< زَكَريَّا 11 >

اِفْتَحْ أَبْوَابَكَ يَا لُبْنَانُ، فَتَأْكُلَ ٱلنَّارُ أَرْزَكَ. ١ 1
Fakaava ho ngaahi matapā, ʻe Lepanoni, koeʻuhi ka keina ʻe he afi hoʻo ngaahi sita.
وَلْوِلْ يَا سَرْوُ، لِأَنَّ ٱلْأَرْزَ سَقَطَ، لِأَنَّ ٱلْأَعِزَّاءَ قَدْ خَرِبُوا. وَلْوِلْ يَا بَلُّوطَ بَاشَانَ، لِأَنَّ ٱلْوَعْرَ ٱلْمَنِيعَ قَدْ هَبَطَ. ٢ 2
‌ʻAe ʻakau ko e fea, tangi; he kuo hinga ʻae sita; he kuo maumauʻi ʻae kau mālohi: ʻioho, ʻe ngaahi ʻoke ʻi Pesani, koeʻuhi kuo tulaki hifo ʻae vao vaine.
صَوْتُ وَلْوَلَةِ ٱلرُّعَاةِ، لِأَنَّ فَخْرَهُمْ خَرِبَ. صَوْتُ زَمْجَرَةِ ٱلْأَشْبَالِ، لِأَنَّ كِبْرِيَاءَ ٱلْأُرْدُنِّ خَرِبَتْ. ٣ 3
‌ʻOku ai ʻae leʻo ʻoe tangi mamahi ʻae kau tauhi; he kuo u maumauʻi ho nāunau: ko e leʻo ʻoe fanga laione mui ʻoku ngungulu; he kuo maumauʻi ʻae fielahi ʻa Sioatani.
هَكَذَا قَالَ ٱلرَّبُّ إِلَهِي: «ٱرْعَ غَنَمَ ٱلذَّبْحِ ٤ 4
ʻOku pehē ʻe Sihova, ko hoku ʻOtua; “Fafanga ʻae fanga manu ki he tāmatea;
ٱلَّذِينَ يَذْبَحُهُمْ مَالِكُوهُمْ وَلَا يَأْثَمُونَ، وَبَائِعُوهُمْ يَقُولُونَ: مُبَارَكٌ ٱلرَّبُّ! قَدِ ٱسْتَغْنَيْتُ. وَرُعَاتُهُمْ لَا يُشْفِقُونَ عَلَيْهِمْ. ٥ 5
‌ʻOku tāmateʻi ʻakinautolu ʻekinautolu ʻoku nau ʻonautolu, pea ʻoku nau pehē ʻoku nau tonuhia; pea mo kinautolu ʻoku fakatau ʻakinautolu ʻoku nau pehē, ‘Fakafetaʻi kia Sihova; he ʻoku ou koloaʻia:’ pea naʻa mo ʻenau kau tauhi ʻanautolu, ʻoku ʻikai ʻi ai ha ʻofa kiate kinautolu.
لِأَنِّي لَا أُشْفِقُ بَعْدُ عَلَى سُكَّانِ ٱلْأَرْضِ، يَقُولُ ٱلرَّبُّ، بَلْ هَأَنَذَا مُسَلِّمٌ ٱلْإِنْسَانَ، كُلَّ رَجُلٍ لِيَدِ قَرِيبِهِ وَلِيَدِ مَلِكِهِ، فَيَضْرِبُونَ ٱلْأَرْضَ وَلَا أُنْقِذُ مِنْ يَدِهِمْ». ٦ 6
He ʻoku pehē ʻe Sihova, “ʻE ʻikai te u toe manavaʻofa ki he kakai ʻoe fonua: kae vakai, te u tukuange ʻae tangata taki taha ki he nima ʻo hono kaungāʻapi, pea ki he nima ʻo hono tuʻi: pea te nau taaʻi ʻae fonua, pea ʻe ʻikai te u fakahaofi ʻakinautolu mei honau nima.”
فَرَعَيْتُ غَنَمَ ٱلذَّبْحِ. لَكِنَّهُمْ أَذَلُّ ٱلْغَنَمِ. وَأَخَذْتُ لِنَفْسِي عَصَوَيْنِ، فَسَمَّيْتُ ٱلْوَاحِدَةَ «نِعْمَةَ» وَسَمَّيْتُ ٱلْأُخْرَى «حِبَالًا» وَرَعَيْتُ ٱلْغَنَمَ. ٧ 7
Pea te u fafanga ʻae fanga manu ʻoku tāmatea, ʻio, ʻakimoutolu, ʻae kau masiva ʻi he fanga manu. Naʻaku toʻo kiate au ʻae tokotoko ʻe ua; pea naʻaku fakahingoa ʻae taha ko “Matamatalelei,” pea ko e taha naʻaku fakahingoa ko “Nonoʻo;” pea ne u fafanga ʻae fanga manu.
وَأَبَدْتُ ٱلرُّعَاةَ ٱلثَّلَاثَةَ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ، وَضَاقَتْ نَفْسِي بِهِمْ، وَكَرِهَتْنِي أَيْضًا نَفْسُهُمْ. ٨ 8
Naʻaku motuhi foki ʻae kau tauhi ʻe toko tolu ʻi he māhina pe taha; pea naʻe fehiʻa hoku laumālie kiate kinautolu, pea fehiʻa foki honau laumālie kiate au.
