تِيطُس 1

١ 1 بُولُسُ، عَبْدُ ٱللهِ، وَرَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، لِأَجْلِ إِيمَانِ مُخْتَارِي ٱللهِ وَمَعْرِفَةِ ٱلْحَقِّ، ٱلَّذِي هُوَ حَسَبُ ٱلتَّقْوَى،

ଅନନ୍ତଜୀୱନସ୍ୟାଶାତୋ ଜାତାଯା ଈଶ୍ୱରଭକ୍ତେ ର୍ୟୋଗ୍ୟସ୍ୟ ସତ୍ୟମତସ୍ୟ ଯତ୍ ତତ୍ୱଜ୍ଞାନଂ ଯଶ୍ଚ ୱିଶ୍ୱାସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଭିରୁଚିତଲୋକୈ ର୍ଲଭ୍ୟତେ ତଦର୍ଥଂ (aiōnios g166)

٢ 2 عَلَى رَجَاءِ ٱلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ، ٱلَّتِي وَعَدَ بِهَا ٱللهُ ٱلْمُنَزَّهُ عَنِ ٱلْكَذِبِ، قَبْلَ ٱلْأَزْمِنَةِ ٱلْأَزَلِيَّةِ، (aiōnios g166)

ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରେରିତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦାସଃ ପୌଲୋଽହଂ ସାଧାରଣୱିଶ୍ୱାସାତ୍ ମମ ପ୍ରକୃତଂ ଧର୍ମ୍ମପୁତ୍ରଂ ତୀତଂ ପ୍ରତି ଲିଖମି|

٣ 3 وَإِنَّمَا أَظْهَرَ كَلِمَتَهُ فِي أَوْقَاتِهَا ٱلْخَاصَّةِ، بِٱلْكِرَازَةِ ٱلَّتِي ٱؤْتُمِنْتُ أَنَا عَلَيْهَا، بِحَسَبِ أَمْرِ مُخَلِّصِنَا ٱللهِ،

ନିଷ୍କପଟ ଈଶ୍ୱର ଆଦିକାଲାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତତ୍ ଜୀୱନଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତୱାନ୍ ସ୍ୱନିରୂପିତସମଯେ ଚ ଘୋଷଣଯା ତତ୍ ପ୍ରକାଶିତୱାନ୍|

٤ 4 إِلَى تِيطُسَ، ٱلِٱبْنِ ٱلصَّرِيحِ حَسَبَ ٱلْإِيمَانِ ٱلْمُشْتَرَكِ: نِعْمَةٌ وَرَحْمَةٌ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ ٱلْآبِ وَٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ مُخَلِّصِنَا.

ମମ ତ୍ରାତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟାଜ୍ଞଯା ଚ ତସ୍ୟ ଘୋଷଣଂ ମଯି ସମର୍ପିତମ୍ ଅଭୂତ୍| ଅସ୍ମାକଂ ତାତ ଈଶ୍ୱରଃ ପରିତ୍ରାତା ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଶ୍ଚ ତୁଭ୍ୟମ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ଦଯାଂ ଶାନ୍ତିଞ୍ଚ ୱିତରତୁ|

٥ 5 مِنْ أَجْلِ هَذَا تَرَكْتُكَ فِي كِرِيتَ لِكَيْ تُكَمِّلَ تَرْتِيبَ ٱلْأُمُورِ ٱلنَّاقِصَةِ، وَتُقِيمَ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ شُيُوخًا كَمَا أَوْصَيْتُكَ.

ତ୍ୱଂ ଯଦ୍ ଅସମ୍ପୂର୍ଣକାର୍ୟ୍ୟାଣି ସମ୍ପୂରଯେ ର୍ମଦୀଯାଦେଶାଚ୍ଚ ପ୍ରତିନଗରଂ ପ୍ରାଚୀନଗଣାନ୍ ନିଯୋଜଯେସ୍ତଦର୍ଥମହଂ ତ୍ୱାଂ କ୍ରୀତ୍ୟୁପଦ୍ୱୀପେ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ଗତୱାନ୍|

٦ 6 إِنْ كَانَ أَحَدٌ بِلَا لَوْمٍ، بَعْلَ ٱمْرَأَةٍ وَاحِدَةٍ، لَهُ أَوْلَادٌ مُؤْمِنُونَ، لَيْسُوا فِي شِكَايَةِ ٱلْخَلَاعَةِ وَلَا مُتَمَرِّدِينَ.

