ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 13

1 Քանի մը մարգարէներ ու վարդապետներ կային Անտիոք եղող եկեղեցիին մէջ.- Բառնաբաս, Շմաւոն՝ որ Նիգեր կը կոչուէր, Ղուկիոս Կիւրենացին, Մանայէն՝ Հերովդէս չորրորդապետին սննդակիցը, եւ Սօղոս:

اَپَرَنْچَ بَرْنَبّاح، شِمونْ یَں نِگْرَں وَدَنْتِ، کُرِینِییَلُوکِیو ہیرودا راجْنا سَہَ کرِتَوِدْیابھْیاسو مِنَہیمْ، شَولَشْچَیتے یے کِیَنْتو جَنا بھَوِشْیَدْوادِنَ اُپَدیشْٹارَشْچانْتِیَکھِیانَگَرَسْتھَمَنْڈَلْیامْ آسَنْ،

2 Մինչ անոնք Տէրոջ պաշտօն կը կատարէին ու ծոմ կը պահէին, Սուրբ Հոգին ըսաւ. «Զատեցէ՛ք ինծի Բառնաբասը եւ Սօղոսը՝ այն գործին համար, որուն ես կանչած եմ զանոնք»:

تے یَدوپَواسَں کرِتْویشْوَرَمْ اَسیوَنْتَ تَسْمِنْ سَمَیے پَوِتْرَ آتْما کَتھِتَوانْ اَہَں یَسْمِنْ کَرْمَّنِ بَرْنَبّاشَیلَو نِیُکْتَوانْ تَتْکَرْمَّ کَرْتُّں تَو پرِتھَکْ کُرُتَ۔

3 Ուստի՝ ծոմ պահելով ու աղօթելով՝ ձեռք դրին անոնց վրայ եւ ուղարկեցին:

تَتَسْتَیرُپَواسَپْرارْتھَنَیوح کرِتَیوح سَتوسْتے تَیو رْگاتْرَیو رْہَسْتارْپَنَں کرِتْوا تَو وْیَسرِجَنْ۔

4 Անոնք ալ Սուրբ Հոգիէն ղրկուած՝ Սելեւկիա իջան, եւ անկէ նաւարկեցին դէպի Կիպրոս:

تَتَح پَرَں تَو پَوِتْریناتْمَنا پْریرِتَو سَنْتَو سِلُوکِیانَگَرَمْ اُپَسْتھایَ سَمُدْرَپَتھینَ کُپْروپَدْوِیپَمْ اَگَچّھَتاں۔

5 Հասնելով Սաղամինա՝ կը հռչակէին Աստուծոյ խօսքը Հրեաներու ժողովարաններուն մէջ. Յովհաննէս ալ կը սպասաւորէր իրենց:

تَتَح سالامِینَگَرَمْ اُپَسْتھایَ تَتْرَ یِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنانِ گَتْویشْوَرَسْیَ کَتھاں پْراچارَیَتاں؛ یوہَنَپِ تَتْسَہَچَروبھَوَتْ۔

6 Շրջելով այդ (ամբողջ) կղզին մինչեւ Պափոս՝ գտան մոգ մը, Հրեայ սուտ մարգարէ մը, որուն անունը Բարեյեսու էր.

اِتّھَں تے تَسْیوپَدْوِیپَسْیَ سَرْوَّتْرَ بھْرَمَنْتَح پاپھَنَگَرَمْ اُپَسْتھِتاح؛ تَتْرَ سُوِویچَکینَ سَرْجِیَپَولَنامْنا تَدّیشادھِپَتِنا سَہَ بھَوِشْیَدْوادِنو ویشَدھارِی بَرْیِیشُناما یو مایاوِی یِہُودِی آسِیتْ تَں ساکْشاتْ پْراپْتَوَتَح۔

7 ան փոխ-հիւպատոսին հետ էր, որ կը կոչուէր Սերգիոս Պօղոս, խելացի մարդ մը: Ասիկա՝ կանչելով Բառնաբասը եւ Սօղոսը՝ ուզեց լսել Աստուծոյ խօսքը:

تَدّیشادھِپَ اِیشْوَرَسْیَ کَتھاں شْروتُں وانْچھَنْ پَولَبَرْنَبَّو نْیَمَنْتْرَیَتْ۔

