ԵՐԿՐՈՐԴ ՊԵՏՐՈՍԻ 2
1 Բայց նաեւ սուտ մարգարէներ կային ժողովուրդին մէջ, ինչպէս ձեր մէջ ալ պիտի ըլլան սուտ վարդապետներ, որոնք գաղտնի պիտի ներմուծեն կորստաբեր հերձուածներ, եւ ուրանալով զիրենք գնող Տէրը՝ արագահաս կորուստ պիտի բերեն իրենց վրայ:
But there were also false prophets among the people, just as there will be among you lying teachers, who will introduce divisions of perdition, and they will deny him who bought them, the Lord, bringing upon themselves swift destruction.
2 Շատեր պիտի հետեւին անոնց կորստաբեր ճամբաներուն՝՝, եւ անոնց պատճառով ճշմարտութեան ճամբան պիտի հայհոյուի:
And many persons will follow their indulgences; through such persons, the way of truth will be blasphemed.
3 Անոնք ագահութեամբ ու շինծու խօսքերով պիտի շահագործեն ձեզ. սակայն անոնց դատաստանը՝ վաղուց պատրաստ ըլլալով՝ անգործ չէ, եւ անոնց կորուստը չի մրափեր:
And in avarice, they will negotiate about you with false words. Their judgment, in the near future, is not delayed, and their perdition does not sleep.
4 Արդարեւ Աստուած չխնայեց մեղանչած հրեշտակներուն, հապա նետեց տարտարոսը ու մատնեց մթութեան կապանքներուն՝ դատաստանի վերապահելու համար: (Tartaroō g5020)
For God did not spare those Angels who sinned, but instead delivered them, as if dragged down by infernal ropes, into the torments of the underworld, to be reserved unto judgment. (Tartaroō g5020)
5 Նաեւ չխնայեց նախկին աշխարհին. բայց պահեց Նոյը՝ ութերորդ անձը, արդարութեան քարոզիչը, երբ ջրհեղեղը բերաւ ամբարիշտներու աշխարհին վրայ:
And he did not spare the original world, but he preserved the eighth one, Noah, the herald of justice, bringing the flood upon the world of the impious.
6 Մոխիրի վերածելով Սոդոմի ու Գոմորի քաղաքները՝ դատապարտեց զանոնք կործանումով, եւ օրինակ դարձուց յետագայ ամբարիշտներուն.
And he reduced the cities of Sodom and Gomorrah to ashes, condemning them to be overthrown, setting them as an example to anyone who might act impiously.
7 սակայն ազատեց արդար Ղովտը, որ ընկճուած էր անօրէններուն շուայտ վարքէն:
And he rescued a just man, Lot, who was oppressed by the unjust and lewd behavior of the wicked.
8 (Որովհետեւ անոնց մէջ բնակող այդ արդարը, տեսնելով ու լսելով անոնց անօրէն գործերը, օրէ օր կը տանջէր իր արդար անձը: )
For in seeing and in hearing, he was just, though he lived with those who, from day to day, crucified the just soul with works of iniquity.
9 Տէրը գիտէ բարեպաշտները ազատել փորձութենէ, եւ անարդարները վերապահել դատաստանի օրուան՝ պատուհասի համար.
Thus, the Lord knows how to rescue the pious from trials, and how to reserve the iniquitous for torments on the day of judgment;
10 մա՛նաւանդ անոնք՝ որ կ՚ընթանան մարմինի ետեւէն՝ պղծութեան ցանկութեամբ, ու կ՚արհամարհեն տէրութիւնը: Յանդուգն եւ ինքնահաւան ըլլալով՝ չեն դողար փառաւորներուն հայհոյելով,
even more so, those who walk after the flesh in unclean desires, and who despise proper authority. Boldly pleasing themselves, they do not dread to introduce divisions by blaspheming;
11 մինչդեռ հրեշտակները՝ որ անոնցմէ աւելի մեծ են ոյժով ու կարողութեամբ՝ Տէրոջ առջեւ հայհոյալից դատավճիռ չեն արձակեր՝՝ անոնց դէմ:
whereas the Angels, who are greater in strength and virtue, did not bring against themselves such a deplorable judgment.
