رُؤيا 5
| وَرَأَيْتُ عَلَى يَمِينِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ سِفْرًا مَكْتُوبًا مِنْ دَاخِلٍ وَمِنْ وَرَاءٍ، مَخْتُومًا بِسَبْعَةِ خُتُومٍ. | ١ 1 |
୧ଆଇଙ୍ଗ୍ ରାଜ୍ଗାଦିରେ ଦୁବାକାନ୍ନିୟାଃ ଜମ୍ ତିଃଇରେ ମିଆଁଦ୍ ମାରି ପୁଥି ନେଲ୍କେଦାଇଙ୍ଗ୍, ଏନାରେୟାଃ ବାରାନ୍ସାଃରେ ଅଲାକାନ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଏନାରେ ଏୟା ମୋହର୍ରାଃ ଚିହ୍ନାଁଁ ତାଇକେନା ।
| وَرَأَيْتُ مَلَاكًا قَوِيًّا يُنَادِي بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «مَنْ هُوَ مُسْتَحِقٌّ أَنْ يَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَيَفُكَّ خُتُومَهُ؟». | ٢ 2 |
୨ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିଆଁଦ୍ ପୁରାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ ଦୁଁତ୍କେଇଙ୍ଗ୍ ନେଲ୍କିୟା, ଇନିଃ ପୁରାଃ କାଉରିତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ମୋହର୍କେ ରାଡ଼ାକେଦ୍ତେ, ନେ ମାରି ପୁଥିକେ ଜେତାଏ ଅଟାଃ ଦାଡ଼ି ଲେକାନ୍ନିଃ ମେନାଇରେଦ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃକାଏ ।”
| فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ فِي ٱلسَّمَاءِ وَلَا عَلَى ٱلْأَرْضِ وَلَا تَحْتَ ٱلْأَرْضِ أَنْ يَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَلَا أَنْ يَنْظُرَ إِلَيْهِ. | ٣ 3 |
୩ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ମାରି ପୁଥି ଅଟାଃକେଦ୍ତେ ଏନାରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃ ପାଢ଼ାଅ ନାଗେନ୍ତେ ସିର୍ମାରେ, ଅତେରେ ଚାଏ ହୁଆଙ୍ଗ୍ଗାଡ଼ାରେ ଜେତାଏ କାକ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ।
| فَصِرْتُ أَنَا أَبْكِي كَثِيرًا، لِأَنَّهُ لَمْ يُوجَدْ أَحَدٌ مُسْتَحِقًّا أَنْ يَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَيَقْرَأَهُ وَلَا أَنْ يَنْظُرَ إِلَيْهِ. | ٤ 4 |
୪ଏନ୍ ମାରି ପୁଥିକେ ଅଟାଃକେଦ୍ତେ ଏନାରେ ଚିନାଃ ଅଲାକାନା, ଏନା ପାଢ଼ାଅ ନାଗେନ୍ତେ ଜେତାଏ ମିହୁଡ଼୍ ହଗି ପାଢ଼ାଏ ଲେକାନ୍ ହଡ଼କ କାକ ନାମ୍ୟାନ୍ ହରାତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃଗିଇଙ୍ଗ୍ ରାଆଃକେଦା ।
| فَقَالَ لِي وَاحِدٌ مِنَ ٱلشُّيُوخِ: «لَا تَبْكِ. هُوَذَا قَدْ غَلَبَ ٱلْأَسَدُ ٱلَّذِي مِنْ سِبْطِ يَهُوذَا، أَصْلُ دَاوُدَ، لِيَفْتَحَ ٱلسِّفْرَ وَيَفُكَّ خُتُومَهُ ٱلسَّبْعَةَ». | ٥ 5 |
୫ଏନ୍ତେ ପ୍ରାଚିନ୍କଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଜିକେଦିୟାଁ, “ଆଲମ୍ ରାଆଃଏୟା, ନେଲେମେ! ଦାଉଦ୍ଆଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ କିଲି, ଯିହୁଦା କିଲିରେନ୍ କୁଲା ଜିତାଅକେଦ୍ତେ ହିଜୁଃତାନା, ଇନିଃ ନେ ଏୟା ମୋହର୍ ରାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ମାରି ପୁଥି ଅଟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଡ଼ିୟା ।”
