< رُوما 12 >
فَأَطْلُبُ إِلَيْكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ بِرَأْفَةِ ٱللهِ أَنْ تُقَدِّمُوا أَجْسَادَكُمْ ذَبِيحَةً حَيَّةً مُقَدَّسَةً مَرْضِيَّةً عِنْدَ ٱللهِ، عِبَادَتَكُمُ ٱلْعَقْلِيَّةَ. | ١ 1 |
హే భ్రాతర ఈశ్వరస్య కృపయాహం యుష్మాన్ వినయే యూయం స్వం స్వం శరీరం సజీవం పవిత్రం గ్రాహ్యం బలిమ్ ఈశ్వరముద్దిశ్య సముత్సృజత, ఏషా సేవా యుష్మాకం యోగ్యా|
وَلَا تُشَاكِلُوا هَذَا ٱلدَّهْرَ، بَلْ تَغَيَّرُوا عَنْ شَكْلِكُمْ بِتَجْدِيدِ أَذْهَانِكُمْ، لِتَخْتَبِرُوا مَا هِيَ إِرَادَةُ ٱللهِ: ٱلصَّالِحَةُ ٱلْمَرْضِيَّةُ ٱلْكَامِلَةُ. (aiōn ) | ٢ 2 |
అపరం యూయం సాంసారికా ఇవ మాచరత, కిన్తు స్వం స్వం స్వభావం పరావర్త్య నూతనాచారిణో భవత, తత ఈశ్వరస్య నిదేశః కీదృగ్ ఉత్తమో గ్రహణీయః సమ్పూర్ణశ్చేతి యుష్మాభిరనుభావిష్యతే| (aiōn )
فَإِنِّي أَقُولُ بِٱلنِّعْمَةِ ٱلْمُعْطَاةِ لِي، لِكُلِّ مَنْ هُوَ بَيْنَكُمْ: أَنْ لَا يَرْتَئِيَ فَوْقَ مَا يَنْبَغِي أَنْ يَرْتَئِيَ، بَلْ يَرْتَئِيَ إِلَى ٱلتَّعَقُّلِ، كَمَا قَسَمَ ٱللهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِقْدَارًا مِنَ ٱلْإِيمَانِ. | ٣ 3 |
కశ్చిదపి జనో యోగ్యత్వాదధికం స్వం న మన్యతాం కిన్తు ఈశ్వరో యస్మై ప్రత్యయస్య యత్పరిమాణమ్ అదదాత్ స తదనుసారతో యోగ్యరూపం స్వం మనుతామ్, ఈశ్వరాద్ అనుగ్రహం ప్రాప్తః సన్ యుష్మాకమ్ ఏకైకం జనమ్ ఇత్యాజ్ఞాపయామి|
فَإِنَّهُ كَمَا فِي جَسَدٍ وَاحِدٍ لَنَا أَعْضَاءٌ كَثِيرَةٌ، وَلَكِنْ لَيْسَ جَمِيعُ ٱلْأَعْضَاءِ لَهَا عَمَلٌ وَاحِدٌ، | ٤ 4 |
యతో యద్వదస్మాకమ్ ఏకస్మిన్ శరీరే బహూన్యఙ్గాని సన్తి కిన్తు సర్వ్వేషామఙ్గానాం కార్య్యం సమానం నహి;
هَكَذَا نَحْنُ ٱلْكَثِيرِينَ: جَسَدٌ وَاحِدٌ فِي ٱلْمَسِيحِ، وَأَعْضَاءٌ بَعْضًا لِبَعْضٍ، كُلُّ وَاحِدٍ لِلْآخَرِ. | ٥ 5 |
తద్వదస్మాకం బహుత్వేఽపి సర్వ్వే వయం ఖ్రీష్టే ఏకశరీరాః పరస్పరమ్ అఙ్గప్రత్యఙ్గత్వేన భవామః|
وَلَكِنْ لَنَا مَوَاهِبُ مُخْتَلِفَةٌ بِحَسَبِ ٱلنِّعْمَةِ ٱلْمُعْطَاةِ لَنَا: أَنُبُوَّةٌ فَبِٱلنِّسْبَةِ إِلَى ٱلْإِيمَانِ، | ٦ 6 |
