ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 10
1 Մարդ մը կար Կեսարիայի մէջ՝ Կոռնելիոս անունով, հարիւրապետ՝ Իտալական կոչուած գունդին մէջ,
kaisariyAnagara itAliyAkhyasainyAntargataH karNIliyanAmA senApatirAsIt
2 բարեպաշտ, եւ աստուածավախ՝ իր ամբողջ տունով. ան շատ ողորմութիւններ կու տար ժողովուրդին ու ամէն ատեն կ՚աղերսէր Աստուծոյ:
sa saparivAro bhakta IzvaraparAyaNazcAsIt; lokebhyo bahUni dAnAdIni datvA nirantaram Izvare prArthayAJcakre|
3 Գրեթէ օրուան իններորդ ժամուն՝՝ տեսիլքի մէջ ան բացայայտօրէն տեսաւ Աստուծոյ հրեշտակը, որ մտաւ իր քով եւ ըսաւ իրեն. «Կոռնելիո՛ս»:
ekadA tRtIyapraharavelAyAM sa dRSTavAn Izvarasyaiko dUtaH saprakAzaM tatsamIpam Agatya kathitavAn, he karNIliya|
4 Երբ ակնապիշ նայեցաւ անոր՝ վախցած ըսաւ. «Ի՞նչ է, Տէ՛ր»: Իսկ ան ըսաւ անոր. «Քու աղօթքներդ ու ողորմութիւններդ բարձրացան Աստուծոյ առջեւ՝ յիշատակի համար:
kintu sa taM dRSTvA bhIto'kathayat, he prabho kiM? tadA tamavadat tava prArthanA dAnAdi ca sAkSisvarUpaM bhUtvezvarasya gocaramabhavat|
5 Հիմա մարդի՛կ ղրկէ Յոպպէ, եւ կանչէ՛ Սիմոն անունով մէկը՝ որ Պետրոս մականուանեալ է:
idAnIM yAphonagaraM prati lokAn preSya samudratIre zimonnAmnazcarmmakArasya gRhe pravAsakArI pitaranAmnA vikhyAto yaH zimon tam AhvAyaya;
6 Ան հիւրընկալուած է Սիմոն անունով կաշեգործի մը քով, որուն տունը ծովուն մօտ է»:
tasmAt tvayA yadyat karttavyaM tattat sa vadiSyati|
7 Երբ իրեն հետ խօսող հրեշտակը մեկնեցաւ, կանչեց իր տան ծառաներէն երկուքը, նաեւ իրեն տրամադրուած զինուորներէն բարեպաշտ մէկը՝՝,
ityupadizya dUte prasthite sati karNIliyaH svagRhasthAnAM dAsAnAM dvau janau nityaM svasaGginAM sainyAnAm ekAM bhaktasenAJcAhUya
8 եւ ամէն բան պատմելով՝ ղրկեց զանոնք Յոպպէ:
sakalametaM vRttAntaM vijJApya yAphonagaraM tAn prAhiNot|
9 Հետեւեալ օրը, մինչ անոնք կը ճամբորդէին ու կը մօտենային քաղաքին, Պետրոս՝ վեցերորդ ժամու՝՝ ատենները՝ տանիքը բարձրացաւ աղօթելու:
parasmin dine te yAtrAM kRtvA yadA nagarasya samIpa upAtiSThan, tadA pitaro dvitIyapraharavelAyAM prArthayituM gRhapRSTham Arohat|
10 Շատ անօթեցած ըլլալով՝ կ՚ուզէր ճաշակել. մինչ ճաշը կը պատրաստուէր, վերացում ունեցաւ:
etasmin samaye kSudhArttaH san kiJcid bhoktum aicchat kintu teSAm annAsAdanasamaye sa mUrcchitaH sannapatat|
11 Տեսաւ երկինքը բացուած, ու չորս ծայրերէն կապուած անօթ մը՝ մեծ լաթի մը պէս՝ որ իջաւ երկրի վրայ.
