< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 2 >

1 Երբ Պենտեկոստէի տօնը հասաւ, բոլորն ալ միաբան՝ մէկ տեղ էին:
اَپَرَنْچَ نِسْتاروتْسَواتْ پَرَں پَنْچاشَتَّمے دِنے سَمُپَسْتھِتے سَتِ تے سَرْوّے ایکاچِتِّیبھُویَ سْتھانَ ایکَسْمِنْ مِلِتا آسَنْ۔
2 Յանկարծ շառաչ մը եղաւ երկինքէն՝ սաստկաշունչ հովի մը ձայնին պէս, ու լեցուց ամբողջ տունը՝ ուր նստած էին:
ایتَسْمِنّیوَ سَمَیےکَسْمادْ آکاشاتْ پْرَچَنْڈاتْیُگْرَوایوح شَبْدَوَدْ ایکَح شَبْدَ آگَتْیَ یَسْمِنْ گرِہے تَ اُپاوِشَنْ تَدْ گرِہَں سَمَسْتَں وْیاپْنوتْ۔
3 Եւ բաժնուած լեզուներ երեւցան իրենց՝ որպէս թէ կրակէ, ու հանգչեցան անոնցմէ իւրաքանչիւրին վրայ:
تَتَح پَرَں وَہْنِشِکھاسْوَرُوپا جِہْواح پْرَتْیَکْشِیبھُویَ وِبھَکْتاح سَتْیَح پْرَتِجَنورْدّھوے سْتھَگِتا اَبھُووَنْ۔
4 Բոլորն ալ լեցուեցան Սուրբ Հոգիով եւ սկսան խօսիլ ուրիշ լեզուներով, ինչպէս Հոգին իրենց խօսիլ կու տար:
تَسْماتْ سَرْوّے پَوِتْریناتْمَنا پَرِپُورْناح سَنْتَ آتْما یَتھا واچِتَوانْ تَدَنُسارینانْیَدیشِییاناں بھاشا اُکْتَوَنْتَح۔
5 Երուսաղէմ բնակող Հրեաներ կային, բարեպաշտ մարդիկ՝ երկինքի տակ եղած ամէն ազգէ:
تَسْمِنْ سَمَیے پرِتھِوِیسْتھَسَرْوَّدیشیبھْیو یِہُودِییَمَتاوَلَمْبِنو بھَکْتَلوکا یِرُوشالَمِ پْراوَسَنْ؛
6 Երբ այս ձայնը եղաւ, բազմութիւնը համախմբուեցաւ ու շփոթեցաւ, որովհետեւ կը լսէին թէ անոնք կը խօսէին իրենցմէ իւրաքանչիւրին սեփական բարբառով:
تَسْیاح کَتھایاح کِںوَدَنْتْیا جاتَتْواتْ سَرْوّے لوکا مِلِتْوا نِجَنِجَبھاشَیا شِشْیاناں کَتھاکَتھَنَں شْرُتْوا سَمُدْوِگْنا اَبھَوَنْ۔
7 Բոլորն ալ զմայլած էին եւ կը զարմանային՝ իրարու ըսելով. «Ահա՛ ասոնք բոլորն ալ՝ որ կը խօսին, միթէ Գալիլեացի չե՞ն:
سَرْوَّایوَ وِسْمَیاپَنّا آشْچَرْیّانْوِتاشْچَ سَنْتَح پَرَسْپَرَں اُکْتَوَنْتَح پَشْیَتَ یے کَتھاں کَتھَیَنْتِ تے سَرْوّے گالِیلِییَلوکاح کِں نَ بھَوَنْتِ؟
8 Ուրեմն ի՞նչպէս կը լսենք՝ մեր իւրաքանչիւրին սեփական բարբառով, այն երկրին՝ որուն մէջ ծնած ենք.
