رُوما 10

١ 1 أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، إِنَّ مَسَرَّةَ قَلْبِي وَطَلْبَتِي إِلَى ٱللهِ لِأَجْلِ إِسْرَائِيلَ هِيَ لِلْخَلَاصِ.

ហេ ភ្រាតរ ឥស្រាយេលីយលោកា យត៑ បរិត្រាណំ ប្រាប្នុវន្តិ តទហំ មនសាភិលឞន៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបេ ប្រាត៌្ហយេ។

٢ 2 لِأَنِّي أَشْهَدُ لَهُمْ أَنَّ لَهُمْ غَيْرَةً لِلهِ، وَلَكِنْ لَيْسَ حَسَبَ ٱلْمَعْرِفَةِ.

យត ឦឝ្វរេ តេឞាំ ចេឞ្ដា វិទ្យត ឥត្យត្រាហំ សាក្ឞ្យស្មិ; កិន្តុ តេឞាំ សា ចេឞ្ដា សជ្ញានា នហិ,

٣ 3 لِأَنَّهُمْ إِذْ كَانُوا يَجْهَلُونَ بِرَّ ٱللهِ، وَيَطْلُبُونَ أَنْ يُثْبِتُوا بِرَّ أَنْفُسِهِمْ لَمْ يُخْضَعُوا لِبِرِّ ٱللهِ.

យតស្ត ឦឝ្វរទត្តំ បុណ្យម៑ អវិជ្ញាយ ស្វក្ឫតបុណ្យំ ស្ថាបយិតុម៑ ចេឞ្ដមានា ឦឝ្វរទត្តស្យ បុណ្យស្យ និឃ្នត្វំ ន ស្វីកុវ៌្វន្តិ។

٤ 4 لِأَنَّ غَايَةَ ٱلنَّامُوسِ هِيَ: ٱلْمَسِيحُ لِلْبِرِّ لِكُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ.

ខ្រីឞ្ដ ឯកៃកវិឝ្វាសិជនាយ បុណ្យំ ទាតុំ វ្យវស្ថាយាះ ផលស្វរូបោ ភវតិ។

٥ 5 لِأَنَّ مُوسَى يَكْتُبُ فِي ٱلْبِرِّ ٱلَّذِي بِٱلنَّامُوسِ: «إِنَّ ٱلْإِنْسَانَ ٱلَّذِي يَفْعَلُهَا سَيَحْيَا بِهَا».

វ្យវស្ថាបាលនេន យត៑ បុណ្យំ តត៑ មូសា វណ៌យាមាស, យថា, យោ ជនស្តាំ បាលយិឞ្យតិ ស តទ្ទ្វារា ជីវិឞ្យតិ។

٦ 6 وَأَمَّا ٱلْبِرُّ ٱلَّذِي بِٱلْإِيمَانِ فَيَقُولُ هَكَذَا: «لَا تَقُلْ فِي قَلْبِكَ: مَنْ يَصْعَدُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ؟» أَيْ لِيُحْدِرَ ٱلْمَسِيحَ،

កិន្តុ ប្រត្យយេន យត៑ បុណ្យំ តទ៑ ឯតាទ្ឫឝំ វាក្យំ វទតិ, កះ ស្វគ៌ម៑ អារុហ្យ ខ្រីឞ្ដម៑ អវរោហយិឞ្យតិ?

٧ 7 «أَوْ: مَنْ يَهْبِطُ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ؟» أَيْ لِيُصْعِدَ ٱلْمَسِيحَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. (Abyssos g12)

កោ វា ប្រេតលោកម៑ អវរុហ្យ ខ្រីឞ្ដំ ម្ឫតគណមធ្យាទ៑ អានេឞ្យតីតិ វាក៑ មនសិ ត្វយា ន គទិតវ្យា។ (Abyssos g12)

٨ 8 لَكِنْ مَاذَا يَقُولُ؟ «اَلْكَلِمَةُ قَرِيبَةٌ مِنْكَ، فِي فَمِكَ وَفِي قَلْبِكَ» أَيْ كَلِمَةُ ٱلْإِيمَانِ ٱلَّتِي نَكْرِزُ بِهَا:

តហ៌ិ កិំ ព្រវីតិ? តទ៑ វាក្យំ តវ សមីបស្ថម៑ អត៌្ហាត៑ តវ វទនេ មនសិ ចាស្តេ, តច្ច វាក្យម៑ អស្មាភិះ ប្រចាយ៌្យមាណំ វិឝ្វាសស្យ វាក្យមេវ។

٩ 9 لِأَنَّكَ إِنِ ٱعْتَرَفْتَ بِفَمِكَ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ، وَآمَنْتَ بِقَلْبِكَ أَنَّ ٱللهَ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، خَلَصْتَ.

