ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 14

1 Սիրո՛յ հետամուտ եղէք, ու նախանձախնդի՛ր եղէք հոգեւոր պարգեւներու, մա՛նաւանդ՝ մարգարէանալու:

യൂയം പ്രേമാചരണേ പ്രയതധ്വമ് ആത്മികാൻ ദായാനപി വിശേഷത ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം പ്രാപ്തും ചേഷ്ടധ്വം|

2 Որովհետեւ ա՛ն որ կը խօսի անծանօթ լեզուով, կը խօսի ո՛չ թէ մարդոց՝ հապա Աստուծոյ, քանի որ ո՛չ մէկը կը հասկնայ զինք. սակայն ան խորհուրդներ կ՚արտայայտէ հոգիով:

യോ ജനഃ പരഭാഷാം ഭാഷതേ സ മാനുഷാൻ ന സമ്ഭാഷതേ കിന്ത്വീശ്വരമേവ യതഃ കേനാപി കിമപി ന ബുധ്യതേ സ ചാത്മനാ നിഗൂഢവാക്യാനി കഥയതി;

3 Իսկ ա՛ն որ կը մարգարէանայ, կը խօսի մարդո՛ց՝ շինութիւն, յորդոր եւ սփոփանք տալու:

കിന്തു യോ ജന ഈശ്വരീയാദേശം കഥയതി സ പരേഷാം നിഷ്ഠായൈ ഹിതോപദേശായ സാന്ത്വനായൈ ച ഭാഷതേ|

4 Ա՛ն որ անծանօթ լեզուով կը խօսի՝ ինքզի՛նք կը շինէ. բայց ա՛ն որ կը մարգարէանայ՝ եկեղեցի՛ն կը շինէ:

പരഭാഷാവാദ്യാത്മന ഏവ നിഷ്ഠാം ജനയതി കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശവാദീ സമിതേ ർനിഷ്ഠാം ജനയതി|

5 Կ՚ուզեմ որ դուք բոլորդ լեզուներ խօսիք, մա՛նաւանդ՝ մարգարէանաք. որովհետեւ ա՛ն որ կը մարգարէանայ, աւելի մեծ է քան ա՛ն որ լեզուներ կը խօսի, բացի եթէ ինք թարգմանէ՝ որպէսզի եկեղեցին շինութիւն ստանայ:

യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം പരഭാഷാഭാഷണമ് ഇച്ഛാമ്യഹം കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനമ് അധികമപീച്ഛാമി| യതഃ സമിതേ ർനിഷ്ഠായൈ യേന സ്വവാക്യാനാമ് അർഥോ ന ക്രിയതേ തസ്മാത് പരഭാഷാവാദിത ഈശ്വരീയാദേശവാദീ ശ്രേയാൻ|

6 Իսկ հիմա, եղբայրնե՛ր, եթէ ես գամ ձեզի՝ լեզուներ խօսելով, ի՞նչ օգուտ պիտի ստանաք ինձմէ, եթէ չխօսիմ ձեզի կա՛մ յայտնութեամբ, կա՛մ գիտութեամբ, կա՛մ մարգարէութեամբ եւ կա՛մ ուսուցումով:

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ഇദാനീം മയാ യദി യുഷ്മത്സമീപം ഗമ്യതേ തർഹീശ്വരീയദർശനസ്യ ജ്ഞാനസ്യ വേശ്വരീയാദേശസ്യ വാ ശിക്ഷായാ വാ വാക്യാനി ന ഭാഷിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേന മയാ യൂയം കിമുപകാരിഷ്യധ്വേ?

7 Ձայն տուող անշունչ բաներն անգամ, ըլլա՛յ սրինգ թէ քնար, եթէ հնչիւններու զանազանութիւն չտան, ի՞նչպէս պիտի ճանչցուի սրինգով կամ քնարով նուագուածը:

അപരം വംശീവല്ലക്യാദിഷു നിഷ്പ്രാണിഷു വാദ്യയന്ത്രേഷു വാദിതേഷു യദി ക്കണാ ന വിശിഷ്യന്തേ തർഹി കിം വാദ്യം കിം വാ ഗാനം ഭവതി തത് കേന ബോദ്ധും ശക്യതേ?

