ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 13
1 Եթէ խօսիմ մարդոց եւ հրեշտակներուն լեզուները՝ բայց սէր չունենամ, ես հնչող պղինձի պէս կ՚ըլլամ, կամ ղօղանջող ծնծղայի պէս:
अगर अवं मैन्हु, ते स्वर्गदूतां केरि भाषां केरि, ते प्यार न रेख्खी, त अवं ठन-ठन केरनेबाली पितल, ते झ़न-झ़न केरनेबाली झ़ाझ़ाईं।
2 Ու եթէ ունենամ մարգարէութեան պարգեւը, հասկնամ բոլոր խորհուրդները եւ ամբողջ գիտութիւնը, ու եթէ ունենամ ամբողջ հաւատքը՝ որ կարենամ լեռներ տեղափոխել, բայց սէր չունենամ, ես ոչինչ եմ:
ते अगर अवं भविष्यिवाणी केरि सेखी, ते सब भेद ज़ैनी ते, मीं इड़ी तगर पूरो विश्वास भोए, कि पहाड़न घासेईं, पन प्यार न रेख्खी, त अवं किछ भी नईं।
3 Եւ եթէ սնուցանեմ աղքատները՝ իմ ամբողջ ինչքովս, ու մարմինս այրուելու ընծայեմ, բայց սէր չունենամ, ես օգուտ մը չեմ ունենար:
ते अगर अवं अपनि सारी जेइदाद कंगालन देईं, या अपनो जिसम फुकनेरे लेइ देईं, ते प्यार न रेख्खी, त इन मेरे कोन्ची कम्मेरू नईं।
4 Սէրը համբերատար է, քաղցր է. սէրը չի նախանձիր. սէրը չի գոռոզանար, չի հպարտանար.
ज़ैना लोक होरन सेइं प्यार केरतन तैना सबर ते दयाई सेइं कम केरतन, तैना जलन न केरन, तैना अपनि बडीयाई न केरन, ते न घमण्ड केरन।
5 անվայել վարմունք չ՚ունենար, իրենը չի փնտռեր, չի գրգռուիր, չարութիւն չի մտածեր.
तैना होरन बेइज़्ज़त न केरन, तैना खुदगरज़ न भोन, जल्दी क्रोध न केरन ते ज़ैना बुरी गल्लां तैन केरे खलाफ भोइ, तैन तैना याद न केरन। ते तैन केरे खलाफ ज़ैना पाप केरतन तैना, तैन बड़े आसान तरीके सेइं माफ़ केरतन।
6 անիրաւութեան համար չ՚ուրախանար, հապա ճշմարտութեան ուրախակից կ՚ըլլայ.
तैना खुश न भोन ज़ैखन लोक बुरू केरतन, पन तैना तैखन खुश भोतन ज़ैखन लोक तैन केरतन ज़ैन ठीक ते सच़्च़ू।
7 ամէն բանի կը հանդուրժէ, ամէն բանի կը հաւատայ, ամէն բանի կը յուսայ, ամէն բանի կը տոկայ:
तैना सब गल्लां झ़ैल्लतन, प्यार विश्वास कधी न गुवाए, ते असन परमेशरे पुड़ भरोसो केरनेरे काबल बनाते, मुशकलन ते तकलीफन मां सबर रखते।
8 Սէրը բնա՛ւ չ՚իյնար. բայց եթէ մարգարէութիւններ ըլլան՝ պիտի ոչնչանան, եթէ լեզուներ՝ պիտի դադրին, եթէ գիտութիւն՝ պիտի ոչնչանայ:
भविष्यिवैनी ते गैर भाषां ते खास ज्ञान बेकार भोलू। पन प्यार हमेशारे लेइ रालो!
9 Արդարեւ հիմա մասա՛մբ գիտենք ու մասա՛մբ կը մարգարէանանք.
किजोकि इश्शू ज्ञान ते इश्शी भविष्यिवाणी केरनेरी काबलीत अध्धीए, पन ज़ैखन सिद्ध एज्जेलो, त ज़ैन अधूरूए तैसेरी ज़रूरत नईं।
10 բայց երբ կատարեալը գայ, մասնակին պիտի ոչնչանայ:
11 Երբ մանուկ էի, մանուկի պէս կը խօսէի, մանուկի պէս կը մտածէի, մանուկի կարծիք ունէի. բայց երբ այր մարդ եղայ, մանկական բաները մէկ կողմ դրի:
इन मैनेरे बेडोनेरू ज़ेरू आए। ज़ैखन अवं बच्चो थियो, त बच्चां केरो ज़ेरो ज़ोतो ते सोचतो ते समझ़तो थियो। पन ज़ैखन अस बड्डे भोतम, त बच्चां केरि गल्लां शारतम।
12 Հիմա կը տեսնենք հայելիի մը մէջէն՝ աղօտ կերպով, բայց այն ատեն՝ պիտի տեսնենք երես առ երես: Հիմա ես մասա՛մբ կը ճանչնամ, բայց այն ատեն պիտի ճանչնամ այնպէս՝ ինչպէս ես ճանչցուած եմ:
एन्च़रे असन सेइं भी आए ज़ैना अस विश्वास केरतम, किजोकि अस तैस मैनेरे ज़ेरे आम ज़ै खराब शीशे मां शकल हेरते, (किजोकि अस सब किछ रोड़े च़ारे न ज़ानम) सिर्फ एजनेबाले वक्ते मां, अस सब किछ समझ़मेले, एल्हेरेलेइ असेईं परमेशर आमने सामने हेरनोए। हुना मेरू ज्ञान पूरू नईं। पन तैस एजनेबाले वक्ते मां (ज़ैखन तै दिहाड़ी एज्जेली) रोड़ेच़ारे ज़ैनेलो, परमेशर भी मीं ज़ानेलो।
13 Իսկ հիմա սա՛ երեքը կը մնան՝ հաւատքը, յոյսը, սէրը. բայց սէ՛րն է ասոնց մեծագոյնը:
लिहाज़ा, हुनी, ट्लाई किसमां केरि चीज़न ज़ैना असेईं ज़रूरी केरनिन, परमेशरे पुड़ विश्वास, परमेशरेरे वादन पुड़ उमीद, ते परमेशरे ते होरन सेइं प्यार। पन इन ट्लाई गल्लन मां ज़ै महाने, तै ई आए: परमेशरे ते होरन सेइं प्यार केरन।
