ԱՌԱՋԻՆ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 11

1 Ինծի՛ նմանեցէք, ինչպէս ես ալ՝ Քրիստոսի:

Be ye imitators of me, as I am of the Messiah.

2 Կը գովեմ ձեզ, եղբայրնե՛ր, որ ամէն բանի մէջ կը յիշէք զիս ու կը պահէք սորվեցուցածներս՝ ինչպէս ես աւանդեցի ձեզի:

Moreover I commend you, my Brethren, that in all things ye are mindful of me, and that ye hold fast the precepts as I delivered them to you.

3 Բայց կ՚ուզեմ որ գիտնաք թէ ամէն այր մարդու գլուխը Քրիստոսն է, ու կնոջ գլուխը՝ այր մարդը, եւ Քրիստոսի գլուխը՝ Աստուած:

And I would have you know, that the head of every man is the Messiah, and the head of the woman is the man, and the head of the Messiah is God.

4 Ամէն այր մարդ՝ որ կ՚աղօթէ կամ կը մարգարէանայ ծածկուած գլուխով, կ՚անպատուէ իր գլուխը:

Every man, who prayeth or prophesieth with his head covered, dishonoreth his head.

5 Իսկ ամէն կին՝ որ կ՚աղօթէ կամ կը մարգարէանայ չծածկուած գլուխով, կ՚անպատուէ իր գլուխը. քանի որ միեւնոյնն է՝ որպէս թէ ածիլուած ըլլար:

And every woman, who prayeth or prophesieth with her head uncovered, dishonoreth her head; for she is on a level with her whose head is shaven.

6 Որովհետեւ եթէ կինը չի ծածկուիր, թող կտրէ իր մազերն ալ. իսկ եթէ ամօթ է կնոջ մը՝ իր մազերը կտրելը կամ ածիլուիլը, թող ծածկուի:

For if a woman be not covered, let her also be shorn; but if it be shameful for a woman to be shorn or shaven, let her be covered.

7 Արդարեւ այր մարդը պարտաւոր չէ ծածկել գլուխը, քանի որ Աստուծոյ պատկերն ու փառքն է. բայց կինը՝ մարդո՛ւն փառքն է:

The man, indeed, ought not to cover his head, because he is the likeness and glory of God: but the woman is the glory of the man.

8 Որովհետեւ ո՛չ թէ այր մարդը կնոջմէն է, հապա՝ կինը այր մարդէն.

For the man was not from the woman, but the woman from the man.

9 ո՛չ ալ այր մարդը ստեղծուեցաւ կնոջ համար, հապա՝ կինը մարդուն համար:

Neither was the man created for the woman's sake, but the woman for the man's sake.

10 Հետեւաբար կինը պարտաւոր է շուք դնել իր գլուխին՝ հրեշտակներուն պատճառով:

For this cause ought the woman to have on her head the mark of authority, because of the angels.

11 Սակայն ո՛չ այր մարդը առանց կնոջ է, ո՛չ ալ կինը առանց այր մարդու՝ Տէրոջմով:

Nevertheless, the man is not without the woman, nor the woman without the man, in our Lord.

12 Որովհետեւ ինչպէս կինը այր մարդէն է, նոյնպէս ալ այր մարդը կնոջ միջոցով. բայց ամէն բան՝ Աստուծմէ:

For as the woman was from the man, so the man is by the woman; and every thing is from God.

13 Դո՛ւք ձեզմէ դատեցէք. պատշա՞ճ է որ կին մը աղօթէ Աստուծոյ՝ չծածկուած գլուխով:

Judge for yourselves, among yourselves; is it becoming, that a woman pray to God with her head uncovered?

14 Նոյնինքն բնութիւնն ալ չի՞ սորվեցներ ձեզի, թէ այր մարդ մը եթէ երկար մազեր ունի, ատիկա անպատուութիւն է իրեն:

Doth not nature teach you, that in a man, if his hair groweth long, it is a reproach to him?

15 Իսկ կին մը եթէ երկար մազեր ունի, ատիկա փառք է իրեն. որովհետեւ մազերը ծածկոցի տեղ տրուած են իրեն:

But for a woman, if her hair is abundant, it is a glory to her; for her hair is given to her for a covering.

16 Սակայն եթէ մէկուն յարմար թուի հակառակիլ, ո՛չ մենք այդպիսի սովորութիւն ունինք, ո՛չ ալ Աստուծոյ եկեղեցիները:

But if any one is contentious about these things, we on our part have no such custom, nor hath the church of God.

17 Բայց ասիկա պատուիրելով՝ չեմ գովեր ձեզ, որովհետեւ ձեր համախմբումը ո՛չ թէ աւելի լաւ՝ հապա աւելի գէշ արդիւնք կ՚ունենայ.

This which I now enjoin, is not as praising you; for ye have not made progress, but have deteriorated.

18 քանի որ նախ՝ երբ կը համախմբուիք եկեղեցիին մէջ, կը լսեմ թէ պառակտումներ կ՚ըլլան ձեր մէջ, եւ մասամբ կը հաւատամ:

Because, first; when ye assemble in the church, there are, I hear, divisions among you; and I partly believe it.