tato meghadvAraM muktaM caturbhiH koNai rlambitaM bRhadvastramiva kiJcana bhAjanam AkAzAt pRthivIm avArohatIti dRSTavAn|
12 անոր մէջ կային երկրի ամէն տեսակ չորքոտանիները, գազաններն ու սողունները, նաեւ երկինքի թռչունները:
tanmadhye nAnaprakArA grAmyavanyapazavaH khecarorogAmiprabhRtayo jantavazcAsan|
13 Եւ ձայն մը եկաւ իրեն. «Կանգնէ՛, Պետրո՛ս, մորթէ՛ ու կե՛ր»:
anantaraM he pitara utthAya hatvA bhuMkSva tampratIyaM gagaNIyA vANI jAtA|
14 Բայց Պետրոս ըսաւ. «Ամե՛նեւին, Տէ՛ր. որովհետեւ ես բնա՛ւ չեմ կերեր պիղծ կամ անմաքուր բան»:
tadA pitaraH pratyavadat, he prabho IdRzaM mA bhavatu, aham etat kAlaM yAvat niSiddham azuci vA dravyaM kiJcidapi na bhuktavAn|
15 Դարձեալ ձայնը կրկին եկաւ իրեն. «Ի՛նչ որ Աստուած մաքրեց, դուն պիղծ մի՛ սեպեր»:
tataH punarapi tAdRzI vihayasIyA vANI jAtA yad IzvaraH zuci kRtavAn tat tvaM niSiddhaM na jAnIhi|
16 Ասիկա պատահեցաւ երեք անգամ, յետոյ անօթը դարձեալ վերացաւ երկինք:
itthaM triH sati tat pAtraM punarAkRSTaM AkAzam agacchat|
17 Մինչ Պետրոս ինքնիրեն կը տարակուսէր թէ ի՛նչ կրնար ըլլալ իր տեսած այս տեսիլքը, ահա՛ Կոռնելիոսէ ղրկուած մարդիկը՝ հարցնելով Սիմոնի տան մասին՝ կայնեցան դրան առջեւ,
tataH paraM yad darzanaM prAptavAn tasya ko bhAva ityatra pitaro manasA sandegdhi, etasmin samaye karNIliyasya te preSitA manuSyA dvArasya sannidhAvupasthAya,
18 եւ կանչելով հարցափորձեցին. «Սիմոնը, որ Պետրոս մականուանեալ է, հո՞ս հիւրընկալուած է»:
zimono gRhamanvicchantaH sampRchyAhUya kathitavantaH pitaranAmnA vikhyAto yaH zimon sa kimatra pravasati?
19 Մինչ Պետրոս կը մտածէր տեսիլքին մասին, Սուրբ Հոգին ըսաւ անոր. «Ահա՛ երեք մարդիկ քեզ կը փնտռեն:
yadA pitarastaddarzanasya bhAvaM manasAndolayati tadAtmA tamavadat, pazya trayo janAstvAM mRgayante|
20 Հետեւաբար կանգնէ՛, իջի՛ր, ու գնա՛ անոնց հետ՝ առանց տատամսելու, որովհետեւ ե՛ս ղրկեցի զանոնք»:
tvam utthAyAvaruhya niHsandehaM taiH saha gaccha mayaiva te preSitAH|
21 Պետրոս ալ իջաւ այդ մարդոց քով՝ եւ ըսաւ. «Ահա՛ ես եմ ա՛ն՝ որ կը փնտռէք. ինչո՞ւ եկած էք»:
tasmAt pitaro'varuhya karNIliyapreritalokAnAM nikaTamAgatya kathitavAn pazyata yUyaM yaM mRgayadhve sa janohaM, yUyaM kinnimittam AgatAH?
