ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 3
1 Բայց ես, եղբայրնե՛ր, չկրցայ խօսիլ ձեզի՝ որպէս հոգեւորներու, հապա որպէս մարմնաւորներու, նոյնիսկ որպէս Քրիստոսով երախաներու:
Quant à moi, frères, je n'ai pu vous parler jusqu'à présent comme à des hommes spirituels, mais je vous ai parlé comme à des hommes charnels, comme à de petits enfants en Christ.
2 Ձեզ սնուցանեցի կաթո՛վ, ո՛չ թէ կերակուրով. որովհետեւ մինչեւ հիմա չէիք կրնար հանդուրժել, եւ ո՛չ իսկ ներկայիս կրնաք, քանի որ տակաւին մարմնաւոր էք:
Je vous ai donné du lait, et non une nourriture solide; vous n'eussiez pu la supporter. Vous ne le pourriez pas encore;
3 Արդարեւ, քանի տակաւին նախանձ, կռիւ եւ բաժանումներ կան ձեր մէջ, միթէ մարմնաւոր չէ՞ք ու մարդկօրէն չէ՞ք ընթանար:
vous êtes toujours charnels. Il y a entre vous de la jalousie et des querelles; n'est-ce pas la preuve que vous êtes charnels et que vous agissez dans des vues purement humaines?
4 Որովհետեւ երբ ձեզմէ մէկը ըսէ. «Ես Պօղոսեան եմ», եւ միւսը. «Ես Ապողոսեան եմ», միթէ մարմնաւոր չէ՞ք:
Quand vous dites, l'un: «Moi, je suis pour Paul»; l’autre: «Moi, je suis pour Apollos», n'est-ce pas à la manière des hommes que vous agissez?
5 Իսկ ո՞վ է Պօղոս, կամ ո՞վ է Ապողոս. լոկ սպասարկուներ, որոնցմով դուք հաւատացիք՝ ինչպէս Տէրը տուաւ անոնցմէ իւրաքանչիւրին:
Qui est donc Apollos? qui est Paul? Ce sont des serviteurs par lesquels le Seigneur vous a amenés à la foi, chacun selon la tâche qui lui a été confiée.
6 Ես տնկեցի, Ապողոս ջրեց, բայց Աստուա՛ծ աճեցուց:
Moi j'ai planté, Apollos a arrosé, mais c'est Dieu qui a donné la croissance.
7 Ուստի ո՛չ տնկողը բա՛ն մըն է, եւ ո՛չ ջրողը, հապա Աստուա՛ծ՝ որ աճեցուց:
Celui qui plante n'est rien, celui qui arrose n'est rien, Dieu qui donne la croissance est tout.
8 Ուրեմն տնկողն ու ջրողը մէկ են, եւ իւրաքանչիւրը պիտի ստանայ իր վարձատրութիւնը՝ իր աշխատանքին համեմատ.
Celui qui plante et celui qui arrose sont sur la même ligne, et chacun recevra sa propre récompense suivant son propre travail.
9 որովհետեւ մենք Աստուծոյ գործակից ենք. դուք Աստուծոյ մշակութիւնն էք, Աստուծոյ շինուածքն էք:
Nous sommes les collaborateurs de Dieu; vous êtes le champ auquel Dieu travaille; la maison qu'il construit.
10 Աստուծոյ շնորհքին համեմատ՝ որ տրուեցաւ ինծի, հիմ դրի իմաստուն ճարտարապետի մը պէս, բայց ուրիշ մը կը շինէ անոր վրայ. սակայն իւրաքանչիւրը թող զգուշանայ թէ ի՛նչպէս կը շինէ անոր վրայ:
En architecte prudent et dans la mesure de grâce que Dieu m'a accordée, j'en ai posé le fondement; un autre continue la construction. Chacun doit prendre garde à la manière dont il construit.
11 Արդարեւ ո՛չ մէկը ա՛լ ուրիշ հիմ կրնայ դնել՝ դրուածէն զատ, որ Յիսուս Քրիստոսն է:
Quant au fondement, personne ne peut en poser un autre que celui qui est déjà en place, c'est-à-dire Jésus-Christ.
