ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 14
1 Սիրո՛յ հետամուտ եղէք, ու նախանձախնդի՛ր եղէք հոգեւոր պարգեւներու, մա՛նաւանդ՝ մարգարէանալու:
yUyaM premAcaraNe prayatadhvam AtmikAn dAyAnapi vizeSata IzvarIyAdezakathanasAmarthyaM prAptuM ceSTadhvaM|
2 Որովհետեւ ա՛ն որ կը խօսի անծանօթ լեզուով, կը խօսի ո՛չ թէ մարդոց՝ հապա Աստուծոյ, քանի որ ո՛չ մէկը կը հասկնայ զինք. սակայն ան խորհուրդներ կ՚արտայայտէ հոգիով:
yo janaH parabhASAM bhASate sa mAnuSAn na sambhASate kintvIzvarameva yataH kenApi kimapi na budhyate sa cAtmanA nigUDhavAkyAni kathayati;
3 Իսկ ա՛ն որ կը մարգարէանայ, կը խօսի մարդո՛ց՝ շինութիւն, յորդոր եւ սփոփանք տալու:
kintu yo jana IzvarIyAdezaM kathayati sa pareSAM niSThAyai hitopadezAya sAntvanAyai ca bhASate|
4 Ա՛ն որ անծանօթ լեզուով կը խօսի՝ ինքզի՛նք կը շինէ. բայց ա՛ն որ կը մարգարէանայ՝ եկեղեցի՛ն կը շինէ:
parabhASAvAdyAtmana eva niSThAM janayati kintvIzvarIyAdezavAdI samite rniSThAM janayati|
5 Կ՚ուզեմ որ դուք բոլորդ լեզուներ խօսիք, մա՛նաւանդ՝ մարգարէանաք. որովհետեւ ա՛ն որ կը մարգարէանայ, աւելի մեծ է քան ա՛ն որ լեզուներ կը խօսի, բացի եթէ ինք թարգմանէ՝ որպէսզի եկեղեցին շինութիւն ստանայ:
yuSmAkaM sarvveSAM parabhASAbhASaNam icchAmyahaM kintvIzvarIyAdezakathanam adhikamapIcchAmi| yataH samite rniSThAyai yena svavAkyAnAm artho na kriyate tasmAt parabhASAvAdita IzvarIyAdezavAdI zreyAn|
6 Իսկ հիմա, եղբայրնե՛ր, եթէ ես գամ ձեզի՝ լեզուներ խօսելով, ի՞նչ օգուտ պիտի ստանաք ինձմէ, եթէ չխօսիմ ձեզի կա՛մ յայտնութեամբ, կա՛մ գիտութեամբ, կա՛մ մարգարէութեամբ եւ կա՛մ ուսուցումով:
he bhrAtaraH, idAnIM mayA yadi yuSmatsamIpaM gamyate tarhIzvarIyadarzanasya jJAnasya vezvarIyAdezasya vA zikSAyA vA vAkyAni na bhASitvA parabhASAM bhASamANena mayA yUyaM kimupakAriSyadhve?
7 Ձայն տուող անշունչ բաներն անգամ, ըլլա՛յ սրինգ թէ քնար, եթէ հնչիւններու զանազանութիւն չտան, ի՞նչպէս պիտի ճանչցուի սրինգով կամ քնարով նուագուածը:
aparaM vaMzIvallakyAdiSu niSprANiSu vAdyayantreSu vAditeSu yadi kkaNA na viziSyante tarhi kiM vAdyaM kiM vA gAnaM bhavati tat kena boddhuM zakyate?
8 Որովհետեւ եթէ փողն ալ անորոշ ձայն տայ, ո՞վ պիտի պատրաստուի պատերազմի:
aparaM raNatUryyA nisvaNo yadyavyakto bhavet tarhi yuddhAya kaH sajjiSyate?
