رُوما 11

١ 1 فَأَقُولُ: أَلَعَلَّ ٱللهَ رَفَضَ شَعْبَهُ؟ حَاشَا! لِأَنِّي أَنَا أَيْضًا إِسْرَائِيلِيٌّ مِنْ نَسْلِ إِبْرَاهِيمَ مِنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ.

ఈశ్వరేణ స్వీకీయలోకా అపసారితా అహం కిమ్ ఈదృశం వాక్యం బ్రవీమి? తన్న భవతు యతోఽహమపి బిన్యామీనగోత్రీయ ఇబ్రాహీమవంశీయ ఇస్రాయేలీయలోకోఽస్మి|

٢ 2 لَمْ يَرْفُضِ ٱللهُ شَعْبَهُ ٱلَّذِي سَبَقَ فَعَرَفَهُ. أَمْ لَسْتُمْ تَعْلَمُونَ مَاذَا يَقُولُ ٱلْكِتَابُ فِي إِيلِيَّا؟ كَيْفَ يَتَوَسَّلُ إِلَى ٱللهِ ضِدَّ إِسْرَائِيلَ قَائِلًا:

ఈశ్వరేణ పూర్వ్వం యే ప్రదృష్టాస్తే స్వకీయలోకా అపసారితా ఇతి నహి| అపరమ్ ఏలియోపాఖ్యానే శాస్త్రే యల్లిఖితమ్ ఆస్తే తద్ యూయం కిం న జానీథ?

٣ 3 «يَارَبُّ، قَتَلُوا أَنْبِيَاءَكَ وَهَدَمُوا مَذَابِحَكَ، وَبَقِيتُ أَنَا وَحْدِي، وَهُمْ يَطْلُبُونَ نَفْسِي!».

హే పరమేశ్వర లోకాస్త్వదీయాః సర్వ్వా యజ్ఞవేదీరభఞ్జన్ తథా తవ భవిష్యద్వాదినః సర్వ్వాన్ అఘ్నన్ కేవల ఏకోఽహమ్ అవశిష్ట ఆసే తే మమాపి ప్రాణాన్ నాశయితుం చేష్టనతే, ఏతాం కథామ్ ఇస్రాయేలీయలోకానాం విరుద్ధమ్ ఏలియ ఈశ్వరాయ నివేదయామాస|

٤ 4 لَكِنْ مَاذَا يَقُولُ لَهُ ٱلْوَحْيُ؟ «أَبْقَيْتُ لِنَفْسِي سَبْعَةَ آلَافِ رَجُلٍ لَمْ يُحْنُوا رُكْبَةً لِبَعْلٍ».

తతస్తం ప్రతీశ్వరస్యోత్తరం కిం జాతం? బాల్నామ్నో దేవస్య సాక్షాత్ యై ర్జానూని న పాతితాని తాదృశాః సప్త సహస్రాణి లోకా అవశేషితా మయా|

٥ 5 فَكَذَلِكَ فِي ٱلزَّمَانِ ٱلْحَاضِرِ أَيْضًا قَدْ حَصَلَتْ بَقِيَّةٌ حَسَبَ ٱخْتِيَارِ ٱلنِّعْمَةِ.

తద్వద్ ఏతస్మిన్ వర్త్తమానకాలేఽపి అనుగ్రహేణాభిరుచితాస్తేషామ్ అవశిష్టాః కతిపయా లోకాః సన్తి|

٦ 6 فَإِنْ كَانَ بِٱلنِّعْمَةِ فَلَيْسَ بَعْدُ بِٱلْأَعْمَالِ، وَإِلَّا فَلَيْسَتِ ٱلنِّعْمَةُ بَعْدُ نِعْمَةً. وَإِنْ كَانَ بِٱلْأَعْمَالِ فَلَيْسَ بَعْدُ نِعْمَةً، وَإِلَّا فَٱلْعَمَلُ لَا يَكُونُ بَعْدُ عَمَلًا.