22 Անոնք ալ ըսին. «Կոռնելիոս հարիւրապետը, արդար ու աստուածավախ մարդ մը՝ բարի վկայուած ամբողջ Հրեաներու ազգէն, պատգամ ստացաւ սուրբ հրեշտակէ մը՝ որ կանչէ քեզ իր տունը եւ լսէ քու խօսքերդ»:
tataste pratyavadan karNIliyanAmA zuddhasattva IzvaraparAyaNo yihUdIyadezasthAnAM sarvveSAM sannidhau sukhyAtyApanna ekaH senApati rnijagRhaM tvAmAhUya netuM tvattaH kathA zrotuJca pavitradUtena samAdiSTaH|
23 Ուստի ներս կանչեց զանոնք ու հիւրընկալեց: Հետեւեալ օրը՝ Պետրոս ելաւ եւ մեկնեցաւ անոնց հետ. իրեն հետ գացին նաեւ Յոպպէէն եղող քանի մը եղբայրներ:
tadA pitarastAnabhyantaraM nItvA teSAmAtithyaM kRtavAn, pare'hani taiH sArddhaM yAtrAmakarot, yAphonivAsinAM bhrAtRNAM kiyanto janAzca tena saha gatAH|
24 Յաջորդ օրը մտան Կեսարիա. Կոռնելիոս ալ կը սպասէր անոնց՝ հրաւիրած ըլլալով իր ազգականներն ու մտերիմ բարեկամները:
parasmin divase kaisariyAnagaramadhyapravezasamaye karNIliyo jJAtibandhUn AhUyAnIya tAn apekSya sthitaH|
25 Երբ Պետրոս ներս մտաւ, Կոռնելիոս դիմաւորեց զայն, եւ անոր ոտքը իյնալով կ՚երկրպագէր:
pitare gRha upasthite karNIliyastaM sAkSAtkRtya caraNayoH patitvA prANamat|
26 Բայց Պետրոս ոտքի հանեց զայն՝ ըսելով. «Կանգնէ՛, ես ինքս ալ մարդ եմ»:
pitarastamutthApya kathitavAn, uttiSThAhamapi mAnuSaH|
27 Ու անոր հետ խօսակցելով՝ ներս մտաւ, շատեր գտաւ՝ համախմբուած,
tadA karNIliyena sAkam Alapan gRhaM prAvizat tanmadhye ca bahulokAnAM samAgamaM dRSTvA tAn avadat,
28 եւ ըսաւ անոնց. «Դուք գիտէ՛ք թէ օրինաւոր չէ հրեայ մարդու մը՝ հաղորդակցիլ օտարազգիի մը հետ կամ մօտենալ անոր. բայց Աստուած ցոյց տուաւ ինծի որ մարդոցմէ ո՛չ մէկը պիղծ կամ անմաքուր կոչեմ:
anyajAtIyalokaiH mahAlapanaM vA teSAM gRhamadhye pravezanaM yihUdIyAnAM niSiddham astIti yUyam avagacchatha; kintu kamapi mAnuSam avyavahAryyam azuciM vA jJAtuM mama nocitam iti paramezvaro mAM jJApitavAn|
29 Ուստի երբ կանչուեցայ՝ եկայ առանց հակաճառութեան. ուրեմն կը հարցնեմ, ի՞նչ բանի համար կանչեցիք զիս»:
iti hetorAhvAnazravaNamAtrAt kAJcanApattim akRtvA yuSmAkaM samIpam Agatosmi; pRcchAmi yUyaM kinnimittaM mAm AhUyata?