అస్మాద్ ఈశ్వరానుగ్రహేణ విశేషం విశేషం దానమ్ అస్మాసు ప్రాప్తేషు సత్సు కోపి యది భవిష్యద్వాక్యం వదతి తర్హి ప్రత్యయస్య పరిమాణానుసారతః స తద్ వదతు;
أَمْ خِدْمَةٌ فَفِي ٱلْخِدْمَةِ، أَمِ ٱلْمُعَلِّمُ فَفِي ٱلتَّعْلِيمِ، | ٧ 7 |
యద్వా యది కశ్చిత్ సేవనకారీ భవతి తర్హి స తత్సేవనం కరోతు; అథవా యది కశ్చిద్ అధ్యాపయితా భవతి తర్హి సోఽధ్యాపయతు;
أَمِ ٱلْوَاعِظُ فَفِي ٱلْوَعْظِ، ٱلْمُعْطِي فَبِسَخَاءٍ، ٱلْمُدَبِّرُ فَبِٱجْتِهَادٍ، ٱلرَّاحِمُ فَبِسُرُورٍ. | ٨ 8 |
తథా య ఉపదేష్టా భవతి స ఉపదిశతు యశ్చ దాతా స సరలతయా దదాతు యస్త్వధిపతిః స యత్నేనాధిపతిత్వం కరోతు యశ్చ దయాలుః స హృష్టమనసా దయతామ్|
اَلْمَحَبَّةُ فَلْتَكُنْ بِلَا رِيَاءٍ. كُونُوا كَارِهِينَ ٱلشَّرَّ، مُلْتَصِقِينَ بِٱلْخَيْرِ. | ٩ 9 |
అపరఞ్చ యుష్మాకం ప్రేమ కాపట్యవర్జితం భవతు యద్ అభద్రం తద్ ఋతీయధ్వం యచ్చ భద్రం తస్మిన్ అనురజ్యధ్వమ్|
وَادِّينَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا بِٱلْمَحَبَّةِ ٱلْأَخَوِيَّةِ، مُقَدِّمِينَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا فِي ٱلْكَرَامَةِ. | ١٠ 10 |
అపరం భ్రాతృత్వప్రేమ్నా పరస్పరం ప్రీయధ్వం సమాదరాద్ ఏకోఽపరజనం శ్రేష్ఠం జానీధ్వమ్|
غَيْرَ مُتَكَاسِلِينَ فِي ٱلِٱجْتِهَادِ، حَارِّينَ فِي ٱلرُّوحِ، عَابِدِينَ ٱلرَّبَّ، | ١١ 11 |
తథా కార్య్యే నిరాలస్యా మనసి చ సోద్యోగాః సన్తః ప్రభుం సేవధ్వమ్|
فَرِحِينَ فِي ٱلرَّجَاءِ، صَابِرِينَ فِي ٱلضِّيْقِ، مُواظِبِينَ عَلَى ٱلصَّلَاةِ، | ١٢ 12 |
అపరం ప్రత్యాశాయామ్ ఆనన్దితా దుఃఖసమయే చ ధైర్య్యయుక్తా భవత; ప్రార్థనాయాం సతతం ప్రవర్త్తధ్వం|
مُشْتَرِكِينَ فِي ٱحْتِيَاجَاتِ ٱلْقِدِّيسِينَ، عَاكِفِينَ عَلَى إِضَافَةِ ٱلْغُرَبَاءِ. | ١٣ 13 |
పవిత్రాణాం దీనతాం దూరీకురుధ్వమ్ అతిథిసేవాయామ్ అనురజ్యధ్వమ్|
بَارِكُوا عَلَى ٱلَّذِينَ يَضْطَهِدُونَكُمْ. بَارِكُوا وَلَا تَلْعَنُوا. | ١٤ 14 |
యే జనా యుష్మాన్ తాడయన్తి తాన్ ఆశిషం వదత శాపమ్ అదత్త్వా దద్ధ్వమాశిషమ్|