| وَرَأَيْتُ فَإِذَا فِي وَسَطِ ٱلْعَرْشِ وَٱلْحَيَوَانَاتِ ٱلْأَرْبَعَةِ وَفِي وَسَطِ ٱلشُّيُوخِ خَرُوفٌ قَائِمٌ كَأَنَّهُ مَذْبُوحٌ، لَهُ سَبْعَةُ قُرُونٍ وَسَبْعُ أَعْيُنٍ، هِيَ سَبْعَةُ أَرْوَاحِ ٱللهِ ٱلْمُرْسَلَةُ إِلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ. | ٦ 6 |
୬ଏନ୍ତେ ରାଜ୍ଗାଦିରେୟାଃ ଥାଲାମାଲାରେ ସିଦାରେନ୍ ଉପୁନିୟା ଜାଁତୁ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କଆଃ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍ ମିଣ୍ଡିହନ୍କେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ନେଲ୍କିୟାଇଙ୍ଗ୍ । ମିଣ୍ଡିହନ୍ ଦାଣେଁରାକାବ୍କାନ୍ ଲେକାଏ ଆଟ୍କାରଃ ତାଇକେନା । ଆୟାଃ ଏୟା ଦିରିଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଏୟା ମେଦ୍ ତାଇକେନା । ଏନ୍ ମେଦ୍କ ସବେନ୍ ଅତେଦିଶୁମ୍ତେ କୁଲାକାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଏୟା ଆତ୍ମା ତାନାଃ ।
| فَأَتَى وَأَخَذَ ٱلسِّفْرَ مِنْ يَمِينِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ. | ٧ 7 |
୭ଏନ୍ ମିଣ୍ଡିହନ୍ ରାଜ୍ଗାଦିରେ ଦୁବାକାନ୍ନିଃତାଃତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ, ଇନିୟାଃ ଜମ୍ ତିଃଇଏତେ ମାରି ପୁଥିକେ ଇଦିକେଦା ।
| وَلَمَّا أَخَذَ ٱلسِّفْرَ خَرَّتِ ٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتُ وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا أَمَامَ ٱلْخَروفِ، وَلَهُمْ كُلِّ وَاحِدٍ قِيثَارَاتٌ وَجَامَاتٌ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوَّةٌ بَخُورًا هِيَ صَلَوَاتُ ٱلْقِدِّيسِينَ. | ٨ 8 |
୮ଆଡଃ ଇନିଃ ମାରି ପୁଥି ତେଲାକେଦ୍ ଇମ୍ତାଗି, ଉପୁନିୟା ଜାଁତୁ ଆଡଃ ମିଦ୍ହିସି ଉପୁନ୍ ପ୍ରାଚିନ୍କ ମିଣ୍ଡିହନ୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଅମ୍ବାଃୟାନାକ । ଇନ୍କୁ ସବେନ୍କ ମିପିଆଦ୍ ବାନାମ୍, ଆଡଃ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ଧୁଆନ୍ତେ ପେରେଜାକାନ୍ ସୋନାରେୟାଃ ଡୁଭା ସାବାକାଦ୍ ତାଇକେନାକ । ଏନ୍ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ଧୁଆନ୍ରାଃ ଡୁଭାକ ହବାଅଃତାନା, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହଡ଼କଆଃ ବିନ୍ତି ।
| وَهُمْ يَتَرَنَّمُونَ تَرْنِيمَةً جَدِيدَةً قَائِلِينَ: «مُسْتَحِقٌّ أَنْتَ أَنْ تَأْخُذَ ٱلسِّفْرَ وَتَفْتَحَ خُتُومَهُ، لِأَنَّكَ ذُبِحْتَ وَٱشْتَرَيْتَنَا لِلهِ بِدَمِكَ مِنْ كُلِّ قَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَشَعْبٍ وَأُمَّةٍ، | ٩ 9 |
୯ଇନ୍କୁ ମିଆଁଦ୍ ନାୱା ଦୁରାଙ୍ଗ୍କ ଦୁରାଙ୍ଗ୍କେଦା, “ମାରି ପୁଥି ତେଲାକେଦ୍ତେ ଏନାରେୟାଃ ମୋହର୍ ରାଡ଼ା ନାଙ୍ଗ୍ ଆମ୍ ଏସ୍କାର୍ ଦାଡ଼ିୟାମେ । ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ ଦାଣେଁକାନ୍ ତାଇକେନାମ୍, ଆମ୍କେ ଦାଣେଁ ଗନଏଃ ହବାୟାନ୍ ହରାତେ ସବେନ୍ କିଲି, ଏଟାଃ ଏଟାଃ ଜାଗାର୍ତାନ୍କ, ଦିଶୁମ୍ ଆଡଃ ଜାତିକଏତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କକେମ୍ କିରିଙ୍ଗ୍କାଦ୍କଆ ।