30 Կոռնելիոս ալ ըսաւ. «Չորս օր առաջ՝ մինչեւ այս ժամը ծոմ կը պահէի, ու իններորդ ժամուն տանս մէջ կ՚աղօթէի. եւ ահա՛ փայլուն տարազով մարդ մը կայնեցաւ առջեւս ու ըսաւ.
tadA karNIliyaH kathitavAn, adya catvAri dinAni jAtAni etAvadvelAM yAvad aham anAhAra Asan tatastRtIyaprahare sati gRhe prArthanasamaye tejomayavastrabhRd eko jano mama samakSaM tiSThan etAM kathAm akathayat,
31 “Կոռնելիո՛ս, քու աղօթքդ ընդունուեցաւ, եւ ողորմութիւններդ Աստուծոյ առջեւ յիշուեցան:
he karNIliya tvadIyA prArthanA Izvarasya karNagocarIbhUtA tava dAnAdi ca sAkSisvarUpaM bhUtvA tasya dRSTigocaramabhavat|
32 Ուրեմն մա՛րդ ղրկէ Յոպպէ ու կանչէ՛ Սիմոնը, որ Պետրոս մականուանեալ է. ան ծովուն մօտ՝ Սիմոն անունով կաշեգործի մը տան մէջ հիւրընկալուած է. երբ գայ՝ պիտի խօսի քեզի”:
ato yAphonagaraM prati lokAn prahitya tatra samudratIre zimonnAmnaH kasyaciccarmmakArasya gRhe pravAsakArI pitaranAmnA vikhyAto yaH zimon tamAhUyaya; tataH sa Agatya tvAm upadekSyati|
33 Ուստի անյապաղ մարդ ղրկեցի քեզի, եւ գոհ եմ՝՝ որ եկար: Ուրեմն հիմա մենք բոլորս ներկայ ենք Աստուծոյ առջեւ՝ լսելու ամէն ինչ որ Աստուծմէ հրամայուած է քեզի»:
iti kAraNAt tatkSaNAt tava nikaTe lokAn preSitavAn, tvamAgatavAn iti bhadraM kRtavAn| Izvaro yAnyAkhyAnAni kathayitum Adizat tAni zrotuM vayaM sarvve sAmpratam Izvarasya sAkSAd upasthitAH smaH|
34 Պետրոս բացաւ իր բերանը ու ըսաւ. «Ճշմարտապէս կ՚ըմբռնեմ թէ Աստուծոյ քով աչառութիւն չկայ,
tadA pitara imAM kathAM kathayitum ArabdhavAn, Izvaro manuSyANAm apakSapAtI san
35 հապա ամէն ազգի մէջ իրեն ընդունելի է ա՛ն՝ որ իրմէ կը վախնայ եւ արդարութիւն կը գործէ:
yasya kasyacid dezasya yo lokAstasmAdbhItvA satkarmma karoti sa tasya grAhyo bhavati, etasya nizcayam upalabdhavAnaham|
36 Այն խօսքը՝ որ Աստուած ղրկեց Իսրայէլի որդիներուն, աւետելու խաղաղութիւնը՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով, (ա՛ն է բոլորին Տէրը, )
sarvveSAM prabhu ryo yIzukhrISTastena Izvara isrAyelvaMzAnAM nikaTe susaMvAdaM preSya sammelanasya yaM saMvAdaM prAcArayat taM saMvAdaM yUyaM zrutavantaH|
37 դուք լաւ գիտէք այդ խօսքը, որ եղաւ ամբողջ Հրէաստանի մէջ՝ Գալիլեայէն սկսելով, այն մկրտութենէն ետք՝ որ Յովհաննէս քարոզեց:
yato yohanA majjane pracArite sati sa gAlIladezamArabhya samastayihUdIyadezaM vyApnot;
38 Նազարէթէն եղող Յիսուսը, որ Աստուած օծեց Սուրբ Հոգիով եւ զօրութեամբ, շրջեցաւ բարիք գործելով ու բժշկելով բոլոր Չարախօսէն ճնշուածները, քանի որ Աստուած իրեն հետ էր.