12 Եթէ մէկը այս հիմին վրայ շինէ ոսկիով, արծաթով, պատուական քարերով, փայտով, խարով, խոզանով,
Sur ce fondement, que chacun élève sa construction, en or, en argent, en pierres précieuses, en bois, en foin, en paille,
13 իւրաքանչիւրին գործը բացայայտ պիտի ըլլայ. քանի որ օրը պիտի բացայայտէ, որովհետեւ կրակով պիտի յայտնուի եւ իւրաքանչիւրին գործին ի՛նչպէս ըլլալը կրա՛կը պիտի փորձարկէ:
son oeuvre sera mise en lumière; on la connaîtra, le jour du Seigneur; le feu la révélera; oui, le feu prouvera ce que vaut l'oeuvre de chacun.
14 Եթէ մէկուն գործը՝ որ շինած է անոր վրայ՝ մնայ, ինք վարձատրութիւն պիտի ստանայ.
Celui dont l'oeuvre, dont la construction restera debout, recevra son salaire.
15 եթէ մէկուն գործը այրի՝ պիտի կորսնցնէ, իսկ ինք պիտի փրկուի, սակայն իբր թէ կրակի մէջէն:
Celui dont l'oeuvre sera consumée, la perdra; lui-même sera sauvé, mais comme on l'est à travers le feu.
16 Չէ՞ք գիտեր թէ դուք Աստուծոյ տաճարն էք, եւ Աստուծոյ Հոգին կը բնակի ձեր մէջ:
Ne savez-vous pas que vous êtes un sanctuaire de Dieu et que l'Esprit de Dieu demeure en vous?
17 Եթէ մէկը ապականէ Աստուծոյ տաճարը, Աստուած ալ պիտի քանդէ զի՛նք. որովհետեւ Աստուծոյ տաճարը սուրբ է, եւ դո՛ւք էք այդ տաճարը:
Si quelqu'un détruit le sanctuaire de Dieu, Dieu le détruira lui aussi; car le sanctuaire de Dieu est sacré et vous l'êtes, vous aussi.
18 Ո՛չ մէկը թող խաբէ ինքզինք: Եթէ ձեզմէ մէկը կը կարծէ իմաստուն ըլլալ այս աշխարհի մէջ, թող յիմար դառնայ՝ որպէսզի իմաստուն ըլլայ: (aiōn g165)
Que personne ne se fasse d'illusion; si l'un d'entre vous croit être ce que notre siècle appelle sage, qu'il commence par être fou pour devenir sage. (aiōn g165)
19 Որովհետեւ այս աշխարհի իմաստութիւնը՝ Աստուծոյ քով յիմարութիւն է. քանի որ գրուած է. «Ան իմաստունները կը բռնէ իրենց խորամանկութեան մէջ»:
Car la sagesse de ce monde est une folie devant Dieu; comme il est écrit: «Celui qui surprend les sages dans leurs ruses...»
20 Եւ դարձեալ. «Տէրը գիտէ իմաստուններուն մտածումները՝ որ փուճ են»:
et encore: «Le Seigneur connaît les raisonnements des sages; Il sait qu'ils sont vains, »
21 Հետեւաբար ո՛չ մէկը թող պարծենայ մարդոցմով.
Ainsi, que personne ne mette son orgueil dans des hommes, car tout est à vous,
22 որովհետեւ ամէն բան ձերն է. թէ՛ Պօղոս, թէ՛ Ապողոս, թէ՛ Կեփաս, թէ՛ աշխարհը, թէ՛ կեանքը, թէ՛ մահը, թէ՛ ներկայ բաները եւ թէ գալիքները: Ամէն բան ձերն է.
Paul, Apollos ou Képhas, le monde, la vie ou la mort, le présent ou l'avenir, tout est à vous,
23 դուք ալ Քրիստոսինն էք, ու Քրիստոս՝ Աստուծոյ:
vous à Christ, Christ à Dieu.