تَرْہِ وَیَں پْرَتْییکَشَح سْوَسْوَجَنْمَدیشِییَبھاشابھِح کَتھا ایتیشاں شرِنُمَح کِمِدَں؟
9 Պարթեւներ, Մարեր ու Եղամացիներ, եւ անոնք որ կը բնակին Միջագետքի, Հրէաստանի, Կապադովկիայի, Պոնտոսի, Ասիայի,
پارْتھِی-مادِی-اَرامْنَہَرَیِمْدیشَنِواسِمَنو یِہُودا-کَپَّدَکِیا-پَنْتَ-آشِیا-
10 Փռիւգիայի, Պամփիւլիայի ու Եգիպտոսի մէջ, եւ Կիւրենէի մօտ՝ Լիպիայի կողմերը, նաեւ Հռոմէն գաղթած Հրեաներ ու նորահաւատներ,
پھْرُگِیا-پَمْپھُلِیا-مِسَرَنِواسِنَح کُرِینِینِکَٹَوَرْتِّلُوبِییَپْرَدیشَنِواسِنو رومَنَگَرادْ آگَتا یِہُودِییَلوکا یِہُودِییَمَتَگْراہِنَح کْرِیتِییا اَرابِییادَیو لوکاشْچَ یے وَیَمْ
11 Կրետացիներ եւ Արաբներ, կը լսենք թէ անոնք կը խօսին Աստուծոյ մեծամեծ գործերուն մասին՝ մե՛ր լեզուներով»:
اَسْماکَں نِجَنِجَبھاشابھِریتیشامْ اِیشْوَرِییَمَہاکَرْمَّوْیاکھْیانَں شرِنُمَح۔
12 Բոլորն ալ զմայլած էին, ու տարակուսած՝ կ՚ըսէին իրարու. «Ի՞նչ կրնայ ըլլալ ասիկա»:
اِتّھَں تے سَرْوَّایوَ وِسْمَیاپَنّاح سَنْدِگْدھَچِتّاح سَنْتَح پَرَسْپَرَمُوچُح، اَسْیَ کو بھاوَح؟
13 Ոմանք ալ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Անոնք լի են անոյշ գինիով»:
اَپَرے کیچِتْ پَرِہَسْیَ کَتھِتَوَنْتَ ایتے نَوِینَدْراکْشارَسینَ مَتّا اَبھَوَنْ۔
14 Բայց Պետրոս կանգնեցաւ տասնմէկին հետ, բարձրացուց ձայնը եւ ըսաւ անոնց. «Ո՛վ Հրէաստանցիներ, ու դուք բոլորդ՝ որ կը բնակիք Երուսաղէմ, սա՛ գիտցէ՛ք եւ մտի՛կ ըրէք իմ խօսքերս.
تَدا پِتَرَ ایکادَشَبھِ رْجَنَیح ساکَں تِشْٹھَنْ تالّوکانْ اُچَّیحکارَمْ اَوَدَتْ، ہے یِہُودِییا ہے یِرُوشالَمْنِواسِنَح سَرْوّے، اَوَدھانَں کرِتْوا مَدِییَواکْیَں بُدھْیَدھْوَں۔
15 որովհետեւ ասոնք ո՛չ թէ արբեցած են՝ ինչպէս դուք կ՚ենթադրէք, քանի դեռ օրուան երրորդ ժամն՝՝ է,
اِدانِیمْ ایکَیامادْ اَدھِکا ویلا ناسْتِ تَسْمادْ یُویَں یَدْ اَنُماتھَ مانَوا اِمے مَدْیَپانینَ مَتّاسْتَنَّ۔
16 հապա ասիկա ա՛յն է՝ որ ըսուեցաւ Յովէլ մարգարէին միջոցով.