វស្តុតះ ប្រភុំ យីឝុំ យទិ វទនេន ស្វីករោឞិ, តថេឝ្វរស្តំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧទស្ថាបយទ៑ ឥតិ យទ្យន្តះករណេន វិឝ្វសិឞិ តហ៌ិ បរិត្រាណំ លប្ស្យសេ។

١٠ 10 لِأَنَّ ٱلْقَلْبَ يُؤْمَنُ بِهِ لِلْبِرِّ، وَٱلْفَمَ يُعْتَرَفُ بِهِ لِلْخَلَاصِ.

យស្មាត៑ បុណ្យប្រាប្ត្យត៌្ហម៑ អន្តះករណេន វិឝ្វសិតវ្យំ បរិត្រាណាត៌្ហញ្ច វទនេន ស្វីកត៌្តវ្យំ។

١١ 11 لِأَنَّ ٱلْكِتَابَ يَقُولُ: «كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ لَا يُخْزَى».

ឝាស្ត្រេ យាទ្ឫឝំ លិខតិ វិឝ្វសិឞ្យតិ យស្តត្រ ស ជនោ ន ត្របិឞ្យតេ។

١٢ 12 لِأَنَّهُ لَا فَرْقَ بَيْنَ ٱلْيَهُودِيِّ وَٱلْيُونَانِيِّ، لِأَنَّ رَبًّا وَاحِدًا لِلْجَمِيعِ، غَنِيًّا لِجَمِيعِ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِهِ.

ឥត្យត្រ យិហូទិនិ តទន្យលោកេ ច កោបិ វិឝេឞោ នាស្តិ យស្មាទ៑ យះ សវ៌្វេឞាម៑ អទ្វិតីយះ ប្រភុះ ស និជយាចកាន សវ៌្វាន៑ ប្រតិ វទាន្យោ ភវតិ។

١٣ 13 لِأَنَّ «كُلَّ مَنْ يَدْعُو بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَخْلُصُ».

យតះ, យះ កឝ្ចិត៑ បរមេឝស្យ នាម្នា ហិ ប្រាត៌្ហយិឞ្យតេ។ ស ឯវ មនុជោ នូនំ បរិត្រាតោ ភវិឞ្យតិ។

١٤ 14 فَكَيْفَ يَدْعُونَ بِمَنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يُؤْمِنُونَ بِمَنْ لَمْ يَسْمَعُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يَسْمَعُونَ بِلَا كَارِزٍ؟

យំ យេ ជនា ន ប្រត្យាយន៑ តេ តមុទ្ទិឝ្យ កថំ ប្រាត៌្ហយិឞ្យន្តេ? យេ វា យស្យាខ្យានំ កទាបិ ន ឝ្រុតវន្តស្តេ តំ កថំ ប្រត្យេឞ្យន្តិ? អបរំ យទិ ប្រចារយិតារោ ន តិឞ្ឋន្តិ តទា កថំ តេ ឝ្រោឞ្យន្តិ?

١٥ 15 وَكَيْفَ يَكْرِزُونَ إِنْ لَمْ يُرْسَلُوا؟ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «مَا أَجْمَلَ أَقْدَامَ ٱلْمُبَشِّرِينَ بِٱلسَّلَامِ، ٱلْمُبَشِّرِينَ بِٱلْخَيْرَاتِ».