అతఏవ తద్ యద్యనుగ్రహేణ భవతి తర్హి క్రియయా న భవతి నో చేద్ అనుగ్రహోఽననుగ్రహ ఏవ, యది వా క్రియయా భవతి తర్హ్యనుగ్రహేణ న భవతి నో చేత్ క్రియా క్రియైవ న భవతి|

٧ 7 فَمَاذَا؟ مَا يَطْلُبُهُ إِسْرَائِيلُ ذَلِكَ لَمْ يَنَلْهُ. وَلَكِنِ ٱلْمُخْتَارُونَ نَالُوهُ. وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَتَقَسَّوْا،

తర్హి కిం? ఇస్రాయేలీయలోకా యద్ అమృగయన్త తన్న ప్రాపుః| కిన్త్వభిరుచితలోకాస్తత్ ప్రాపుస్తదన్యే సర్వ్వ అన్ధీభూతాః|

٨ 8 كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «أَعْطَاهُمُ ٱللهُ رُوحَ سُبَاتٍ، وَعُيُونًا حَتَّى لَا يُبْصِرُوا، وَآذَانًا حَتَّى لَا يَسْمَعُوا إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ».

యథా లిఖితమ్ ఆస్తే, ఘోరనిద్రాలుతాభావం దృష్టిహీనే చ లోచనే| కర్ణౌ శ్రుతివిహీనౌ చ ప్రదదౌ తేభ్య ఈశ్వరః||

٩ 9 وَدَاوُدُ يَقُولُ: «لِتَصِرْ مَائِدَتُهُمْ فَخًّا وَقَنَصًا وَعَثْرَةً وَمُجَازَاةً لَهُمْ.

ఏతేస్మిన్ దాయూదపి లిఖితవాన్ యథా, అతో భుక్త్యాసనం తేషామ్ ఉన్మాథవద్ భవిష్యతి| వా వంశయన్త్రవద్ బాధా దణ్డవద్ వా భవిష్యతి||

١٠ 10 لِتُظْلِمْ أَعْيُنُهُمْ كَيْ لَا يُبْصِرُوا، وَلْتَحْنِ ظُهُورَهُمْ فِي كُلِّ حِينٍ».

భవిష్యన్తి తథాన్ధాస్తే నేత్రైః పశ్యన్తి నో యథా| వేపథుః కటిదేశస్య తేషాం నిత్యం భవిష్యతి||

١١ 11 فَأَقُولُ: أَلَعَلَّهُمْ عَثَرُوا لِكَيْ يَسْقُطُوا؟ حَاشَا! بَلْ بِزَلَّتِهِمْ صَارَ ٱلْخَلَاصُ لِلْأُمَمِ لِإِغَارَتِهِمْ.

పతనార్థం తే స్ఖలితవన్త ఇతి వాచం కిమహం వదామి? తన్న భవతు కిన్తు తాన్ ఉద్యోగినః కర్త్తుం తేషాం పతనాద్ ఇతరదేశీయలోకైః పరిత్రాణం ప్రాప్తం|

١٢ 12 فَإِنْ كَانَتْ زَلَّتُهُمْ غِنًى لِلْعَالَمِ، وَنُقْصَانُهُمْ غِنًى لِلْأُمَمِ، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ مِلْؤُهُمْ؟

తేషాం పతనం యది జగతో లోకానాం లాభజనకమ్ అభవత్ తేషాం హ్రాసోఽపి యది భిన్నదేశినాం లాభజనకోఽభవత్ తర్హి తేషాం వృద్ధిః కతి లాభజనికా భవిష్యతి?

١٣ 13 فَإِنِّي أَقُولُ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْأُمَمُ: بِمَا أَنِّي أَنَا رَسُولٌ لِلْأُمَمِ أُمَجِّدُ خِدْمَتِي،

అతో హే అన్యదేశినో యుష్మాన్ సమ్బోధ్య కథయామి నిజానాం జ్ఞాతిబన్ధూనాం మనఃసూద్యోగం జనయన్ తేషాం మధ్యే కియతాం లోకానాం యథా పరిత్రాణం సాధయామి

١٤ 14 لَعَلِّي أُغِيرُ أَنْسِبَائِي وَأُخَلِّصُ أُنَاسًا مِنْهُمْ.

