ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 15
1 Ոմանք՝ իջնելով Հրէաստանէն՝ կը սորվեցնէին եղբայրներուն ու կ՚ըսէին. «Եթէ Մովսէսի աւանդած սովորութեան համաձայն չթլփատուիք, չէք կրնար փրկուիլ»:
ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਮਿੱਥੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਨ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
2 Ուստի, երբ Պօղոս ու Բառնաբաս սաստիկ ընդվզեցան եւ վիճաբանեցան անոնց հետ, վճռեցին որ Պօղոս ու Բառնաբաս, նաեւ անոնցմէ քանի մը ուրիշներ, բարձրանան Երուսաղէմ՝ առաքեալներուն ու երէցներուն քով՝ այս հարցին համար:
ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਤੈਃ ਸਹ ਬਹੂਨ੍ ਵਿਚਾਰਾਨ੍ ਵਿਵਾਦਾਂਸ਼੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਤਤੋ ਮਣ੍ਡਲੀਯਨੋਕਾ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਸ੍ਤੱਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਪ੍ਰਭ੍ਰੁʼਤੀਨ੍ ਕਤਿਪਯਜਨਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
3 Անոնք ալ՝ եկեղեցիէն ուղարկուած՝ անցան Փիւնիկէէն եւ Սամարիայէն, ու պատմելով հեթանոսներուն դարձի գալը՝ մեծապէս ուրախացուցին բոլոր եղբայրները:
ਤੇ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਫੈਣੀਕੀਸ਼ੋਮਿਰੋਨ੍ਦੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਯਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਪਰਮਾਹ੍ਲਾਦਮ੍ ਅਜਨਯਨ੍|
4 Երբ հասան Երուսաղէմ, ընդունուեցան եկեղեցիէն, առաքեալներէն ու երէցներէն, եւ պատմեցին ինչ որ Աստուած ըրեր էր իրենց հետ:
ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਯੁਪਸ੍ਥਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣੇਨ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣੇਨ ਸਮਾਜੇਨ ਚ ਸਮੁਪਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵੈਰੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍|
5 Բայց Փարիսեցիներու աղանդէն քանի մը հաւատացեալներ կայնեցան եւ ըսին. «Պէտք է թլփատել զանոնք, ու պատուիրել՝ որ պահեն Մովսէսի Օրէնքը»:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਕਿਯਨ੍ਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਲੋਕਾ ਉੱਥਾਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸਮਾਦੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯਮ੍|
6 Ուստի առաքեալներն ու երէցները հաւաքուեցան՝ նկատի առնելու համար այս բանը:
ਤਤਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
7 Շատ վիճաբանութիւն ըլլալէ ետք, Պետրոս կանգնեցաւ եւ ըսաւ անոնց. «Մարդի՛կ եղբայրներ, դուք գիտէք թէ առաջին օրերէն ի վեր Աստուած ընտրեց զիս մեր մէջէն, որպէսզի իմ բերանովս հեթանոսները լսեն աւետարանին խօսքը, ու հաւատան:
ਬਹੁਵਿਚਾਰੇਸ਼਼ੁ ਜਾਤਸ਼਼ੁ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯਥਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਮਮ ਮੁਖਾਤ੍ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਬਹੁਦਿਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਂ ਵ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
8 Սրտագէտն Աստուած վկայեց անոնց՝ Սուրբ Հոգին տալով անոնց, ինչպէս մեզի ալ,
ਅਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਥਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਤਥਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਦਾਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ
9 ու ո՛չ մէկ խտրութիւն դրաւ մեր եւ անոնց միջեւ՝ մաքրելով անոնց սիրտերը հաւատքով:
ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿਮਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨਧਿ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
10 Ուստի հիմա ինչո՞ւ կը փորձէք Աստուած, աշակերտներուն վիզին վրայ դնելով այնպիսի լուծ մը, որ ո՛չ մեր հայրերը, ո՛չ ալ մենք կարողացանք կրել:
ਅਤਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਵਯਞ੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਯਦ੍ਯੁਗਸ੍ਯ ਭਾਰੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣਸ੍ਯ ਸ੍ਕਨ੍ਧੇਸ਼਼ੁ ਨ੍ਯਸਿਤੁੰ ਕੁਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ?
