ԱՌԱՋԻՆ ՏԻՄՈԹԷՈՍ 4

1 Հոգին յատկապէս կ՚ըսէ թէ վերջին ատենները՝ ոմանք պիտի հեռանան հաւատքէն, ուշադրութիւն դարձնելով մոլորեցուցիչ ոգիներու եւ դեւերու վարդապետութիւններու:

Now the Spirit says explicitly that in later times some will fall away from the faith, paying attention to deceiving spirits and to things taught by demons

2 Կեղծաւորութեամբ սուտ պիտի խօսին, խանձուած խղճմտանք պիտի ունենան,

—through hypocritical liars whose own consciences have been cauterized,

3 պիտի արգիլեն ամուսնանալ ու ետ պիտի պահեն կերակուրներէն, որ Աստուած ստեղծեր է որպէսզի հաւատացեալները եւ ճշմարտութիւնը գիտցողները շնորհակալութեամբ ընդունին.

who forbid to marry and to eat foods that God created to be received with thanksgiving by those who believe and really know the truth.

4 որովհետեւ ամէն ինչ որ Աստուած ստեղծած է՝ բարի է, ու ոչինչ մերժուելու է՝ եթէ ընդունուի շնորհակալութեամբ,

For every creature of God is good, and nothing is to be rejected if it is received with thanksgiving,

5 քանի որ կը սրբացուի Աստուծոյ խօսքով եւ աղօթքով:

because it is consecrated through the Word of God and prayer.

6 Եթէ թելադրես այս բաները եղբայրներուն, պիտի ըլլաս Յիսուս Քրիստոսի բարի սպասարկու մը, սնած խօսքերով հաւատքին ու բարի վարդապետութեան՝ որուն հետեւեցար:

If you instruct the brothers in these things you will be a good servant of Jesus Christ, brought up in the words of the faith and of the good doctrine that you have faithfully followed.

7 Բայց մերժէ՛ սրբապիղծ ու պառաւական առասպելները, եւ դուն քեզ վարժեցուր բարեպաշտութեան.

But reject godless myths and old-wives' tales; rather, exercise yourself toward godliness.

8 որովհետեւ մարմինին վարժութիւնը օգտակար է քիչ բանի, բայց բարեպաշտութիւնը օգտակար է ամէն բանի, ունենալով թէ՛ ներկայ եւ թէ ապագայ կեանքին խոստումը:

Now physical exercise has some value, but godliness has value in all things, holding promises for both this present life and the one to come.

9 Այս խօսքը վստահելի է ու բոլորովին ընդունուելու արժանի:

Here is a trustworthy word, worthy of total acceptance

10 Արդարեւ մենք կ՚աշխատինք եւ կը նախատուինք սա՛ նպատակով, որովհետեւ կը յուսանք ապրող Աստուծոյ, որ Փրկիչն է բոլոր մարդոց, մա՛նաւանդ՝ հաւատացեալներուն:

(which is also why we labor and suffer reproach): We have set our hope on the living God, who is ‘Savior of all men’, especially of those who believe.

11 Պատուիրէ՛ եւ սորվեցո՛ւր այս բաները:

Command and teach these things.

12 Ո՛չ մէկը թող արհամարհէ քու երիտասարդութիւնդ, հապա տիպա՛ր եղիր հաւատացեալներուն՝ խօսքով, վարքով, սիրով, հաւատքով ու մաքրակեցութեամբ:

Let no one look down on your youthfulness, but be an example to the believers in word, in conduct, in love, in spirit, in faith, in purity.

13 Մինչեւ որ գամ՝ ուշադի՛ր եղիր կարդալու, յորդորելու, սորվեցնելու:

Until I come give attention to public reading [of Scripture], to exhortation, to teaching.

14 Անհոգ մի՛ ըլլար քու մէջդ եղած շնորհին հանդէպ, որ մարգարէութեամբ տրուեցաւ քեզի՝ երէցներուն ձեռնադրութեամբ:

Do not neglect the gift that is in you, which was ‘given’ to you through prophecy with the laying on of the hands of the body of elders.

15 Խոկա՛ այդ բաներուն մասին եւ զբաղէ՛ ատոնցմով, որպէսզի քու յառաջդիմութիւնդ երեւնայ ամենուն:

Cultivate these things; give yourself wholly to them, so that your progress may be evident to all.

16 Ուշադի՛ր եղիր դուն քեզի ու վարդապետութեան, եւ մի՛շտ յարատեւէ ատոնց մէջ. քանի որ այդպէս ընելով՝ պիտի փրկես թէ՛ քեզ, թէ՛ քեզ լսողները:

Take pains with yourself and the doctrine; persevere in those things, because by doing so you will save both yourself and those who hear you.