ԱՌԱՋԻՆ ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4

1 Հոգին յատկապէս կ՚ըսէ թէ վերջին ատենները՝ ոմանք պիտի հեռանան հաւատքէն, ուշադրութիւն դարձնելով մոլորեցուցիչ ոգիներու եւ դեւերու վարդապետութիւններու:

Now the Spirit speaketh expressly, that in the latter times some will depart from the faith, giving heed to seducing spirits and doctrines of demons;

2 Կեղծաւորութեամբ սուտ պիտի խօսին, խանձուած խղճմտանք պիտի ունենան,

Speaking lies in hypocrisy, having their conscience seared with a hot iron;

3 պիտի արգիլեն ամուսնանալ ու ետ պիտի պահեն կերակուրներէն, որ Աստուած ստեղծեր է որպէսզի հաւատացեալները եւ ճշմարտութիւնը գիտցողները շնորհակալութեամբ ընդունին.

Forbidding to marry, [and commanding] to abstain from meats, which God hath created to be received with thanksgiving by them who believe and know the truth.

4 որովհետեւ ամէն ինչ որ Աստուած ստեղծած է՝ բարի է, ու ոչինչ մերժուելու է՝ եթէ ընդունուի շնորհակալութեամբ,

For every creature of God [is] good, and nothing to be refused, if received with thanksgiving:

5 քանի որ կը սրբացուի Աստուծոյ խօսքով եւ աղօթքով:

For it is sanctified by the word of God, and prayer.

6 Եթէ թելադրես այս բաները եղբայրներուն, պիտի ըլլաս Յիսուս Քրիստոսի բարի սպասարկու մը, սնած խօսքերով հաւատքին ու բարի վարդապետութեան՝ որուն հետեւեցար:

If thou shalt put the brethren in remembrance of these things, thou wilt be a good minister of Jesus Christ, nourished by the words of faith and of good doctrine, to which thou hast attained.

7 Բայց մերժէ՛ սրբապիղծ ու պառաւական առասպելները, եւ դուն քեզ վարժեցուր բարեպաշտութեան.

But refuse profane and old wives' fables, and exercise thyself [rather] to godliness.

8 որովհետեւ մարմինին վարժութիւնը օգտակար է քիչ բանի, բայց բարեպաշտութիւնը օգտակար է ամէն բանի, ունենալով թէ՛ ներկայ եւ թէ ապագայ կեանքին խոստումը:

For bodily exercise profiteth little: but godliness is profitable to all things, having promise of the life that now is, and of that which is to come.

9 Այս խօսքը վստահելի է ու բոլորովին ընդունուելու արժանի:

This [is] a faithful saying, and worthy of all acceptation.

10 Արդարեւ մենք կ՚աշխատինք եւ կը նախատուինք սա՛ նպատակով, որովհետեւ կը յուսանք ապրող Աստուծոյ, որ Փրկիչն է բոլոր մարդոց, մա՛նաւանդ՝ հաւատացեալներուն:

For therefore we both labor and suffer reproach, because we trust in the living God who is the Savior of all men, especially of those that believe.

11 Պատուիրէ՛ եւ սորվեցո՛ւր այս բաները:

These things command and teach.

12 Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քու երիտասարդութիւնդ, հապա տիպա՛ր եղիր հաւատացեալներուն՝ խօսքով, վարքով, սիրով, հաւատքով ու մաքրակեցութեամբ:

Let no man despise thy youth; but be thou an example of the believers, in word, in deportment, in charity, in spirit, in faith, in purity.

13 Մինչեւ որ գամ՝ ուշադի՛ր եղիր կարդալու, յորդորելու, սորվեցնելու:

Till I come, give attendance to reading, to exhortation, to doctrine.

14 Անհոգ մի՛ ըլլար քու մէջդ եղած շնորհին հանդէպ, որ մարգարէութեամբ տրուեցաւ քեզի՝ երէցներուն ձեռնադրութեամբ:

Neglect not the gift that is in thee, which was given thee by prophecy, with the laying on of the hands of the presbytery.

15 Խոկա՛ այդ բաներուն մասին եւ զբաղէ՛ ատոնցմով, որպէսզի քու յառաջդիմութիւնդ երեւնայ ամենուն:

Meditate upon these things; give thyself wholly to them; that thy profiting may appear to all.

16 Ուշադի՛ր եղիր դուն քեզի ու վարդապետութեան, եւ մի՛շտ յարատեւէ ատոնց մէջ. քանի որ այդպէս ընելով՝ պիտի փրկես թէ՛ քեզ, թէ՛ քեզ լսողները:

Take heed to thyself and to thy doctrine; continue in them: for in doing this thou wilt both save thyself, and them that hear thee.