلَدْوَیینَ بَدّھَمْ آدِشْیَ تانْ پرِشْٹَوانْ ایشَ کَح؟ کِں کَرْمَّ چایَں کرِتَوانْ؟
34 Սակայն բազմութեան մէջէն՝ մէկը բա՛ն մը կը գոռար, միւսը՝ ուրի՛շ բան: Երբ չկրցաւ գիտնալ ստոյգը աղմուկին մասին, հրամայեց որ բերդը տանին զայն:
تَتو جَنَسَمُوہَسْیَ کَشْچِدْ ایکَپْرَکارَں کَشْچِدْ اَنْیَپْرَکارَں واکْیَمْ اَرَوتْ سَ تَتْرَ سَتْیَں جْناتُمْ کَلَہَکارَنادْ اَشَکْتَح سَنْ تَں دُرْگَں نیتُمْ آجْناپَیَتْ۔
35 Երբ սանդուխը հասաւ, այնպէս պատահեցաւ որ զինուորները կրեցին զայն՝ բազմութեան բռնութեան համար.
تیشُ سوپانَسْیوپَرِ پْراپْتیشُ لوکاناں ساہَسَکارَناتْ سیناگَنَح پَولَمُتّولْیَ نِیتَوانْ۔
36 որովհետեւ ժողովուրդին բազմութիւնը կը հետեւէր՝ աղաղակելով. «Վերցո՛ւր զայն»:
تَتَح سَرْوّے لوکاح پَشْچادْگامِنَح سَنْتَ اینَں دُرِیکُرُتیتِ واکْیَمْ اُچَّیرَوَدَنْ۔
37 Երբ Պօղոս կը մտնէր բերդը՝ ըսաւ հազարապետին. «Արդեօք արտօնուա՞ծ է որ բան մը ըսեմ քեզի»: Ան ալ ըսաւ. «Յունարէն գիտե՞ս:
پَولَسْیَ دُرْگانَیَنَسَمَیے سَ تَسْمَے سَہَسْرَسیناپَتَیے کَتھِتَوانْ، بھَوَتَح پُرَسْتاتْ کَتھاں کَتھَیِتُں کِمْ اَنُمَنْیَتے؟ سَ تَمَپرِچّھَتْ تْوَں کِں یُونانِییاں بھاشاں جاناسِ؟
38 Դուն չե՞ս այն Եգիպտացին, որ ասկէ օրեր առաջ չորս հազար սրիկայ մարդիկ ապստամբեցուց եւ դուրս տարաւ՝ անապատը»:
یو مِسَرِییو جَنَح پُورْوَّں وِرودھَں کرِتْوا چَتْوارِ سَہَسْرانِ گھاتَکانْ سَنْگِنَح کرِتْوا وِپِنَں گَتَوانْ تْوَں کِں سَایوَ نَ بھَوَسِ؟
39 Պօղոս ալ ըսաւ. «Ես հրեայ մարդ մըն եմ՝ Կիլիկիայի Տարսոնէն, ոչ աննշան քաղաքի մը քաղաքացի. կ՚աղերսե՛մ քեզի, արտօնէ՛ ինծի՝ որ խօսիմ ժողովուրդին»:
تَدا پَولوکَتھَیَتْ اَہَں کِلِکِیادیشَسْیَ تارْشَنَگَرِییو یِہُودِییو، ناہَں سامانْیَنَگَرِییو مانَوَح؛ اَتَایوَ وِنَیےہَں لاکاناں سَمَکْشَں کَتھاں کَتھَیِتُں مامَنُجانِیشْوَ۔
40 Երբ ան արտօնեց, Պօղոս՝ սանդուխին վրայ կայնելով՝ ձեռքը շարժեց ժողովուրդին: Երբ խոր լռութիւն եղաւ, եբրայական բարբառով խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ.
تینانُجْناتَح پَولَح سوپانوپَرِ تِشْٹھَنْ ہَسْتینینْگِتَں کرِتَوانْ، تَسْماتْ سَرْوّے سُسْتھِرا اَبھَوَنْ۔ تَدا پَولَ اِبْرِییَبھاشَیا کَتھَیِتُمْ آرَبھَتَ،

< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 21 >