19 Արդարեւ պէտք է որ հերձուածներ ալ ըլլան ձեր մէջ, որպէսզի երեւան ելլեն անո՛նք՝ որ գնահատելի են ձեր մէջ:

For there are to be contentions among you, that the approved among you may be known.

20 Ուրեմն երբ դուք կը համախմբուիք տեղ մը, ատիկա Տէրոջ ընթրիքը ուտել չէ.

When therefore ye come together, ye eat and drink, not as is becoming on the day of our Lord.

21 որովհետեւ՝ ուտելու ատեն՝ իւրաքանչիւրը նախ կ՚ուտէ իր ընթրիքը. մէկը անօթի կը մնայ, իսկ միւսը կ՚արբենայ:

But, one and another proceedeth to eat his own supper; and one is hungry, and another is drunken.

22 Միթէ տուն չունի՞ք՝ ուտելու եւ խմելու համար. կամ կ՚արհամարհէ՞ք Աստուծոյ եկեղեցին, եւ կ՚ամչցնէք չքաւորները: Ի՞նչ ըսեմ ձեզի, գովե՞մ ձեզ այս բանին համար. չեմ գովեր:

What! have ye no houses in which ye can eat and drink? Or, despise ye the church of God, and shame them who have nothing? What shall I say to you? Shall I praise you? In this I praise you not.

23 Արդարեւ ես Տէրոջմէն ընդունեցի զայն՝ որ ձեզի ալ աւանդեցի, թէ Տէր Յիսուս՝ իր մատնուած գիշերը՝ հաց առաւ,

For I have received from our Lord, that which I imparted to you; that our Lord Jesus, on the night he was betrayed, took bread,

24 ու շնորհակալ ըլլալէ ետք՝ կտրեց եւ ըսաւ. «Առէ՛ք ու կերէ՛ք, ա՛յս է իմ մարմինս՝ որ կը կտրուի ձեզի համար. ըրէ՛ք ասիկա՝ իմ յիշատակիս համար»:

and blessed, and brake it, and said: " Take, eat; this is my body, which is broken for your sakes: thus do ye, in remembrance of me."

25 Նոյնպէս ալ՝ ընթրիքէն ետք՝ բաժակը առաւ ու ըսաւ. «Այս բաժակը նո՛ր ուխտն է՝ իմ արիւնովս. ըրէ՛ք ասիկա՝ քանի՛ անգամ որ խմէք՝ իմ յիշատակիս համար:

So, after they had supped, he gave also the cup, and said: " This cup is the new testament in my blood: thus do ye, as often as ye drink it, in remembrance of me."

26 Որովհետեւ քանի անգամ որ ուտէք այս հացը եւ խմէք այս բաժակը, Տէրոջ մահը կը պատմէք՝ մինչեւ որ ինք գայ»:

For as often as ye eat this bread, and drink this cup, ye commemorate the death of our Lord, until his advent.

27 Հետեւաբար ո՛վ որ ուտէ այս հացը կամ խմէ Տէրոջ բաժակը անարժանաբար, պարտապան պիտի ըլլայ Տէրոջ մարմինին եւ արիւնին:

He therefore, who eateth of the bread of the Lord, and drinketh of his cup, and is not worthy of it, is guilty of the blood of the Lord, and of his body.

28 Ուրեմն իւրաքանչիւրը թող քննէ ինքզինք, ու ա՛յդպէս ուտէ հացէն եւ խմէ բաժակէն:

For this reason, a man should examine himself, and then eat of this bread, and drink of this cup:

29 Որովհետեւ ա՛ն որ կ՚ուտէ ու կը խմէ անարժանաբար, կ՚ուտէ ու կը խմէ ինքնիր դատապարտութիւնը, քանի որ չի զատորոշեր Տէրոջ մարմինը:

for, whoever eateth and drinketh of it, while he is unworthy, eateth and drinketh condemnation on himself, by not discerning the body of the Lord.

30 Այս պատճառով շատեր ձեր մէջ տկար եւ հիւանդ են, ու շատեր ալ կը ննջեն:

For this cause, many among you are diseased and sickly, and many sleep.

31 Որովհետեւ եթէ մենք մեզ դատէինք՝ չէինք դատուեր:

For if we would judge ourselves, we should not be judged.

32 Իսկ երբ կը դատուինք՝ կը պատժուինք Տէրոջմէն, որպէսզի չդատապարտուինք աշխարհի հետ:

But when we are judged by our Lord, we are really chastised, that we may not be condemned with the world.

33 Հետեւաբար, եղբայրնե՛րս, երբ կը համախմբուիք ուտելու համար՝ սպասեցէ՛ք իրարու:

Wherefore, my Brethren, when ye assemble to eat, wait ye one for another.

34 Իսկ եթէ մէկը անօթի է՝ թող ուտէ իր տան մէջ, որպէսզի չհամախմբուիք դատապարտութեան համար: Մնացածը պիտի պատուիրեմ՝ երբ գամ:

And let him who is hungry, eat at home; that ye may assemble, not for condemnation. And as to other things, I will give you directions when I come.