رُؤيا 9

١ 1 ثُمَّ بَوَّقَ ٱلْمَلَاكُ ٱلْخَامِسُ، فَرَأَيْتُ كَوْكَبًا قَدْ سَقَطَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ إِلَى ٱلْأَرْضِ، وَأُعْطِيَ مِفْتَاحَ بِئْرِ ٱلْهَاوِيَةِ. (Abyssos g12)

តតះ បរំ សប្តមទូតេន តូយ៌្យាំ វាទិតាយាំ គគនាត៑ ប្ឫថិវ្យាំ និបតិត ឯកស្តារកោ មយា ទ្ឫឞ្ដះ, តស្មៃ រសាតលកូបស្យ កុញ្ជិកាទាយិ។ (Abyssos g12)

٢ 2 فَفَتَحَ بِئْرَ ٱلْهَاوِيَةِ، فَصَعِدَ دُخَانٌ مِنَ ٱلْبِئْرِ كَدُخَانِ أَتُونٍ عَظِيمٍ، فَأَظْلَمَتِ ٱلشَّمْسُ وَٱلْجَوُّ مِنْ دُخَانِ ٱلْبِئْرِ. (Abyssos g12)

តេន រសាតលកូបេ មុក្តេ មហាគ្និកុណ្ឌស្យ ធូម ឥវ ធូមស្តស្មាត៑ កូបាទ៑ ឧទ្គតះ។ តស្មាត៑ កូបធូមាត៑ សូយ៌្យាកាឝៅ តិមិរាវ្ឫតៅ។ (Abyssos g12)

٣ 3 وَمِنَ ٱلدُّخَانِ خَرَجَ جَرَادٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَأُعْطِيَ سُلْطَانًا كَمَا لِعَقَارِبِ ٱلْأَرْضِ سُلْطَانٌ.

តស្មាទ៑ ធូមាត៑ បតង្គេឞុ ប្ឫថិវ្យាំ និគ៌តេឞុ នរលោកស្ថវ្ឫឝ្ចិកវត៑ ពលំ តេភ្យោៜទាយិ។

٤ 4 وَقِيلَ لَهُ أَنْ لَا يَضُرَّ عُشْبَ ٱلْأَرْضِ، وَلَا شَيْئًا أَخْضَرَ وَلَا شَجَرَةً مَا، إِلَّا ٱلنَّاسَ فَقَطِ ٱلَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ خَتْمُ ٱللهِ عَلَى جِبَاهِهِمْ.

អបរំ ប្ឫថិវ្យាស្ត្ឫណានិ ហរិទ្វណ៌ឝាកាទយោ វ្ឫក្ឞាឝ្ច តៃ រ្ន សិំហិតវ្យាះ កិន្តុ យេឞាំ ភាលេឞ្វីឝ្វរស្យ មុទ្រាយា អង្កោ នាស្តិ កេវលំ តេ មានវាស្តៃ រ្ហិំសិតវ្យា ឥទំ ត អាទិឞ្ដាះ។

٥ 5 وَأُعْطِيَ أَنْ لَا يَقْتُلَهُمْ بَلْ أَنْ يَتَعَذَّبُوا خَمْسَةَ أَشْهُرٍ. وَعَذَابُهُ كَعَذَابِ عَقْرَبٍ إِذَا لَدَغَ إِنْسَانًا.

បរន្តុ តេឞាំ ពធាយ នហិ កេវលំ បញ្ច មាសាន៑ យាវត៑ យាតនាទានាយ តេភ្យះ សាមត៌្ហ្យមទាយិ។ វ្ឫឝ្ចិកេន ទឞ្ដស្យ មានវស្យ យាទ្ឫឝី យាតនា ជាយតេ តៃរបិ តាទ្ឫឝី យាតនា ប្រទីយតេ។

٦ 6 وَفِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ سَيَطْلُبُ ٱلنَّاسُ ٱلْمَوْتَ وَلَا يَجِدُونَهُ، وَيَرْغَبُونَ أَنْ يَمُوتُوا فَيَهْرُبُ ٱلْمَوْتُ مِنْهُمْ.

តស្មិន៑ សមយេ មានវា ម្ឫត្យុំ ម្ឫគយិឞ្យន្តេ កិន្តុ ប្រាប្តុំ ន ឝក្ឞ្យន្តិ, តេ ប្រាណាន៑ ត្យក្តុម៑ អភិលឞិឞ្យន្តិ កិន្តុ ម្ឫត្យុស្តេភ្យោ ទូរំ បលាយិឞ្យតេ។

٧ 7 وَشَكْلُ ٱلْجَرَادِ شِبْهُ خَيْلٍ مُهَيَّأَةٍ لِلْحَرْبِ، وَعَلَى رُؤُوسِهَا كَأَكَالِيلِ شِبْهِ ٱلذَّهَبِ، وَوُجُوهُهَا كَوُجُوهِ ٱلنَّاسِ.