کِنْتُ یوییلْبھَوِشْیَدْوَکْتْرَیتَدْواکْیَمُکْتَں یَتھا،
17 “Վերջին օրերը, - կ՚ըսէ Աստուած, - իմ Հոգիէս պիտի թափեմ ամէն մարմինի վրայ, եւ ձեր որդիներն ու աղջիկները պիտի մարգարէանան, ձեր երիտասարդները տեսիլքներ պիտի տեսնեն, ու ձեր ծերերը երազներ պիտի տեսնեն:
اِیشْوَرَح کَتھَیاماسَ یُگانْتَسَمَیے تْوَہَمْ۔ وَرْشِشْیامِ سْوَماتْمانَں سَرْوَّپْرانْیُپَرِ دھْرُوَمْ۔ بھاوِواکْیَں وَدِشْیَنْتِ کَنْیاح پُتْراشْچَ وَسْتُتَح۔ پْرَتْیادیشَنْچَ پْراپْسْیَنْتِ یُشْماکَں یُوَمانَواح۔ تَتھا پْراچِینَلوکاسْتُ سْوَپْنانْ دْرَکْشْیَنْتِ نِشْچِتَں۔
18 Իմ ծառաներուս եւ աղախիններուս վրայ ալ այդ օրերը իմ Հոգիէս պիտի թափեմ, ու պիտի մարգարէանան:
وَرْشِشْیامِ تَداتْمانَں داسَداسِیجَنوپِرِ۔ تینَیوَ بھاوِواکْیَں تے وَدِشْیَنْتِ ہِ سَرْوَّشَح۔
19 Վերը՝ երկինքը՝ սքանչելիքներ ցոյց պիտի տամ, եւ վարը՝ երկիրը՝ նշաններ, արիւն, կրակ ու ծուխի մառախուղ.
اُورْدّھوَسْتھے گَگَنے چَیوَ نِیچَسْتھے پرِتھِوِیتَلے۔ شونِتانِ برِہَدْبھانُونْ گھَنَدھُومادِکانِ چَ۔ چِہْنانِ دَرْشَیِشْیامِ مَہاشْچَرْیَّکْرِیاسْتَتھا۔
20 արեւը պիտի փոխուի խաւարի, եւ լուսինը՝ արիւնի, դեռ Տէրոջ մեծ ու երեւելի օրը չեկած:
مَہابھَیانَکَسْیَیوَ تَدِّنَسْیَ پَریشِتُح۔ پُراگَمادْ رَوِح کرِشْنو رَکْتَشْچَنْدْرو بھَوِشْیَتَح۔
21 Եւ ո՛վ որ կանչէ Տէրոջ անունը՝ պիտի փրկուի”:
کِنْتُ یَح پَرَمیشَسْیَ نامْنِ سَمْپْرارْتھَیِشْیَتے۔ سَایوَ مَنُجو نُونَں پَرِتْراتو بھَوِشْیَتِ۔۔
22 Իսրայելացի՛ մարդիկ, լսեցէ՛ք սա՛ խօսքերը. Յիսուս Նազովրեցին, Աստուծմէ ձեզի ցոյց տրուած մարդ մը՝ հրաշքներով, սքանչելիքներով ու նշաններով - որ Աստուած անոր միջոցով ըրաւ ձեր մէջ, ինչպէս դուք ալ գիտէք -,
اَتو ہے اِسْراییلْوَںشِییَلوکاح سَرْوّے کَتھایامیتَسْیامْ مَنو نِدھَدّھوَں ناسَرَتِییو یِیشُرِیشْوَرَسْیَ مَنونِیتَح پُمانْ ایتَدْ اِیشْوَرَسْتَتْکرِتَیراشْچَرْیّادْبھُتَکَرْمَّبھِ رْلَکْشَنَیشْچَ یُشْماکَں ساکْشادیوَ پْرَتِپادِتَوانْ اِتِ یُویَں جانِیتھَ۔
23 Աստուծոյ որոշած ծրագիրով եւ կանխագիտութեամբ մատնուած ըլլալով՝ առիք եւ սպաննեցիք անօրէններու ձեռքով՝ փայտի վրայ գամելով:
تَسْمِنْ یِیشَو اِیشْوَرَسْیَ پُورْوَّنِشْچِتَمَنْتْرَنانِرُوپَنانُسارینَ مرِتْیَو سَمَرْپِتے سَتِ یُویَں تَں دھرِتْوا دُشْٹَلوکاناں ہَسْتَیح کْرُشے وِدھِتْواہَتَ۔
24 Բայց Աստուած յարուցանեց զայն՝ քակելով մահուան ցաւերը, քանի որ կարելի չէր որ ան բռնուէր անկէ:
کِنْتْوِیشْوَرَسْتَں نِدھَنَسْیَ بَنْدھَنانْموچَیِتْوا اُدَسْتھاپَیَتْ یَتَح سَ مرِتْیُنا بَدّھَسْتِشْٹھَتِیتِ نَ سَمْبھَوَتِ۔
25 Որովհետեւ Դաւիթ կ՚ըսէ անոր մասին. “Ամէն ատեն կը տեսնեմ Տէրը իմ առջեւս, քանի որ իմ աջ կողմս է՝ որպէսզի չսասանիմ:
ایتَسْتِنْ دایُودَپِ کَتھِتَوانْ یَتھا، سَرْوَّدا مَمَ ساکْشاتَّں سْتھاپَیَ پَرَمیشْوَرَں۔ سْتھِتے مَدَّکْشِنے تَسْمِنْ سْکھَلِشْیامِ تْوَہَں نَہِ۔
26 Ուստի իմ սիրտս ուրախացաւ եւ իմ լեզուս ցնծաց. նաեւ իմ մարմինս ալ պիտի հանգստանայ յոյսով.
