ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 2

1 Ու ես, եղբայրնե՛ր, երբ եկայ ձեզի, չեկայ խօսքի կամ իմաստութեան գերազանցութեամբ՝ հռչակելու ձեզի Աստուծոյ վկայութիւնը.

And I, my Brethren, when I came to you, did not preach to you the mystery of God in magnificent speech, nor in wisdom.

2 որովհետեւ որոշեցի ուրիշ որեւէ բան չգիտնալ ձեր մէջ, բայց միայն Յիսուս Քրիստոսը, եւ զայն՝ խաչուած:

And I did not govern myself among you, as if I knew any thing, except only Jesus Messiah; and him also as crucified.

3 Ես ձեզի հետ եղայ տկարութեամբ, ահով ու շատ դողով.

And in much fear and much trembling, was I with you.

4 եւ իմ խօսքս ու քարոզութիւնս՝ ո՛չ թէ մարդկային իմաստութեան համոզիչ խօսքերով էին, հապա՝ Հոգիին եւ զօրութեան ապացոյցով.

And my speech and my preaching were not with the persuasiveness of the discourses of wisdom; but with the demonstration of the Spirit, and with power:

5 որպէսզի ձեր հաւատքը ըլլայ ո՛չ թէ մարդոց իմաստութեամբ, հապա՝ Աստուծոյ զօրութեամբ:

that your faith might not arise from the wisdom of men, but from the power of God.

6 Սակայն կատարեալներուն կը խօսինք իմաստութեան մասին. բայց ո՛չ այս աշխարհի, ո՛չ ալ այս աշխարհի ոչնչացող իշխաններուն իմաստութեան մասին, (aiōn g165)

Yet we do speak wisdom, among the perfect; the wisdom not of this world, nor of the potentates of this world, who will come to naught. (aiōn g165)

7 հապա՝ Աստուծո՛յ խորհրդաւոր եւ ծածկուած իմաստութեան մասին կը խօսինք, որ Աստուած դարերէն առաջ սահմանեց մեր փառքին համար: (aiōn g165)

But we speak the wisdom of God, in a mystery; the wisdom which was hidden, and which God predetermined before the world was, for our glory: (aiōn g165)

8 Այս աշխարհի իշխաններէն ո՛չ մէկը ճանչցաւ զայն. քանի որ եթէ ճանչցած ըլլային, չէին խաչեր փառքի Տէրը: (aiōn g165)

which no one of the potentates of this world knew; for had they known it, they would not have crucified the Lord of glory. (aiōn g165)

9 Բայց ինչպէս գրուած է. «Աչք չէ տեսեր, ականջ չէ լսեր, ո՛չ ալ մարդու սիրտին մէջ մտեր են այն բաները, որ Աստուած պատրաստած է զինք սիրողներուն»:

But, as it is written: The eye hath not seen, nor hath the ear heard, nor hath it entered into the heart of man, that which God hath prepared for those who love him.

10 Սակայն Աստուած զանոնք յայտնած է մեզի իր Հոգիով, որովհետեւ Հոգին կը զննէ բոլոր բաները, մինչեւ անգամ Աստուծոյ խորունկ բաները:

But God hath revealed it to us, by his Spirit; for the Spirit exploreth all things, even the profound things of God.

11 Արդարեւ ո՞վ գիտէ մարդուն բաները, բայց միայն մարդուն հոգին՝ որ իր մէջն է. նոյնպէս ալ ո՛չ մէկը գիտէ Աստուծոյ բաները, այլ միայն Աստուծոյ Հոգին:

For what man is there, who knoweth that which is in a man, except it be the spirit of the man, which is in him? So also, that which is in God, no one knoweth, except the Spirit of God.

12 Իսկ մենք ստացանք ո՛չ թէ այս աշխարհի հոգին, հապա այն Հոգին՝ որ Աստուծմէ է. որպէսզի մենք գիտնանք այն բաները՝ որ Աստուած շնորհեց մեզի.

Now we have received, not the spirit of the world, but the Spirit which is from God; that we might know the free gifts, which are given to us by God.

13 նաեւ անոնց մասին կը խօսինք, ո՛չ թէ այն խօսքերով՝ որ մարդկային իմաստութիւնը կը սորվեցնէ, հապա Հոգիին սորվեցուցածներով, համեմատելով հոգեւոր բաները հոգեւորի հետ:

Which things we also speak; not in the teaching of the words of man's wisdom, but in the teaching of the spirit; and we compare spirituals with spirituals.

14 Իսկ շնչաւոր մարդը չ՚ընդունիր Աստուծոյ Հոգիին բաները, որովհետեւ անոնք իրեն համար յիմարութիւն են, ո՛չ ալ կրնայ հասկնալ, քանի որ կը զննուին հոգեւոր կերպով:

For a man in his natural self, receiveth not spirituals; for they are foolishness to him. Neither can he know them; for they are discerned by the Spirit.

15 Բայց ա՛ն որ հոգեւոր է՝ կը զննէ ամէն բան, սակայն ինք կը զննուի ո՛չ մէկէն:

But he that is spiritual, judgeth of all things: and he is judged of by no one.

16 Որովհետեւ ո՞վ գիտցաւ Տէրոջ միտքը, որ սորվեցնէ անոր. բայց մենք ունինք Քրիստոսի միտքը:

For who hath known the mind of the Lord, that he should instruct him? But we have the mind of Messiah.