< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 16 >

1 Յետոյ հասաւ Դերբէ ու Լիւստրա: Եւ ահա՛ աշակերտ մը կար հոն՝ Տիմոթէոս անունով, որ որդին էր հաւատացեալ հրեայ կնոջ մը, իսկ հայրը Յոյն էր:
پَولو دَرْبِّیلُسْتْرانَگَرَیورُپَسْتھِتوبھَوَتْ تَتْرَ تِیمَتھِیَناما شِشْیَ ایکَ آسِیتْ؛ سَ وِشْواسِنْیا یِہُودِییایا یوشِتو گَرْبّھَجاتَح کِنْتُ تَسْیَ پِتانْیَدیشِییَلوکَح۔
2 Ան բարի վկայուած էր նաեւ Լիւստրայի եւ Իկոնիայի եղբայրներէն:
سَ جَنو لُسْتْرا-اِکَنِیَنَگَرَسْتھاناں بھْراترِناں سَمِیپیپِ سُکھْیاتِمانْ آسِیتْ۔
3 Պօղոս ուզեց որ ան երթայ իրեն հետ. ուստի առաւ ու թլփատեց զայն՝ այնտեղ եղող Հրեաներուն պատճառով, որովհետեւ բոլորն ալ գիտէին թէ անոր հայրը Յոյն էր:
پَولَسْتَں سْوَسَنْگِنَں کَرْتُّں مَتِں کرِتْوا تَں گرِہِیتْوا تَدّیشَنِواسِناں یِہُودِییانامْ اَنُرودھاتْ تَسْیَ تْوَکْچھیدَں کرِتَوانْ یَتَسْتَسْیَ پِتا بھِنَّدیشِییَلوکَ اِتِ سَرْوَّیرَجْنایَتَ۔
4 Երբ կ՚անցնէին քաղաքներէն, կ՚աւանդէին անոնց Երուսաղէմ եղած առաքեալներէն ու երէցներէն պատուիրուած հրամանները, որպէսզի պահեն:
تَتَح پَرَں تے نَگَرے نَگَرے بھْرَمِتْوا یِرُوشالَمَسْتھَیح پْریرِتَے رْلوکَپْراچِینَیشْچَ نِرُوپِتَں یَدْ وْیَوَسْتھاپَتْرَں تَدَنُساریناچَرِتُں لوکیبھْیَسْتَدْ دَتَّوَنْتَح۔
5 Եկեղեցիներն ալ կ՚ամրանային հաւատքի մէջ, եւ անոնց թիւը կը բազմանար օրէ օր:
تینَیوَ سَرْوّے دھَرْمَّسَماجاح کھْرِیشْٹَدھَرْمّے سُسْتھِراح سَنْتَح پْرَتِدِنَں وَرْدّھِتا اَبھَوَنْ۔
6 Երբ շրջեցան Փռիւգիա ու Գաղատիայի երկիրը, Սուրբ Հոգին արգիլեց քարոզել Աստուծոյ խօսքը Ասիայի մէջ:
تیشُ پھْرُگِیاگالاتِیادیشَمَدھْیینَ گَتیشُ سَتْسُ پَوِتْرَ آتْما تانْ آشِیادیشے کَتھاں پْرَکاشَیِتُں پْرَتِشِدّھَوانْ۔
7 Հասնելով Միւսիայի կողմերը՝ կը փորձէին երթալ դէպի Բիւթանիա. բայց (Յիսուսի) Հոգին չթոյլատրեց անոնց:
تَتھا مُسِیادیشَ اُپَسْتھایَ بِتھُنِیاں گَنْتُں تَیرُدْیوگے کرِتے آتْما تانْ نانْوَمَنْیَتَ۔
8 Ուստի՝ անցնելով Միւսիայի քովէն՝ իջան Տրովադա:
تَسْماتْ تے مُسِیادیشَں پَرِتْیَجْیَ تْرویانَگَرَں گَتْوا سَمُپَسْتھِتاح۔
9 Հոն՝ գիշերը տեսիլք մը երեւցաւ Պօղոսի. Մակեդոնացի մը կայնած էր ու կ՚աղաչէր իրեն՝ ըսելով. «Անցի՛ր Մակեդոնիա եւ օգնէ՛ մեզի»:
راتْرَو پَولَح سْوَپْنے درِشْٹَوانْ ایکو ماکِدَنِیَلوکَسْتِشْٹھَنْ وِنَیَں کرِتْوا تَسْمَے کَتھَیَتِ، ماکِدَنِیادیشَمْ آگَتْیاسْمانْ اُپَکُرْوِّتِ۔
10 Երբ տեսաւ այդ տեսիլքը՝ իսկոյն ջանացինք մեկնիլ Մակեդոնիա, եզրակացնելով թէ Տէրը կը կանչէ մեզ անոնց աւետարանելու:
تَسْییتّھَں سْوَپْنَدَرْشَناتْ پْرَبھُسْتَدّیشِییَلوکانْ پْرَتِ سُسَںوادَں پْرَچارَیِتُمْ اَسْمانْ آہُویَتِیتِ نِشْچِتَں بُدّھوا وَیَں تُورْنَں ماکِدَنِیادیشَں گَنْتُمْ اُدْیوگَمْ اَکُرْمَّ۔
11 Ուստի Տրովադայէն նաւարկելով՝ ուղիղ ընթացքով գացինք Սամոթրակէ, ու հետեւեալ օրը՝ Նէապոլիս.