8 Որովհետեւ եթէ փողն ալ անորոշ ձայն տայ, ո՞վ պիտի պատրաստուի պատերազմի:

അപരം രണതൂര്യ്യാ നിസ്വണോ യദ്യവ്യക്തോ ഭവേത് തർഹി യുദ്ധായ കഃ സജ്ജിഷ്യതേ?

9 Նոյնպէս ալ դուք, եթէ լեզուով դիւրահասկնալի խօսքեր չարտաբերէք, ի՞նչպէս պիտի հասկցուի խօսուածը. որովհետեւ խօսած պիտի ըլլաք օդին:

തദ്വത് ജിഹ്വാഭി ര്യദി സുഗമ്യാ വാക് യുഷ്മാഭി ർന ഗദ്യേത തർഹി യദ് ഗദ്യതേ തത് കേന ഭോത്സ്യതേ? വസ്തുതോ യൂയം ദിഗാലാപിന ഇവ ഭവിഷ്യഥ|

10 Ձայներու ո՛րքան տեսակներ ալ ըլլան աշխարհի մէջ, անոնցմէ ո՛չ մէկը անըմբռնելի է:

ജഗതി കതിപ്രകാരാ ഉക്തയോ വിദ്യന്തേ? താസാമേകാപി നിരർഥികാ നഹി;

11 Ուրեմն եթէ չգիտնամ ձայնին իմաստը, ես օտարական մը պիտի ըլլամ խօսողին, խօսողն ալ օտարական մը պիտի ըլլայ ինծի:

കിന്തൂക്തേരർഥോ യദി മയാ ന ബുധ്യതേ തർഹ്യഹം വക്ത്രാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യേ വക്താപി മയാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യതേ|

12 Նոյնպէս ալ դուք, քանի նախանձախնդիր էք հոգեւոր պարգեւներու, ջանացէ՛ք գերազանց ըլլալ՝ եկեղեցիին շինութեան համար:

തസ്മാദ് ആത്മികദായലിപ്സവോ യൂയം സമിതേ ർനിഷ്ഠാർഥം പ്രാപ്തബഹുവരാ ഭവിതും യതധ്വം,

13 Ուստի ա՛ն որ կը խօսի անծանօթ լեզուով, թող աղօթէ՝ որ կարենայ թարգմանել:

അതഏവ പരഭാഷാവാദീ യദ് അർഥകരോഽപി ഭവേത് തത് പ്രാർഥയതാം|

14 Քանի որ եթէ ես աղօթեմ անծանօթ լեզուով, հոգի՛ս կ՚աղօթէ, բայց միտքս անպտուղ է:

യദ്യഹം പരഭാഷയാ പ്രർഥനാം കുര്യ്യാം തർഹി മദീയ ആത്മാ പ്രാർഥയതേ, കിന്തു മമ ബുദ്ധി ർനിഷ്ഫലാ തിഷ്ഠതി|

15 Ուրեմն ի՞նչ ընելու եմ: Պիտի աղօթեմ հոգիով, պիտի աղօթեմ միտքո՛վ ալ. սաղմոս պիտի երգեմ հոգիով, սաղմոս պիտի երգեմ միտքո՛վ ալ:

ഇത്യനേന കിം കരണീയം? അഹമ് ആത്മനാ പ്രാർഥയിഷ്യേ ബുദ്ധ്യാപി പ്രാർഥയിഷ്യേ; അപരം ആത്മനാ ഗാസ്യാമി ബുദ്ധ്യാപി ഗാസ്യാമി|

16 Այլապէս, երբ դուն օրհնաբանես հոգիով, ի՞նչպէս ա՛ն որ տգէտի տեղը գրաւած է՝ «ամէն» պիտի ըսէ քու շնորհակալութեանդ ատեն, քանի որ չի հասկնար քու ըսածդ:

ത്വം യദാത്മനാ ധന്യവാദം കരോഷി തദാ യദ് വദസി തദ് യദി ശിഷ്യേനേവോപസ്ഥിതേന ജനേന ന ബുദ്ധ്യതേ തർഹി തവ ധന്യവാദസ്യാന്തേ തഥാസ്ത്വിതി തേന വക്തം കഥം ശക്യതേ?