آنَنْدِشْیَتِ تَدّھیتو رْمامَکِینَں مَنَسْتُ وَے۔ آہْلادِشْیَتِ جِہْواپِ مَدِییا تُ تَتھَیوَ چَ۔ پْرَتْیاشَیا شَرِیرَنْتُ مَدِییَں وَیشَیِشْیَتے۔
27 որովհետեւ իմ անձս պիտի չթողուս դժոխքին մէջ, ու պիտի չթոյլատրես որ քու Սուրբդ ապականութիւն տեսնէ: (Hadēs g86)
پَرَلوکے یَتو ہیتوسْتْوَں ماں نَیوَ ہِ تْیَکْشْیَسِ۔ سْوَکِییَں پُنْیَوَنْتَں تْوَں کْشَیِتُں نَیوَ داسْیَسِ۔ ایوَں جِیوَنَمارْگَں تْوَں مامیوَ دَرْشَیِشْیَسِ۔ (Hadēs g86)
28 Կեանքի ճամբաները գիտցուցիր ինծի. քու երեսիդ ուրախութեամբ պիտի լեցնես զիս”:
سْوَسَمُّکھے یَ آنَنْدو دَکْشِنے سْوَسْیَ یَتْ سُکھَں۔ اَنَنْتَں تینَ ماں پُورْنَں کَرِشْیَسِ نَ سَںشَیَح۔۔
29 Մարդի՛կ եղբայրներ, արտօնուած է ինծի համարձակութեամբ խօսիլ ձեզի Դաւիթ նահապետին մասին, որ վախճանեցաւ ու թաղուեցաւ, եւ անոր գերեզմանը մինչեւ այսօր մեր մէջ է:
ہے بھْراتَروسْماکَں تَسْیَ پُورْوَّپُرُشَسْیَ دایُودَح کَتھاں سْپَشْٹَں کَتھَیِتُں مامْ اَنُمَنْیَدھْوَں، سَ پْرانانْ تْیَکْتْوا شْمَشانے سْتھاپِتوبھَوَدْ اَدْیاپِ تَتْ شْمَشانَمْ اَسْماکَں سَنِّدھَو وِدْیَتے۔
30 Ուրեմն, որովհետեւ ան մարգարէ էր, - եւ գիտէր թէ Աստուած երդումով իրեն խոստացաւ, թէ պիտի յարուցանէ մարմինի համեմատ իր մէջքին պտուղէն եղող Քրիստոսը՝ որ բազմի իր գահին վրայ, -
پھَلَتو لَوکِکَبھاوینَ دایُودو وَںشے کھْرِیشْٹَں جَنْمَ گْراہَیِتْوا تَسْیَیوَ سِںہاسَنے سَمُویشْٹُں تَمُتّھاپَیِشْیَتِ پَرَمیشْوَرَح شَپَتھَں کُتْوا دایُودَح سَمِیپَ اِمَمْ اَنْگِیکارَں کرِتَوانْ،
31 ինք կանխատեսութեամբ խօսեցաւ Քրիստոսի յարութեան մասին, թէ անոր անձը դժոխքը չմնաց եւ անոր մարմինը ապականութիւն չտեսաւ: (Hadēs g86)
اِتِ جْناتْوا دایُودْ بھَوِشْیَدْوادِی سَنْ بھَوِشْیَتْکالِییَجْنانینَ کھْرِیشْٹوتّھانے کَتھامِماں کَتھَیاماسَ یَتھا تَسْیاتْما پَرَلوکے نَ تْیَکْشْیَتے تَسْیَ شَرِیرَنْچَ نَ کْشیشْیَتِ؛ (Hadēs g86)
32 Աստուած այս Յիսուսը յարուցանեց, որուն մենք բոլորս ալ վկայ ենք:
اَتَح پَرَمیشْوَرَ اینَں یِیشُں شْمَشانادْ اُدَسْتھاپَیَتْ تَتْرَ وَیَں سَرْوّے ساکْشِنَ آسْمَہے۔