| وَجَعَلْتَنَا لِإِلَهِنَا مُلُوكًا وَكَهَنَةً، فَسَنَمْلِكُ عَلَى ٱلْأَرْضِ». | ١٠ 10 |
୧୦ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସେୱା ରିକା ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ମିଆଁଦ୍ ରାଜାଉଡ଼ି ଆଡଃ ଯାଜାକ୍ କିଲିରେମ୍ ବାଇକେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଅତେରେକ ରାଇଜେୟା ।”
| وَنَظَرْتُ وَسَمِعْتُ صَوْتَ مَلَائِكَةٍ كَثِيرِينَ حَوْلَ ٱلْعَرْشِ وَٱلْحَيَوَانَاتِ وَٱلشُّيُوخِ، وَكَانَ عَدَدُهُمْ رَبَوَاتِ رَبَوَاتٍ وَأُلُوفَ أُلُوفٍ، | ١١ 11 |
୧୧ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃଗିଇଙ୍ଗ୍ ନେଲ୍କେଦା, କାକ ଲେକା ଦାଡ଼ିୟଃ ଦୁଁତ୍କ ରାଜ୍ଗାଦିକେ, ଉପୁନିୟା ଜାଁତୁ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କଆଃ ଚାରିୟସାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନାକ ।
| قَائِلِينَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «مُسْتَحِقٌّ هُوَ ٱلْخَروُفُ ٱلْمَذْبُوحُ أَنْ يَأْخُذَ ٱلْقُدْرَةَ وَٱلْغِنَى وَٱلْحِكْمَةَ وَٱلْقُوَّةَ وَٱلْكَرَامَةَ وَٱلْمَجْدَ وَٱلْبَرَكَةَ!». | ١٢ 12 |
୧୨କାଉରିକେଦ୍ତେ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାକ, “ଦାଣେଁ ରାକାବାକାନ୍ ଏନ୍ ମିଣ୍ଡିହନ୍ ପେଡ଼େଃ, କିସାଁଣ୍, ସେଣାଁ, ଆକ୍ତେୟାର୍, ମାନାରାଙ୍ଗ୍, ମାଇନାନ୍ ଆଡଃ ସାହାରାଅ ନାମେ ଲେକାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ।”
| وَكُلُّ خَلِيقَةٍ مِمَّا فِي ٱلسَّمَاءِ وَعَلَى ٱلْأَرْضِ وَتَحْتَ ٱلْأَرْضِ، وَمَا عَلَى ٱلْبَحْرِ، كُلُّ مَا فِيهَا، سَمِعْتُهَا قَائِلَةً: «لِلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ وَلِلْخَرُوفِ ٱلْبَرَكَةُ وَٱلْكَرَامَةُ وَٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ». (aiōn g165) | ١٣ 13 |
୧୩ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍, ଅତେ, ହୁଆଙ୍ଗ୍ଗାଡ଼ା ଆଡଃ ଦରେୟାରେନ୍ ସବେନ୍ ଜୀନିଦ୍ ଜାଁତୁକ ଆଡଃ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ସବେନ୍ ଜାଁତୁକକେ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍କଆଇଙ୍ଗ୍ । ଇନ୍କୁ “ରାଜ୍ଗାଦିରେ ଦୁବାକାନ୍ନିୟାଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ମିଣ୍ଡିହନ୍ଆଃ ସାହାରାଅ, ମାନାରାଙ୍ଗ୍, ମାଇନାନ୍ ଆଡଃ ପେଡ଼େଃ ଜାନାଅ ଜାନାଅ ତାଇନାଃ!” ମେନ୍ତେକ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା । (aiōn g165)
| وَكَانَتِ ٱلْحَيَوَانَاتُ ٱلْأَرْبَعَةُ تَقُولُ: «آمِينَ». وَٱلشُّيُوخُ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ خَرُّوا وَسَجَدُوا لِلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. | ١٤ 14 |
୧୪ଏନ୍ ଉପୁନିୟା ଜାଁତୁକ କାଜିରୁହାଡ଼୍ ତାଇକେନାକ, “ଆମେନ୍!” ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଅମ୍ବାଃକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ଜହାର୍କିୟାକ ।