17 Արդարեւ դուն լաւ շնորհակալ կ՚ըլլաս, բայց միւսը չի շինուիր:

ത്വം സമ്യഗ് ഈശ്വരം ധന്യം വദസീതി സത്യം തഥാപി തത്ര പരസ്യ നിഷ്ഠാ ന ഭവതി|

18 Շնորհակալ եմ Աստուծմէ, որ ձեր բոլորէն աւելի լեզուներ կը խօսիմ.

യുഷ്മാകം സർവ്വേഭ്യോഽഹം പരഭാഷാഭാഷണേ സമർഥോഽസ്മീതി കാരണാദ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി;

19 սակայն կը նախընտրեմ եկեղեցիին մէջ հինգ խօսք ըսել միտքո՛վս, որպէսզի ուրիշներուն ալ սորվեցնեմ, քան բիւրաւոր խօսքեր՝ անծանօթ լեզուով:

തഥാപി സമിതൗ പരോപദേശാർഥം മയാ കഥിതാനി പഞ്ച വാക്യാനി വരം ന ച ലക്ഷം പരഭാഷീയാനി വാക്യാനി|

20 Եղբայրնե՛ր, ըմբռնումով մանուկ մի՛ ըլլաք, հապա չարամտութեան մէջ մանուկ եղէք, իսկ ըմբռնումով՝ չափահաս:

ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം ബുദ്ധ്യാ ബാലകാഇവ മാ ഭൂത പരന്തു ദുഷ്ടതയാ ശിശവഇവ ഭൂത്വാ ബുദ്ധ്യാ സിദ്ധാ ഭവത|

21 Օրէնքին մէջ գրուած է. «Ուրիշ լեզուներով եւ ուրիշ շրթունքներով պիտի խօսիմ այս ժողովուրդին, սակայն այդպէս ալ մտիկ պիտի չընեն ինծի, - կ՚ըսէ Տէրը»:

ശാസ്ത്ര ഇദം ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇത്യവോചത് പരേശോഽഹമ് ആഭാഷിഷ്യ ഇമാൻ ജനാൻ| ഭാഷാഭിഃ പരകീയാഭി ർവക്ത്രൈശ്ച പരദേശിഭിഃ| തഥാ മയാ കൃതേഽപീമേ ന ഗ്രഹീഷ്യന്തി മദ്വചഃ||

22 Հետեւաբար լեզուները նշանի համար են, ո՛չ թէ հաւատացեալներուն՝ հապա անհաւատներուն. իսկ մարգարէութիւնը՝ ո՛չ թէ անհաւատներուն, հապա՝ հաւատացեալներուն:

അതഏവ തത് പരഭാഷാഭാഷണം അവിശ്ചാസിനഃ പ്രതി ചിഹ്നരൂപം ഭവതി ന ച വിശ്വാസിനഃ പ്രതി; കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനം നാവിശ്വാസിനഃ പ്രതി തദ് വിശ്വാസിനഃ പ്രത്യേവ|

23 Ուրեմն, եթէ ամբողջ եկեղեցին համախմբուի տեղ մը եւ բոլորն ալ խօսին անծանօթ լեզուներ, ու հոն մտնեն տգէտներ կամ անհաւատներ, պիտի չըսե՞ն թէ դուք խելագարած էք:

സമിതിഭുക്തേഷു സർവ്വേഷു ഏകസ്മിൻ സ്ഥാനേ മിലിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേഷു യദി ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷിണോഽവിശ്വാസിനോ വാ തത്രാഗച്ഛേയുസ്തർഹി യുഷ്മാൻ ഉന്മത്താൻ കിം ന വദിഷ്യന്തി?