តេឞាំ បតង្គានាម៑ អាការោ យុទ្ធាត៌្ហំ សុសជ្ជិតានាម៑ អឝ្វានាម៑ អាការស្យ តុល្យះ, តេឞាំ ឝិរះសុ សុវណ៌កិរីដានីវ កិរីដានិ វិទ្យន្តេ, មុខមណ្ឌលានិ ច មានុឞិកមុខតុល្យានិ,

٨ 8 وَكَانَ لَهَا شَعْرٌ كَشَعْرِ ٱلنِّسَاءِ، وَكَانَتْ أَسْنَانُهَا كَأَسْنَانِ ٱلْأُسُودِ،

កេឝាឝ្ច យោឞិតាំ កេឝានាំ សទ្ឫឝាះ, ទន្តាឝ្ច សិំហទន្តតុល្យាះ,

٩ 9 وَكَانَ لَهَا دُرُوعٌ كَدُرُوعٍ مِنْ حَدِيدٍ، وَصَوْتُ أَجْنِحَتِهَا كَصَوْتِ مَرْكَبَاتِ خَيْلٍ كَثِيرَةٍ تَجْرِي إِلَى قِتَالٍ.

លៅហកវចវត៑ តេឞាំ កវចានិ សន្តិ, តេឞាំ បក្ឞាណាំ ឝព្ទោ រណាយ ធាវតាមឝ្វរថានាំ សមូហស្យ ឝព្ទតុល្យះ។

١٠ 10 وَلَهَا أَذْنَابٌ شِبْهُ ٱلْعَقَارِبِ، وَكَانَتْ فِي أَذْنَابِهَا حُمَاتٌ، وَسُلْطَانُهَا أَنْ تُؤْذِيَ ٱلنَّاسَ خَمْسَةَ أَشْهُرٍ.

វ្ឫឝ្ចិកានាមិវ តេឞាំ លាង្គូលានិ សន្តិ, តេឞុ លាង្គូលេឞុ កណ្ដកានិ វិទ្យន្តេ, អបរំ បញ្ច មាសាន៑ យាវត៑ មានវានាំ ហិំសនាយ តេ សាមត៌្ហ្យប្រាប្តាះ។

١١ 11 وَلَهَا مَلَاكُ ٱلْهَاوِيَةِ مَلِكًا عَلَيْهَا، ٱسْمُهُ بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ «أَبَدُّونَ»، وَلَهُ بِٱلْيُونَانِيَّةِ ٱسْمُ «أَبُولِّيُّونَ». (Abyssos g12)

តេឞាំ រាជា ច រសាតលស្យ ទូតស្តស្យ នាម ឥព្រីយភាឞយា អពទ្ទោន៑ យូនានីយភាឞយា ច អបល្លុយោន៑ អត៌្ហតោ វិនាឝក ឥតិ។ (Abyssos g12)

١٢ 12 ٱلْوَيْلُ ٱلْوَاحِدُ مَضَى هُوَذَا يَأْتِي وَيْلَانِ أَيْضًا بَعْدَ هَذَا.

ប្រថមះ សន្តាបោ គតវាន៑ បឝ្យ ឥតះ បរមបិ ទ្វាភ្យាំ សន្តាបាភ្យាម៑ ឧបស្ថាតវ្យំ។

١٣ 13 ثُمَّ بَوَّقَ ٱلْمَلَاكُ ٱلسَّادِسُ، فَسَمِعْتُ صَوْتًا وَاحِدًا مِنْ أَرْبَعَةِ قُرُونِ مَذْبَحِ ٱلذَّهَبِ ٱلَّذِي أَمَامَ ٱللهِ،

តតះ បរំ ឞឞ្ឋទូតេន តូយ៌្យាំ វាទិតាយាម៑ ឦឝ្វរស្យាន្តិកេ ស្ថិតាយាះ សុវណ៌វេទ្យាឝ្ចតុឝ្ចូឌាតះ កស្យចិទ៑ រវោ មយាឝ្រាវិ។

١٤ 14 قَائِلًا لِلْمَلَاكِ ٱلسَّادِسِ ٱلَّذِي مَعَهُ ٱلْبُوقُ: «فُكَّ ٱلْأَرْبَعَةَ ٱلْمَلَائِكَةَ ٱلْمُقَيَّدِينَ عِنْدَ ٱلنَّهْرِ ٱلْعَظِيمِ ٱلْفُرَاتِ».

ស តូរីធារិណំ ឞឞ្ឋទូតម៑ អវទត៑, ផរាតាខ្យេ មហានទេ យេ ចត្វារោ ទូតា ពទ្ធាះ សន្តិ តាន៑ មោចយ។

١٥ 15 فَٱنْفَكَّ ٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْمَلَائِكَةُ ٱلْمُعَدُّونَ لِلسَّاعَةِ وَٱلْيَوْمِ وَٱلشَّهْرِ وَٱلسَّنَةِ، لِكَيْ يَقْتُلُوا ثُلْثَ ٱلنَّاسِ.

