مَراثِي إرْمِي 3

١ 1 أَنَا هُوَ الرَّجُلُ الَّذِي شَهِدَ الْبَلِيَّةَ الَّتِي أَنْزَلَهَا قَضِيبُ سُخْطِهِ.

Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,

٢ 2 قَادَنِي وَسَيَّرَنِي فِي الظُّلْمَةِ مِنْ غَيْرِ نُورٍ.

O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.

٣ 3 حَقّاً إِنَّهُ يَمُدُّ يَدَهُ عَلَيَّ مَرَّةً تِلْوَ الْمَرَّةِ طُولَ النَّهَارِ.

Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.

٤ 4 أَبْلَى لَحْمِي وَجِلْدِي. هَشَّمَ عِظَامِي.

Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.

٥ 5 حَاصَرَنِي وَأَحَاطَنِي بِالْعَلْقَمِ وَالْمَشَقَّةِ.

Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.

٦ 6 أَسْكَنَنِي فِي الظُّلْمَةِ كَمَوْتَى الْحِقَبِ الْغَابِرَةِ.

Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.

٧ 7 سَيَّجَ حَوْلِي حَتَّى لاَ أُفْلِتَ. أَثْقَلَ عَلَيَّ قُيُودِي.

Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.

٨ 8 حَتَّى حِينَ أَصْرُخُ وَأَسْتَغِيثُ يَصُدُّ صَلاَتِي.

Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.

٩ 9 قَدْ أَغْلَقَ عَلَيَّ طُرُقِي بِحِجَارَةٍ مَنْحُوتَةٍ، وَجَعَلَ مَسَالِكِي مُلْتَوِيَةً.

Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.

١٠ 10 هُوَ لِي كَدُبٍّ مُتَرَبِّصٍ، وَكَأَسَدٍ مُتَرَصِّدٍ فِي مَكْمَنِهِ.

Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.

١١ 11 أَضَلَّ طُرُقِي وَمَزَّقَنِي إِرْباً. دَمَّرَنِي.

Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.

١٢ 12 وَتَّرَ قَوْسَهُ وَنَصَبَنِي هَدَفاً لِسَهْمِهِ.

Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.

١٣ 13 اخْتَرَقَ كُلْيَتَيَّ بِنِبَالِ جَعْبَتِهِ.

Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.

١٤ 14 صِرْتُ مَثَارَ هُزْءٍ لِشَعْبِي وَأُهْجِيَةً لَهُمُ الْيَوْمَ كُلَّهُ.

Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.

١٥ 15 أَشْبَعَنِي مَرَارَةً، وَأَرْوَانِي أَفْسَنْتِيناً.

O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.

١٦ 16 هَشَّمَ أَسْنَانِي بِالْحَصَى، وَطَمَرَنِي بِالرَّمَادِ.

Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

١٧ 17 فَتَنَاءَتْ نَفْسِي عَنِ السَّلاَمِ، وَنَسِيتُ طَعْمَ الْخَيْرَاتِ.

Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

١٨ 18 فَقُلْتُ: «تَلاَشَتْ قُوَّتِي، وَكُلُّ مَا كُنْتُ أَرْجُوهُ مِنَ الرَّبِّ».

Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

١٩ 19 اُذْكُرْ بَلِيَّتِي وَتَيَهَانِي وَالأَفْسَنْتِينَ وَالْمَرَارَةَ.

Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

٢٠ 20 مَا بَرِحَتْ نَفْسِي تَذْكُرُهَا وَهِيَ مُنْحَنِيَةٌ فِي دَاخِلِي.

Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

٢١ 21 وَلَكِنْ هَذَا مَا أُنَاجِي بِهِ نَفْسِي، لِذَلِكَ يَغْمُرُنِي الرَّجَاءُ:

Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

٢٢ 22 مِنْ إِحْسَانَاتِ الرَّبِّ أَنَّنَا لَمْ نَفْنَ، لأَنَّ مَرَاحِمَهُ لاَ تَزُولُ.

Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

٢٣ 23 تَتَجَدَّدُ فِي كُلِّ صَبَاحٍ. فَائِقَةٌ أَمَانَتُكَ.

Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

٢٤ 24 تَقُولُ نَفْسِي: «الرَّبُّ هُوَ نَصِيبِي فَلِذَلِكَ أَرْجُوهُ».

Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

٢٥ 25 الرَّبُّ صَالِحٌ لِمَنْ يَرْجُونَهُ وَلِلنَّفْسِ الَّتِي تَلْتَمِسُهُ.

Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

٢٦ 26 خَيْرٌ لِلْمَرْءِ أَنْ يَنْتَظِرَ بِصَمْتٍ خَلاَصَ الرَّبِّ.

Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

٢٧ 27 خَيْرٌ لِلْمَرْءِ أَنْ يَحْمِلَ النِّيرَ فِي حَدَاثَتِهِ.

Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

٢٨ 28 لِيَعْتَكِفْ وَحِيداً فِي صَمْتٍ لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ وَضَعَ النِّيرَ عَلَيْهِ.

Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

٢٩ 29 لِيُوَارِ وَجْهَهُ فِي التُّرَابِ تَذَلُّلاً، عَسَى أَنْ يَكُونَ هُنَاكَ رَجَاءٌ.

Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

٣٠ 30 لِيَبْذُلْ خَدَّهُ لِلاَطِمِ، وَيَشْبَعْ تَعْيِيراً.

İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

٣١ 31 لأَنَّ الرَّبَّ لاَ يَنْبِذُ إِلَى الأَبَدِ.

Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

٣٢ 32 فَإِنَّهُ وَلَوْ أَحْزَنَ يَرْأَفُ بِمُقْتَضَى رَحْمَتِهِ الْفَائِقَةِ.

Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

٣٣ 33 لأَنَّهُ لاَ يَتَعَمَّدُ أَنْ يَبْتَلِيَ أَبْنَاءَ الْبَشَرِ بِالْبُؤْسِ وَالأَسَى،

Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

٣٤ 34 وَلاَ أَنْ يَسْحَقَ أَسْرَى الأَرْضِ تَحْتَ الأَقْدَامِ،

Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

٣٥ 35 وَلاَ أَنْ يَجُورَ أَحَدٌ عَلَى حُقُوقِ الإِنْسَانِ، أَمَامَ عَيْنَيِ الرَّبِّ الْعَلِيِّ

Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

٣٦ 36 أَوْ أَنْ لاَ يُنْصَفَ الإِنْسَانُ فِي دَعْوَاهُ. أَلاَ يَرَى الرَّبُّ هَذِهِ الأُمُورَ؟

İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

٣٧ 37 مَنْ ذَا الَّذِي يَقْضِي بِأَمْرٍ فَيَتَحَقَّقَ إِنْ لَمْ يَكُنِ الرَّبُّ قَدْ أَمَرَ بِهِ؟

Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

٣٨ 38 أَلَيْسَ مِنْ فَمِ الْعَلِيِّ يَصْدُرُ الضُّرُّ وَالْخَيْرُ؟

Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

٣٩ 39 فَلِمَاذَا يَشْتَكِي الإِنْسَانُ الْحَيُّ حِينَ يُعَاقَبُ عَلَى خَطَايَاهُ؟

Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

٤٠ 40 لِنَفْحَصْ طُرُقَنَا وَنَخْتَبِرْهَا وَنَرْجِعْ إِلَى الرَّبِّ.

Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

٤١ 41 لِنَرْفَعْ قُلُوبَنَا وَأَيْدِيَنَا إِلَى اللهِ فِي السَّمَاوَاتِ.

Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

٤٢ 42 قَدْ تَعَدَّيْنَا وَتَمَرَّدْنَا، وَأَنْتَ لَمْ تَغْفِرْ.

Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

٤٣ 43 لَفَّعْتَ نَفْسَكَ بِالْغَضَبِ وَتَعَقَّبْتَنَا. قَتَلْتَ مِنْ غَيْرِ رَحْمَةٍ.

Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

٤٤ 44 تَلَفَّعْتَ بِالسَّحَابِ حَتَّى لاَ تَبْلُغَ إِلَيْكَ صَلاَةٌ.

Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

٤٥ 45 قَدْ جَعَلْتَنَا أَوْسَاخاً وَأَقْذَاراً بَيْنَ الشُّعُوبِ.

Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

٤٦ 46 فَتَحَ عَلَيْنَا جَمِيعُ أَعْدَائِنَا أفْوَاهَهُمْ،

Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

٤٧ 47 وَحَلَّ بِنَا الرُّعْبُ وَالْهَلاَكُ وَالدَّمَارُ وَالسَّحْقُ.

Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

٤٨ 48 تَفِيضُ عَيْنَايَ بِأَنْهَارِ مِيَاهٍ عَلَى دَمَارِ ابْنَةِ شَعْبِي.

Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

٤٩ 49 لَنْ تَكُفَّ عَيْنَايَ عَنِ الْبُكَاءِ أَبداً،

Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

٥٠ 50 حَتَّى يُشْرِفَ الرَّبُّ مِنَ السَّمَاءِ وَيُبْصِرَ.

Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

٥١ 51 تَتْلَفُ عَيْنَايَ عَلَى مَصِيرِ كُلِّ بَنَاتِ مَدِينَتِي.

Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

٥٢ 52 قَدِ اصْطَادَنِي، كَعُصْفُورٍ، أَعْدَائِي الَّذِينَ لَمْ أُسِئْ إِلَيْهِمْ،

Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

٥٣ 53 طَرَحُونِي حَيّاً فِي الْجُبِّ وَرَجَمُونِي بِالْحِجَارَةِ.

Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

٥٤ 54 طَغَتِ الْمِيَاهُ فَوْقَ رَأْسِي، فَقُلْتُ: «قَدْ هَلَكْتُ».

Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

٥٥ 55 اسْتَغَثْتُ بِاسْمِكَ يَارَبُّ مِنْ أَعْمَاقِ الْجُبِّ،

Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

٥٦ 56 فَسَمِعْتَ صَوْتِي. لاَ تَصُمَّ أُذُنَيْكَ عَنْ صُرَاخِ اسْتِغَاثَتِي.

«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

٥٧ 57 اقْتَرَبْتَ حِينَ دَعَوْتُكَ إِذْ قُلْتَ: «لاَ تَخَفْ».

Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

٥٨ 58 قَدْ دَافَعْتَ عَنْ دَعْوَايَ يَارَبُّ، وَافْتَدَيْتَ حَيَاتِي.

Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

٥٩ 59 أَنْتَ شَهِدْتَ مَا أَسَاءُوا بِهِ إِلَيَّ يَارَبُّ، فَاقْضِ فِي دَعْوَايَ.

Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

٦٠ 60 قَدْ رَأَيْتَ انْتِقَامَهُمْ كُلَّهُ وَسَائِرَ مُؤَامَرَاتِهِمْ عَلَيَّ.

Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

٦١ 61 سَمِعْتَ تَعْيِيرَهُمْ يَارَبُّ، وَجَمِيعَ مُؤَامَرَاتِهِمْ عَلَيَّ.

Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

٦٢ 62 وَسَمِعْتَ كَلاَمَ أَعْدَائِي وَتَدْبِيرَاتِهِمْ ضِدِّي الْيَوْمَ كُلَّهُ.

Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

٦٣ 63 رَاقِبْ جُلُوسَهُمْ وَقِيَامَهُمْ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ أُهْجِيَةً لَهُمْ.

Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

٦٤ 64 جَازِهِمْ يَارَبُّ بِمُقْتَضَى مَا جَنَتْهُ أَيْدِيهِمْ.

Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

٦٥ 65 اجْعَلْ عَلَى قُلُوبِهِمْ غَشَاوَةً، وَلْتَكُنْ لَعْنَتُكَ عَلَيْهِمْ.

Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

٦٦ 66 تَعَقَّبْهُمْ بِسُخْطٍ وَأَهْلِكْهُمْ مِنْ تَحْتِ سَمَاوَاتِكَ يَارَبُّ.

Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!