తన్నిమిత్తమ్ అన్యదేశినాం నికటే ప్రేరితః సన్ అహం స్వపదస్య మహిమానం ప్రకాశయామి|

١٥ 15 لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ رَفْضُهُمْ هُوَ مُصَالَحَةَ ٱلْعَالَمِ، فَمَاذَا يَكُونُ ٱقْتِبَالُهُمْ إِلَّا حَيَاةً مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ؟

తేషాం నిగ్రహేణ యదీశ్వరేణ సహ జగతో జనానాం మేలనం జాతం తర్హి తేషామ్ అనుగృహీతత్వం మృతదేహే యథా జీవనలాభస్తద్వత్ కిం న భవిష్యతి?

١٦ 16 وَإِنْ كَانَتِ ٱلْبَاكُورَةُ مُقَدَّسَةً فَكَذَلِكَ ٱلْعَجِينُ! وَإِنْ كَانَ ٱلْأَصْلُ مُقَدَّسًا فَكَذَلِكَ ٱلْأَغْصَانُ!

అపరం ప్రథమజాతం ఫలం యది పవిత్రం భవతి తర్హి సర్వ్వమేవ ఫలం పవిత్రం భవిష్యతి; తథా మూలం యది పవిత్రం భవతి తర్హి శాఖా అపి తథైవ భవిష్యన్తి|

١٧ 17 فَإِنْ كَانَ قَدْ قُطِعَ بَعْضُ ٱلْأَغْصَانِ، وَأَنْتَ زَيْتُونَةٌ بَرِّيَّةٌ طُعِّمْتَ فِيهَا، فَصِرْتَ شَرِيكًا فِي أَصْلِ ٱلزَّيْتُونَةِ وَدَسَمِهَا،

కియతీనాం శాఖానాం ఛేదనే కృతే త్వం వన్యజితవృక్షస్య శాఖా భూత్వా యది తచ్ఛాఖానాం స్థానే రోపితా సతి జితవృక్షీయమూలస్య రసం భుంక్షే,

١٨ 18 فَلَا تَفْتَخِرْ عَلَى ٱلْأَغْصَانِ. وَإِنِ ٱفْتَخَرْتَ، فَأَنْتَ لَسْتَ تَحْمِلُ ٱلْأَصْلَ، بَلِ ٱلْأَصْلُ إِيَّاكَ يَحْمِلُ!

తర్హి తాసాం భిన్నశాఖానాం విరుద్ధం మాం గర్వ్వీః; యది గర్వ్వసి తర్హి త్వం మూలం యన్న ధారయసి కిన్తు మూలం త్వాం ధారయతీతి సంస్మర|

١٩ 19 فَسَتَقُولُ: «قُطِعَتِ ٱلْأَغْصَانُ لِأُطَعَّمَ أَنَا!».

అపరఞ్చ యది వదసి మాం రోపయితుం తాః శాఖా విభన్నా అభవన్;

٢٠ 20 حَسَنًا! مِنْ أَجْلِ عَدَمِ ٱلْإِيمَانِ قُطِعَتْ، وَأَنْتَ بِٱلْإِيمَانِ ثَبَتَّ. لَا تَسْتَكْبِرْ بَلْ خَفْ!

భద్రమ్, అప్రత్యయకారణాత్ తే విభిన్నా జాతాస్తథా విశ్వాసకారణాత్ త్వం రోపితో జాతస్తస్మాద్ అహఙ్కారమ్ అకృత్వా ససాధ్వసో భవ|

٢١ 21 لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱللهُ لَمْ يُشْفِقْ عَلَى ٱلْأَغْصَانِ ٱلطَّبِيعِيَّةِ فَلَعَلَّهُ لَا يُشْفِقُ عَلَيْكَ أَيْضًا!

యత ఈశ్వరో యది స్వాభావికీః శాఖా న రక్షతి తర్హి సావధానో భవ చేత్ త్వామపి న స్థాపయతి|

٢٢ 22 فَهُوَذَا لُطْفُ ٱللهِ وَصَرَامَتُهُ: أَمَّا ٱلصَّرَامَةُ فَعَلَى ٱلَّذِينَ سَقَطُوا، وَأَمَّا ٱللُّطْفُ فَلَكَ، إِنْ ثَبَتَّ فِي ٱللُّطْفِ، وَإِلَّا فَأَنْتَ أَيْضًا سَتُقْطَعُ.

