ԱՌԱՋԻՆ ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4

1 Հոգին յատկապէս կ՚ըսէ թէ վերջին ատենները՝ ոմանք պիտի հեռանան հաւատքէն, ուշադրութիւն դարձնելով մոլորեցուցիչ ոգիներու եւ դեւերու վարդապետութիւններու:

Now the Spirit expressly saith, that in latter times some shall apostatize from the faith, attending to seducing spirits,

2 Կեղծաւորութեամբ սուտ պիտի խօսին, խանձուած խղճմտանք պիտի ունենան,

and doctrines of demons founded in the hypocrisy of liars, who are seared in their own conscience, forbidding to marry,

3 պիտի արգիլեն ամուսնանալ ու ետ պիտի պահեն կերակուրներէն, որ Աստուած ստեղծեր է որպէսզի հաւատացեալները եւ ճշմարտութիւնը գիտցողները շնորհակալութեամբ ընդունին.

and enjoining abstinence from meats, which God hath created to be received with thanksgiving by those that believe and know the truth.

4 որովհետեւ ամէն ինչ որ Աստուած ստեղծած է՝ բարի է, ու ոչինչ մերժուելու է՝ եթէ ընդունուի շնորհակալութեամբ,

For every creature of God is good, and nothing to be rejected, if it be received with thanksgiving:

5 քանի որ կը սրբացուի Աստուծոյ խօսքով եւ աղօթքով:

for it is sanctified by the word of God and by prayer.

6 Եթէ թելադրես այս բաները եղբայրներուն, պիտի ըլլաս Յիսուս Քրիստոսի բարի սպասարկու մը, սնած խօսքերով հաւատքին ու բարի վարդապետութեան՝ որուն հետեւեցար:

If thou lay these things before the brethren, thou wilt be a good minister of Jesus Christ, as one brought up in the words of faith and of good doctrine, to which thou hast attained.

7 Բայց մերժէ՛ սրբապիղծ ու պառաւական առասպելները, եւ դուն քեզ վարժեցուր բարեպաշտութեան.

But profane and groundless fables reject, and exercise thyself unto godliness.

8 որովհետեւ մարմինին վարժութիւնը օգտակար է քիչ բանի, բայց բարեպաշտութիւնը օգտակար է ամէն բանի, ունենալով թէ՛ ներկայ եւ թէ ապագայ կեանքին խոստումը:

For bodily exercise profiteth little, but piety is profitable unto all things, having the promise of the life that now is, and of that which is to come:

9 Այս խօսքը վստահելի է ու բոլորովին ընդունուելու արժանի:

this is a certain truth and worthy of all acceptance.

10 Արդարեւ մենք կ՚աշխատինք եւ կը նախատուինք սա՛ նպատակով, որովհետեւ կը յուսանք ապրող Աստուծոյ, որ Փրկիչն է բոլոր մարդոց, մա՛նաւանդ՝ հաւատացեալներուն:

For to this end we both labour and suffer reproach, because we have hope in the living God, who is the Saviour of all men, especially of the faithful.

11 Պատուիրէ՛ եւ սորվեցո՛ւր այս բաները:

These things declare and teach.

12 Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քու երիտասարդութիւնդ, հապա տիպա՛ր եղիր հաւատացեալներուն՝ խօսքով, վարքով, սիրով, հաւատքով ու մաքրակեցութեամբ:

Let no one have cause to despise thy youth; but he thou an example to believers in word, in conversation, in charity, in spirit, in faith, in purity.

13 Մինչեւ որ գամ՝ ուշադի՛ր եղիր կարդալու, յորդորելու, սորվեցնելու:

Till I come attend to reading, to exhortation, and teaching.

14 Անհոգ մի՛ ըլլար քու մէջդ եղած շնորհին հանդէպ, որ մարգարէութեամբ տրուեցաւ քեզի՝ երէցներուն ձեռնադրութեամբ:

Neglect not the gift that is in thee, which was given thee by prophecy, with the laying on of the hands of the presbytery.

15 Խոկա՛ այդ բաներուն մասին եւ զբաղէ՛ ատոնցմով, որպէսզի քու յառաջդիմութիւնդ երեւնայ ամենուն:

Meditate on these things, be wholly in them, that thy proficiency may be manifest in all.

16 Ուշադի՛ր եղիր դուն քեզի ու վարդապետութեան, եւ մի՛շտ յարատեւէ ատոնց մէջ. քանի որ այդպէս ընելով՝ պիտի փրկես թէ՛ քեզ, թէ՛ քեզ լսողները:

Take heed to thyself, and to thy doctrine; continue in them: for in doing this, thou wilt both save thyself and those that hear thee.