ԵՐԿՐՈՐԴ ՊԵՏՐՈՍԻ 1
1 Սիմոն Պետրոս, ծառայ եւ առաքեալ Յիսուս Քրիստոսի, անոնց՝ որոնց վիճակուած է նոյն պատուական հաւատքը մեզի հետ, Աստուծոյ ու մեր Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի արդարութեամբ.
To those to whom, through the justice of our God and Savior Jesus Christ, there has been granted faith equally privileged with our own, from Simon Peter, a servant and an apostle of Jesus Christ.
2 շնորհք եւ խաղաղութիւն թող շատնան ձեր վրայ Աստուծոյ եւ մեր Տէրոջ՝ Յիսուսի ճանաչումով:
May blessing and peace be yours in ever increasing measure, as you advance in the knowledge of God and of Jesus, our Lord.
3 Արդարեւ իր աստուածային զօրութիւնը պարգեւեց մեզի ամէն ինչ՝ որ կը վերաբերի կեանքի ու բարեպաշտութեան, ճանչցնելով ա՛ն՝ որ կանչեց մեզ փառքի եւ առաքինութեան:
For his divine power has given us everything that is needful for a life of piety, as we advance in the knowledge of him who called us by a glorious manifestation of his goodness.
4 Ասոնցմով ամենամեծ ու պատուական խոստումներ պարգեւուած են մեզի, որպէսզի անոնցմով հաղորդակցիք աստուածային բնութեան՝ փախչելով ապականութենէն, որ ցանկութենէն յառաջացած է աշխարհի մէջ:
For it was through this that he gave us what we prize as the greatest of his promises, that through them you might participate in the divine nature, now that you have fled from the corruption in the world, resulting from human passions.
5 Ասոր համար ալ՝ ամբողջ փութաջանութեամբ աւելցուցէ՛ք ձեր հաւատքին վրայ առաքինութիւն, առաքինութեան վրայ՝ գիտութիւն,
Yes, and for this reason do your best to supplement your faith by goodness, goodness by knowledge,
6 գիտութեան վրայ՝ ժուժկալութիւն, ժուժկալութեան վրայ՝ համբերութիւն, համբերութեան վրայ՝ բարեպաշտութիւն,
knowledge by self-control, self-control by endurance, endurance by piety,
7 բարեպաշտութեան վրայ՝ եղբայրսիրութիւն, ու եղբայրսիրութեան վրայ՝ սէր:
piety by mutual affection, and mutual affection by love.
8 Որովհետեւ եթէ այս բաները ըլլան ձեր մէջ եւ աւելնան, անգործ ու անպտուղ չեն ըներ ձեզ մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի ճանաչումով:
For, when these virtues are yours, in increasing measure, they prevent your being indifferent to, or destitute of, a fuller knowledge of our Lord Jesus Christ.
9 Բայց ա՛ն՝ որուն մէջ այս բաները չկան՝ կոյր է, կարճատես, եւ մոռցած է իր հին մեղքերէն մաքրուած ըլլալը:
Surely the person who has not these virtues is shortsighted even to blindness, and has chosen to forget that they have been purified from their sins of the past!
10 Ուստի, եղբայրնե՛ր, առաւելապէս ջանացէ՛ք՝ որ հաստատէք ձեր կոչումն ու ընտրութիւնը, որովհետեւ ասիկա ընելով՝ բնա՛ւ պիտի չսայթաքիք.
Therefore, friends, do your best to put God’s call and selection of you beyond all doubt; for, if you do this, you will never fall.
11 արդարեւ ա՛յսպէս է որ ճոխութեամբ պիտի հայթայթուի ձեզի մեր Տէրոջ ու Փրկիչին՝ Յիսուս Քրիստոսի յաւիտենական թագաւորութեան մուտքը: (aiōnios g166)
For in this way you will be given a triumphant admission into the eternal kingdom of our Lord and Savior, Jesus Christ. (aiōnios g166)
12 Ուստի երբեք անհոգ պիտի չըլլամ միշտ յիշեցնելու ձեզի այս բաները, թէպէտ գիտէք եւ ամրացած էք ներկայ ճշմարտութեան մէջ:
I will, therefore, always be ready to remind you of all this, even though you know it and are firmly established in the truth that you now hold.
13 Իրաւացի կը համարեմ, այնքան ատեն որ այս մարմինին մէջ եմ, յիշեցնելով ձեզ արթուն պահել,
But I think it my duty, as long as I live in this ‘tent,’ to rouse you by awakening memories of the past;
14 գիտնալով թէ շուտով պիտի լքեմ այս մարմինս, ինչպէս մեր Տէրը՝ Յիսուս Քրիստոս բացայայտեց ինծի:
for I know that the time for this ‘tent’ of mine to be put away is soon coming, as our Lord Jesus Christ himself assured me.
15 Ուստի պիտի ջանամ որ միշտ յիշէք այս բաները՝ այս աշխարհէն մեկնելէս ետքն ալ:
So I will do my best to enable you, at any time after my departure, to call these truths to mind.
16 Արդարեւ մենք չհետեւեցանք յերիւրածոյ առասպելներու, երբ գիտցուցինք ձեզի մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի զօրութիւնն ու գալուստը, հապա ականատես եղանք անոր մեծափառութեան:
For we were not following cleverly devised stories when we told you of the coming in power of our Lord Jesus Christ, but we had been eye-witnesses of his majesty.
17 Որովհետեւ ինք պատիւ եւ փառք ստացաւ Հայր Աստուծմէ, երբ այն մեծավայելուչ փառքէն այսպիսի ձայն մը եկաւ իրեն. «Ա՛յս է իմ սիրելի Որդիս՝ որուն ես հաճեցայ»:
For he received honor and glory from God the Father, when from the glory of the Divine Majesty there were borne to his ears words such as these – ‘This is my dearly loved son, who brings me great joy.’
18 Ու մենք լսեցինք երկինքէն եկած այս ձայնը, երբ անոր հետ էինք սուրբ լերան վրայ:
These were the words that we heard, borne to our ears from heaven, when we were with him on that sacred mountain.
19 Նաեւ ունինք մարգարէական խօսքը՝ որ աւելի հաստատուն է, ու նպաստաւոր է՝՝ ուշադիր ըլլալ անոր, որպէս թէ մութ տեղը լուսաւորող ճրագի մը, մինչեւ որ օրը լուսնայ եւ արուսեակը ծագի ձեր սիրտերուն մէջ:
And still stronger is the assurance that we have in the teaching of the prophets; to which you will do well to pay attention (as if it were a lamp shining in a gloomy place), until the day dawns and the morning star rises in your hearts.
20 Բայց նախ սա՛ գիտցէք՝ թէ Գիրքերուն ո՛չ մէկ Մարգարէութիւնը ունի իր յատուկ մեկնութիւնը.
But first be assured of this: There is no prophetic teaching found in scripture that can be interpreted by a person’s unaided reason;
21 որովհետեւ Մարգարէութիւնը երբեք չտրուեցաւ մարդոց կամքին համաձայն, հապա Աստուծոյ սուրբ մարդիկը խօսեցան՝ մղուած Սո՛ւրբ Հոգիէն:
for no prophetic teaching ever came in the old days at the mere wish of people, but people, moved by the Holy Spirit, spoke direct from God.