9 Նոյնպէս ալ դուք, եթէ լեզուով դիւրահասկնալի խօսքեր չարտաբերէք, ի՞նչպէս պիտի հասկցուի խօսուածը. որովհետեւ խօսած պիտի ըլլաք օդին:
tadvat jihvAbhi ryadi sugamyA vAk yuSmAbhi rna gadyeta tarhi yad gadyate tat kena bhotsyate? vastuto yUyaM digAlApina iva bhaviSyatha|
10 Ձայներու ո՛րքան տեսակներ ալ ըլլան աշխարհի մէջ, անոնցմէ ո՛չ մէկը անըմբռնելի է:
jagati katiprakArA uktayo vidyante? tAsAmekApi nirarthikA nahi;
11 Ուրեմն եթէ չգիտնամ ձայնին իմաստը, ես օտարական մը պիտի ըլլամ խօսողին, խօսողն ալ օտարական մը պիտի ըլլայ ինծի:
kintUkterartho yadi mayA na budhyate tarhyahaM vaktrA mleccha iva maMsye vaktApi mayA mleccha iva maMsyate|
12 Նոյնպէս ալ դուք, քանի նախանձախնդիր էք հոգեւոր պարգեւներու, ջանացէ՛ք գերազանց ըլլալ՝ եկեղեցիին շինութեան համար:
tasmAd AtmikadAyalipsavo yUyaM samite rniSThArthaM prAptabahuvarA bhavituM yatadhvaM,
13 Ուստի ա՛ն որ կը խօսի անծանօթ լեզուով, թող աղօթէ՝ որ կարենայ թարգմանել:
ataeva parabhASAvAdI yad arthakaro'pi bhavet tat prArthayatAM|
14 Քանի որ եթէ ես աղօթեմ անծանօթ լեզուով, հոգի՛ս կ՚աղօթէ, բայց միտքս անպտուղ է:
yadyahaM parabhASayA prarthanAM kuryyAM tarhi madIya AtmA prArthayate, kintu mama buddhi rniSphalA tiSThati|
15 Ուրեմն ի՞նչ ընելու եմ: Պիտի աղօթեմ հոգիով, պիտի աղօթեմ միտքո՛վ ալ. սաղմոս պիտի երգեմ հոգիով, սաղմոս պիտի երգեմ միտքո՛վ ալ:
ityanena kiM karaNIyaM? aham AtmanA prArthayiSye buddhyApi prArthayiSye; aparaM AtmanA gAsyAmi buddhyApi gAsyAmi|
16 Այլապէս, երբ դուն օրհնաբանես հոգիով, ի՞նչպէս ա՛ն որ տգէտի տեղը գրաւած է՝ «ամէն» պիտի ըսէ քու շնորհակալութեանդ ատեն, քանի որ չի հասկնար քու ըսածդ:
tvaM yadAtmanA dhanyavAdaM karoSi tadA yad vadasi tad yadi ziSyenevopasthitena janena na buddhyate tarhi tava dhanyavAdasyAnte tathAstviti tena vaktaM kathaM zakyate?
17 Արդարեւ դուն լաւ շնորհակալ կ՚ըլլաս, բայց միւսը չի շինուիր:
tvaM samyag IzvaraM dhanyaM vadasIti satyaM tathApi tatra parasya niSThA na bhavati|
18 Շնորհակալ եմ Աստուծմէ, որ ձեր բոլորէն աւելի լեզուներ կը խօսիմ.
