Luke 4
1 Nau Hejavaneauthusau wauwu haeechauchaunaude Vadanauwauthauwu haejeehedesa hehethee Jordan, nau haeyehauthaa Vadanauwauthauwu nauaunee,
Full av den Heilage Ande vende Jesus att ifrå Jordan, og Anden dreiv honom kring i øydemarki
2 Yāyauau hese hananeedauchunesee haenayāthehaa Haujaune, nau hena hesee haeheejevethe: nau hāevathenesee, haenaāasenade waunee.
i fyrti dagar, alt med han vart freista av djevelen. I dei dagarne åt han ingen ting, og då dei var lidne, kjende han seg svolten.
3 Nau Haujaune hathāhuk, hith nananene Haāthauwuāvaa Hejavaneauthau hāedauwunene naa hauunauga hadejauaujaunenede.
Då sagde djevelen til honom: «Er du Guds Son, so seg til denne steinen at han skal verta brød.»
4 Nau Hejavaneauthusau haeauchuhanehe hathauhuk, Wauthaunauhuu henane hehauwuunaede jauaujaunau jasaa, hau heee haunauude hedanadedaunene Hejavaneauthu.
Jesus svara honom so: «Det stend skrive: «Menneskja liver ikkje berre av brød, men av kvart eit Guds ord.»»
5 Nau Haujaune haenauauhuchauhaa hauanee hadaujauudanenee, nau haenauhauthehaa vahee najanede hathāauauvaa henanedanede chauchaunu.
So førde djevelen honom upp på eit høgt fjell, og synte honom alle heimsens rike i ein augneblink,
6 Nau vahee nuu najawaude hadvenathane, nau hauwaunede, hathāhuk Haujaun: hanau henee nananenau devenanau; nau daun navadauvenau hadevenauau.
og sagde til honom: «Deg vil eg gjeva magt yver alt dette og alt gjævt og gildt som finst i desse riki; for det er lagt i mi hand, og eg gjev det åt kven eg vil;
7 Hith nananene henaheee hevevethedaunenagu, vahee hadnehanāhene.
fell du no på kne og tilbed meg, so skal det vera ditt alt saman.»
8 Nau Hejavaneauthusaun hanaāauchuhananadethāde nau hathāhuk, Hedehau naugauvaa, Haujau haugau hathauthaunauhuu, Nananene hadevevethedaunaude Vahadāde Hāsaunau, nau hanesāde haudnevevethedaunaude.
Men Jesus svara: «Det stend skrive: «Herren, din Gud, skal du tilbeda; honom og ingen annan skal du tena!»»
9 Nau hanaāehauthāde Dādaunedan, nau haejenanaa naunauchuu vadannauauwuu, nau hith Haāthauwuāvaa Hejavaneauthau hauwujanauau hede hehethee, hathāhuk:
So førde djevelen honom til Jerusalem, og sette honom ytst på tempeltaket og sagde til honom: «Er du Guds son, so kasta deg ned herifrå!
10 Haugau hathauthaunauhuu, Hadāedauwunaude hedautheaunau haddunānaune:
For det stend skrive: «Han englarne sine bjoda skal at dei tek vare på deg vel, »
11 Nau hejadenenau hadeejedunānaune, havaaugugauusene heaudaa dasee hauunaugāe.
og: «På hender dei deg bera skal, so aldri du på nokon stein skal turva støyta foten din.»»
12 Nau Hejavaneauthusaun hanaāauchuhananadethāde nau hathāhuk, Hasenehee, Nananene jevanayāthehene Vahadāde Hāsaunau.
Då svara Jesus: «Det er sagt: «Du skal ikkje freista Herren, din Gud.»»
13 Nau hāevathenayāthedaude vahee, hanaāejathāaude haujau najee,
Då djevelen soleis hadde freista honom på alle vis, gjekk han ifrå honom, og let honom vera i fred ei tid.
14 Nau Hejavaneauthusau hanaāejaenaudāhede Vadanauwauthauwu haduu Gananee: nau hanaāauthedaunenede hanaāeneāsanaunee vahee hathāauau Gananee nauanee.
So for Jesus attende til Galilæa, fyllt av den krafti som Anden gav honom, og ordet um honom kom ut yver alle bygderne der ikring.
15 Nau haeechauhautheha vevethahenauauwuu, nau vahee haevaveeneha.
Han lærde i synagogorne deira, og alle rosa honom.