8 Սակայն անոնց ընդդիմացաւ Եղիմաս մոգը (որովհետեւ ա՛յսպէս կը թարգմանուի անոր անունը), որ կը ջանար խոտորեցնել փոխ-հիւպատոսը հաւատքէն:

کِنْتْوِلُما یَں مایاوِنَں وَدَنْتِ سَ دیشادھِپَتِں دھَرْمَّمارْگادْ بَہِرْبھُوتَں کَرْتُّمْ اَیَتَتَ۔

9 Բայց Սօղոս, որ Պօղոս ալ կը կոչուի, Սուրբ Հոգիով լեցուած՝ ակնապիշ նայեցաւ անոր

تَسْماتْ شولورْتھاتْ پَولَح پَوِتْریناتْمَنا پَرِپُورْنَح سَنْ تَں مایاوِنَں پْرَتْیَنَنْیَدرِشْٹِں کرِتْواکَتھَیَتْ،

10 ու ըսաւ. «Ո՛վ ամէն նենգութեամբ եւ ամէն չարագործութեամբ լեցուն Չարախօսի՛ որդի, թշնամի ամբողջ արդարութեան, պիտի չդադրի՞ս խեղաթիւրելէ Տէրոջ ուղիղ ճամբաները:

ہے نَرَکِنْ دھَرْمَّدْویشِنْ کَوٹِلْیَدُشْکَرْمَّپَرِپُورْنَ، تْوَں کِں پْرَبھوح سَتْیَپَتھَسْیَ وِپَرْیَّیَکَرَناتْ کَداپِ نَ نِوَرْتِّشْیَسے؟

11 Ահա՛ հիմա Տէրոջ ձեռքը քու վրադ է. կոյր պիտի ըլլաս եւ ատեն մը պիտի չտեսնես արեւը»: Անմի՛ջապէս մթութիւն ու խաւար իջաւ անոր վրայ, եւ շրջելով մէկը կը փնտռէր՝ որ ձեռքէն բռնելով տանէր զինք:

اَدھُنا پَرَمیشْوَرَسْتَوَ سَمُچِتَں کَرِشْیَتِ تینَ کَتِپَیَدِنانِ تْوَمْ اَنْدھَح سَنْ سُورْیَّمَپِ نَ دْرَکْشْیَسِ۔ تَتْکْشَنادْ راتْرِوَدْ اَنْدھَکارَسْتَسْیَ درِشْٹِمْ آچّھادِتَوانْ؛ تَسْماتْ تَسْیَ ہَسْتَں دھَرْتُّں سَ لوکَمَنْوِچّھَنْ اِتَسْتَتو بھْرَمَنَں کرِتَوانْ۔

12 Այն ատեն փոխ-հիւպատոսը հաւատաց՝ երբ տեսաւ կատարուածը, մեծապէս ապշելով Տէրոջ ուսուցումին վրայ:

ایناں گھَٹَناں درِشْٹْوا سَ دیشادھِپَتِح پْرَبھُوپَدیشادْ وِسْمِتْیَ وِشْواسَں کرِتَوانْ۔

13 Պօղոս եւ իր ընկերակիցները նաւարկեցին Պափոսէն, ու գացին Պամփիւլիայի Պերգէն. բայց Յովհաննէս՝ զատուելով անոնցմէ՝ վերադարձաւ Երուսաղէմ:

تَدَنَنْتَرَں پَولَسْتَتْسَنْگِنَو چَ پاپھَنَگَراتْ پْروتَں چالَیِتْوا پَمْپھُلِیادیشَسْیَ پَرْگِینَگَرَمْ اَگَچّھَنْ کِنْتُ یوہَنْ تَیوح سَمِیپادْ ایتْیَ یِرُوشالَمَں پْرَتْیاگَچّھَتْ۔

14 Անոնք ալ գացին Պերգէէն եւ հասան Պիսիդիայի Անտիոքը, ու Շաբաթ օրը մտնելով ժողովարանը՝ նստան:

پَشْچاتْ تَو پَرْگِیتو یاتْراں کرِتْوا پِسِدِیادیشَسْیَ آنْتِیَکھِیانَگَرَمْ اُپَسْتھایَ وِشْرامَوارے بھَجَنَبھَوَنَں پْرَوِشْیَ سَمُپاوِشَتاں۔