فَقُلْتُ: «لَا أَرْعَاكُمْ. مَنْ يَمُتْ فَلْيَمُتْ، وَمَنْ يُبَدْ فَلْيُبَدْ. وَٱلْبَقِيَّةُ فَلْيَأْكُلْ بَعْضُهَا لَحْمَ بَعْضٍ!». ٩ 9
Pea naʻaku toki pehē, “ʻE ʻikai te u kei fafanga ʻakimoutolu: ko ia ʻe mate, tuku pe ke mate; pea ko ia ʻe motuhi, tuku pe ke motuhi atu; pea ko hono toe, tuku ke fekainaki honau kakano.”
فَأَخَذْتُ عَصَايَ «نِعْمَةَ» وَقَصَفْتُهَا لِأَنْقُضَ عَهْدِي ٱلَّذِي قَطَعْتُهُ مَعَ كُلِّ ٱلْأَسْبَاطِ. ١٠ 10
“Pea naʻaku toʻo ʻeku tokotoko ko Matamatalelei, pea u tuʻu ua ia, koeʻuhi ke u maumau ʻae fuakava, ʻaia naʻaku fai mo e kakai kotoa pē.
فَنُقِضَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ. وَهَكَذَا عَلِمَ أَذَلُّ ٱلْغَنَمِ ٱلْمُنْتَظِرُونَ لِي أَنَّهَا كَلِمَةُ ٱلرَّبِّ. ١١ 11
Pea naʻe maumauʻi ia ʻi he ʻaho ko ia: ko ia naʻe ʻilo pau ai ʻe he kau masiva ʻi he fanga manu, ʻakinautolu naʻe tatali kiate au, ko e folofola ia ʻa Sihova.
فَقُلْتُ لَهُمْ: «إِنْ حَسُنَ فِي أَعْيُنِكُمْ فَأَعْطُونِي أُجْرَتِي وَإِلَّا فَٱمْتَنِعُوا». فَوَزَنُوا أُجْرَتِي ثَلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ. ١٢ 12
Pea ne u pehē kiate kinautolu, “Kapau ʻoku lelei kiate kimoutolu, tuku mai haʻaku totongi; pea ka ʻikai, pea ʻoua.” Ko ia naʻa nau fakamamafa ʻeku totongi, ko e konga siliva ʻe tolungofulu.
فَقَالَ لِي ٱلرَّبُّ: «أَلْقِهَا إِلَى ٱلْفَخَّارِيِّ، ٱلثَّمَنَ ٱلْكَرِيمَ ٱلَّذِي ثَمَّنُونِي بِهِ». فَأَخَذْتُ ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ وَأَلْقَيْتُهَا إِلَى ٱلْفَخَّارِيِّ فِي بَيْتِ ٱلرَّبِّ. ١٣ 13
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate au, “Lī ia ki he tufunga ngaohi ipu: ko e totongi lelei ʻaia naʻa nau fakatatau au ki ai.” Pea naʻaku toʻo ʻae konga siliva ʻe tolungofulu, pea lī ia ki he tufunga ngaohi ipu, naʻe ʻi he fale ʻo Sihova.
ثُمَّ قَصَفْتُ عَصَايَ ٱلْأُخْرَى «حِبَالًا» لِأَنْقُضَ ٱلْإِخَاءَ بَيْنَ يَهُوذَا وَإِسْرَائِيلَ. ١٤ 14
Hili ia naʻaku tuʻu ua ʻa ʻeku tokotoko ʻe taha ʻaia ko Nonoʻo, koeʻuhi ke u maumauʻi ʻae fakakāinga ʻa Siuta, mo ʻIsileli.”
فَقَالَ لِي ٱلرَّبُّ: «خُذْ لِنَفْسِكَ بَعْدُ أَدَوَاتِ رَاعٍ أَحْمَقَ، ١٥ 15
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate au, “Toʻo kiate koe ʻae nāunau ʻoe tauhi vale.
لِأَنِّي هَأَنَذَا مُقِيمٌ رَاعِيًا فِي ٱلْأَرْضِ لَا يَفْتَقِدُ ٱلْمُنْقَطِعِينَ، وَلَا يَطْلُبُ ٱلْمُنْسَاقَ، وَلَا يَجْبُرُ ٱلْمُنْكَسِرَ، وَلَا يُرَبِّي ٱلْقَائِمَ. وَلَكِنْ يَأْكُلُ لَحْمَ ٱلسِّمَانِ وَيَنْزِعُ أَظْلَافَهَا». ١٦ 16
He vakai, Te u fakatupu ha tauhi ʻi he fonua, ʻe ʻikai te ne ʻaʻahi kiate kinautolu ʻoku motuhi, pea ʻe ʻikai te ne kumi ʻaia ʻoku kei mui, pe te ne fakamoʻui ʻaia kuo lavea, pea ʻe ʻikai te ne fafanga ʻaia ʻoku taʻefaʻaʻalu: ka te ne kai ʻae kakano ʻo ia ʻoku sino, mo ne haehae ke iikiiki ʻa honau ngeʻesi vaʻe.
وَيْلٌ لِلرَّاعِي ٱلْبَاطِلِ ٱلتَّارِكِ ٱلْغَنَمِ! اَلسَّيْفُ عَلَى ذِرَاعِهِ وَعَلَى عَيْنِهِ ٱلْيُمْنَى. ذِرَاعُهُ تَيْبَسُ يَبْسًا، وَعَيْنُهُ ٱلْيُمْنَى تَكِلُّ كُلُولًا! ١٧ 17
Malaʻia ki he tauhi taʻeʻaonga, ʻaia ʻoku siʻaki ʻene fanga manu! ʻE tō ʻae heletā ki hono nima, pea mo hono mata toʻomataʻu: ʻe mate ʻaupito ʻa hono nima, pea ʻe fakapoʻuli ʻaupito ʻa hono mata toʻomataʻu.”

< زَكَريَّا 11 >