ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 15

1 Ոմանք՝ իջնելով Հրէաստանէն՝ կը սորվեցնէին եղբայրներուն ու կ՚ըսէին. «Եթէ Մովսէսի աւանդած սովորութեան համաձայն չթլփատուիք, չէք կրնար փրկուիլ»:

یِہُودادیشاتْ کِیَنْتو جَنا آگَتْیَ بھْراترِگَنَمِتّھَں شِکْشِتَوَنْتو مُوساوْیَوَسْتھَیا یَدِ یُشْماکَں تْوَکْچھیدو نَ بھَوَتِ تَرْہِ یُویَں پَرِتْرانَں پْراپْتُں نَ شَکْشْیَتھَ۔

2 Ուստի, երբ Պօղոս ու Բառնաբաս սաստիկ ընդվզեցան եւ վիճաբանեցան անոնց հետ, վճռեցին որ Պօղոս ու Բառնաբաս, նաեւ անոնցմէ քանի մը ուրիշներ, բարձրանան Երուսաղէմ՝ առաքեալներուն ու երէցներուն քով՝ այս հարցին համար:

پَولَبَرْنَبَّو تَیح سَہَ بَہُونْ وِچارانْ وِواداںشْچَ کرِتَوَنْتَو، تَتو مَنْڈَلِییَنوکا ایتَسْیاح کَتھایاسْتَتّوَں جْناتُں یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھانْ پْریرِتانْ پْراچِیناںشْچَ پْرَتِ پَولَبَرْنَبّاپْرَبھرِتِینْ کَتِپَیَجَنانْ پْریشَیِتُں نِشْچَیَں کرِتَوَنْتَح۔

3 Անոնք ալ՝ եկեղեցիէն ուղարկուած՝ անցան Փիւնիկէէն եւ Սամարիայէն, ու պատմելով հեթանոսներուն դարձի գալը՝ մեծապէս ուրախացուցին բոլոր եղբայրները:

تے مَنْڈَلْیا پْریرِتاح سَنْتَح پھَینِیکِیشومِرونْدیشابھْیاں گَتْوا بھِنَّدیشِییاناں مَنَحپَرِوَرْتَّنَسْیَ وارْتَّیا بھْراترِناں پَرَماہْلادَمْ اَجَنَیَنْ۔

4 Երբ հասան Երուսաղէմ, ընդունուեցան եկեղեցիէն, առաքեալներէն ու երէցներէն, եւ պատմեցին ինչ որ Աստուած ըրեր էր իրենց հետ:

یِرُوشالَمْیُپَسْتھایَ پْریرِتَگَنینَ لوکَپْراچِینَگَنینَ سَماجینَ چَ سَمُپَگرِہِیتاح سَنْتَح سْوَیرِیشْوَرو یانِ کَرْمّانِ کرِتَوانْ تیشاں سَرْوَّورِتّانْتانْ تیشاں سَمَکْشَمْ اَکَتھَیَنْ۔

5 Բայց Փարիսեցիներու աղանդէն քանի մը հաւատացեալներ կայնեցան եւ ըսին. «Պէտք է թլփատել զանոնք, ու պատուիրել՝ որ պահեն Մովսէսի Օրէնքը»:

کِنْتُ وِشْواسِنَح کِیَنْتَح پھِرُوشِمَتَگْراہِنو لوکا اُتّھایَ کَتھامیتاں کَتھِتَوَنْتو بھِنَّدیشِییاناں تْوَکْچھیدَں کَرْتُّں مُوساوْیَوَسْتھاں پالَیِتُنْچَ سَمادیشْٹَوْیَمْ۔

6 Ուստի առաքեալներն ու երէցները հաւաքուեցան՝ նկատի առնելու համար այս բանը:

تَتَح پْریرِتا لوکَپْراچِیناشْچَ تَسْیَ وِویچَناں کَرْتُّں سَبھایاں سْتھِتَوَنْتَح۔

7 Շատ վիճաբանութիւն ըլլալէ ետք, Պետրոս կանգնեցաւ եւ ըսաւ անոնց. «Մարդի՛կ եղբայրներ, դուք գիտէք թէ առաջին օրերէն ի վեր Աստուած ընտրեց զիս մեր մէջէն, որպէսզի իմ բերանովս հեթանոսները լսեն աւետարանին խօսքը, ու հաւատան:

بَہُوِچاریشُ جاتَشُ پِتَرَ اُتّھایَ کَتھِتَوانْ، ہے بھْراتَرو یَتھا بھِنَّدیشِییَلوکا مَمَ مُکھاتْ سُسَںوادَں شْرُتْوا وِشْوَسَنْتِ تَدَرْتھَں بَہُدِناتْ پُورْوَّمْ اِیشْوَروسْماکَں مَدھْیے ماں ورِتْوا نِیُکْتَوانْ۔