تَتَح پَرَں وَیَں تْرویانَگَرادْ پْرَسْتھایَ رِجُمارْگینَ سامَتھْراکِیوپَدْوِیپینَ گَتْوا پَرےہَنِ نِیاپَلِنَگَرَ اُپَسْتھِتاح۔
12 անկէ ալ՝ Փիլիպպէ, որ Մակեդոնիայի մէկ մասին գլխաւոր քաղաքն է, նաեւ՝ գաղութ: Քանի մը օր կեցանք այդ քաղաքին մէջ:
تَسْمادْ گَتْوا ماکِدَنِیانْتَرْوَّرْتِّ رومِییَوَسَتِسْتھانَں یَتْ پھِلِپِینامَپْرَدھانَنَگَرَں تَتْروپَسْتھایَ کَتِپَیَدِنانِ تَتْرَ سْتھِتَوَنْتَح۔
13 Շաբաթ օրը դուրս ելանք քաղաքէն՝ գետեզերքը, ուր սովորութիւն ունէին աղօթելու. նստանք եւ խօսեցանք համախմբուած կիներուն:
وِشْرامَوارے نَگَرادْ بَہِ رْگَتْوا نَدِیتَٹے یَتْرَ پْرارْتھَناچارَ آسِیتْ تَتْروپَوِشْیَ سَماگَتا نارِیح پْرَتِ کَتھاں پْراچارَیامَ۔
14 Աստուածապաշտ կին մը՝ Լիդիա անունով, որ ծիրանավաճառ էր՝ Թիւատիր քաղաքէն, մտիկ կ՚ընէր. Տէրը բացաւ անոր սիրտը՝ որ ուշադիր ըլլայ Պօղոսի ըսածներուն:
تَتَح تھُیاتِیرانَگَرِییا دھُوشَرامْبَرَوِکْرایِنِی لُدِیانامِکا یا اِیشْوَرَسیوِکا یوشِتْ شْروتْرِیناں مَدھْیَ آسِیتْ تَیا پَولوکْتَواکْیانِ یَدْ گرِہْیَنْتے تَدَرْتھَں پْرَبھُسْتَسْیا مَنودْوارَں مُکْتَوانْ۔
15 Երբ ինք եւ իր ընտանիքը մկրտուեցան, աղաչեց՝ ըսելով. «Եթէ Տէրոջ հաւատարիմ կը սեպէք զիս, իմ տո՛ւնս մտէք ու հո՛ն մնացէք»: Եւ ստիպելով՝ տարաւ մեզ:
اَتَح سا یوشِتْ سَپَرِوارا مَجِّتا سَتِی وِنَیَں کرِتْوا کَتھِتَوَتِی، یُشْماکَں وِچارادْ یَدِ پْرَبھَو وِشْواسِنِی جاتاہَں تَرْہِ مَمَ گرِہَمْ آگَتْیَ تِشْٹھَتَ۔ اِتّھَں سا یَتْنیناسْمانْ اَسْتھاپَیَتْ۔
16 Մինչ աղօթքի կ՚երթայինք, մեզի հանդիպեցաւ աղախին մը՝ որ հարցուկ ոգի ունէր եւ գուշակութեամբ շատ վաստակ կը բերէր իր տէրերուն:
یَسْیا گَنَنَیا تَدَدھِپَتِیناں بَہُدھَنوپارْجَنَں جاتَں تادرِشِی گَنَکَبھُوتَگْرَسْتا کاچَنَ داسِی پْرارْتھَناسْتھانَگَمَنَکالَ آگَتْیاسْمانْ ساکْشاتْ کرِتَوَتِی۔
17 Ասիկա կը հետեւէր Պօղոսի ու մեզի, եւ կ՚աղաղակէր. «Այս մարդիկը Ամենաբարձր Աստուծոյ ծառաներն են, ու կը քարոզեն մեզի փրկութեան ճամբան»:
ساسْماکَں پَولَسْیَ چَ پَشْچادْ ایتْیَ پْروچَّیح کَتھامِماں کَتھِتَوَتِی، مَنُشْیا ایتے سَرْوّوپَرِسْتھَسْییشْوَرَسْیَ سیوَکاح سَنْتوسْمانْ پْرَتِ پَرِتْرانَسْیَ مارْگَں پْرَکاشَیَنْتِ۔