24 Իսկ եթէ բոլորն ալ մարգարէանան, ու հոն մտնէ անհաւատ մը կամ տգէտ մը, բոլորէն ալ կը կշտամբուի, բոլորէն ալ կը դատուի:

കിന്തു സർവ്വേഷ്വീശ്വരീയാദേശം പ്രകാശയത്സു യദ്യവിശ്വാസീ ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷീ വാ കശ്ചിത് തത്രാഗച്ഛതി തർഹി സർവ്വൈരേവ തസ്യ പാപജ്ഞാനം പരീക്ഷാ ച ജായതേ,

25 Եւ այսպէս՝ անոր սիրտին գաղտնիքները երեւան կ՚ելլեն, ու երեսի վրայ իյնալով պիտի երկրպագէ Աստուծոյ, եւ յայտարարէ թէ ի՛րապէս Աստուած ձեր մէջ է:

തതസ്തസ്യാന്തഃകരണസ്യ ഗുപ്തകൽപനാസു വ്യക്തീഭൂതാസു സോഽധോമുഖഃ പതൻ ഈശ്വരമാരാധ്യ യുഷ്മന്മധ്യ ഈശ്വരോ വിദ്യതേ ഇതി സത്യം കഥാമേതാം കഥയിഷ്യതി|

26 Ուրեմն ի՞նչ, եղբայրնե՛ր: Երբ կը համախմբուիք, եթէ ձեզմէ իւրաքանչիւրը ունի սաղմոս մը, ուսուցում մը, լեզու մը, յայտնութիւն մը, մեկնութիւն մը՝՝, ամէն բան թող ըլլայ շինութեա՛ն համար:

ഹേ ഭ്രാതരഃ, സമ്മിലിതാനാം യുഷ്മാകമ് ഏകേന ഗീതമ് അന്യേനോപദേശോഽന്യേന പരഭാഷാന്യേന ഐശ്വരികദർശനമ് അന്യേനാർഥബോധകം വാക്യം ലഭ്യതേ കിമേതത്? സർവ്വമേവ പരനിഷ്ഠാർഥം യുഷ്മാഭിഃ ക്രിയതാം|

27 Եթէ մէկը խօսի անծանօթ լեզուով, երկու, կամ ամենէն շատը՝ երեք հոգի թող ըլլան, եւ խօսին կարգով. մէկն ալ թող թարգմանէ:

യദി കശ്ചിദ് ഭാഷാന്തരം വിവക്ഷതി തർഹ്യേകസ്മിൻ ദിനേ ദ്വിജനേന ത്രിജനേന വാ പരഭാഷാ കഥ്യതാം തദധികൈർന കഥ്യതാം തൈരപി പര്യ്യായാനുസാരാത് കഥ്യതാം, ഏകേന ച തദർഥോ ബോധ്യതാം|

28 Բայց եթէ թարգմանող չըլլայ, թող լռէ եկեղեցիին մէջ, ու թող խօսի ինքնիրեն եւ Աստուծոյ հետ:

കിന്ത്വർഥാഭിധായകഃ കോഽപി യദി ന വിദ്യതേ തർഹി സ സമിതൗ വാചംയമഃ സ്ഥിത്വേശ്വരായാത്മനേ ച കഥാം കഥയതു|

29 Մարգարէները թող խօսին՝ երկու կամ երեք հոգի, ու միւսները վճռեն:

അപരം ദ്വൗ ത്രയോ വേശ്വരീയാദേശവക്താരഃ സ്വം സ്വമാദേശം കഥയന്തു തദന്യേ ച തം വിചാരയന്തു|

30 Իսկ եթէ ուրիշի մը՝ որ նստած է՝ բան մը յայտնուի, առաջինը թող լռէ:

കിന്തു തത്രാപരേണ കേനചിത് ജനേനേശ്വരീയാദേശേ ലബ്ധേ പ്രഥമേന കഥനാത് നിവർത്തിതവ്യം|

31 Որովհետեւ բոլորդ ալ կրնաք մէկ առ մէկ մարգարէանալ, որպէսզի բոլորն ալ սորվին, եւ բոլորն ալ մխիթարուին:

സർവ്വേ യത് ശിക്ഷാം സാന്ത്വനാഞ്ച ലഭന്തേ തദർഥം യൂയം സർവ്വേ പര്യ്യായേണേശ്വരീയാദേശം കഥയിതും ശക്നുഥ|

32 Եւ մարգարէներուն հոգիները մարգարէներուն կը հպատակին.