ତସ୍ମାଦ୍ ଯୋ ନରୋ ଽନିନ୍ଦିତ ଏକସ୍ୟା ଯୋଷିତଃ ସ୍ୱାମୀ ୱିଶ୍ୱାସିନାମ୍ ଅପଚଯସ୍ୟାୱାଧ୍ୟତ୍ୱସ୍ୟ ୱା ଦୋଷେଣାଲିପ୍ତାନାଞ୍ଚ ସନ୍ତାନାନାଂ ଜନକୋ ଭୱତି ସ ଏୱ ଯୋଗ୍ୟଃ|

٧ 7 لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَكُونَ ٱلْأُسْقُفُ: بِلَا لَوْمٍ كَوَكِيلِ ٱللهِ، غَيْرَ مُعْجِبٍ بِنَفْسِهِ، وَلَا غَضُوبٍ، وَلَا مُدْمِنِ ٱلْخَمْرِ، وَلَا ضَرَّابٍ، وَلَا طَامِعٍ فِي ٱلرِّبْحِ ٱلْقَبِيحِ،

ଯତୋ ହେତୋରଦ୍ୟକ୍ଷେଣେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୃହାଦ୍ୟକ୍ଷେଣେୱାନିନ୍ଦନୀଯେନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ| ତେନ ସ୍ୱେଚ୍ଛାଚାରିଣା କ୍ରୋଧିନା ପାନାସକ୍ତେନ ପ୍ରହାରକେଣ ଲୋଭିନା ୱା ନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ

٨ 8 بَلْ مُضِيفًا لِلْغُرَبَاءِ، مُحِبًّا لِلْخَيْرِ، مُتَعَقِّلًا، بَارًّا، وَرِعًا، ضَابِطًا لِنَفْسِهِ،

କିନ୍ତ୍ୱତିଥିସେୱକେନ ସଲ୍ଲୋକାନୁରାଗିଣା ୱିନୀତେନ ନ୍ୟାଯ୍ୟେନ ଧାର୍ମ୍ମିକେଣ ଜିତେନ୍ଦ୍ରିଯେଣ ଚ ଭୱିତୱ୍ୟଂ,

٩ 9 مُلَازِمًا لِلْكَلِمَةِ ٱلصَّادِقَةِ ٱلَّتِي بِحَسَبِ ٱلتَّعْلِيمِ، لِكَيْ يَكُونَ قَادِرًا أَنْ يَعِظَ بِٱلتَّعْلِيمِ ٱلصَّحِيحِ وَيُوَبِّخَ ٱلْمُنَاقِضِينَ.

ଉପଦେଶେ ଚ ୱିଶ୍ୱସ୍ତଂ ୱାକ୍ୟଂ ତେନ ଧାରିତୱ୍ୟଂ ଯତଃ ସ ଯଦ୍ ଯଥାର୍ଥେନୋପଦେଶେନ ଲୋକାନ୍ ୱିନେତୁଂ ୱିଘ୍ନକାରିଣଶ୍ଚ ନିରୁତ୍ତରାନ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାତ୍ ତଦ୍ ଆୱଶ୍ୟକଂ|

١٠ 10 فَإِنَّهُ يُوجَدُ كَثِيرُونَ مُتَمَرِّدِينَ يَتَكَلَّمُونَ بِٱلْبَاطِلِ، وَيَخْدَعُونَ ٱلْعُقُولَ، وَلَاسِيَّمَا ٱلَّذِينَ مِنَ ٱلْخِتَانِ،

ଯତସ୍ତେ ବହୱୋ ଽୱାଧ୍ୟା ଅନର୍ଥକୱାକ୍ୟୱାଦିନଃ ପ୍ରୱଞ୍ଚକାଶ୍ଚ ସନ୍ତି ୱିଶେଷତଶ୍ଛିନ୍ନତ୍ୱଚାଂ ମଧ୍ୟେ କେଚିତ୍ ତାଦୃଶା ଲୋକାଃ ସନ୍ତି|

١١ 11 ٱلَّذِينَ يَجِبُ سَدُّ أَفْوَاهِهِمْ، فَإِنَّهُمْ يَقْلِبُونَ بُيُوتًا بِجُمْلَتِهَا، مُعَلِّمِينَ مَا لَا يَجِبُ، مِنْ أَجْلِ ٱلرِّبْحِ ٱلْقَبِيحِ.