18 Շատ օրեր կ՚ընէր այս բանը. Պօղոս ալ՝ նեղանալով՝ դարձաւ եւ ըսաւ այդ ոգիին. «Յիսուս Քրիստոսի անունով կը հրամայեմ քեզի, ելի՛ր ատկէ»: Ու նոյն ժամուն ելաւ:
سا کَنْیا بَہُدِنانِ تادرِشَمْ اَکَروتْ تَسْماتْ پَولو دُحکھِتَح سَنْ مُکھَں پَراوَرْتْیَ تَں بھُوتَمَوَدَدْ، اَہَں یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنا تْواماجْناپَیامِ تْوَمَسْیا بَہِرْگَچّھَ؛ تینَیوَ تَتْکْشَناتْ سَ بھُوتَسْتَسْیا بَہِرْگَتَح۔
19 Երբ անոր տէրերը տեսան թէ իրենց վաստակին յոյսը գնաց, բռնեցին Պօղոսը եւ Շիղան, ու քաշեցին հրապարակը՝ պետերուն առջեւ:
تَتَح سْویشاں لابھَسْیَ پْرَتْیاشا وِپھَلا جاتیتِ وِلوکْیَ تَسْیاح پْرَبھَوَح پَولَں سِیلَنْچَ دھرِتْواکرِشْیَ وِچارَسْتھانےدھِپَتِیناں سَمِیپَمْ آنَیَنْ۔
20 Ապա տարին զանոնք մեծաւորներուն քով եւ ըսին. «Այս մարդիկը՝ որ Հրեայ են, իրար կ՚անցընեն մեր քաղաքը,
تَتَح شاسَکاناں نِکَٹَں نِیتْوا رومِلوکا وَیَمْ اَسْماکَں یَدْ وْیَوَہَرَنَں گْرَہِیتُمْ آچَرِتُنْچَ نِشِدّھَں،
21 ու կը քարոզեն այնպիսի սովորութիւններ՝ որ արտօնուած չէ մեզի ընդունիլ, ո՛չ ալ գործադրել, որովհետեւ Հռոմայեցի ենք»:
اِمے یِہُودِییَلوکاح سَنْتوپِ تَدیوَ شِکْشَیِتْوا نَگَرےسْماکَمْ اَتِیوَ کَلَہَں کُرْوَّنْتِ،
22 Բազմութիւնը խռնուեցաւ անոնց շուրջ. մեծաւորներն ալ բռնութեամբ հանեցին անոնց հանդերձները, եւ հրամայեցին խարազանել զանոնք:
اِتِ کَتھِتے سَتِ لوکَنِوَہَسْتَیوح پْراتِکُولْیینودَتِشْٹھَتْ تَتھا شاسَکاسْتَیو رْوَسْتْرانِ چھِتْوا ویتْراگھاتَں کَرْتُّمْ آجْناپَیَنْ۔
23 Շատ հարուածներ տալէ ետք անոնց՝ բանտը նետեցին զանոնք, պատուիրելով բանտապահին՝ որ ապահովութեամբ պահէ զանոնք:
اَپَرَں تے تَو بَہُ پْرَہارْیَّ تْوَمیتَو کاراں نِیتْوا ساوَدھانَں رَکْشَییتِ کارارَکْشَکَمْ آدِشَنْ۔
24 Ան ալ՝ այսպիսի պատուէր ստանալով՝ ներսի բանտը նետեց զանոնք, ու կոճղի մէջ ամրացուց անոնց ոտքերը:
اِتّھَمْ آجْناں پْراپْیَ سَ تاوَبھْیَنْتَرَسْتھَکاراں نِیتْوا پادیشُ پادَپاشِیبھِ رْبَدّھوا سْتھاپِتاوانْ۔
25 Կէս գիշերին՝ Պօղոս եւ Շիղա կ՚աղօթէին ու կ՚օրհներգէին Աստուծոյ. բանտարկեալներն ալ մտիկ կ՚ընէին անոնց:
اَتھَ نِشِیتھَسَمَیے پَولَسِیلاوِیشْوَرَمُدِّشْیَ پْراتھَناں گانَنْچَ کرِتَوَنْتَو، کاراسْتھِتا لوکاشْچَ تَدَشرِنْوَنْ
26 Յանկարծ հզօր երկրաշարժ մը եղաւ, այնպէս որ բանտին հիմերը սարսեցան. անմի՛ջապէս բոլոր դռները բացուեցան եւ բոլորին կապերը քակուեցան:
تَداکَسْماتْ مَہانْ بھُومِکَمْپوبھَوَتْ تینَ بھِتِّمُولینَ سَہَ کارا کَمْپِتابھُوتْ تَتْکْشَناتْ سَرْوّانِ دْوارانِ مُکْتانِ جاتانِ سَرْوّیشاں بَنْدھَنانِ چَ مُکْتانِ۔
27 Բանտապահը, երբ արթնցաւ ու բացուած տեսաւ բանտին դռները, քաշեց սուրը եւ պիտի սպաննէր ինքզինք, կարծելով թէ բանտարկեալները փախած են:
اَتَایوَ کارارَکْشَکو نِدْراتو جاگَرِتْوا کارایا دْوارانِ مُکْتانِ درِشْٹْوا بَنْدِلوکاح پَلایِتا اِتْیَنُمایَ کوشاتْ کھَنْگَں بَہِح کرِتْواتْمَگھاتَں کَرْتُّمْ اُدْیَتَح۔
28 Բայց Պօղոս բարձրաձայն գոչեց. «Մի՛ վնասեր դուն քեզի, որովհետեւ բոլորս ալ հոս ենք»:
کِنْتُ پَولَح پْروچَّیسْتَماہُویَ کَتھِتَوانْ پَشْیَ وَیَں سَرْوّےتْراسْمَہے، تْوَں نِجَپْرانَہِںساں ماکارْشِیح۔
29 Ան ալ՝ ճրագ մը ուզելով՝ վազեց ներս, դողալով ինկաւ Պօղոսի եւ Շիղայի առջեւ,
تَدا پْرَدِیپَمْ آنیتُمْ اُکْتْوا سَ کَمْپَمانَح سَنْ اُلَّمْپْیابھْیَنْتَرَمْ آگَتْیَ پَولَسِیلَیوح پادیشُ پَتِتَوانْ۔
30 ու դուրս բերելով զանոնք՝ ըսաւ. «Տէրե՛ր, ի՞նչ պէտք է ընեմ՝ որ փրկուիմ»:
پَشْچاتْ سَ تَو بَہِرانِییَ پرِشْٹَوانْ ہے مَہیچّھَو پَرِتْرانَں پْراپْتُں مَیا کِں کَرْتَّوْیَں؟
31 Անոնք ալ ըսին. «Հաւատա՛ Տէր Յիսուս Քրիստոսի, ու պիտի փրկուիս, դուն եւ տունդ»:
پَشْچاتْ تَو سْوَگرِہَمانِییَ تَیوح سَمُّکھے کھادْیَدْرَوْیانِ سْتھاپِتَوانْ تَتھا سَ سْوَیَں تَدِییاح سَرْوّے پَرِواراشْچیشْوَرے وِشْوَسَنْتَح سانَنْدِتا اَبھَوَنْ۔
32 Ու Տէրոջ խօսքը քարոզեցին անոր եւ բոլոր անոնց՝ որ անոր տան մէջ էին:
تَسْمَے تَسْیَ گرِہَسْتھِتَسَرْوَّلوکیبھْیَشْچَ پْرَبھوح کَتھاں کَتھِتَوَنْتَو۔
33 Ինք ալ՝ գիշերուան նոյն ժամուն՝ առաւ զանոնք, լուաց անոնց վէրքերը եւ անմի՛ջապէս մկրտուեցաւ, ինք ու բոլոր իրենները:
تَتھا راتْریسْتَسْمِنّیوَ دَنْڈے سَ تَو گرِہِیتْوا تَیوح پْرَہاراناں کْشَتانِ پْرَکْشالِتَوانْ تَتَح سَ سْوَیَں تَسْیَ سَرْوّے پَرِجَناشْچَ مَجِّتا اَبھَوَنْ۔