yuSmAkaM sarvvebhyo'haM parabhASAbhASaNe samartho'smIti kAraNAd IzvaraM dhanyaM vadAmi;
19 սակայն կը նախընտրեմ եկեղեցիին մէջ հինգ խօսք ըսել միտքո՛վս, որպէսզի ուրիշներուն ալ սորվեցնեմ, քան բիւրաւոր խօսքեր՝ անծանօթ լեզուով:
tathApi samitau paropadezArthaM mayA kathitAni paJca vAkyAni varaM na ca lakSaM parabhASIyAni vAkyAni|
20 Եղբայրնե՛ր, ըմբռնումով մանուկ մի՛ ըլլաք, հապա չարամտութեան մէջ մանուկ եղէք, իսկ ըմբռնումով՝ չափահաս:
he bhrAtaraH, yUyaM buddhyA bAlakAiva mA bhUta parantu duSTatayA zizavaiva bhUtvA buddhyA siddhA bhavata|
21 Օրէնքին մէջ գրուած է. «Ուրիշ լեզուներով եւ ուրիշ շրթունքներով պիտի խօսիմ այս ժողովուրդին, սակայն այդպէս ալ մտիկ պիտի չընեն ինծի, - կ՚ըսէ Տէրը»:
zAstra idaM likhitamAste, yathA, ityavocat parezo'ham AbhASiSya imAn janAn| bhASAbhiH parakIyAbhi rvaktraizca paradezibhiH| tathA mayA kRte'pIme na grahISyanti madvacaH||
22 Հետեւաբար լեզուները նշանի համար են, ո՛չ թէ հաւատացեալներուն՝ հապա անհաւատներուն. իսկ մարգարէութիւնը՝ ո՛չ թէ անհաւատներուն, հապա՝ հաւատացեալներուն:
ataeva tat parabhASAbhASaNaM avizcAsinaH prati cihnarUpaM bhavati na ca vizvAsinaH prati; kintvIzvarIyAdezakathanaM nAvizvAsinaH prati tad vizvAsinaH pratyeva|
23 Ուրեմն, եթէ ամբողջ եկեղեցին համախմբուի տեղ մը եւ բոլորն ալ խօսին անծանօթ լեզուներ, ու հոն մտնեն տգէտներ կամ անհաւատներ, պիտի չըսե՞ն թէ դուք խելագարած էք:
samitibhukteSu sarvveSu ekasmin sthAne militvA parabhASAM bhASamANeSu yadi jJAnAkAGkSiNo'vizvAsino vA tatrAgaccheyustarhi yuSmAn unmattAn kiM na vadiSyanti?
24 Իսկ եթէ բոլորն ալ մարգարէանան, ու հոն մտնէ անհաւատ մը կամ տգէտ մը, բոլորէն ալ կը կշտամբուի, բոլորէն ալ կը դատուի:
kintu sarvveSvIzvarIyAdezaM prakAzayatsu yadyavizvAsI jJAnAkAGkSI vA kazcit tatrAgacchati tarhi sarvvaireva tasya pApajJAnaM parIkSA ca jAyate,
25 Եւ այսպէս՝ անոր սիրտին գաղտնիքները երեւան կ՚ելլեն, ու երեսի վրայ իյնալով պիտի երկրպագէ Աստուծոյ, եւ յայտարարէ թէ ի՛րապէս Աստուած ձեր մէջ է:
tatastasyAntaHkaraNasya guptakalpanAsu vyaktIbhUtAsu so'dhomukhaH patan IzvaramArAdhya yuSmanmadhya Izvaro vidyate iti satyaM kathAmetAM kathayiSyati|
26 Ուրեմն ի՞նչ, եղբայրնե՛ր: Երբ կը համախմբուիք, եթէ ձեզմէ իւրաքանչիւրը ունի սաղմոս մը, ուսուցում մը, լեզու մը, յայտնութիւն մը, մեկնութիւն մը՝՝, ամէն բան թող ըլլայ շինութեա՛ն համար:
he bhrAtaraH, sammilitAnAM yuSmAkam ekena gItam anyenopadezo'nyena parabhASAnyena aizvarikadarzanam anyenArthabodhakaM vAkyaM labhyate kimetat? sarvvameva paraniSThArthaM yuSmAbhiH kriyatAM|
27 Եթէ մէկը խօսի անծանօթ լեզուով, երկու, կամ ամենէն շատը՝ երեք հոգի թող ըլլան, եւ խօսին կարգով. մէկն ալ թող թարգմանէ:
yadi kazcid bhASAntaraM vivakSati tarhyekasmin dine dvijanena trijanena vA parabhASA kathyatAM tadadhikairna kathyatAM tairapi paryyAyAnusArAt kathyatAM, ekena ca tadartho bodhyatAM|
28 Բայց եթէ թարգմանող չըլլայ, թող լռէ եկեղեցիին մէջ, ու թող խօսի ինքնիրեն եւ Աստուծոյ հետ:
kintvarthAbhidhAyakaH ko'pi yadi na vidyate tarhi sa samitau vAcaMyamaH sthitvezvarAyAtmane ca kathAM kathayatu|
29 Մարգարէները թող խօսին՝ երկու կամ երեք հոգի, ու միւսները վճռեն:
aparaM dvau trayo vezvarIyAdezavaktAraH svaM svamAdezaM kathayantu tadanye ca taM vicArayantu|
30 Իսկ եթէ ուրիշի մը՝ որ նստած է՝ բան մը յայտնուի, առաջինը թող լռէ:
kintu tatrApareNa kenacit janenezvarIyAdeze labdhe prathamena kathanAt nivarttitavyaM|
31 Որովհետեւ բոլորդ ալ կրնաք մէկ առ մէկ մարգարէանալ, որպէսզի բոլորն ալ սորվին, եւ բոլորն ալ մխիթարուին:
sarvve yat zikSAM sAntvanAJca labhante tadarthaM yUyaM sarvve paryyAyeNezvarIyAdezaM kathayituM zaknutha|
32 Եւ մարգարէներուն հոգիները մարգարէներուն կը հպատակին.
IzvarIyAdezavaktRNAM manAMsi teSAm adhInAni bhavanti|
33 քանի որ Աստուած խառնակութեան Աստուած չէ, հապա՝ խաղաղութեան, ինչպէս սուրբերուն բոլոր եկեղեցիներուն մէջ:
yata IzvaraH kuzAsanajanako nahi suzAsanajanaka eveti pavitralokAnAM sarvvasamitiSu prakAzate|
34 Եկեղեցիներուն մէջ՝ ձեր կիները թող լռեն, որովհետեւ անոնց արտօնուած չէ խօսիլ, հապա՝ հպատակիլ, ինչպէս կ՚ըսէ Օրէնքն ալ:
aparaJca yuSmAkaM vanitAH samitiSu tUSNImbhUtAstiSThantu yataH zAstralikhitena vidhinA tAH kathApracAraNAt nivAritAstAbhi rnighrAbhi rbhavitavyaM|
35 Իսկ եթէ ուզեն որեւէ բան սորվիլ, թող հարցնեն տա՛ն մէջ՝ իրենց ամուսիններուն. քանի որ կիներուն ամօթ է եկեղեցիին մէջ խօսիլ:
atastA yadi kimapi jijJAsante tarhi geheSu patIn pRcchantu yataH samitimadhye yoSitAM kathAkathanaM nindanIyaM|
36 Միթէ Աստուծոյ խօսքը ձեզմէ՞ ելաւ, կամ միայն ձեզի՞ հասաւ:
aizvaraM vacaH kiM yuSmatto niragamata? kevalaM yuSmAn vA tat kim upAgataM?
37 Եթէ մէկը կը կարծէ թէ ինք մարգարէ է, կամ հոգեւոր, թող գիտակցի թէ ձեզի գրած բաներս՝ Տէրոջ պատուիրաններն են:
yaH kazcid AtmAnam IzvarIyAdezavaktAram AtmanAviSTaM vA manyate sa yuSmAn prati mayA yad yat likhyate tatprabhunAjJApitam ItyurarI karotu|
38 Բայց եթէ մէկը անգէտ է՝ թող անգէտ ըլլայ:
kintu yaH kazcit ajJo bhavati so'jJa eva tiSThatu|
39 Հետեւաբար, եղբայրնե՛ր, նախանձախնդի՛ր եղէք մարգարէանալու, ու մի՛ արգիլէք լեզուներ խօսիլն ալ:
ataeva he bhrAtaraH, yUyam IzvarIyAdezakathanasAmarthyaM labdhuM yatadhvaM parabhASAbhASaNamapi yuSmAbhi rna nivAryyatAM|
40 Ամէն բան թող ըլլայ վայելչութեամբ եւ կարգով:
sarvvakarmmANi ca vidhyanusArataH suparipATyA kriyantAM|