phalata IzvareNa pavitreNAtmanA zaktyA cAbhiSikto nAsaratIyayIzuH sthAne sthAne bhraman sukriyAM kurvvan zaitAnA kliSTAn sarvvalokAn svasthAn akarot, yata Izvarastasya sahAya AsIt;
39 եւ մենք վկայ ենք այն բոլոր բաներուն՝ որ ըրաւ Հրէաստանի ու Երուսաղէմի մէջ: Զայն սպաննեցին՝ փայտէն կախելով:
vayaJca yihUdIyadeze yirUzAlamnagare ca tena kRtAnAM sarvveSAM karmmaNAM sAkSiNo bhavAmaH| lokAstaM kruze viddhvA hatavantaH,
40 Աստուած յարուցանեց զայն երրորդ օրը, եւ բացայայտեց զայն
kintu tRtIyadivase IzvarastamutthApya saprakAzam adarzayat|
41 ո՛չ թէ ամբողջ ժողովուրդին, հապա՝ մեզի - նախապէս Աստուծմէ ընտրուածներուս՝ վկայ ըլլալու -, որ կերանք ու խմեցինք իրեն հետ՝ իր մեռելներէն յարութիւն առնելէն ետք:
sarvvalokAnAM nikaTa iti na hi, kintu tasmin zmazAnAdutthite sati tena sArddhaM bhojanaM pAnaJca kRtavanta etAdRzA Izvarasya manonItAH sAkSiNo ye vayam asmAkaM nikaTe tamadarzayat|
42 Եւ ինք պատուիրեց մեզի, որ քարոզենք ու վկայենք ժողովուրդին թէ ի՛նք է Աստուծմէ սահմանուած Դատաւորը ողջերուն եւ մեռելներուն:
jIvitamRtobhayalokAnAM vicAraM karttum Izvaro yaM niyuktavAn sa eva sa janaH, imAM kathAM pracArayituM tasmin pramANaM dAtuJca so'smAn AjJApayat|
43 Բոլոր մարգարէները կը վկայեն անոր մասին թէ ո՛վ որ հաւատայ անոր՝ պիտի ստանայ մեղքերու ներում անոր անունով»:
yastasmin vizvasiti sa tasya nAmnA pApAnmukto bhaviSyati tasmin sarvve bhaviSyadvAdinopi etAdRzaM sAkSyaM dadati|
44 Մինչ Պետրոս կ՚ըսէր այս խօսքերը, Սուրբ Հոգին իջաւ բոլոր անոնց վրայ՝ որ կը լսէին խօսքը:
pitarasyaitatkathAkathanakAle sarvveSAM zrotRNAmupari pavitra AtmAvArohat|
45 Թլփատուածներէն եղող բոլոր հաւատացեալները, որ եկած էին Պետրոսի հետ, զմայլեցան որ հեթանոսներուն վրայ ալ թափուեցաւ Սուրբ Հոգիին պարգեւը.
tataH pitareNa sArddham AgatAstvakchedino vizvAsino lokA anyadezIyebhyaH pavitra Atmani datte sati
46 որովհետեւ կը լսէին թէ անոնք կը խօսէին ուրիշ լեզուներով եւ կը մեծարէին Աստուած:
te nAnAjAtIyabhASAbhiH kathAM kathayanta IzvaraM prazaMsanti, iti dRSTvA zrutvA ca vismayam Apadyanta|
47 Այն ատեն Պետրոս ըսաւ. «Կրնա՞յ մէկը արգիլել, որ ջուրով մկրտուին ասոնք՝ որոնք ստացան Սուրբ Հոգին մեզի պէս»:
tadA pitaraH kathitavAn, vayamiva ye pavitram AtmAnaM prAptAsteSAM jalamajjanaM kiM kopi niSeddhuM zaknoti?
48 Ու հրամայեց որ մկրտուին Տէրոջ անունով: Այն ատեն խնդրեցին իրմէ՝ որ հոն մնայ քանի մը օր:
tataH prabho rnAmnA majjitA bhavateti tAnAjJApayat| anantaraM te svaiH sArddhaM katipayadinAni sthAtuM prArthayanta|