ഈശ്വരീയാദേശവക്തൃണാം മനാംസി തേഷാമ് അധീനാനി ഭവന്തി|

33 քանի որ Աստուած խառնակութեան Աստուած չէ, հապա՝ խաղաղութեան, ինչպէս սուրբերուն բոլոր եկեղեցիներուն մէջ:

യത ഈശ്വരഃ കുശാസനജനകോ നഹി സുശാസനജനക ഏവേതി പവിത്രലോകാനാം സർവ്വസമിതിഷു പ്രകാശതേ|

34 Եկեղեցիներուն մէջ՝ ձեր կիները թող լռեն, որովհետեւ անոնց արտօնուած չէ խօսիլ, հապա՝ հպատակիլ, ինչպէս կ՚ըսէ Օրէնքն ալ:

അപരഞ്ച യുഷ്മാകം വനിതാഃ സമിതിഷു തൂഷ്ണീമ്ഭൂതാസ്തിഷ്ഠന്തു യതഃ ശാസ്ത്രലിഖിതേന വിധിനാ താഃ കഥാപ്രചാരണാത് നിവാരിതാസ്താഭി ർനിഘ്രാഭി ർഭവിതവ്യം|

35 Իսկ եթէ ուզեն որեւէ բան սորվիլ, թող հարցնեն տա՛ն մէջ՝ իրենց ամուսիններուն. քանի որ կիներուն ամօթ է եկեղեցիին մէջ խօսիլ:

അതസ്താ യദി കിമപി ജിജ്ഞാസന്തേ തർഹി ഗേഹേഷു പതീൻ പൃച്ഛന്തു യതഃ സമിതിമധ്യേ യോഷിതാം കഥാകഥനം നിന്ദനീയം|

36 Միթէ Աստուծոյ խօսքը ձեզմէ՞ ելաւ, կամ միայն ձեզի՞ հասաւ:

ഐശ്വരം വചഃ കിം യുഷ്മത്തോ നിരഗമത? കേവലം യുഷ്മാൻ വാ തത് കിമ് ഉപാഗതം?

37 Եթէ մէկը կը կարծէ թէ ինք մարգարէ է, կամ հոգեւոր, թող գիտակցի թէ ձեզի գրած բաներս՝ Տէրոջ պատուիրաններն են:

യഃ കശ്ചിദ് ആത്മാനമ് ഈശ്വരീയാദേശവക്താരമ് ആത്മനാവിഷ്ടം വാ മന്യതേ സ യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ യദ് യത് ലിഖ്യതേ തത്പ്രഭുനാജ്ഞാപിതമ് ഈത്യുരരീ കരോതു|

38 Բայց եթէ մէկը անգէտ է՝ թող անգէտ ըլլայ:

കിന്തു യഃ കശ്ചിത് അജ്ഞോ ഭവതി സോഽജ്ഞ ഏവ തിഷ്ഠതു|

39 Հետեւաբար, եղբայրնե՛ր, նախանձախնդի՛ր եղէք մարգարէանալու, ու մի՛ արգիլէք լեզուներ խօսիլն ալ:

അതഏവ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയമ് ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം ലബ്ധും യതധ്വം പരഭാഷാഭാഷണമപി യുഷ്മാഭി ർന നിവാര്യ്യതാം|

40 Ամէն բան թող ըլլայ վայելչութեամբ եւ կարգով:

സർവ്വകർമ്മാണി ച വിധ്യനുസാരതഃ സുപരിപാട്യാ ക്രിയന്താം|