11 Բայց կը հաւատանք թէ Տէր Յիսուսի շնորհքո՛վ կը փրկուինք մենք, ինչպէս նաեւ անոնք»:
ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਤੇ ਯਥਾ ਵਯਮਪਿ ਤਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਆਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|
12 Ամբողջ բազմութիւնը լռեց, ու մտիկ կ՚ընէր Բառնաբասի եւ Պօղոսի, որոնք կը պատմէին թէ Աստուած ո՛րչափ նշաններ եւ սքանչելիքներ գործած էր հեթանոսներուն մէջ՝ իրենց միջոցով:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤਞ੍ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਤੌ ਸ੍ਵਮੁਖਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਅਵਰ੍ਣਯਤਾਂ ਸਭਾਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨੀਰਵਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ|
13 Երբ անոնք լռեցին, Յակոբոս ըսաւ. «Մարդի՛կ եղբայրներ, ինծի՛ մտիկ ըրէք.
ਤਯੋਃ ਕਥਾਯਾਂ ਸਮਾਪ੍ਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਯਾਕੂਬ੍ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍
14 Շմաւոն պատմեց թէ ի՛նչպէս Աստուած առաջին անգամ այցելեց հեթանոսներուն, որպէսզի անոնց մէջէն առնէ ժողովուրդ մը՝ կրելու համար իր անունը:
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਮਮ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤ| ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਨਾਮਾਰ੍ਥੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਕੰ ਲੋਕਸੰਘੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਪ੍ਰਥਮੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਵਲੇਕਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਵਰ੍ਣਿਤਵਾਨ੍|
15 Այս բանին հետ կը համաձայնին մարգարէներուն խօսքերն ալ, ինչպէս գրուած է.
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ਤਾਨਿ ਯਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਏਤਸ੍ਯੈਕ੍ਯੰ ਭਵਤਿ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ|
16 “Ասկէ ետք պիտի վերադառնամ ու պիտի վերակառուցանեմ Դաւիթի փլած խորանը. պիտի վերակառուցանեմ անոր աւերակները եւ վերականգնեմ զայն,
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਯਸ੍ਤੁ ਸਾਧਕਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਸ ਏਵੇਦੰ ਵਦੇਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ਾਃ ਸਕਲਮਾਨਵਾਃ| ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਮਮ ਨਾਮਤਃ| ਭਵਨ੍ਤਿ ਹਿ ਸੁਵਿਖ੍ਯਾਤਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ ਪਰਮੇਸ਼ਿਤੁਃ|
17 որպէսզի մնացած մարդիկը փնտռեն Տէրը, նաեւ բոլոր հեթանոսները՝ որոնք իմ անունովս կոչուած են՝՝, - կ՚ըսէ Տէրը՝ որ կ՚ընէ այս բոլոր բաները”:
ਤਤ੍ਵੰ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਸਮੀਹਨ੍ਤੇ ਤੰਨਿਮਿੱਤਮਹੰ ਕਿਲ| ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਪਤਿਤੰ ਪੁਨਃ| ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੁੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਦੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵਵਸ੍ਤੁ ਚ| ਪਤਿਤੰ ਪੁਨਰੁਥਾਪ੍ਯ ਸੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਥਾ||
ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵੀਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਜਾਨਾਤਿ| (aiōn g165)
19 Ուստի ես յարմար կը դատեմ չնեղել անոնք՝ որ հեթանոսներէն կը դառնան Աստուծոյ.