តតស្តទ្ទណ្ឌស្យ តទ្ទិនស្យ តន្មាសស្យ តទ្វត្សរស្យ ច ក្ឫតេ និរូបិតាស្តេ ចត្វារោ ទូតា មានវានាំ ត្ឫតីយាំឝស្យ ពធាត៌្ហំ មោចិតាះ។

١٦ 16 وَعَدَدُ جُيُوشِ ٱلْفُرْسَانِ مِئَتَا أَلْفِ أَلْفٍ وَأَنَا سَمِعْتُ عَدَدَهُمْ.

អបរម៑ អឝ្វារោហិសៃន្យានាំ សំខ្យា មយាឝ្រាវិ, តេ វិំឝតិកោដយ អាសន៑។

١٧ 17 وَهَكَذَا رَأَيْتُ ٱلْخَيْلَ فِي ٱلرُّؤْيَا وَٱلْجَالِسِينَ عَلَيْهَا، لَهُمْ دُرُوعٌ نَارِيَّةٌ وَأَسْمَانْجُونِيَّةٌ وَكِبْرِيتِيَّةٌ، وَرُؤُوسُ ٱلْخَيْلِ كَرُؤُوسِ ٱلْأُسُودِ، وَمِنْ أَفْوَاهِهَا يَخْرُجُ نَارٌ وَدُخَانٌ وَكِبْرِيتٌ.

មយា យេ ៜឝ្វា អឝ្វារោហិណឝ្ច ទ្ឫឞ្ដាស្ត ឯតាទ្ឫឝាះ, តេឞាំ វហ្និស្វរូបាណិ នីលប្រស្តរស្វរូបាណិ គន្ធកស្វរូបាណិ ច វម៌្មាណ្យាសន៑, វាជិនាញ្ច សិំហមូទ៌្ធសទ្ឫឝា មូទ៌្ធានះ, តេឞាំ មុខេភ្យោ វហ្និធូមគន្ធកា និគ៌ច្ឆន្តិ។

١٨ 18 مِنْ هَذِهِ ٱلثَّلَاثَةِ قُتِلَ ثُلْثُ ٱلنَّاسِ، مِنَ ٱلنَّارِ وَٱلدُّخَانِ وَٱلْكِبْرِيتِ ٱلْخَارِجَةِ مِنْ أَفْوَاهِهَا،

ឯតៃស្ត្រិភិ រ្ទណ្ឌៃរត៌្ហតស្តេឞាំ មុខេភ្យោ និគ៌ច្ឆទ្ភិ រ្វហ្និធូមគន្ធកៃ រ្មានុឞាណាំ តុតីយាំឝោ ៜឃានិ។

١٩ 19 فَإِنَّ سُلْطَانَهَا هُوَ فِي أَفْوَاهِهَا وَفِي أَذْنَابِهَا، لِأَنَّ أَذْنَابَهَا شِبْهُ ٱلْحَيَّاتِ، وَلَهَا رُؤُوسٌ وَبِهَا تَضُرُّ.

តេឞាំ វាជិនាំ ពលំ មុខេឞុ លាង្គូលេឞុ ច ស្ថិតំ, យតស្តេឞាំ លាង្គូលានិ សប៌ាការាណិ មស្តកវិឝិឞ្ដានិ ច តៃរេវ តេ ហិំសន្តិ។

٢٠ 20 وَأَمَّا بَقِيَّةُ ٱلنَّاسِ ٱلَّذِينَ لَمْ يُقْتَلُوا بِهَذِهِ ٱلضَّرَبَاتِ، فَلَمْ يَتُوبُوا عَنْ أَعْمَالِ أَيْدِيهِمْ، حَتَّى لَا يَسْجُدُوا لِلشَّيَاطِينِ وَأَصْنَامِ ٱلذَّهَبِ وَٱلْفِضَّةِ وَٱلنُّحَاسِ وَٱلْحَجَرِ وَٱلْخَشَبِ ٱلَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ أَنْ تُبْصِرَ وَلَا تَسْمَعَ وَلَا تَمْشِيَ،

អបរម៑ អវឝិឞ្ដា យេ មានវា តៃ រ្ទណ្ឌៃ រ្ន ហតាស្តេ យថា ទ្ឫឞ្ដិឝ្រវណគមនឝក្តិហីនាន៑ ស្វណ៌រៅប្យបិត្តលប្រស្តរកាឞ្ឋមយាន៑ វិគ្រហាន៑ ភូតាំឝ្ច ន បូជយិឞ្យន្តិ តថា ស្វហស្តានាំ ក្រិយាភ្យះ ស្វមនាំសិ ន បរាវត៌្តិតវន្តះ

٢١ 21 وَلَا تَابُوا عَنْ قَتْلِهِمْ وَلَا عَنْ سِحْرِهِمْ وَلَا عَنْ زِنَاهُمْ وَلَا عَنْ سَرِقَتِهِمْ.

ស្វពធកុហកវ្យភិចារចៅយ៌្យោភ្យោ ៜបិ មនាំសិ ន បរាវត៌្តិតវន្តះ។