أيُّوب 40

١ 1 وَاسْتَطْرَدَ الرَّبُّ قَائِلاً لأَيُّوبَ:

A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:

٢ 2 «أَيُخَاصِمُ اللاَّئِمُ الْقَدِيرَ؟ لِيُجِبِ المُشْتَكِي عَلَى اللهِ».

Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.

٣ 3 عِنْدَئِذٍ أَجَابَ أَيُّوبُ الرَّبَّ:

Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

٤ 4 «انْظُرْ، أَنَا حَقِيرٌ فَبِمَاذَا أُجِيبُكَ؟ هَا أَنَا أَضَعُ يَدِي عَلَى فَمِي

Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.

٥ 5 لَقَدْ تَكَلَّمْتُ مَرَّةً وَلَنْ أُجِيبَ، وَمَرَّتَيْنِ وَلَنْ أُضِيفَ».

Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

٦ 6 حِينَئِذٍ أَجَابَ الرَّبُّ أَيُّوبَ مِنَ الْعَاصِفَةِ:

Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

٧ 7 «اشْدُدْ حَقَوَيْكَ وَكُنْ رَجُلاً، فَأَسْأَلَكَ وَتُجِيبَنِي.

Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;

٨ 8 أَتَشُكُّ فِي قَضَائِي أَوْ تَسْتَذْنِبُنِي لِتُبَرِّرَ نَفْسَكَ؟

Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?

٩ 9 أَتَمْلِكُ ذِرَاعاً كَذِرَاعِ اللهِ؟ أَتُرْعِدُ بِمِثْلِ صَوْتِهِ؟

Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?

١٠ 10 إِذاً تَسَرْبَلْ بِالْجَلالِ وَالْعَظَمَةِ، وَتَزَيَّنْ بِالْمَجْدِ وَالْبَهَاءِ.

Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.

١١ 11 صُبَّ فَيْضَ غَضَبِكَ، وَانْظُرْ إِلَى كُلِّ مُتَكَبِّرٍ وَاخْفِضْهُ.

Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.

١٢ 12 انْظُرْ إِلَى كُلِّ مُتَعَظِّمٍ وَذَلِّلْهُ، وَدُسِ الأَشْرَارَ فِي مَوَاضِعِهِمْ.

Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.

١٣ 13 اطْمِرْهُمْ كُلَّهُمْ فِي التُّرَابِ مَعاً، وَاحْبِسْ وُجُوهَهُمْ فِي الْهَاوِيَةِ.

Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.

١٤ 14 عِنْدَئِذٍ أَعْتَرِفُ لَكَ بِأَنَّ يَمِينَكَ قَادِرَةٌ عَلَى إِنْقَاذِكَ.

Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.

١٥ 15 انْظُرْ إِلَى بَهِيمُوثَ (الْحَيَوَانِ الضَّخْمِ) الَّذِي صَنَعْتُهُ مَعَكَ، فَإِنَّهُ يَأْكُلُ الْعُشْبَ كَالْبَقَرِ.

Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.

١٦ 16 إِنَّ قُوَّتَهُ فِي مَتْنَيْهِ، وَشِدَّتَهُ فِي عَضَلِ بَطْنِهِ.

Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.

١٧ 17 يَنْتَصِبُ ذَيْلُهُ كَشَجَرَةِ أَرْزٍ، وَعَضَلاَتُ فَخِذَيْهِ مَضْفُورَةٌ.

Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.

١٨ 18 عِظَامُهُ أَنَابِيبُ نُحَاسٍ وَأَطْرَافُهُ قُضْبَانُ حَدِيدٍ،

Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.

١٩ 19 إِنَّهُ أَعْجَبُ كُلِّ الْخَلاَئِقِ، وَلاَ يَقْدِرُ أَنْ يَهْزِمَهُ إِلاَّ الَّذِي خَلَقَهُ.

On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.

٢٠ 20 تَنْمُو الأَعْشَابُ الَّتِي يَتَغَذَّى بِهَا عَلَى الْجِبَالِ، حَيْثُ تَمْرَحُ وُحُوشُ الْبَرِّيَّةِ.

Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.

٢١ 21 يَرْبِضُ تَحْتَ شُجَيْرَاتِ السِّدْرِ، وَبَيْنَ الْحَلْفَاءِ فِي الْمُسْتَنْقَعَاتِ.

Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.

٢٢ 22 يَسْتَظِلُّ بِشُجَيْرَاتِ السِّدْرِ، وَبِالصَّفْصَافِ عَلَى الْمِيَاهِ الْجَارِيَةِ

Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.

٢٣ 23 لاَ يُخَامِرُهُ الْخَوْفُ إِنْ هَاجَ النَّهْرُ، وَيَظَلُّ مُطْمَئِنّاً وَلَوِ انْدَفَقَ نَهْرُ الأُرْدُنِّ فِي فَمِهِ.

Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.

٢٤ 24 مَنْ يَقْدِرُ أَنْ يَصْطَادَهُ مِنَ الأَمَامِ، أَوْ يَثْقُبُ أَنْفَهُ بِخِزَامَةٍ؟

Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?