ԱՌԱՋԻՆ ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4

1 Հոգին յատկապէս կ՚ըսէ թէ վերջին ատենները՝ ոմանք պիտի հեռանան հաւատքէն, ուշադրութիւն դարձնելով մոլորեցուցիչ ոգիներու եւ դեւերու վարդապետութիւններու:

Дух же явственне глаголет, яко в последняя времена отступят нецыи от веры, внемлюще духовом лестчым и учением бесовским,

2 Կեղծաւորութեամբ սուտ պիտի խօսին, խանձուած խղճմտանք պիտի ունենան,

в лицемерии лжесловесник, сожженных своею совестию,

3 պիտի արգիլեն ամուսնանալ ու ետ պիտի պահեն կերակուրներէն, որ Աստուած ստեղծեր է որպէսզի հաւատացեալները եւ ճշմարտութիւնը գիտցողները շնորհակալութեամբ ընդունին.

возбраняющих женитися, удалятися от брашен, яже Бог сотвори в снедение со благодарением верным и познавшым истину.

4 որովհետեւ ամէն ինչ որ Աստուած ստեղծած է՝ բարի է, ու ոչինչ մերժուելու է՝ եթէ ընդունուի շնորհակալութեամբ,

Зане всякое создание Божие добро, и ничтоже отметно, со благодарением приемлемо,

5 քանի որ կը սրբացուի Աստուծոյ խօսքով եւ աղօթքով:

освящается бо словом Божиим и молитвою.

6 Եթէ թելադրես այս բաները եղբայրներուն, պիտի ըլլաս Յիսուս Քրիստոսի բարի սպասարկու մը, սնած խօսքերով հաւատքին ու բարի վարդապետութեան՝ որուն հետեւեցար:

Сия вся сказуя братии, добр будеши служитель Иисуса Христа, питаемь словесы веры и добрым учением, емуже последовал еси.

7 Բայց մերժէ՛ սրբապիղծ ու պառաւական առասպելները, եւ դուն քեզ վարժեցուր բարեպաշտութեան.

Скверных же и бабиих басней отрицайся, обучай же себе ко благочестию:

8 որովհետեւ մարմինին վարժութիւնը օգտակար է քիչ բանի, բայց բարեպաշտութիւնը օգտակար է ամէն բանի, ունենալով թէ՛ ներկայ եւ թէ ապագայ կեանքին խոստումը:

телесное бо обучение вмале есть полезно, а благочестие на все полезно есть, обетование имеющее живота нынешняго и грядущаго.

9 Այս խօսքը վստահելի է ու բոլորովին ընդունուելու արժանի:

Верно слово и всякаго приятия достойно.

10 Արդարեւ մենք կ՚աշխատինք եւ կը նախատուինք սա՛ նպատակով, որովհետեւ կը յուսանք ապրող Աստուծոյ, որ Փրկիչն է բոլոր մարդոց, մա՛նաւանդ՝ հաւատացեալներուն:

На сие бо и труждаемся и поношаеми есмы, яко уповахом на Бога жива, Иже есть Спаситель всем человеком, паче же верным.

11 Պատուիրէ՛ եւ սորվեցո՛ւր այս բաները:

Завещавай сия и учи.

12 Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քու երիտասարդութիւնդ, հապա տիպա՛ր եղիր հաւատացեալներուն՝ խօսքով, վարքով, սիրով, հաւատքով ու մաքրակեցութեամբ:

Никтоже о юности твоей да нерадит: но образ буди верным словом, житием, любовию, духом, верою, чистотою.

13 Մինչեւ որ գամ՝ ուշադի՛ր եղիր կարդալու, յորդորելու, սորվեցնելու:

Дондеже прииду, внемли чтению, утешению, учению.

14 Անհոգ մի՛ ըլլար քու մէջդ եղած շնորհին հանդէպ, որ մարգարէութեամբ տրուեցաւ քեզի՝ երէցներուն ձեռնադրութեամբ:

Не неради о своем даровании живущем в тебе, еже дано тебе бысть пророчеством с возложением рук священничества.

15 Խոկա՛ այդ բաներուն մասին եւ զբաղէ՛ ատոնցմով, որպէսզի քու յառաջդիմութիւնդ երեւնայ ամենուն:

В сих поучайся, в сих пребывай, (в сих разумевай, ) да преспеяние твое явлено будет во всех.

16 Ուշադի՛ր եղիր դուն քեզի ու վարդապետութեան, եւ մի՛շտ յարատեւէ ատոնց մէջ. քանի որ այդպէս ընելով՝ պիտի փրկես թէ՛ քեզ, թէ՛ քեզ լսողները:

Внимай себе и учению и пребывай в них: сия бо творя, и сам спасешися и послушающии тебе.