فَرَحًا مَعَ ٱلْفَرِحِينَ وَبُكَاءً مَعَ ٱلْبَاكِينَ. | ١٥ 15 |
యే జనా ఆనన్దన్తి తైః సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత యే చ రుదన్తి తైః సహ రుదిత|
مُهْتَمِّينَ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ ٱهْتِمَامًا وَاحِدًا، غَيْرَ مُهْتَمِّينَ بِٱلْأُمُورِ ٱلْعَالِيَةِ بَلْ مُنْقَادِينَ إِلَى ٱلْمُتَّضِعِينَ. لَا تَكُونُوا حُكَمَاءَ عِنْدَ أَنْفُسِكُمْ. | ١٦ 16 |
అపరఞ్చ యుష్మాకం మనసాం పరస్పరమ్ ఏకోభావో భవతు; అపరమ్ ఉచ్చపదమ్ అనాకాఙ్క్ష్య నీచలోకైః సహాపి మార్దవమ్ ఆచరత; స్వాన్ జ్ఞానినో న మన్యధ్వం|
لَا تُجَازُوا أَحَدًا عَنْ شَرٍّ بِشَرٍّ. مُعْتَنِينَ بِأُمُورٍ حَسَنَةٍ قُدَّامَ جَمِيعِ ٱلنَّاسِ. | ١٧ 17 |
పరస్మాద్ అపకారం ప్రాప్యాపి పరం నాపకురుత| సర్వ్వేషాం దృష్టితో యత్ కర్మ్మోత్తమం తదేవ కురుత|
إِنْ كَانَ مُمْكِنًا فَحَسَبَ طَاقَتِكُمْ سَالِمُوا جَمِيعَ ٱلنَّاسِ. | ١٨ 18 |
యది భవితుం శక్యతే తర్హి యథాశక్తి సర్వ్వలోకైః సహ నిర్వ్విరోధేన కాలం యాపయత|
لَا تَنْتَقِمُوا لِأَنْفُسِكُمْ أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، بَلْ أَعْطُوا مَكَانًا لِلْغَضَبِ، لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: «لِيَ ٱلنَّقْمَةُ أَنَا أُجَازِي، يَقُولُ ٱلرَّبُّ». | ١٩ 19 |
హే ప్రియబన్ధవః, కస్మైచిద్ అపకారస్య సముచితం దణ్డం స్వయం న దద్ధ్వం, కిన్త్వీశ్వరీయక్రోధాయ స్థానం దత్త యతో లిఖితమాస్తే పరమేశ్వరః కథయతి, దానం ఫలస్య మత్కర్మ్మ సూచితం ప్రదదామ్యహం|
«فَإِنْ جَاعَ عَدُوُّكَ فَأَطْعِمْهُ. وَإِنْ عَطِشَ فَٱسْقِهِ. لِأَنَّكَ إِنْ فَعَلْتَ هَذَا تَجْمَعْ جَمْرَ نَارٍ عَلَى رَأْسِهِ». | ٢٠ 20 |
ఇతికారణాద్ రిపు ర్యది క్షుధార్త్తస్తే తర్హి తం త్వం ప్రభోజయ| తథా యది తృషార్త్తః స్యాత్ తర్హి తం పరిపాయయ| తేన త్వం మస్తకే తస్య జ్వలదగ్నిం నిధాస్యసి|
لَا يَغْلِبَنَّكَ ٱلشَّرُّ بَلِ ٱغْلِبِ ٱلشَّرَّ بِٱلْخَيْرِ. | ٢١ 21 |
కుక్రియయా పరాజితా న సన్త ఉత్తమక్రియయా కుక్రియాం పరాజయత|