15 Օրէնքին եւ Մարգարէներուն կարդացուելէն ետք՝ ժողովարանին պետերը մարդ ղրկեցին իրենց ու ըսին. «Մարդի՛կ եղբայրներ, եթէ դուք յորդորական խօսք մը ունիք ժողովուրդին՝ ըսէ՛ք»:

وْیَوَسْتھابھَوِشْیَدْواکْیَیوح پَٹھِتَیوح سَتو رْہے بھْراتَرَو لوکانْ پْرَتِ یُوَیوح کاچِدْ اُپَدیشَکَتھا یَدْیَسْتِ تَرْہِ تاں وَدَتَں تَو پْرَتِ تَسْیَ بھَجَنَبھَوَنَسْیادھِپَتَیَح کَتھامْ ایتاں کَتھَیِتْوا پْرَیشَیَنْ۔

16 Ուստի Պօղոս կանգնեցաւ, եւ շարժելով ձեռքը՝ ըսաւ. «Իսրայելացի՛ մարդիկ, ու դո՛ւք՝ որ կը վախնաք Աստուծմէ, մտի՛կ ըրէք:

اَتَح پَولَ اُتِّشْٹھَنْ ہَسْتینَ سَنْکیتَں کُرْوَّنْ کَتھِتَوانْ ہے اِسْراییلِییَمَنُشْیا اِیشْوَرَپَرایَناح سَرْوّے لوکا یُویَمْ اَوَدھَدّھَں۔

17 Այս ժողովուրդին՝ Իսրայէլի Աստուածը ընտրեց մեր հայրերը, բարձրացուց ժողովուրդը՝ երբ անոնք պանդխտացած էին Եգիպտոսի երկրին մէջ, եւ զօրաւոր բազուկով դուրս հանեց զանոնք:

ایتیشامِسْراییلّوکانامْ اِیشْوَروسْماکَں پُورْوَّپَرُشانْ مَنونِیتانْ کَتْوا گرِہِیتَوانْ تَتو مِسَرِ دیشے پْرَوَسَنَکالے تیشامُنَّتِں کرِتْوا تَسْماتْ سْوِییَباہُبَلینَ تانْ بَہِح کرِتْوا سَمانَیَتْ۔

18 Գրեթէ քառասուն տարի կերակրեց զանոնք անապատին մէջ:

چَتْوارِںشَدْوَتْسَرانْ یاوَچَّ مَہاپْرانْتَرے تیشاں بھَرَنَں کرِتْوا

19 Քանանի երկրին մէջ, բնաջնջելով եօթը ազգ, անոնց երկիրը տուաւ իրենց՝ որ ժառանգեն:

کِنانْدیشانْتَرْوَّرْتِّینِ سَپْتَراجْیانِ ناشَیِتْوا گُٹِکاپاتینَ تیشُ سَرْوَّدیشیشُ تیبھْیودھِکارَں دَتَّوانْ۔

20 Անկէ ետք՝ գրեթէ չորս հարիւր յիսուն տարի՝ դատաւորներ տուաւ իրենց, մինչեւ Սամուէլ մարգարէն:

پَنْچاشَدَدھِکَچَتُحشَتیشُ وَتْسَریشُ گَتیشُ چَ شِمُوییلْبھَوِشْیَدْوادِپَرْیَّنْتَں تیشامُپَرِ وِچارَیِترِنْ نِیُکْتَوانْ۔

21 Յետոյ թագաւոր ուզեցին, եւ Աստուած տուաւ իրենց Կիսի որդին՝ Սաւուղը, Բենիամինի տոհմէն մարդ մը, քառասուն տարի:

تَیشْچَ راجْنِ پْرارْتھِتے، اِیشْوَرو بِنْیامِینو وَںشَجاتَسْیَ کِیشَح پُتْرَں شَولَں چَتْوارِںشَدْوَرْشَپَرْیَّنْتَں تیشامُپَرِ راجانَں کرِتَوانْ۔

22 Երբ պաշտօնէ հեռացուց զայն, Դաւիթը նշանակեց իրենց վրայ իբր թագաւոր, որուն մասին վկայելով՝ ըսաւ. «Յեսսէի որդին՝ Դաւիթը գտայ, իմ սիրտիս համաձայն մարդ մը, որ պիտի գործադրէ իմ ամբողջ կամքս»:

پَشْچاتْ تَں پَدَچْیُتَں کرِتْوا یو مَدِشْٹَکْرِیاح سَرْوّاح کَرِشْیَتِ تادرِشَں مَمَ مَنوبھِمَتَمْ ایکَں جَنَں یِشَیَح پُتْرَں دایُودَں پْراپْتَوانْ اِدَں پْرَمانَں یَسْمِنْ دایُودِ سَ دَتَّوانْ تَں دایُودَں تیشامُپَرِ راجَتْوَں کَرْتُّمْ اُتْپادِتَوانَ۔

23 Ասո՛ր զարմէն Աստուած՝ իր խոստումին համաձայն՝ հանեց Իսրայէլի Փրկիչ մը, Յիսուսը:

تَسْیَ سْوَپْرَتِشْرُتَسْیَ واکْیَسْیانُسارینَ اِسْراییلّوکاناں نِمِتَّں تیشاں مَنُشْیاناں وَںشادْ اِیشْوَرَ ایکَں یِیشُں (تْراتارَمْ) اُدَپادَیَتْ۔

24 Դեռ ան չեկած, Յովհաննէս նախապէս քարոզեց ապաշխարութեան մկրտութիւնը՝ Իսրայէլի ամբողջ ժողովուրդին:

تَسْیَ پْرَکاشَناتْ پُورْوَّں یوہَنْ اِسْراییلّوکاناں سَنِّدھَو مَنَحپَراوَرْتَّنَرُوپَں مَجَّنَں پْراچارَیَتْ۔

25 Երբ Յովհաննէս կը լրացնէր իր ընթացքը՝ ըսաւ. “Ո՞վ կը կարծէք՝ թէ եմ. ես Քրիստոսը չեմ, հապա ահա՛ իմ ետեւէս կու գայ մէկը՝ որուն ոտքերուն կօշիկները քակելու արժանի չեմ”:

یَسْیَ چَ کَرْمَّنو بھارَں پْرَپْتَوانْ یوہَنْ تَنْ نِشْپادَیَنْ ایتاں کَتھاں کَتھِتَوانْ، یُویَں ماں کَں جَنَں جانِیتھَ؟ اَہَمْ اَبھِشِکْتَتْراتا نَہِ، کِنْتُ پَشْیَتَ یَسْیَ پادَیوح پادُکَیو رْبَنْدھَنے موچَیِتُمَپِ یوگْیو نَ بھَوامِ تادرِشَ ایکو جَنو مَمَ پَشْچادْ اُپَتِشْٹھَتِ۔

26 Մարդի՛կ եղբայրներ, Աբրահամի ցեղին որդինե՛ր, այս փրկութեան խօսքը ղրկուեցաւ ձեզի՛, եւ անոնց՝ որ ձեր մէջ աստուածավախ են:

ہے اِبْراہِیمو وَںشَجاتا بھْراتَرو ہے اِیشْوَرَبھِیتاح سَرْوَّلوکا یُشْمانْ پْرَتِ پَرِتْرانَسْیَ کَتھَیشا پْریرِتا۔

27 Քանի որ Երուսաղէմ բնակողները եւ անոնց պետերը՝ ո՛չ զայն ճանչցան, ո՛չ ալ մարգարէներուն ձայները՝ որոնք կը կարդացուին ամէն Շաբաթ օր. բայց իրագործեցին գրուածները՝ դատելով զայն:

یِرُوشالَمْنِواسِنَسْتیشامْ اَدھِپَتَیَشْچَ تَسْیَ یِیشوح پَرِچَیَں نَ پْراپْیَ پْرَتِوِشْرامَوارَں پَٹھْیَماناناں بھَوِشْیَدْوادِکَتھانامْ اَبھِپْرایَمْ اَبُدّھوا چَ تَسْیَ وَدھینَ تاح کَتھاح سَپھَلا اَکُرْوَّنْ۔

28 Թէպէտ չգտան մահուան արժանի պատճառ մը, խնդրեցին Պիղատոսէն՝ որ ան սպաննուի:

پْرانَہَنَنَسْیَ کَمَپِ ہیتُمْ اَپْراپْیاپِ پِیلاتَسْیَ نِکَٹے تَسْیَ وَدھَں پْرارْتھَیَنْتَ۔

29 Երբ գործադրեցին ամէն ինչ որ գրուած էր անոր մասին, վար իջեցնելով փայտէն՝ դրին գերեզմանի մը մէջ:

تَسْمِنْ یاح کَتھا لِکھِتاح سَنْتِ تَدَنُسارینَ کَرْمَّ سَمْپادْیَ تَں کْرُشادْ اَوَتارْیَّ شْمَشانے شایِتَوَنْتَح۔

30 Բայց Աստուած մեռելներէն յարուցանեց զայն:

کِنْتْوِیشْوَرَح شْمَشاناتْ تَمُدَسْتھاپَیَتْ،

31 Ան շատ օրեր երեւցաւ անոնց՝ որ Գալիլեայէն Երուսաղէմ ելեր էին իրեն հետ. անոնք են հիմա իր վկաները ժողովուրդին առջեւ:

پُنَشْچَ گالِیلَپْرَدیشادْ یِرُوشالَمَنَگَرَں تینَ سارْدّھَں یے لوکا آگَچّھَنْ سَ بَہُدِنانِ تیبھْیو دَرْشَنَں دَتَّوانْ، اَتَسْتَ اِدانِیں لوکانْ پْرَتِ تَسْیَ ساکْشِنَح سَنْتِ۔

32 Մե՛նք ալ կ՚աւետենք ձեզի այն խոստումը՝ որ եղած էր հայրերուն.

اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشاناں سَمَکْشَمْ اِیشْوَرو یَسْمِنْ پْرَتِجْناتَوانْ یَتھا، تْوَں مے پُتْروسِ چادْیَ تْواں سَمُتّھاپِتَوانَہَمْ۔

33 Աստուած իրագործեց զայն մեզի համար՝ որ անոնց զաւակներն ենք, յարուցանելով Յիսուսը՝ ինչպէս գրուած ալ է երկրորդ Սաղմոսին մէջ. “Դուն իմ Որդիս ես, ա՛յսօր ծնայ քեզ”:

اِدَں یَدْوَچَنَں دْوِتِییَگِیتے لِکھِتَماسْتے تَدْ یِیشورُتّھانینَ تیشاں سَنْتانا یے وَیَمْ اَسْماکَں سَنِّدھَو تینَ پْرَتْیَکْشِی کرِتَں، یُشْمانْ اِمَں سُسَںوادَں جْناپَیامِ۔

34 Ան սա՛ կ՚ըսէ զինք մեռելներէն յարուցանելու մասին՝ որ անգա՛մ մըն ալ ապականութեան չվերադառնայ. “Ձեզի պիտի տամ Դաւիթի մնայուն կարեկցութիւնները”:

پَرَمیشْوَرینَ شْمَشانادْ اُتّھاپِتَں تَدِییَں شَرِیرَں کَداپِ نَ کْشیشْیَتے، ایتَسْمِنْ سَ سْوَیَں کَتھِتَوانْ یَتھا دایُودَں پْرَتِ پْرَتِجْناتو یو وَرَسْتَمَہَں تُبھْیَں داسْیامِ۔

35 Այս մասին ուրիշ Սաղմոսի մը մէջ ալ կ՚ըսէ. “Պիտի չթոյլատրես որ քու Սուրբդ ապականութիւն տեսնէ”:

ایتَدَنْیَسْمِنْ گِیتےپِ کَتھِتَوانْ۔ سْوَکِییَں پُنْیَوَنْتَں تْوَں کْشَیِتُں نَ چَ داسْیَسِ۔

36 Որովհետեւ Դաւիթ ննջեց՝ Աստուծոյ ծրագիրով սպասաւորելէ ետք իր սերունդին, դրուեցաւ իր հայրերուն քով եւ ապականութիւն տեսաւ:

دایُودا اِیشْوَرابھِمَتَسیوایَے نِجایُشِ وْیَیِتے سَتِ سَ مَہانِدْراں پْراپْیَ نِجَیح پُورْوَّپُرُشَیح سَہَ مِلِتَح سَنْ اَکْشِییَتَ؛

37 Բայց ա՛ն՝ որ Աստուած յարուցանեց, ապականութիւն չտեսաւ:

کِنْتُ یَمِیشْوَرَح شْمَشانادْ اُدَسْتھاپَیَتْ سَ ناکْشِییَتَ۔

38 Ուրեմն գիտցէ՛ք, մարդի՛կ եղբայրներ, թէ ասո՛ր միջոցով մեղքերու ներում կը հռչակուի ձեզի,