16 Nau haenauusa Nazareth, needaunauuchauhade: nau dajauaunee nesedaude haeyehau vevethahenauauwuu vadanesee, nau haetheaugu dasauhaudauau wauthaunauha.
Soleis kom han og ein gong til Nasaret, der han var uppalen, og gjekk inn i synagoga på kviledagen, som han var van med; han reiste seg og vilde lesa åt deim,
17 Nau haevenau hewauthaunauhanene haeyāhew Esaias. Nau hāegaunanauau wauthaunauha, haeveede hadauwauthaunauhunee,
og dei gav honom boki åt profeten Jesaja. Då han slo henne upp, fann han den staden der det stend:
18 Vahadāde Hedauwauthauwu nanadeaunānau, hanau dehedusaanānau javeda hadnauthedaunu hethadenee waunauyaunee hadavenuhunethee: hanejevāde haudnenayauhu naudauwuthajauthee, hadnauthedanau haudjaejenanathee wauwaunauau, nau hadnejanauhauthāthee nanenauguthee, haud-jaejenanathee hasenethaunauau,
«Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
19 Haudnauthedaudauwau hethadee jaunaunauau jaje Vahadāde.
Te lysa ut eit hugnads-år frå Herren.»
20 Nau haeauauvane wauthaunauha nau haejaevena vevethahehew, nau hanaāejanaugude. Nau vasesā vahee hathāanedauthee vevethahenauauwuu haenāauhauvanauau.
Då han hadde late att boki og gjeve henne til tenaren, sette han seg, og alle som i synagoga var, heldt augo sine feste på honom.
21 Nau hanaāejasesenehethaude, nuu desenee nuu hathauthaunauhuu hethauvaa haunaudaununenau.
So tok han til ords og byrja soleis: «I dag hev dette skriftordet sannast, som de sjølve kann høyra.»
22 Nau vahee haesegaugauudedaunene, nau haegaugauanadauwu hethadenee hedanadedaunene hethāenehethaunene. Nau gaunuu jee heau Joseph? hahagaunee,
Og alle let vel um honom, og undra seg yver dei ovfagre ordi som kom frå hans munn. «Er’kje dette son åt Josef?» sagde dei.
23 Nau hanaāenehethaude, Nananena hadethauwunehesena nuu heeejegausudede, Naudaunehāhe, nehanenayauhade: henee nanāthadauwaunee nanāsedaunee Capernaum nanehasedaunee nechau hede nehayau havedauauwuvaa.
Då sagde han til deim: «De vil visst segja med meg som det stend i ordtøket: «Lækjar, læk deg sjølv! Me hev høyrt um alt det som er gjort i Kapernaum - gjer no like eins her i fødesheimen din!»
24 Nau hathauhuk hethauwuu nehethathana, Hegau haeyāhe hehauwuvechauthau nehayau hevedauauwuvaa.
Men eg segjer dykk for sant, » heldt han fram: «Ingen profet er velkomen i heimbygdi si.
25 Hau hadauthedaunathava hethauwuu, waunauthathee henevesānauau neanedauthee Israel, hesee deanedaude Elias, hejavaa denausunaugauhuu nasau jajene nau nedaudauchu hesese, devasauau hasenaude denanadesanauau vedauauwuu;
Og det segjer eg dykk med sannom: Det var mange enkjor i Israel i Elias’ dagar, då himmelen var stengd i tri år og seks månader, so det vart stor svolt og naud i heile landet,
26 Hau hehauwunesāhene hejevādaunene Elias, vavade Sarepta, hedan Sidon, hesā nananede henevesā.
og endå vart’kje Elias send til nokor av deim, men berre til Sarepta i Sidonarlandet, til ei enkja der.
27 Nau newauthathee naugaugauwuhuhauau neanedauthee Israel deanedaude Eliseus haeyāhe; nau hehauwunesā henayauhade vavade Naaman Syrian.
Og det var mange spilte i Israel den tid profeten Elisa livde, og endå vart ingen av deim rein att, men berre Na’aman, syraren.»
28 Nau vahee hathāetheauguthee vevethahenauauwuu, hāenedauwauduu nuu hayauhuhau, haeechauchaunaudenenau hasenaunaude,
Då dei i synagoga høyrde det, vart dei alle brennande harme.
29 Nau haegauhānauau, nau haenunanatheguthanauau hedan, nau haeehauthanauau hauchauguu jauaudanee haduunee hededanenau needaunesehenee neaudnedauauwuguthauthee hauthedaunaānee.