33 Ուստի Աստուծոյ աջ ձեռքով բարձրանալով ու Հօրմէն ստանալով Սուրբ Հոգիին խոստումը՝ թափեց ասիկա, որ դուք հիմա կը տեսնէք ու կը լսէք:
سَ اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنَکَرینونَّتِں پْراپْیَ پَوِتْرَ آتْمِنَ پِتا یَمَنْگِیکارَں کرِتَوانْ تَسْیَ پھَلَں پْراپْیَ یَتْ پَشْیَتھَ شرِنُتھَ چَ تَدَوَرْشَتْ۔
34 Որովհետեւ Դաւիթ երկինք չելաւ, բայց ինք կ՚ըսէ. “Տէրը ըսաւ իմ Տէրոջս. «Բազմէ՛ իմ աջ կողմս,
یَتو دایُودْ سْوَرْگَں نارُروہَ کِنْتُ سْوَیَمْ اِماں کَتھامْ اَکَتھَیَدْ یَتھا، مَمَ پْرَبھُمِدَں واکْیَمَوَدَتْ پَرَمیشْوَرَح۔
35 մինչեւ որ քու թշնամիներդ պատուանդան դնեմ ոտքերուդ»”:
تَوَ شَتْرُونَہَں یاوَتْ پادَپِیٹھَں کَرومِ نَ۔ تاوَتْ کالَں مَدِییے تْوَں دَکْشَوارْشْوَ اُپاوِشَ۔
36 Ուրեմն Իսրայէլի ամբողջ տունը ստուգապէս թող գիտնայ թէ Աստուած զայն Տէ՛ր ալ ըրաւ, Օծեա՛լ ալ, այդ Յիսուսը՝ որ դուք խաչեցիք»:
اَتو یَں یِیشُں یُویَں کْرُشےہَتَ پَرَمیشْوَرَسْتَں پْرَبھُتْوابھِشِکْتَتْوَپَدے نْیَیُںکْتیتِ اِسْراییلِییا لوکا نِشْچِتَں جانَنْتُ۔
37 Երբ լսեցին ասիկա, զղջացին իրենց սիրտին մէջ եւ ըսին Պետրոսի ու միւս առաքեալներուն. «Մարդի՛կ եղբայրներ, ի՞նչ ընենք»:
ایتادرِشِیں کَتھاں شْرُتْوا تیشاں ہرِدَیاناں وِدِیرْنَتْواتْ تے پِتَرایَ تَدَنْیَپْریرِتیبھْیَشْچَ کَتھِتَوَنْتَح، ہے بھْراترِگَنَ وَیَں کِں کَرِشْیامَح؟
38 Պետրոս ըսաւ անոնց. «Ապաշխարեցէ՛ք, ու ձեզմէ իւրաքանչիւրը թող մկրտուի Յիսուս Քրիստոսի անունով՝ մեղքերու ներումին համար, եւ պիտի ստանաք Սուրբ Հոգիին պարգեւը:
تَتَح پِتَرَح پْرَتْیَوَدَدْ یُویَں سَرْوّے سْوَں سْوَں مَنَح پَرِوَرْتَّیَدھْوَں تَتھا پاپَموچَنارْتھَں یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا مَجِّتاشْچَ بھَوَتَ، تَسْمادْ دانَرُوپَں پَرِتْرَمْ آتْمانَں لَپْسْیَتھَ۔
39 Որովհետեւ խոստումը ձեզի համար է, նաեւ ձեր զաւակներուն, ու բոլոր հեռու եղողներուն, որ Տէրը՝ մեր Աստուածը պիտի կանչէ»:
یَتو یُشْماکَں یُشْمَتْسَنْتانانانْچَ دُورَسْتھَسَرْوَّلوکانانْچَ نِمِتَّمْ اَرْتھادْ اَسْماکَں پْرَبھُح پَرَمیشْوَرو یاوَتو لاکانْ آہْواسْیَتِ تیشاں سَرْوّیشاں نِمِتَّمْ اَیَمَنْگِیکارَ آسْتے۔