យទិ វា ប្រេរិតា ន ភវន្តិ តទា កថំ ប្រចារយិឞ្យន្តិ? យាទ្ឫឝំ លិខិតម៑ អាស្តេ, យថា, មាង្គលិកំ សុសំវាទំ ទទត្យានីយ យេ នរាះ។ ប្រចារយន្តិ ឝាន្តេឝ្ច សុសំវាទំ ជនាស្តុ យេ។ តេឞាំ ចរណបទ្មានិ កីទ្ឫក៑ ឝោភាន្វិតានិ ហិ។

١٦ 16 لَكِنْ لَيْسَ ٱلْجَمِيعُ قَدْ أَطَاعُوا ٱلْإِنْجِيلَ، لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ يَقُولُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟».

កិន្តុ តេ សវ៌្វេ តំ សុសំវាទំ ន គ្ឫហីតវន្តះ។ យិឝាយិយោ យថា លិខិតវាន៑។ អស្មត្ប្រចារិតេ វាក្យេ វិឝ្វាសមករោទ្ធិ កះ។

١٧ 17 إِذًا ٱلْإِيمَانُ بِٱلْخَبَرِ، وَٱلْخَبَرُ بِكَلِمَةِ ٱللهِ.

អតឯវ ឝ្រវណាទ៑ វិឝ្វាស ឰឝ្វរវាក្យប្រចារាត៑ ឝ្រវណញ្ច ភវតិ។

١٨ 18 لَكِنَّنِي أَقُولُ: أَلَعَلَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا؟ بَلَى! «إِلَى جَمِيعِ ٱلْأَرْضِ خَرَجَ صَوْتُهُمْ، وَإِلَى أَقَاصِي ٱلْمَسْكُونَةِ أَقْوَالُهُمْ».

តហ៌្យហំ ព្រវីមិ តៃះ កិំ នាឝ្រាវិ? អវឝ្យម៑ អឝ្រាវិ, យស្មាត៑ តេឞាំ ឝព្ទោ មហីំ វ្យាប្នោទ៑ វាក្យញ្ច និខិលំ ជគត៑។

١٩ 19 لَكِنِّي أَقُولُ: أَلَعَلَّ إِسْرَائِيلَ لَمْ يَعْلَمْ؟ أَوَّلًا مُوسَى يَقُولُ: «أَنَا أُغِيرُكُمْ بِمَا لَيْسَ أُمَّةً. بِأُمَّةٍ غَبِيَّةٍ أُغِيظُكُمْ».

អបរមបិ វទាមិ, ឥស្រាយេលីយលោកាះ កិម៑ ឯតាំ កថាំ ន ពុធ្យន្តេ? ប្រថមតោ មូសា ឥទំ វាក្យំ ប្រោវាច, អហមុត្តាបយិឞ្យេ តាន៑ អគណ្យមានវៃរបិ។ ក្លេក្ឞ្យាមិ ជាតិម៑ ឯតាញ្ច ប្រោន្មត្តភិន្នជាតិភិះ។

٢٠ 20 ثُمَّ إِشَعْيَاءُ يَتَجَاسَرُ وَيَقُولُ: «وُجِدْتُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَمْ يَطْلُبُونِي، وَصِرْتُ ظَاهِرًا لِلَّذِينَ لَمْ يَسْأَلُوا عَنِّي».

អបរញ្ច យិឝាយិយោៜតិឝយាក្ឞោភេណ កថយាមាស, យថា, អធិ មាំ យៃស្តុ នាចេឞ្ដិ សម្ប្រាប្តស្តៃ រ្ជនៃរហំ។ អធិ មាំ យៃ រ្ន សម្ប្ឫឞ្ដំ វិជ្ញាតស្តៃ រ្ជនៃរហំ៕

٢١ 21 أَمَّا مِنْ جِهَةِ إِسْرَائِيلَ فَيَقُولُ: «طُولَ ٱلنَّهَارِ بَسَطْتُ يَدَيَّ إِلَى شَعْبٍ مُعَانِدٍ وَمُقَاوِمٍ».

កិន្ត្វិស្រាយេលីយលោកាន៑ អធិ កថយាញ្ចការ, យៃរាជ្ញាលង្ឃិភិ រ្លោកៃ រ្វិរុទ្ធំ វាក្យមុច្យតេ។ តាន៑ ប្រត្យេវ ទិនំ ក្ឫត្ស្នំ ហស្តៅ វិស្តារយាម្យហំ៕