8 Սրտագէտն Աստուած վկայեց անոնց՝ Սուրբ Հոգին տալով անոնց, ինչպէս մեզի ալ,

اَنْتَرْیّامِیشْوَرو یَتھاسْمَبھْیَں تَتھا بھِنَّدیشِیییبھْیَح پَوِتْرَماتْمانَں پْرَدایَ وِشْواسینَ تیشامْ اَنْتَحکَرَنانِ پَوِتْرانِ کرِتْوا

9 ու ո՛չ մէկ խտրութիւն դրաւ մեր եւ անոնց միջեւ՝ մաքրելով անոնց սիրտերը հաւատքով:

تیشامْ اَسْماکَنْچَ مَدھْیے کِمَپِ وِشیشَں نَ سْتھاپَیِتْوا تانَدھِ سْوَیَں پْرَمانَں دَتَّوانْ اِتِ یُویَں جانِیتھَ۔

10 Ուստի հիմա ինչո՞ւ կը փորձէք Աստուած, աշակերտներուն վիզին վրայ դնելով այնպիսի լուծ մը, որ ո՛չ մեր հայրերը, ո՛չ ալ մենք կարողացանք կրել:

اَتَایواسْماکَں پُورْوَّپُرُشا وَیَنْچَ سْوَیَں یَدْیُگَسْیَ بھارَں سوڈھُں نَ شَکْتاح سَمْپْرَتِ تَں شِشْیَگَنَسْیَ سْکَنْدھیشُ نْیَسِتُں کُتَ اِیشْوَرَسْیَ پَرِیکْشاں کَرِشْیَتھَ؟

11 Բայց կը հաւատանք թէ Տէր Յիսուսի շնորհքո՛վ կը փրկուինք մենք, ինչպէս նաեւ անոնք»:

پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیانُگْرَہینَ تے یَتھا وَیَمَپِ تَتھا پَرِتْرانَں پْراپْتُمْ آشاں کُرْمَّح۔

12 Ամբողջ բազմութիւնը լռեց, ու մտիկ կ՚ընէր Բառնաբասի եւ Պօղոսի, որոնք կը պատմէին թէ Աստուած ո՛րչափ նշաններ եւ սքանչելիքներ գործած էր հեթանոսներուն մէջ՝ իրենց միջոցով:

اَنَنْتَرَں بَرْنَبّاپَولابھْیامْ اِیشْوَرو بھِنَّدیشِییاناں مَدھْیے یَدْیَدْ آشْچَرْیَّمْ اَدْبھُتَنْچَ کَرْمَّ کرِتَوانْ تَدْورِتّانْتَں تَو سْوَمُکھابھْیامْ اَوَرْنَیَتاں سَبھاسْتھاح سَرْوّے نِیرَواح سَنْتَح شْرُتَوَنْتَح۔

13 Երբ անոնք լռեցին, Յակոբոս ըսաւ. «Մարդի՛կ եղբայրներ, ինծի՛ մտիկ ըրէք.

تَیوح کَتھایاں سَماپْتایاں سَتْیاں یاکُوبْ کَتھَیِتُمْ آرَبْدھَوانْ

14 Շմաւոն պատմեց թէ ի՛նչպէս Աստուած առաջին անգամ այցելեց հեթանոսներուն, որպէսզի անոնց մէջէն առնէ ժողովուրդ մը՝ կրելու համար իր անունը:

ہے بھْراتَرو مَمَ کَتھایامْ مَنو نِدھَتَّ۔ اِیشْوَرَح سْوَنامارْتھَں بھِنَّدیشِییَلوکانامْ مَدھْیادْ ایکَں لوکَسَںگھَں گْرَہِیتُں مَتِں کرِتْوا یینَ پْرَکارینَ پْرَتھَمَں تانْ پْرَتِ کرِپاوَلیکَنَں کرِتَوانْ تَں شِمونْ وَرْنِتَوانْ۔

15 Այս բանին հետ կը համաձայնին մարգարէներուն խօսքերն ալ, ինչպէս գրուած է.