40 Եւ ուրիշ շատ խօսքերով կը վկայէր, կը յորդորէր զանոնք ու կ՚ըսէր. «Ազատեցէ՛ք դուք ձեզ այս կամակոր սերունդէն»:
ایتَدَنْیابھِ رْبَہُکَتھابھِح پْرَمانَں دَتْواکَتھَیَتْ ایتیبھْیو وِپَتھَگامِبھْیو وَرْتَّمانَلوکیبھْیَح سْوانْ رَکْشَتَ۔
41 Ուստի անոնք՝ որ սիրայօժար ընդունեցին անոր խօսքերը՝ մկրտուեցան. եւ այդ օրը երեք հազար անձի չափ աւելցան եկեղեցիին թիւին վրայ:
تَتَح پَرَں یے سانَنْداسْتاں کَتھامْ اَگرِہْلَنْ تے مَجِّتا اَبھَوَنْ۔ تَسْمِنْ دِوَسے پْرایینَ تْرِینِ سَہَسْرانِ لوکاسْتیشاں سَپَکْشاح سَنْتَح
42 Անոնք միշտ կը յարատեւէին առաքեալներուն ուսուցումին ու հաղորդութեան, հաց կտրելու եւ աղօթելու մէջ:
پْریرِتانامْ اُپَدیشے سَنْگَتَو پُوپَبھَنْجَنے پْرارْتھَناسُ چَ مَنَحسَںیوگَں کرِتْواتِشْٹھَنْ۔
43 Վախը համակեց ամէն անձ՝՝, եւ շատ սքանչելիքներ ու նշաններ կատարուեցան առաքեալներուն միջոցով:
پْریرِتَے رْناناپْرَکارَلَکْشَنیشُ مَہاشْچَرْیَّکَرْمَمَسُ چَ دَرْشِتیشُ سَرْوَّلوکاناں بھَیَمُپَسْتھِتَں۔
44 Բոլոր հաւատացեալները միասին էին, եւ բոլոր բաները հասարակաց էին:
وِشْواسَکارِنَح سَرْوَّ چَ سَہَ تِشْٹھَنَتَح۔ سْویشاں سَرْوّاح سَمْپَتِّیح سادھارَنْیینَ سْتھاپَیِتْوابھُنْجَتَ۔
45 Կը ծախէին իրենց ստացուածքներն ու ինչքերը, եւ անոնց գինը կը բաժնէին բոլորին, որո՛ւ որ պէտք ըլլար:
پھَلَتو گرِہانِ دْرَوْیانِ چَ سَرْوّانِ وِکْرِییَ سَرْوّیشاں سْوَسْوَپْرَیوجَنانُسارینَ وِبھَجْیَ سَرْوّیبھْیودَدَنْ۔
46 Ամէն օր կը յարատեւէին միաբանութեամբ տաճարը երթալու մէջ, եւ հաց կտրելով իրենց տուներուն մէջ՝ իրենց կերակուրը կ՚ուտէին ցնծութեամբ ու պարզամտութեամբ:
سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ دِنے دِنے مَنْدِرے سَنْتِشْٹھَمانا گرِہے گرِہے چَ پُوپانَبھَنْجَنْتَ اِیشْوَرَسْیَ دھَنْیَوادَں کُرْوَّنْتو لوکَیح سَمادرِتاح پَرَمانَنْدینَ سَرَلانْتَحکَرَنینَ بھوجَنَں پانَنْچَکُرْوَّنْ۔
47 Աստուած կը գովաբանէին եւ շնորհք կը գտնէին ամբողջ ժողովուրդին առջեւ. ու Տէրը օրէ օր փրկուածներ կ՚աւելցնէր եկեղեցիին թիւին վրայ:
پَرَمیشْوَرو دِنے دِنے پَرِتْرانَبھاجَنَے رْمَنْڈَلِیمْ اَوَرْدّھَیَتْ۔

< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 2 >