اَتو ہے بھْراتَرَح، اَنینَ جَنینَ پاپَموچَنَں بھَوَتِیتِ یُشْمانْ پْرَتِ پْرَچارِتَمْ آسْتے۔

39 եւ թէ իրմո՛վ ամէն հաւատացեալ կ՚արդարանայ այն բոլոր բաներէն՝ որոնցմէ չկրցաք արդարանալ Մովսէսի Օրէնքով:

پھَلَتو مُوساوْیَوَسْتھَیا یُویَں ییبھْیو دوشیبھْیو مُکْتا بھَوِتُں نَ شَکْشْیَتھَ تیبھْیَح سَرْوَّدوشیبھْیَ ایتَسْمِنْ جَنے وِشْواسِنَح سَرْوّے مُکْتا بھَوِشْیَنْتِیتِ یُشْمابھِ رْجْنایَتاں۔

40 Ուրեմն զգուշացէ՛ք, որպէսզի ձեզի չպատահի՝՝ ի՛նչ որ ըսուած է Մարգարէներուն մէջ.

اَپَرَنْچَ۔ اَوَجْناکارِنو لوکاشْچَکْشُرُنْمِیلْیَ پَشْیَتَ۔ تَتھَیواسَمْبھَوَں جْناتْوا سْیاتَ یُویَں وِلَجِّتاح۔ یَتو یُشْماسُ تِشْٹھَتْسُ کَرِشْیے کَرْمَّ تادرِشَں۔ یینَیوَ تَسْیَ ورِتّانْتے یُشْمَبھْیَں کَتھِتےپِ ہِ۔ یُویَں نَ تَنْتُ ورِتّانْتَں پْرَتْییشْیَتھَ کَداچَنَ۔۔

41 “Տեսէ՛ք, արհամարհողներ, եւ զարմացէ՛ք ու ոչնչացէ՛ք. որովհետեւ պիտի կատարեմ արարք մը՝ ձեր օրերուն մէջ, այնպիսի արարք մը, որ եթէ մէկը պատմէ ձեզի՝ պիտի չհաւատաք”»:

یییَں کَتھا بھَوِشْیَدْوادِناں گْرَنْتھیشُ لِکھِتاسْتے ساوَدھانا بھَوَتَ سَ کَتھا یَتھا یُشْمانْ پْرَتِ نَ گھَٹَتے۔

42 Երբ անկէ դուրս ելան՝ կ՚աղաչէին, որ հետեւեալ Շաբաթ ալ քարոզեն իրենց նոյն խօսքերը:

یِہُودِییَبھَجَنَبھَوَنانْ نِرْگَتَیوسْتَیو رْبھِنَّدیشِییَے رْوَکْشْیَمانا پْرارْتھَنا کرِتا، آگامِنِ وِشْرامَوارےپِ کَتھییَمْ اَسْمانْ پْرَتِ پْرَچارِتا بھَوَتْوِتِ۔

43 Երբ ժողովուրդը արձակուեցաւ, Հրեաներէն եւ բարեպաշտ նորահաւատներէն շատեր հետեւեցան Պօղոսի ու Բառնաբասի, որոնք կը խօսէին անոնց հետ եւ կը յորդորէին զանոնք, որ յարատեւեն Աստուծոյ շնորհքին մէջ:

سَبھایا بھَنْگے سَتِ بَہَوو یِہُودِییَلوکا یِہُودِییَمَتَگْراہِنو بھَکْتَلوکاشْچَ بَرْنَبّاپَولَیوح پَشْچادْ آگَچّھَنْ، تینَ تَو تَیح سَہَ ناناکَتھاح کَتھَیِتْویشْوَرانُگْرَہاشْرَیے سْتھاتُں تانْ پْراوَرْتَّیَتاں۔

44 Հետեւեալ Շաբաթ օրը, գրեթէ ամբողջ քաղաքը հաւաքուեցաւ՝ լսելու Աստուծոյ խօսքը:

پَرَوِشْرامَوارے نَگَرَسْیَ پْرایینَ سَرْوّے لاکا اِیشْوَرِییاں کَتھاں شْروتُں مِلِتاح،

45 Իսկ Հրեաները՝ երբ տեսան բազմութիւնները՝ լեցուեցան նախանձով, ու դէմ կը խօսէին Պօղոսի ըսածներուն՝ հակաճառելով եւ հայհոյելով:

کِنْتُ یِہُودِییَلوکا جَنَنِوَہَں وِلوکْیَ اِیرْشْیَیا پَرِپُورْناح سَنْتو وِپَرِیتَکَتھاکَتھَنینیشْوَرَنِنْدَیا چَ پَولینوکْتاں کَتھاں کھَنْڈَیِتُں چیشْٹِتَوَنْتَح۔

46 Ուստի Պօղոս ու Բառնաբաս համարձակելով ըսին. «Հարկ էր որ Աստուծոյ խօսքը քարոզուէր նախ ձեզի՛. բայց քանի որ կը վանէք զայն ձեզմէ, եւ դուք ձեզ արժանի չէք սեպեր յաւիտենական կեանքի, ահա՛ մենք կը դառնանք հեթանոսներուն: (aiōnios g166)

تَتَح پَولَبَرْنَبّاوَکْشوبھَو کَتھِتَوَنْتَو پْرَتھَمَں یُشْماکَں سَنِّدھاوِیشْوَرِییَکَتھایاح پْرَچارَنَمْ اُچِتَماسِیتْ کِنْتُں تَدَگْراہْیَتْوَکَرَنینَ یُویَں سْوانْ اَنَنْتایُشویوگْیانْ دَرْشَیَتھَ، ایتَتْکارَنادْ وَیَمْ اَنْیَدیشِییَلوکاناں سَمِیپَں گَچّھامَح۔ (aiōnios g166)

47 Որովհետեւ Տէրը սա՛ պատուիրած է մեզի. “Քեզ իբր լոյս դրի հեթանոսներուն, որպէսզի դուն փրկութեան պատճառ ըլլաս՝ մինչեւ երկրի ծայրերը”»:

پْرَبھُرَسْمانْ اِتّھَمْ آدِشْٹَوانْ یَتھا، یاوَچَّ جَگَتَح سِیماں لوکاناں تْرانَکارَناتْ۔ مَیانْیَدیشَمَدھْیے تْوَں سْتھاپِتو بھُوح پْرَدِیپَوَتْ۔۔

48 Լսելով ասիկա՝ հեթանոսները կ՚ուրախանային ու կը փառաւորէին Աստուծոյ խօսքը, եւ անոնք որ սահմանուած էին յաւիտենական կեանքին՝ հաւատացին: (aiōnios g166)

تَدا کَتھامِیدرِشِیں شْرُتْوا بھِنَّدیشِییا آہْلادِتاح سَنْتَح پْرَبھوح کَتھاں دھَنْیاں دھَنْیامْ اَوَدَنْ، یاوَنْتو لوکاشْچَ پَرَمایُح پْراپْتِنِمِتَّں نِرُوپِتا آسَنْ تے وْیَشْوَسَنْ۔ (aiōnios g166)

49 Տէրոջ խօսքը կը տարածուէր ամբողջ երկրամասին մէջ:

اِتّھَں پْرَبھوح کَتھا سَرْوّیدیشَں وْیاپْنوتْ۔

50 Բայց Հրեաները գրգռեցին բարեպաշտ եւ մեծայարգ կիներն ու քաղաքին գլխաւորները, եւ Պօղոսի ու Բառնաբասի դէմ հալածանք հանելով՝ իրենց հողամասէն դուրս դրին զանոնք:

کِنْتُ یِہُودِییا نَگَرَسْیَ پْرَدھانَپُرُشانْ سَمّانْیاح کَتھِپَیا بھَکْتا یوشِتَشْچَ کُپْرَورِتِّں گْراہَیِتْوا پَولَبَرْنَبَّو تاڈَیِتْوا تَسْماتْ پْرَدیشادْ دُورِیکرِتَوَنْتَح۔

51 Անոնք ալ՝ իրենց ոտքերուն փոշին թօթուելով անոնց դէմ՝ գացին Իկոնիոն.

اَتَح کارَناتْ تَو نِجَپَدَدھُولِیسْتیشاں پْراتِکُولْیینَ پاتَیِتْوےکَنِیَں نَگَرَں گَتَو۔

52 իսկ աշակերտները լեցուած էին ուրախութեամբ եւ Սուրբ Հոգիով՝՝:

تَتَح شِشْیَگَنَ آنَنْدینَ پَوِتْریناتْمَنا چَ پَرِپُورْنوبھَوَتْ۔