ତେଷାଞ୍ଚ ୱାଗ୍ରୋଧ ଆୱଶ୍ୟକୋ ଯତସ୍ତେ କୁତ୍ସିତଲାଭସ୍ୟାଶଯାନୁଚିତାନି ୱାକ୍ୟାନି ଶିକ୍ଷଯନ୍ତୋ ନିଖିଲପରିୱାରାଣାଂ ସୁମତିଂ ନାଶଯନ୍ତି|

١٢ 12 قَالَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ، وَهُوَ نَبِيٌّ لَهُمْ خَاصٌّ: «ٱلْكِرِيتِيُّونَ دَائِمًا كَذَّابُونَ. وُحُوشٌ رَدِيَّةٌ. بُطُونٌ بَطَّالَةٌ».

ତେଷାଂ ସ୍ୱଦେଶୀଯ ଏକୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ୱଚନମିଦମୁକ୍ତୱାନ୍, ଯଥା, କ୍ରୀତୀଯମାନୱାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ସଦା କାପଟ୍ୟୱାଦିନଃ| ହିଂସ୍ରଜନ୍ତୁସମାନାସ୍ତେ ଽଲସାଶ୍ଚୋଦରଭାରତଃ||

١٣ 13 هَذِهِ ٱلشَّهَادَةُ صَادِقَةٌ. فَلِهَذَا ٱلسَّبَبِ وَبِّخْهُمْ بِصَرَامَةٍ لِكَيْ يَكُونُوا أَصِحَّاءَ فِي ٱلْإِيمَانِ،

ସାକ୍ଷ୍ୟମେତତ୍ ତଥ୍ୟଂ, ଅତୋ ହେତୋସ୍ତ୍ୱଂ ତାନ୍ ଗାଢଂ ଭର୍ତ୍ସଯ ତେ ଚ ଯଥା ୱିଶ୍ୱାସେ ସ୍ୱସ୍ଥା ଭୱେଯୁ

١٤ 14 لَا يُصْغُونَ إِلَى خُرَافَاتٍ يَهُودِيَّةٍ، وَوَصَايَا أُنَاسٍ مُرْتَدِّينَ عَنِ ٱلْحَقِّ.

ର୍ୟିହୂଦୀଯୋପାଖ୍ୟାନେଷୁ ସତ୍ୟମତଭ୍ରଷ୍ଟାନାଂ ମାନୱାନାମ୍ ଆଜ୍ଞାସୁ ଚ ମନାଂସି ନ ନିୱେଶଯେଯୁସ୍ତଥାଦିଶ|

١٥ 15 كُلُّ شَيْءٍ طَاهِرٌ لِلطَّاهِرِينَ، وَأَمَّا لِلنَّجِسِينَ وَغَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ فَلَيْسَ شَيْءٌ طَاهِرًا، بَلْ قَدْ تَنَجَّسَ ذِهْنُهُمْ أَيْضًا وَضَمِيرُهُمْ.

ଶୁଚୀନାଂ କୃତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେୱ ଶୁଚୀନି ଭୱନ୍ତି କିନ୍ତୁ କଲଙ୍କିତାନାମ୍ ଅୱିଶ୍ୱାସିନାଞ୍ଚ କୃତେ ଶୁଚି କିମପି ନ ଭୱତି ଯତସ୍ତେଷାଂ ବୁଦ୍ଧଯଃ ସଂୱେଦାଶ୍ଚ କଲଙ୍କିତାଃ ସନ୍ତି|

١٦ 16 يَعْتَرِفُونَ بِأَنَّهُمْ يَعْرِفُونَ ٱللهَ، وَلَكِنَّهُمْ بِٱلْأَعْمَالِ يُنْكِرُونَهُ، إِذْ هُمْ رَجِسُونَ غَيْرُ طَائِعِينَ، وَمِنْ جِهَةِ كُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ مَرْفُوضُونَ.

ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଜ୍ଞାନଂ ତେ ପ୍ରତିଜାନନ୍ତି କିନ୍ତୁ କର୍ମ୍ମଭିସ୍ତଦ୍ ଅନଙ୍ଗୀକୁର୍ୱ୍ୱତେ ଯତସ୍ତେ ଗର୍ହିତା ଅନାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣଃ ସର୍ୱ୍ୱସତ୍କର୍ମ୍ମଣଶ୍ଚାଯୋଗ୍ୟାଃ ସନ୍ତି|