ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 14

1 Իկոնիոնի մէջ՝ անոնք միասին մտան Հրեաներուն ժողովարանը, ու ա՛յնպէս խօսեցան՝ որ Հրեաներու եւ Յոյներու մեծ բազմութիւն մը հաւատաց:

تَو دْوَو جَنَو یُگَپَدْ اِکَنِیَنَگَرَسْتھَیِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنَں گَتْوا یَتھا بَہَوو یِہُودِییا اَنْیَدےشِییَلوکاشْچَ وْیَشْوَسَنْ تادرِشِیں کَتھاں کَتھِتَوَنْتَو۔

2 Բայց չհնազանդող Հրեաները՝ դրդեցին հեթանոսները, եւ անոնց անձերը չարութեան գրգռեցին եղբայրներուն դէմ:

کِنْتُ وِشْواسَہِینا یِہُودِییا اَنْیَدیشِییَلوکانْ کُپْرَورِتِّں گْراہَیِتْوا بھْراترِگَنَں پْرَتِ تیشاں وَیرَں جَنِتَوَنْتَح۔

3 Իսկ անոնք երկար ժամանակ հոն կենալով՝ համարձակութեամբ կը քարոզէին Տէրոջմով, որ իր շնորհքի խօսքին վկայութիւն կու տար՝ թոյլատրելով որ նշաններ եւ սքանչելիքներ կատարուին անոնց ձեռքով:

اَتَح سْوانُگْرَہَکَتھایاح پْرَمانَں دَتْوا تَیو رْہَسْتَے رْبَہُلَکْشَنَمْ اَدْبھُتَکَرْمَّ چَ پْراکاشَیَدْ یَح پْرَبھُسْتَسْیَ کَتھا اَکْشوبھینَ پْرَچارْیَّ تَو تَتْرَ بَہُدِنانِ سَمَواتِشْٹھیتاں۔

4 Քաղաքին բազմութիւնը բաժնուեցաւ. մաս մը բռնեց Հրեաներուն կողմը, մաս մըն ալ՝ առաքեալներուն:

کِنْتُ کِیَنْتو لوکا یِہُودِییاناں سَپَکْشاح کِیَنْتو لوکاح پْریرِتاناں سَپَکْشا جاتاح، اَتو ناگَرِکَجَنَنِوَہَمَدھْیے بھِنَّواکْیَتْوَمْ اَبھَوَتْ۔

5 Երբ հեթանոսներն ու Հրեաները՝ իրենց պետերով՝ յարձակեցան, որ նախատեն եւ քարկոծեն զանոնք,

اَنْیَدیشِییا یِہُودِییاسْتیشامْ اَدھِپَتَیَشْچَ دَوراتْمْیَں کُتْوا تَو پْرَسْتَرَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح۔

6 իրենք ալ՝ գիտակցելով՝ փախան Լիկայոնիայի քաղաքները, Լիւստրա ու Դերբէ եւ շրջակայքը,

تَو تَدْوارْتّاں پْراپْیَ پَلایِتْوا لُکایَنِیادیشَسْیانْتَرْوَّرْتِّلُسْتْرادَرْبّو

7 ու հոն կ՚աւետարանէին:

تَتْسَمِیپَسْتھَدیشَنْچَ گَتْوا تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارَیَتاں۔

8 Մարդ մը նստած էր Լիւստրայի մէջ՝ անզօր ոտքերով, իր մօր որովայնէն կաղ ծնած, որ բնաւ քալած չէր:

تَتْروبھَیَپادَیوشْچَلَنَشَکْتِہِینو جَنْمارَبھْیَ کھَنْجَح کَداپِ گَمَنَں ناکَروتْ ایتادرِشَ ایکو مانُشو لُسْتْرانَگَرَ اُپَوِشْیَ پَولَسْیَ کَتھاں شْرُتَوانْ۔

9 Ասիկա մտիկ կ՚ընէր Պօղոսի խօսքերը, որ ակնապիշ նայելով անոր ու նշմարելով թէ բուժուելու հաւատք ունի՝

ایتَسْمِنْ سَمَیے پَولَسْتَمْپْرَتِ درِشْٹِں کرِتْوا تَسْیَ سْواسْتھْیے وِشْواسَں وِدِتْوا پْروچَّیح کَتھِتَوانْ

10 բարձրաձայն ըսաւ. «Ուղի՛ղ կանգնէ ոտքերուդ վրայ»: Ան ալ ցատկեց եւ քալեց:

پَدْبھْیامُتِّشْٹھَنْ رِجُ رْبھَوَ۔ تَتَح سَ اُلَّمْپھَں کرِتْوا گَمَناگَمَنے کُتَوانْ۔

11 Երբ բազմութիւնը տեսաւ Պօղոսի ըրածը, բարձրացնելով իրենց ձայնը՝ ըսին լիկայոներէն. «Աստուածները իջած են մեզի՝ մարդոց նմանութեամբ»:

تَدا لوکاح پَولَسْیَ تَتْ کارْیَّں وِلوکْیَ لُکایَنِییَبھاشَیا پْروچَّیح کَتھامیتاں کَتھِتَوَنْتَح، دیوا مَنُشْیَرُوپَں دھرِتْواسْماکَں سَمِیپَمْ اَواروہَنْ۔

12 Բառնաբասը կը կոչէին Դիոս, ու Պօղոսը՝ Հերմէս, քանի որ ան էր գլխաւոր խօսողը:

تے بَرْنَبّاں یُوپِتَرَمْ اَوَدَنْ پَولَشْچَ مُکھْیو وَکْتا تَسْماتْ تَں مَرْکُرِیَمْ اَوَدَنْ۔

13 Իսկ Դիոսի քուրմը՝ որ քաղաքին առջեւ էր, ցուլեր եւ ծաղկեպսակներ բերելով դռներուն քով՝ կ՚ուզէր զոհ մատուցանել բազմութեան հետ:

تَسْیَ نَگَرَسْیَ سَمُّکھے سْتھاپِتَسْیَ یُوپِتَرَوِگْرَہَسْیَ یاجَکو ورِشانْ پُشْپَمالاشْچَ دْوارَسَمِیپَمْ آنِییَ لوکَیح سَرْدّھَں تاوُدِّشْیَ سَمُتْسرِجْیَ داتُمْ اُدْیَتَح۔

14 Բայց երբ առաքեալները՝ Բառնաբաս ու Պօղոս՝ լսեցին, պատռեցին իրենց հանդերձները եւ դուրս ցատկեցին բազմութեան մէջ՝ աղաղակելով.

تَدْوارْتّاں شْرُتْوا بَرْنَبّاپَولَو سْوِییَوَسْتْرانِ چھِتْوا لوکاناں مَدھْیَں ویگینَ پْرَوِشْیَ پْروچَّیح کَتھِتَوَنْتَو،

15 «Մարդի՛կ, ինչո՞ւ այդ բաները կ՚ընէք: Մե՛նք ալ մարդիկ ենք՝ կիրքերու ենթակայ ձեզի նման, ու կ՚աւետարանենք ձեզի՝ որպէսզի այդ ունայն բաներէն դառնաք ապրող Աստուծոյ, որ ստեղծեց երկինքը, երկիրը, ծովն ու բոլոր անոնց մէջ եղածները:

ہے مَہیچّھاح کُتَ ایتادرِشَں کَرْمَّ کُرُتھَ؟ آوامَپِ یُشْمادرِشَو سُکھَدُحکھَبھوگِنَو مَنُشْیَو، یُیَمْ ایتاح سَرْوّا ورِتھاکَلْپَناح پَرِتْیَجْیَ یَتھا گَگَنَوَسُنْدھَراجَلَنِدھِیناں تَنْمَدھْیَسْتھاناں سَرْوّیشانْچَ سْرَشْٹارَمَمَرَمْ اِیشْوَرَں پْرَتِ پَراوَرْتَّدھْوے تَدَرْتھَمْ آواں یُشْماکَں سَنِّدھَو سُسَںوادَں پْرَچارَیاوَح۔

16 Անցեալ սերունդներուն մէջ ան թոյլատրեց բոլոր ազգերուն՝ որ երթան իրենց ճամբաներէն:

سَ اِیشْوَرَح پُورْوَّکالے سَرْوَّدیشِییَلوکانْ سْوَسْوَمارْگے چَلِتُمَنُمَتِں دَتَّوانْ،

17 Սակայն ինքզինք չթողուց առանց վկայութեան, բարիք ընելով, անձրեւ տալով մեզի երկինքէն, նաեւ պտղաբեր եղանակներ, ու մեր սիրտերը լեցնելով կերակուրներով եւ ուրախութեամբ»:

تَتھاپِ آکاشاتْ تویَوَرْشَنینَ ناناپْرَکارَشَسْیوتْپَتْیا چَ یُشْماکَں ہِتَیشِی سَنْ بھَکْشْیَیرانَنَدینَ چَ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ تَرْپَیَنْ تانِ دانانِ نِجَساکْشِسْوَرُوپانِ سْتھَپِتَوانْ۔

18 Այս բաները ըսելով՝ հազիւ կրցան հանգստացնել բազմութիւնը, որ զոհ չմատուցանէ իրենց:

کِنْتُ تادرِشایاں کَتھایاں کَتھِتایامَپِ تَیوح سَمِیپَ اُتْسَرْجَناتْ لوکَنِوَہَں پْرایینَ نِوَرْتَّیِتُں ناشَکْنُتامْ۔

19 Սակայն Հրեաներ հասան Անտիոքէն եւ Իկոնիոնէն, համոզեցին բազմութիւնը, քարկոծեցին Պօղոսը ու քաղաքէն դուրս քաշկռտեցին՝ կարծելով թէ մեռած է:

آنْتِیَکھِیا-اِکَنِیَنَگَرابھْیاں کَتِپَیَیِہُودِییَلوکا آگَتْیَ لوکانْ پْراوَرْتَّیَنْتَ تَسْماتْ تَے پَولَں پْرَسْتَرَیراگھْنَنْ تینَ سَ مرِتَ اِتِ وِجْنایَ نَگَرَسْیَ بَہِسْتَمْ آکرِشْیَ نِیتَوَنْتَح۔

20 Բայց երբ աշակերտները շրջապատեցին զինք՝ կանգնեցաւ, մտաւ քաղաքը, ու հետեւեալ օրը մեկնեցաւ Դերբէ՝ Բառնաբասի հետ:

کِنْتُ شِشْیَگَنے تَسْیَ چَتُرْدِشِ تِشْٹھَتِ سَتِ سَ سْوَیَمْ اُتّھایَ پُنَرَپِ نَگَرَمَدھْیَں پْراوِشَتْ تَتْپَرےہَنِ بَرْنَبّاسَہِتو دَرْبِّینَگَرَں گَتَوانْ۔

21 Այդ քաղաքին մէջ աւետարանելէ ու շատերը աշակերտելէ ետք՝ անոնք վերադարձան Լիւստրա, Իկոնիոն եւ Անտիոք,

تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ بَہُلوکانْ شِشْیانْ کرِتْوا تَو لُسْتْرامْ اِکَنِیَمْ آنْتِیَکھِیانْچَ پَراورِتْیَ گَتَو۔

22 ամրացնելով աշակերտներուն անձերը եւ յորդորելով՝ որ յարատեւեն հաւատքին մէջ, ըսելով. «Շատ տառապանքով պէտք է մտնենք Աստուծոյ թագաւորութիւնը»:

بَہُدُحکھانِ بھُکْتْواپِیشْوَرَراجْیَں پْرَویشْٹَوْیَمْ اِتِ کارَنادْ دھَرْمَّمارْگے سْتھاتُں وِنَیَں کرِتْوا شِشْیَگَنَسْیَ مَنَحسْتھَیرْیَّمْ اَکُرُتاں۔

23 Երբ երէցներ ձեռնադրեցին անոնց՝ ամէն եկեղեցիի մէջ, ծոմապահութեամբ աղօթելով յանձնեցին զանոնք Տէրոջ՝ որուն հաւատացած էին:

مَنْڈَلِیناں پْراچِینَوَرْگانْ نِیُجْیَ پْرارْتھَنوپَواسَو کرِتْوا یَتْپْرَبھَو تے وْیَشْوَسَنْ تَسْیَ ہَسْتے تانْ سَمَرْپْیَ

24 Եւ անցնելով Պիսիդիայի մէջէն՝ գացին Պամփիւլիա:

پِسِدِیامَدھْیینَ پامْپھُلِیادیشَں گَتَوَنْتَو۔

25 Պերգէի մէջ ալ Տէրոջ խօսքը քարոզելէ ետք՝ իջան Ատալիա,

پَشْچاتْ پَرْگانَگَرَں گَتْوا سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ اَتّالِیانَگَرَں پْرَسْتھِتَوَنْتَو۔

26 անկէ ալ նաւարկեցին դէպի Անտիոք, ուրկէ Աստուծոյ շնորհքին յանձնարարուած էին այն գործին համար՝ որ կատարեցին:

تَسْماتْ سَمُدْرَپَتھینَ گَتْوا تابھْیاں یَتْ کَرْمَّ سَمْپَنَّں تَتْکَرْمَّ سادھَیِتُں یَنَّگَرے دَیالورِیشْوَرَسْیَ ہَسْتے سَمَرْپِتَو جاتَو تَدْ آنْتِیَکھِیانَگَرَں گَتَوَنْتا۔

27 Երբ եկան, հաւաքելով եկեղեցին՝ պատմեցին ինչ որ Աստուած ըրեր էր իրենց հետ, եւ թէ հաւատքի դուռը բացեր էր հեթանոսներուն:

تَتْروپَسْتھایَ تَنَّگَرَسْتھَمَنْڈَلِیں سَںگرِہْیَ سْوابھْیامَ اِیشْوَرو یَدْیَتْ کَرْمَّکَروتْ تَتھا یینَ پْرَکارینَ بھِنَّدیشِییَلوکانْ پْرَتِ وِشْواسَرُوپَدْوارَمْ اَموچَیَدْ ایتانْ سَرْوَّورِتّانْتانْ تانْ جْناپِتَوَنْتَو۔

28 Ու հոն երկար ժամանակ կեցան աշակերտներուն հետ:

تَتَسْتَو شِرْیَّیح سارْدّھَں تَتْرَ بَہُدِنانِ نْیَوَسَتامْ۔