ԵՐԿՐՈՐԴ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 6
Therefore, as God’s fellow-workers, we also appeal to you not to receive his loving-kindness in vain.
2 Որովհետեւ կ՚ըսէ. «Պատեհ ժամանակին պատասխանեցի քեզի, եւ փրկութեան օրը օգնեցի քեզի»: Ահա՛ հիմա է պատեհ ժամանակը, ահա՛ հիմա է փրկութեան օրը:
For he says — ‘At the time for acceptance I listened to thee, And on the day of deliverance I helped thee.’ Now is the time for acceptance! Now is the day of deliverance!
3 Բնա՛ւ սայթաքում չենք պատճառեր՝ որեւէ բանի մէջ, որպէսզի մեր սպասարկութիւնը չարատաւորուի:
Never do we put an obstacle in any one’s way, that no fault may be found with our ministry.
4 Հապա ամէն բանի մէջ մենք մեզ կը հաստատենք որպէս Աստուծոյ սպասարկուներ, շատ համբերութեամբ, տառապանքներու մէջ, հարկադրանքներու, տագնապներու,
No, we are trying to commend ourselves under all circumstances, as God’s ministers should — in many an hour of endurance, in troubles, in hardships, in difficulties,
5 ծեծերու, բանտերու, խառնակութիւններու, աշխատանքներու, հսկումներու, ծոմերու մէջ,
in floggings, in imprisonments, in riots, in toils, in sleepless nights, in fastings;
6 մաքրակեցութեամբ, գիտութեամբ, համբերատարութեամբ, քաղցրութեամբ, Սուրբ Հոգիով, անկեղծ սիրով,
by purity, by knowledge, by patience, by kindliness, by holiness of spirit, by unfeigned love;
7 ճշմարտութեան խօսքով, Աստուծոյ զօրութեամբ, արդարութեան զրահով՝ որ աջ կողմէն ու ձախ կողմէն է.
by the Message of Truth, and by the power of God; by the weapons of righteousness in the right hand and in the left;
8 փառքով եւ անպատուութեամբ, վատ համբաւով թէ բարի համբաւով, մոլորեցուցիչներու պէս՝ բայց ճշմարտախօսներ,
amid honour and disrepute, amid slander and praise; regarded as deceivers, yet proved to be true;
9 անծանօթներու պէս՝ սակայն լաւ ճանչցուածներ. մահամերձի պէս՝ եւ ահա՛ կ՚ապրինք, պատժուածներու պէս՝ ու չենք մեռցուած.
as unknown, yet well-known; as at death’s door, yet, see, we are living; as chastised, yet not killed;
10 տրտմածներու պէս՝ բայց միշտ կ՚ուրախանանք, աղքատներու պէս՝ սակայն կը հարստացնենք շատերը, ոչինչ ունեցողներու պէս՝ մինչդեռ տիրացած ենք ամէն բանի:
as saddened, yet always rejoicing; as poor, yet enriching many; as having nothing, and yet possessing all things!
11 Կորնթացինե՛ր, մեր բերանը բացուած է ձեզի, եւ մեր սիրտը՝ լայնցած:
We have been speaking freely to you, men of Corinth; we have opened our heart;
12 Դուք մեր մէջ նեղը ինկած՝՝ չէք, հապա ձեր սիրտին մէջ՝՝ նեղը ինկած էք:
there is room there for you, yet there is not room, in your love, for us.
13 Ուրեմն, փոխարէնը հատուցանելու համար (կը խօսիմ ձեզի՝ իբր զաւակներուս), դո՛ւք ալ ձեր սիրտը լայնցուցէք՝՝:
Can you not in return — I appeal to you as I should to children — open your hearts to us?
14 Անհաւատներուն հետ անյարիր լծակից՝՝ մի՛ ըլլաք. քանի որ ի՞նչ ընկերակցութիւն ունի արդարութիւնը անօրէնութեան հետ, ի՞նչ հաղորդութիւն ունի լոյսը խաւարին հետ,
Do not enter into inconsistent relations with those who reject the Faith. For what partnership can there be between righteousness and lawlessness? or what has light to do with darkness?
15 եւ ի՞նչ միաբանութիւն ունի Քրիստոս Բելիարի հետ. կամ ի՞նչ բաժին ունի հաւատացեալը անհաւատին հետ,
What harmony can there be between Christ and Belial? or what can those who accept the Faith have in common with those who reject it?
16 եւ ի՞նչ համաձայնութիւն ունի Աստուծոյ տաճարը կուռքերուն հետ, որովհետեւ դուք ապրող Աստուծոյ տաճարն էք՝ ինչպէս Աստուած ըսաւ. «Անոնց մէջ պիտի բնակիմ եւ անոնց մէջ պիտի շրջիմ. անոնց Աստուած պիտի ըլլամ ու անոնք ինծի ժողովուրդ պիտի ըլլան:
What agreement can thee be between a temple of God and idols? And we are a temple of the Living God. That is what God meant when he said — ‘I will dwell among them, and walk among them; And I will be their God, and they shall be my people.
17 Ուստի ելէ՛ք անոնց մէջէն եւ զատուեցէ՛ք, - կ՚ըսէ Տէրը: - Անմաքուր բանի մի՛ դպչիք,
Therefore “Come out from among the nations, and separate yourselves from them,” says the Lord, “And touch nothing impure; And I will welcome you;
18 ու ես պիտի ընդունիմ ձեզ. ես Հայր պիտի ըլլամ ձեզի, ու դուք՝ իմ որդիներս եւ աղջիկներս պիտի ըլլաք, - կ՚ըսէ Ամենակալ Տէրը»:
and I will be a father to you, and you shall be my sons and daughters,” says the Lord, the Ruler of all.’