ਅਤਏਵ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨਮਿਦੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਅਨ੍ਯੰ ਕਮਪਿ ਭਾਰੰ ਨ ਨ੍ਯਸ੍ਯ
20 հապա նամակ մը գրել անոնց՝ որ ետ կենան կուռքերու պղծութիւններէն, պոռնկութենէ, խեղդուածէ եւ արիւնէ:
ਦੇਵਤਾਪ੍ਰਸਾਦਾਸ਼ੁਚਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕਣ੍ਠਸਮ੍ਪੀਡਨਮਾਰਿਤਪ੍ਰਾਣਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਰਕ੍ਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਏਤਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤੁੰ ਲਿਖਾਮਃ|
21 Որովհետեւ Մովսէս նախկին սերունդներէն ի վեր ունի զինք քարոզողներ ամէն քաղաքի մէջ, ու կը կարդացուի ժողովարաններու մէջ ամէն Շաբաթ օր»:
ਯਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪ੍ਰਚਾਰਿਣੋ ਲੋਕਾ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਸਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਤਿਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਞ੍ਚ ਭਜਨਭਵਨੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਾਠੋ ਭਵਤਿ|
22 Այն ատեն առաքեալներուն ու երէցներուն՝ ամբողջ եկեղեցիին հետ՝ հաճելի թուեցաւ, որ մարդիկ ընտրեն իրենցմէ եւ Անտիոք ղրկեն՝ Պօղոսի ու Բառնաբասի հետ.- Բարսաբա մականուանեալ Յուդան եւ Շիղան, որոնք կառավարող մարդիկ էին եղբայրներուն մէջ:
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣੋ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਮਣ੍ਡਲੀ ਚ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬਰ੍ਸ਼ੱਬਾ ਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਮਨੋਨੀਤੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਪਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੈਸ਼਼ਯਨ੍|
23 Անոնց միջոցով ղրկեցին նամակ մը՝ սա՛պէս գրուած. «Առաքեալներէն, երէցներէն ու եղբայրներէն՝ ողջո՜յն Անտիոքի, Սուրիայի եւ Կիլիկիայի մէջ եղող եղբայրներուն, որոնք հեթանոսներէն դարձած են:
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤਮਿੰਦ, ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾ-ਸੁਰਿਯਾ-ਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣਸ੍ਯ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਯ ਚ ਨਮਸ੍ਕਾਰਃ|
24 Քանի լսեցինք թէ մեր մէջէն ելած ոմանք՝ վրդոված են ձեզ խօսքերով, ու ցնցած ձեր անձերը՝ ըսելով թէ պէտք է թլփատուիլ եւ Օրէնքը պահել, - որոնց մենք այսպէս չպատուիրեցինք, -
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਚ ਪਾਲਯਿਤਵ੍ਯਾਵਿਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਮਸ੍ਥੈਰ੍ੱਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਸਨ੍ਦੇਹਾਨ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਵਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਨ੍ਮ|
25 մեզի՝ միաբանութեամբ հաւաքուածներուս՝ յարմար թուեցաւ, որ մարդիկ ընտրելով ղրկենք ձեզի, մեր սիրելիներուն՝ Բառնաբասի ու Պօղոսի հետ,
ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯਮ੍ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿਮਿੱਤੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮੁਖਗਤਾਭ੍ਯਾਮਸ੍ਮਾਕੰ
26 որոնք մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի անունին համար իրենց անձերը ընծայած մարդիկ են:
ਪ੍ਰਿਯਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਬੁੱਧਵਨ੍ਤਃ|
27 Ուստի ղրկեցինք Յուդան եւ Շիղան, որպէսզի իրենք ալ բերանով նոյն բաները պատմեն ձեզի:
ਅਤੋ ਯਿਹੂਦਾਸੀਲੌ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਏਤਯੋ ਰ੍ਮੁਖਾਭ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਕਥਾਂ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|
28 Որովհետեւ յարմար թուեցաւ Սուրբ Հոգիին ու մեզի ալ՝ աւելի ծանրութիւն չդնել ձեր վրայ, սա՛ հարկաւոր բաներէն զատ.-
ਦੇਵਤਾਪ੍ਰਸਾਦਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਰਕ੍ਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗਲਪੀਡਨਮਾਰਿਤਪ੍ਰਾਣਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਚੇਮਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤ੍ਯਾਜ੍ਯਾਨਿ; ਏਤਤ੍ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਾਜ੍ਞਾਵ੍ਯਤਿਰੇਕੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਪਰਿ ਭਾਰਮਨ੍ਯੰ ਨ ਨ੍ਯਸਿਤੁੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਉਚਿਤਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਅਭਵਤ੍|