بھَوِشْیَدْوادِبھِرُکْتانِ یانِ واکْیانِ تَیح سارْدّھَمْ ایتَسْیَیکْیَں بھَوَتِ یَتھا لِکھِتَماسْتے۔

16 “Ասկէ ետք պիտի վերադառնամ ու պիտի վերակառուցանեմ Դաւիթի փլած խորանը. պիտի վերակառուցանեմ անոր աւերակները եւ վերականգնեմ զայն,

سَرْوّیشاں کَرْمَّناں یَسْتُ سادھَکَح پَرَمیشْوَرَح۔ سَ ایویدَں وَدیدْواکْیَں شیشاح سَکَلَمانَواح۔ بھِنَّدیشِییَلوکاشْچَ یاوَنْتو مَمَ نامَتَح۔ بھَوَنْتِ ہِ سُوِکھْیاتاسْتے یَتھا پَرَمیشِتُح۔

17 որպէսզի մնացած մարդիկը փնտռեն Տէրը, նաեւ բոլոր հեթանոսները՝ որոնք իմ անունովս կոչուած են՝՝, - կ՚ըսէ Տէրը՝ որ կ՚ընէ այս բոլոր բաները”:

تَتْوَں سَمْیَکْ سَمِیہَنْتے تَنِّمِتَّمَہَں کِلَ۔ پَراورِتْیَ سَماگَتْیَ دایُودَح پَتِتَں پُنَح۔ دُوشْیَمُتّھاپَیِشْیامِ تَدِییَں سَرْوَّوَسْتُ چَ۔ پَتِتَں پُنَرُتھاپْیَ سَجَّیِشْیامِ سَرْوَّتھا۔۔

18 Աստուած գիտէ իր բոլոր գործերը՝ դարերու սկիզբէն ի վեր: (aiōn g165)

آ پْرَتھَمادْ اِیشْوَرَح سْوِییانِ سَرْوَّکَرْمّانِ جاناتِ۔ (aiōn g165)

19 Ուստի ես յարմար կը դատեմ չնեղել անոնք՝ որ հեթանոսներէն կը դառնան Աստուծոյ.

اَتَایوَ مَمَ نِویدَنَمِدَں بھِنَّدیشِییَلوکاناں مَدھْیے یے جَنا اِیشْوَرَں پْرَتِ پَراوَرْتَّنْتَ تیشامُپَرِ اَنْیَں کَمَپِ بھارَں نَ نْیَسْیَ

20 հապա նամակ մը գրել անոնց՝ որ ետ կենան կուռքերու պղծութիւններէն, պոռնկութենէ, խեղդուածէ եւ արիւնէ:

دیوَتاپْرَساداشُچِبھَکْشْیَں وْیَبھِچارَکَرْمَّ کَنْٹھَسَمْپِیڈَنَمارِتَپْرانِبھَکْشْیَں رَکْتَبھَکْشْیَنْچَ ایتانِ پَرِتْیَکْتُں لِکھامَح۔

21 Որովհետեւ Մովսէս նախկին սերունդներէն ի վեր ունի զինք քարոզողներ ամէն քաղաքի մէջ, ու կը կարդացուի ժողովարաններու մէջ ամէն Շաբաթ օր»:

یَتَح پُورْوَّکالَتو مُوساوْیَوَسْتھاپْرَچارِنو لوکا نَگَرے نَگَرے سَنْتِ پْرَتِوِشْرامَوارَنْچَ بھَجَنَبھَوَنے تَسْیاح پاٹھو بھَوَتِ۔

22 Այն ատեն առաքեալներուն ու երէցներուն՝ ամբողջ եկեղեցիին հետ՝ հաճելի թուեցաւ, որ մարդիկ ընտրեն իրենցմէ եւ Անտիոք ղրկեն՝ Պօղոսի ու Բառնաբասի հետ.- Բարսաբա մականուանեալ Յուդան եւ Շիղան, որոնք կառավարող մարդիկ էին եղբայրներուն մէջ:

تَتَح پَرَں پْریرِتَگَنو لوکَپْراچِینَگَنَح سَرْوّا مَنْڈَلِی چَ سْویشاں مَدھْیے بَرْشَبّا نامْنا وِکھْیاتو مَنونِیتَو کرِتْوا پَولَبَرْنَبّابھْیاں سارْدّھَمْ آنْتِیَکھِیانَگَرَں پْرَتِ پْریشَنَمْ اُچِتَں بُدّھوا تابھْیاں پَتْرَں پْرَیشَیَنْ۔

23 Անոնց միջոցով ղրկեցին նամակ մը՝ սա՛պէս գրուած. «Առաքեալներէն, երէցներէն ու եղբայրներէն՝ ողջո՜յն Անտիոքի, Սուրիայի եւ Կիլիկիայի մէջ եղող եղբայրներուն, որոնք հեթանոսներէն դարձած են:

تَسْمِنْ پَتْرے لِکھِتَمِںدَ، آنْتِیَکھِیا-سُرِیا-کِلِکِیادیشَسْتھَبھِنَّدیشِییَبھْراترِگَنایَ پْریرِتَگَنَسْیَ لوکَپْراچِینَگَنَسْیَ بھْراترِگَنَسْیَ چَ نَمَسْکارَح۔

24 Քանի լսեցինք թէ մեր մէջէն ելած ոմանք՝ վրդոված են ձեզ խօսքերով, ու ցնցած ձեր անձերը՝ ըսելով թէ պէտք է թլփատուիլ եւ Օրէնքը պահել, - որոնց մենք այսպէս չպատուիրեցինք, -

وِشیشَتوسْماکَمْ آجْنامْ اَپْراپْیاپِ کِیَنْتو جَنا اَسْماکَں مَدھْیادْ گَتْوا تْوَکْچھیدو مُوساوْیَوَسْتھا چَ پالَیِتَوْیاوِتِ یُشْمانْ شِکْشَیِتْوا یُشْماکَں مَنَسامَسْتھَیرْیَّں کرِتْوا یُشْمانْ سَسَنْدیہانْ اَکُرْوَّنْ ایتاں کَتھاں وَیَمْ اَشرِنْمَ۔

25 մեզի՝ միաբանութեամբ հաւաքուածներուս՝ յարմար թուեցաւ, որ մարդիկ ընտրելով ղրկենք ձեզի, մեր սիրելիներուն՝ Բառնաբասի ու Պօղոսի հետ,

تَتْکارَنادْ وَیَمْ ایکَمَنْتْرَناح سَنْتَح سَبھایاں سْتھِتْوا پْرَبھو رْیِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامَنِمِتَّں مرِتْیُمُکھَگَتابھْیامَسْماکَں

26 որոնք մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի անունին համար իրենց անձերը ընծայած մարդիկ են:

پْرِیَبَرْنَبّاپَولابھْیاں سارْدّھَں مَنونِیتَلوکاناں کیشانْچِدْ یُشْماکَں سَنِّدھَو پْریشَنَمْ اُچِتَں بُدّھَوَنْتَح۔

27 Ուստի ղրկեցինք Յուդան եւ Շիղան, որպէսզի իրենք ալ բերանով նոյն բաները պատմեն ձեզի:

اَتو یِہُوداسِیلَو یُشْمانْ پْرَتِ پْریشِتَوَنْتَح، ایتَیو رْمُکھابھْیاں سَرْوّاں کَتھاں جْناسْیَتھَ۔

28 Որովհետեւ յարմար թուեցաւ Սուրբ Հոգիին ու մեզի ալ՝ աւելի ծանրութիւն չդնել ձեր վրայ, սա՛ հարկաւոր բաներէն զատ.-

دیوَتاپْرَسادَبھَکْشْیَں رَکْتَبھَکْشْیَں گَلَپِیڈَنَمارِتَپْرانِبھَکْشْیَں وْیَبھِچارَکَرْمَّ چیمانِ سَرْوّانِ یُشْمابھِسْتْیاجْیانِ؛ ایتَتْپْرَیوجَنِییاجْناوْیَتِریکینَ یُشْماکَمْ اُپَرِ بھارَمَنْیَں نَ نْیَسِتُں پَوِتْرَسْیاتْمَنوسْماکَنْچَ اُچِتَجْنانَمْ اَبھَوَتْ۔

29 ետ կենալ կուռքերու զոհուածէ, արիւնէ, խեղդուածէ եւ պոռնկութենէ: Գոհ կ՚ըլլաք՝՝ եթէ հեռու մնաք՝՝ ատոնցմէ: Ո՛ղջ եղէք»:

اَتَایوَ تیبھْیَح سَرْوّیبھْیَح سْویشُ رَکْشِتیشُ یُویَں بھَدْرَں کَرْمَّ کَرِشْیَتھَ۔ یُشْماکَں مَنْگَلَں بھُویاتْ۔

30 Անոնք ալ՝ բաժնուելով՝ գացին Անտիոք, ու հաւաքելով բազմութիւնը՝ տուին նամակը:

تے وِسرِشْٹاح سَنْتَ آنْتِیَکھِیانَگَرَ اُپَسْتھایَ لوکَنِوَہَں سَںگرِہْیَ پَتْرَمْ اَدَدَنْ۔

31 Երբ կարդացին՝ ուրախացան տրուած մխիթարութեան համար:

تَتَسْتے تَتْپَتْرَں پَٹھِتْوا سانْتْوَناں پْراپْیَ سانَنْدا اَبھَوَنْ۔

32 Իսկ Յուդա եւ Շիղա, իրենք ալ մարգարէ ըլլալով, շատ խօսքերով յորդորեցին եղբայրները, ու ամրացուցին:

یِہُوداسِیلَو چَ سْوَیَں پْرَچارَکَو بھُوتْوا بھْراترِگَنَں نانوپَدِشْیَ تانْ سُسْتھِرانْ اَکُرُتامْ۔

33 Ժամանակ մը հոն կենալէ ետք՝ եղբայրներէն խաղաղութեամբ ուղարկուեցան, եւ առաքեալներուն դարձան:

اِتّھَں تَو تَتْرَ تَیح ساکَں کَتِپَیَدِنانِ یاپَیِتْوا پَشْچاتْ پْریرِتاناں سَمِیپے پْرَتْیاگَمَنارْتھَں تیشاں سَنِّدھیح کَلْیانینَ وِسرِشْٹاوَبھَوَتاں۔

34 Բայց Շիղայի հաճելի թուեցաւ հոն մնալ:

کِنْتُ سِیلَسْتَتْرَ سْتھاتُں وانْچھِتَوانْ۔

35 Պօղոս ու Բառնաբաս ալ Անտիոքի մէջ կը կենային, եւ ուրիշ շատերու հետ կը սորվեցնէին ու կ՚աւետէին Տէրոջ խօսքը:

اَپَرَں پَولَبَرْنَبَّو بَہَوَح شِشْیاشْچَ لوکانْ اُپَدِشْیَ پْرَبھوح سُسَںوادَں پْرَچارَیَنْتَ آنْتِیَکھِیایاں کالَں یاپِتَوَنْتَح۔

36 Քանի մը օր ետք՝ Պօղոս ըսաւ Բառնաբասի. «Վերադառնա՛նք եւ այցելե՛նք եղբայրներուն՝ այն բոլոր քաղաքներուն մէջ, ուր Տէրոջ խօսքը հռչակեցինք, ու տեսնենք թէ ի՛նչպէս են:

کَتِپَیَدِنیشُ گَتیشُ پَولو بَرْنَبّامْ اَوَدَتْ آگَچّھاواں ییشُ نَگَریشْوِیشْوَرَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارِتَوَنْتَو تانِ سَرْوَّنَگَرانِ پُنَرْگَتْوا بھْراتَرَح کِیدرِشاح سَنْتِیتِ دْرَشْٹُں تانْ ساکْشاتْ کُرْوَّح۔

37 Բառնաբաս կ՚ուզէր առնել Յովհաննէսն ալ, որ Մարկոս կը կոչուէր.

تینَ مارْکَنامْنا وِکھْیاتَں یوہَنَں سَنْگِنَں کَرْتُّں بَرْنَبّا مَتِمَکَروتْ،

38 բայց Պօղոս մտածեց թէ լաւ չէ իրենց հետ առնել Պամփիւլիայի մէջ իրենցմէ հեռացողը եւ իրենց հետ գործի չգացողը:

کِنْتُ سَ پُورْوَّں تابھْیاں سَہَ کارْیّارْتھَں نَ گَتْوا پامْپھُولِیادیشے تَو تْیَکْتَوانْ تَتْکارَناتْ پَولَسْتَں سَنْگِنَں کَرْتُّمْ اَنُچِتَں جْناتَوانْ۔

39 Այսպէս՝ տարակարծութիւն եղաւ անոնց միջեւ, այն աստիճան՝ որ զատուեցան իրարմէ: Բառնաբաս առաւ Մարկոսը եւ նաւարկեց դէպի Կիպրոս:

اِتّھَں تَیورَتِشَیَوِرودھَسْیوپَسْتھِتَتْواتْ تَو پَرَسْپَرَں پرِتھَگَبھَوَتاں تَتو بَرْنَبّا مارْکَں گرِہِیتْوا پوتینَ کُپْروپَدْوِیپَں گَتَوانْ؛

40 Պօղոս ալ ընտրեց Շիղան ու մեկնեցաւ, եղբայրներէն յանձնարարուած ըլլալով Աստուծոյ շնորհքին,

کِنْتُ پَولَح سِیلَں مَنونِیتَں کرِتْوا بھْراترِبھِرِیشْوَرانُگْرَہے سَمَرْپِتَح سَنْ پْرَسْتھایَ

41 եւ կը շրջէր Սուրիայի ու Կիլիկիայի մէջ՝ ամրացնելով եկեղեցիները:

سُرِیاکِلِکِیادیشابھْیاں مَنْڈَلِیح سْتھِرِیکُرْوَّنْ اَگَچّھَتْ۔