Dei for upp og dreiv honom ut or byen og førde honom burt på bruni av det fjellet som byen deira var bygd på; der vilde dei støyta honom utyver.
30 Hau haejavechautha hehethee nahethāe, haejathāau,
Men han gjekk midt igjenom flokken og for sin veg.
31 Nau haenauusa Capernaum, hedan Gananee, nau haeauthedauna vadanesenenee,
So kom han ned til Kapernaum, ein by i Galilæa. Der lærde han folket på kviledagen;
32 Nau haegaugauanadauwunenau hasechauhauthehaude hedanadedaunau, hanau hedanadedaunau haenauthaunenau.
og dei var reint tekne av det han lærde deim, for det var magt i talen hans.
33 Nau vevethahenauauwuu henane haeanedau hevadathuwu haewauchāhene haujaun, nau haevasanade,
I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd i seg. Han sette i og ropa so høgt han kunde:
34 Jenehāaa; hathāhuk, haudduseha nananene Jesus Nazareth? gauhāejau haudnauauhāane? Haenaunathane hadāhene; Vadanauau Hejavaneauthau.
«Hu! Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende på oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud!»
35 Nau Hejavaneauthusau haeneuva, dādaunauguu, hathauhuk, nau jenauchune. Nau haujau hāegauusewaude nahethāe hanaāejenauthaude nau haejaseneha.
Jesus truga den vonde åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!» So kasta åndi honom ned på jordi midt ibland deim og for ut or honom, men skadde honom ikkje.
36 Nau vahee haegaugauanavaa, nau haeanadethadenenau jaee, nuu hayew hanadede; hathāhuk, hethauwuu nauguu haenauthenehetha haenesedauwauna wauchāhenethe haujaunau, nau hanaāejenauāhethee.
Då kom det ein otte yver alle, og dei sagde seg imillom: «Kva er dette for ord? Med mynd og magt talar han til dei ureine ånderne, og dei fer ut!»
37 Hanaāauthedaunenede nanadee jasesee gauānee vedauauwuu,
Og det gjekk gjetordet av honom utyver alle bygderne der ikring.
38 Nau haegauhā haenauā vevethahenauauwuu, nau haejedā Simon hedauauwuu. Nau Simon henene henaunene haenaudauwauvāhene; nau haeautheawaunauthasanauau.
So tok han ut frå synagoga, og gjekk heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde sterke hiteflagor, og dei bad han vilde hjelpa henne.
39 Nau haetheaugudauna, nau haeneude hasauwauvahede; nau haenauthaa: nau nauhauhaunee haegauhā nau haedauyauhauvanauau.
Han gjekk innåt, og stod uppyver henne og truga sotti; då slepte sotti henne, og straks reis ho upp og stelte for deim.
40 Wauhā hesese hāenaesade vahee hathāenethenauthee hasauwauvahehehau hanasejaechauwauvāhenethe haenauuchaudaunau; nau haedajevasana nau haeenayauha.
Då soli gladde, kom alle til honom med sine sjuke, kva sjukdom dei so drogst med, og han lagde henderne på kvar ein av deim og lækte deim.
41 Nau haujaunauau nauguu haevanauusanauau haewauthanauau, haeneānadenauau, nau haenehenauau, Nananene Chris Heau Hejavaneauthau. Nau haeneneuva haejechuwauanadeha: dauhaenauwunethe dau Chris denede.
Mange for det og vonde ånder utor, og dei hua og ropa: «Du er Guds son!» Men han truga deim og gav deim ikkje lov til å tala, av di dei visste han var Messias.
42 Nau hāesenenee, hanaāejathāaude hesee hadaunechaudanee, nau henanedanau haenaudehaa, nau haeedasaa, nau haedauduvaa, haudjenauthaude.
Då det vart dag, drog han ut og for til ein øydestad. Folket leita etter honom, og då dei kom dit han var, freista dei å halda honom att, so han ikkje skulde ganga frå deim.
43 Nau hanaāāedauwunaude, haudnauthedaudauwau najanede Hejavaneauthau gauchuhunee hedanau nauguu: haugaunaasejejenananau.
Då sagde han til deim: «Eg lyt bera ut fagnadbodet um Guds rike til dei andre byarne og; for det vart eg send for.»
44 Nau haeautheda vevethahenauauwuu Gananee.
Og han heldt ved og tala ordet i synagogorne i Galilæa.