12 Իսկ ասոնք կը հայհոյեն իրենց չգիտցած բաները. սակայն բնութեան անբան կենդանիներուն պէս, (որոնք եղած են որսի եւ ապականութեան համար, ) պիտի ապականին իրե՛նց ապականութեան մէջ,
Yet truly, these others, like irrational beasts, naturally fall into traps and into ruin by blaspheming whatever they do not understand, and so they shall perish in their corruption,
13 ստանալով անիրաւութեան վարձատրութիւնը: Ասոնք ցերեկուան մէջ եղած հեշտանքը հաճոյք կը համարեն: Բիծ ու արատ են, զուարճանալով իրենց խաբէութիւններով՝ մինչ խրախճանք կ՚ընեն ձեզի հետ:
receiving the reward of injustice, the fruition of valuing the delights of the day: defilements and stains, overflowing with self-indulgences, taking pleasure in their feasts with you,
14 Շնութեամբ լի աչքեր ունին, որոնք երբեք չեն դադրիր մեղանչելէ՝ խաբելով անհաստատ անձերը: Ագահութեան վարժուած սիրտ ունին, եւ անիծեալ զաւակներ են:
having eyes full of adultery and of incessant offenses, luring unstable souls, having a heart well-trained in avarice, sons of curses!
15 Ուղիղ ճամբան ձգելով մոլորեցան՝ հետեւելով Բէովրեան Բաղաամի ճամբային, որ սիրեց անիրաւութեան վարձքը.
Abandoning the straight path, they wandered astray, having followed the way of Balaam, the son of Beor, who loved the wages of iniquity.
16 բայց կշտամբուեցաւ իր օրինազանցութեան համար, երբ մունջ էշը՝ խօսելով մարդկային ձայնով՝ արգիլեց մարգարէին անմտութիւնը:
Yet truly, he had a correction of his madness: the mute animal under the yoke, which, by speaking with a human voice, forbid the folly of the prophet.
17 Ասոնք անջուր աղբիւրներ են, ու փոթորիկէն քշուած ամպեր, որոնց վերապահուած է խաւարին մթութիւնը յաւիտեան: (questioned)
These ones are like fountains without water, and like clouds stirred up by whirlwinds. For them, the mist of darkness is reserved.
18 Քանի որ երբ կը խօսին ունայնութեան յոխորտաբանութիւններ, մարմինի ցանկութիւններով, ցոփութիւններով կը խաբեն անո՛նք՝ որ հազիւ փախեր էին մոլորութեան մէջ ընթացողներէն:
For, speaking with the arrogance of vanity, they lure, by the desires of fleshly pleasures, those who are fleeing to some extent, who are being turned from error,
19 Ազատութիւն կը խոստանան անոնց, մինչդեռ իրե՛նք ստրուկներ են ապականութեան. որովհետեւ մէկը ինչ բանէ որ պարտուի, ստրուկ կ՚ըլլայ անոր:
promising them freedoms, while they themselves are the servants of corruption. For by whatever a man is overcome, of this also is he the servant.
20 Արդարեւ եթէ իրենք, փախչելէ ետք աշխարհի պղծութիւններէն՝ Տէր ու Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի ճանաչումով, դարձեալ կաշկանդուին ու պարտուին անոնցմէ, իրենց վախճանը աւելի գէշ կ՚ըլլայ առաջին վիճակէն:
For if, after taking refuge from the defilements of the world in the understanding of our Lord and Savior Jesus Christ, they again become entangled and overcome by these things, then the latter state becomes worse than the former.
21 Որովհետեւ աւելի լաւ կ՚ըլլար իրենց՝ որ բնա՛ւ չգիտնային արդարութեան ճամբան, քան թէ՝ գիտնալէ ետք՝ հեռանային իրենց աւանդուած սուրբ պատուիրանէն:
For it would have been better for them not to have known the way of justice than, after acknowledging it, to turn away from that holy commandment which was handed on to them.
22 Սակայն իրենց պատահեցաւ ինչ որ ճշմարիտ առակը կ՚ըսէ. «Շունը կը վերադառնայ իր փսխածին, ու լուացուած խոզը՝ ցեխին մէջ թաւալելու»:
For the truth of the proverb has happened to them: The dog has returned to his own vomit, and the washed sow has returned to her wallowing in the mud.