29 ետ կենալ կուռքերու զոհուածէ, արիւնէ, խեղդուածէ եւ պոռնկութենէ: Գոհ կ՚ըլլաք՝՝ եթէ հեռու մնաք՝՝ ատոնցմէ: Ո՛ղջ եղէք»:
ਅਤਏਵ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯੰ ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਤ੍|
30 Անոնք ալ՝ բաժնուելով՝ գացին Անտիոք, ու հաւաքելով բազմութիւնը՝ տուին նամակը:
ਤੇ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲੋਕਨਿਵਹੰ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਪਤ੍ਰਮ੍ ਅਦਦਨ੍|
31 Երբ կարդացին՝ ուրախացան տրուած մխիթարութեան համար:
ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਪਤ੍ਰੰ ਪਠਿਤ੍ਵਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸਾਨਨ੍ਦਾ ਅਭਵਨ੍|
32 Իսկ Յուդա եւ Շիղա, իրենք ալ մարգարէ ըլլալով, շատ խօսքերով յորդորեցին եղբայրները, ու ամրացուցին:
ਯਿਹੂਦਾਸੀਲੌ ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਕੌ ਭੂਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਨਾਨੋਪਦਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਨ੍ ਅਕੁਰੁਤਾਮ੍|
33 Ժամանակ մը հոն կենալէ ետք՝ եղբայրներէն խաղաղութեամբ ուղարկուեցան, եւ առաքեալներուն դարձան:
ਇੱਥੰ ਤੌ ਤਤ੍ਰ ਤੈਃ ਸਾਕੰ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਯਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੇਃ ਕਲ੍ਯਾਣੇਨ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਭਵਤਾਂ|
34 Բայց Շիղայի հաճելի թուեցաւ հոն մնալ:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਲਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਿਤਵਾਨ੍|
35 Պօղոս ու Բառնաբաս ալ Անտիոքի մէջ կը կենային, եւ ուրիշ շատերու հետ կը սորվեցնէին ու կ՚աւետէին Տէրոջ խօսքը:
ਅਪਰੰ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਬਹਵਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਯਾਂ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
36 Քանի մը օր ետք՝ Պօղոս ըսաւ Բառնաբասի. «Վերադառնա՛նք եւ այցելե՛նք եղբայրներուն՝ այն բոլոր քաղաքներուն մէջ, ուր Տէրոջ խօսքը հռչակեցինք, ու տեսնենք թէ ի՛նչպէս են:
ਕਤਿਪਯਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਪੌਲੋ ਬਰ੍ਣੱਬਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਆਗੱਛਾਵਾਂ ਯੇਸ਼਼ੁ ਨਗਰੇਸ਼਼੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਨ੍ਤੌ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਨਗਰਾਣਿ ਪੁਨਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਸਨ੍ਤੀਤਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਃ|
37 Բառնաբաս կ՚ուզէր առնել Յովհաննէսն ալ, որ Մարկոս կը կոչուէր.
ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੰ ਯੋਹਨੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਮਤਿਮਕਰੋਤ੍,
38 բայց Պօղոս մտածեց թէ լաւ չէ իրենց հետ առնել Պամփիւլիայի մէջ իրենցմէ հեռացողը եւ իրենց հետ գործի չգացողը:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਕਾਰ੍ੱਯਾਰ੍ਥੰ ਨ ਗਤ੍ਵਾ ਪਾਮ੍ਫੂਲਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਤੌ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਨੁਚਿਤੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
39 Այսպէս՝ տարակարծութիւն եղաւ անոնց միջեւ, այն աստիճան՝ որ զատուեցան իրարմէ: Բառնաբաս առաւ Մարկոսը եւ նաւարկեց դէպի Կիպրոս:
ਇੱਥੰ ਤਯੋਰਤਿਸ਼ਯਵਿਰੋਧਸ੍ਯੋਪਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੌ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੁʼਥਗਭਵਤਾਂ ਤਤੋ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਮਾਰ੍ਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪੋਤੇਨ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪੰ ਗਤਵਾਨ੍;
40 Պօղոս ալ ընտրեց Շիղան ու մեկնեցաւ, եղբայրներէն յանձնարարուած ըլլալով Աստուծոյ շնորհքին,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਸੀਲੰ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ
41 եւ կը շրջէր Սուրիայի ու Կիլիկիայի մէջ՝ ամրացնելով եկեղեցիները:
ਸੁਰਿਯਾਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਮਣ੍ਡਲੀਃ ਸ੍ਥਿਰੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਗੱਛਤ੍|