ఇత్యత్రేశ్వరస్య యాదృశీ కృపా తాదృశం భయానకత్వమపి త్వయా దృశ్యతాం; యే పతితాస్తాన్ ప్రతి తస్య భయానకత్వం దృశ్యతాం, త్వఞ్చ యది తత్కృపాశ్రితస్తిష్ఠసి తర్హి త్వాం ప్రతి కృపా ద్రక్ష్యతే; నో చేత్ త్వమపి తద్వత్ ఛిన్నో భవిష్యసి|

٢٣ 23 وَهُمْ إِنْ لَمْ يَثْبُتُوا فِي عَدَمِ ٱلْإِيمَانِ سَيُطَعَّمُونَ. لِأَنَّ ٱللهَ قَادِرٌ أَنْ يُطَعِّمَهُمْ أَيْضًا.

అపరఞ్చ తే యద్యప్రత్యయే న తిష్ఠన్తి తర్హి పునరపి రోపయిష్యన్తే యస్మాత్ తాన్ పునరపి రోపయితుమ్ ఇశ్వరస్య శక్తిరాస్తే|

٢٤ 24 لِأَنَّهُ إِنْ كُنْتَ أَنْتَ قَدْ قُطِعْتَ مِنَ ٱلزَّيْتُونَةِ ٱلْبَرِّيَّةِ حَسَبَ ٱلطَّبِيعَةِ، وَطُعِّمْتَ بِخِلَافِ ٱلطَّبِيعَةِ فِي زَيْتُونَةٍ جَيِّدَةٍ، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ يُطَعَّمُ هَؤُلَاءِ ٱلَّذِينَ هُمْ حَسَبَ ٱلطَّبِيعَةِ، فِي زَيْتُونَتِهِمِ ٱلْخَاصَّةِ؟

వన్యజితవృక్షస్య శాఖా సన్ త్వం యది తతశ్ఛిన్నో రీతివ్యత్యయేనోత్తమజితవృక్షే రోపితోఽభవస్తర్హి తస్య వృక్షస్య స్వీయా యాః శాఖాస్తాః కిం పునః స్వవృక్షే సంలగితుం న శక్నువన్తి?

٢٥ 25 فَإِنِّي لَسْتُ أُرِيدُ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ أَنْ تَجْهَلُوا هَذَا ٱلسِّرَّ، لِئَلَّا تَكُونُوا عِنْدَ أَنْفُسِكُمْ حُكَمَاءَ: أَنَّ ٱلْقَسَاوَةَ قَدْ حَصَلَتْ جُزْئِيًّا لِإِسْرَائِيلَ إِلَى أَنْ يَدْخُلَ مِلْؤُ ٱلْأُمَمِ،

హే భ్రాతరో యుష్మాకమ్ ఆత్మాభిమానో యన్న జాయతే తదర్థం మమేదృశీ వాఞ్ఛా భవతి యూయం ఏతన్నిగూఢతత్త్వమ్ అజానన్తో యన్న తిష్ఠథ; వస్తుతో యావత్కాలం సమ్పూర్ణరూపేణ భిన్నదేశినాం సంగ్రహో న భవిష్యతి తావత్కాలమ్ అంశత్వేన ఇస్రాయేలీయలోకానామ్ అన్ధతా స్థాస్యతి;

٢٦ 26 وَهَكَذَا سَيَخْلُصُ جَمِيعُ إِسْرَائِيلَ. كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «سَيَخْرُجُ مِنْ صِهْيَوْنَ ٱلْمُنْقِذُ وَيَرُدُّ ٱلْفُجُورَ عَنْ يَعْقُوبَ.

పశ్చాత్ తే సర్వ్వే పరిత్రాస్యన్తే; ఏతాదృశం లిఖితమప్యాస్తే, ఆగమిష్యతి సీయోనాద్ ఏకో యస్త్రాణదాయకః| అధర్మ్మం యాకుబో వంశాత్ స తు దూరీకరిష్యతి|

٢٧ 27 وَهَذَا هُوَ ٱلْعَهْدُ مِنْ قِبَلِي لَهُمْ مَتَى نَزَعْتُ خَطَايَاهُمْ».