34 Ապա իր տունը տանելով զանոնք՝ սեղան դրաւ անոնց առջեւ, եւ ցնծաց ամբողջ ընտանիքով՝ հաւատալով Աստուծոյ:
پَشْچاتْ تَو سْوَگرِہَمانِییَ تَیوح سَمُّکھے کھادْیَدْرَوْیانِ سْتھاپِتَوانْ تَتھا سَ سْوَیَں تَدِییاح سَرْوّے پَرِواراشْچیشْوَرے وِشْوَسَنْتَح سانَنْدِتا اَبھَوَنْ۔
35 Երբ առտու եղաւ, մեծաւորները յիսնապետներ ղրկեցին եւ ըսին. «Արձակէ՛ այդ մարդիկը»:
دِنَ اُپَسْتھِتے تَو لوکَو موچَییتِ کَتھاں کَتھَیِتُں شاسَکاح پَداتِگَنَں پْریشِتَوَنْتَح۔
36 Բանտապահն ալ հաղորդեց Պօղոսի այդ խօսքերը՝ ըսելով. «Մեծաւորները մարդ ղրկեցին՝ որ արձակուիք. ուստի հիմա դո՛ւրս ելէք ու մեկնեցէ՛ք խաղաղութեամբ»:
تَتَح کارارَکْشَکَح پَولایَ تاں وارْتّاں کَتھِتَوانْ یُواں تْیاجَیِتُں شاسَکا لوکانَ پْریشِتَوَنْتَ اِدانِیں یُواں بَہِ رْبھُوتْوا کُشَلینَ پْرَتِشْٹھیتاں۔
37 Բայց Պօղոս ըսաւ անոնց. «Թէպէտ չդատապարտուած Հռոմայեցիներ ենք, հրապարակաւ ծեծելով մեզ՝ բանտը նետեցին, եւ հիմա ծածկաբա՞ր կը հանեն մեզ: Ո՛չ այդպէս, հապա իրե՛նք թող գան ու դուրս տանին մեզ»:
کِنْتُ پَولَسْتانْ اَوَدَتْ رومِلوکَیوراوَیوح کَمَپِ دوشَمْ نَ نِشْچِتْیَ سَرْوّیشاں سَمَکْشَمْ آواں کَشَیا تاڈَیِتْوا کارایاں بَدّھَوَنْتَ اِدانِیں کِماواں گُپْتَں وِسْتْرَکْشْیَنْتِ؟ تَنَّ بھَوِشْیَتِ، سْوَیَماگَتْیاواں بَہِح کرِتْوا نَیَنْتُ۔
38 Յիսնապետները մեծաւորներուն հաղորդեցին այս խօսքերը: Անոնք ալ, երբ լսեցին թէ Հռոմայեցի են՝ վախցան, ու եկան, աղաչեցին անոնց,
تَدا پَداتِبھِح شاسَکیبھْیَ ایتَدْوارْتّایاں کَتھِتایاں تَو رومِلوکاوِتِ کَتھاں شْرُتْوا تے بھِیتاح
39 եւ դուրս հանելով՝ կը թախանձէին որ մեկնին այդ քաղաքէն:
سَنْتَسْتَیوح سَنِّدھِماگَتْیَ وِنَیَمْ اَکُرْوَّنْ اَپَرَں بَہِح کرِتْوا نَگَراتْ پْرَسْتھاتُں پْرارْتھِتَوَنْتَح۔
40 Անոնք ալ ելան բանտէն ու մտան Լիդիայի տունը, եւ տեսնելով եղբայրները՝ յորդորեցին զանոնք ու մեկնեցան:
تَتَسْتَو کارایا نِرْگَتْیَ لُدِیایا گرِہَں گَتَوَنْتَو تَتْرَ بھْراترِگَنَں ساکْشاتْکرِتْیَ تانْ سانْتْوَیِتْوا تَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَسْتھِتَو۔

< ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 16 >