తథా దూరీకరిష్యామి తేషాం పాపాన్యహం యదా| తదా తైరేవ సార్ద్ధం మే నియమోఽయం భవిష్యతి|

٢٨ 28 مِنْ جِهَةِ ٱلْإِنْجِيلِ هُمْ أَعْدَاءٌ مِنْ أَجْلِكُمْ، وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ ٱلِٱخْتِيَارِ فَهُمْ أَحِبَّاءُ مِنْ أَجْلِ ٱلْآبَاءِ،

సుసంవాదాత్ తే యుష్మాకం విపక్షా అభవన్ కిన్త్వభిరుచితత్వాత్ తే పితృలోకానాం కృతే ప్రియపాత్రాణి భవన్తి|

٢٩ 29 لِأَنَّ هِبَاتِ ٱللهِ وَدَعْوَتَهُ هِيَ بِلَا نَدَامَةٍ.

యత ఈశ్వరస్య దానాద్ ఆహ్వానాఞ్చ పశ్చాత్తాపో న భవతి|

٣٠ 30 فَإِنَّهُ كَمَا كُنْتُمْ أَنْتُمْ مَرَّةً لَا تُطِيعُونَ ٱللهَ، وَلَكِنِ ٱلْآنَ رُحِمْتُمْ بِعِصْيَانِ هَؤُلَاءِ،

అతఏవ పూర్వ్వమ్ ఈశ్వరేఽవిశ్వాసినః సన్తోఽపి యూయం యద్వత్ సమ్ప్రతి తేషామ్ అవిశ్వాసకారణాద్ ఈశ్వరస్య కృపాపాత్రాణి జాతాస్తద్వద్

٣١ 31 هَكَذَا هَؤُلَاءِ أَيْضًا ٱلْآنَ، لَمْ يُطِيعُوا لِكَيْ يُرْحَمُوا هُمْ أَيْضًا بِرَحْمَتِكُمْ.

ఇదానీం తేఽవిశ్వాసినః సన్తి కిన్తు యుష్మాభి ర్లబ్ధకృపాకారణాత్ తైరపి కృపా లప్స్యతే|

٣٢ 32 لِأَنَّ ٱللهَ أَغْلَقَ عَلَى ٱلْجَمِيعِ مَعًا فِي ٱلْعِصْيَانِ، لِكَيْ يَرْحَمَ ٱلْجَمِيعَ. (eleēsē g1653)

ఈశ్వరః సర్వ్వాన్ ప్రతి కృపాం ప్రకాశయితుం సర్వ్వాన్ అవిశ్వాసిత్వేన గణయతి| (eleēsē g1653)

٣٣ 33 يَا لَعُمْقِ غِنَى ٱللهِ وَحِكْمَتِهِ وَعِلْمِهِ! مَا أَبْعَدَ أَحْكَامَهُ عَنِ ٱلْفَحْصِ وَطُرُقَهُ عَنِ ٱلِٱسْتِقْصَاءِ!

అహో ఈశ్వరస్య జ్ఞానబుద్ధిరూపయో ర్ధనయోః కీదృక్ ప్రాచుర్య్యం| తస్య రాజశాసనస్య తత్త్వం కీదృగ్ అప్రాప్యం| తస్య మార్గాశ్చ కీదృగ్ అనుపలక్ష్యాః|

٣٤ 34 «لِأَنْ مَنْ عَرَفَ فِكْرَ ٱلرَّبِّ؟ أَوْ مَنْ صَارَ لَهُ مُشِيرًا؟

పరమేశ్వరస్య సఙ్కల్పం కో జ్ఞాతవాన్? తస్య మన్త్రీ వా కోఽభవత్?

٣٥ 35 أَوْ مَنْ سَبَقَ فَأَعْطَاهُ فَيُكَافَأَ؟».

కో వా తస్యోపకారీ భృత్వా తత్కృతే తేన ప్రత్యుపకర్త్తవ్యః?

٣٦ 36 لِأَنَّ مِنْهُ وَبِهِ وَلَهُ كُلَّ ٱلْأَشْيَاءِ. لَهُ ٱلْمَجْدُ إِلَى ٱلْأَبَدِ. آمِينَ. (aiōn g165)

యతో వస్తుమాత్రమేవ తస్మాత్ తేన తస్మై చాభవత్ తదీయో మహిమా సర్వ్వదా ప్రకాశితో భవతు| ఇతి| (aiōn g165)

Elijah is Nourished by an Angel