رُؤيا 2
| اُكْتُبْ إِلَى مَلَاكِ كَنِيسَةِ أَفَسُسَ: «هَذَا يَقُولُهُ ٱلْمُمْسِكُ ٱلسَّبْعَةَ ٱلْكَوَاكِبَ فِي يَمِينِهِ، ٱلْمَاشِي فِي وَسَطِ ٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ ٱلذَّهَبِيَّةِ: | ١ 1 |
ଇଫିଷସ୍ଥସମିତେ ର୍ଦୂତଂ ପ୍ରତି ତ୍ୱମ୍ ଇଦଂ ଲିଖ; ଯୋ ଦକ୍ଷିଣକରେଣ ସପ୍ତ ତାରା ଧାରଯତି ସପ୍ତାନାଂ ସୁୱର୍ଣଦୀପୱୃକ୍ଷାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ଗମନାଗମନେ କରୋତି ଚ ତେନେଦମ୍ ଉଚ୍ୟତେ|
| أَنَا عَارِفٌ أَعْمَالَكَ وَتَعَبَكَ وَصَبْرَكَ، وَأَنَّكَ لَا تَقْدِرُ أَنْ تَحْتَمِلَ ٱلْأَشْرَارَ، وَقَدْ جَرَّبْتَ ٱلْقَائِلِينَ إِنَّهُمْ رُسُلٌ وَلَيْسُوا رُسُلًا، فَوَجَدْتَهُمْ كَاذِبِينَ. | ٢ 2 |
ତୱ କ୍ରିଯାଃ ଶ୍ରମଃ ସହିଷ୍ଣୁତା ଚ ମମ ଗୋଚରାଃ, ତ୍ୱଂ ଦୁଷ୍ଟାନ୍ ସୋଢୁଂ ନ ଶକ୍ନୋଷି ଯେ ଚ ପ୍ରେରିତା ନ ସନ୍ତଃ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରେରିତାନ୍ ୱଦନ୍ତି ତ୍ୱଂ ତାନ୍ ପରୀକ୍ଷ୍ୟ ମୃଷାଭାଷିଣୋ ୱିଜ୍ଞାତୱାନ୍,
| وَقَدِ ٱحْتَمَلْتَ وَلَكَ صَبْرٌ، وَتَعِبْتَ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي وَلَمْ تَكِلَّ. | ٣ 3 |
ଅପରଂ ତ୍ୱଂ ତିତିକ୍ଷାଂ ୱିଦଧାସି ମମ ନାମାର୍ଥଂ ବହୁ ସୋଢୱାନସି ତଥାପି ନ ପର୍ୟ୍ୟକ୍ଲାମ୍ୟସ୍ତଦପି ଜାନାମି|
| لَكِنْ عِنْدِي عَلَيْكَ: أَنَّكَ تَرَكْتَ مَحَبَّتَكَ ٱلْأُولَى. | ٤ 4 |
କିଞ୍ଚ ତୱ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ମଯୈତତ୍ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ ଯତ୍ ତୱ ପ୍ରଥମଂ ପ୍ରେମ ତ୍ୱଯା ୱ୍ୟହୀଯତ|
| فَٱذْكُرْ مِنْ أَيْنَ سَقَطْتَ وَتُبْ، وَٱعْمَلِ ٱلْأَعْمَالَ ٱلْأُولَى، وَإِلَّا فَإِنِّي آتِيكَ عَنْ قَرِيبٍ وَأُزَحْزِحُ مَنَارَتَكَ مِنْ مَكَانِهَا، إِنْ لَمْ تَتُبْ. | ٥ 5 |
ଅତଃ କୁତଃ ପତିତୋ ଽସି ତତ୍ ସ୍ମୃତ୍ୱା ମନଃ ପରାୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ପୂର୍ୱ୍ୱୀଯକ୍ରିଯାଃ କୁରୁ ନ ଚେତ୍ ତ୍ୱଯା ମନସି ନ ପରିୱର୍ତ୍ତିତେ ଽହଂ ତୂର୍ଣମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତୱ ଦୀପୱୃକ୍ଷଂ ସ୍ୱସ୍ଥାନାଦ୍ ଅପସାରଯିଷ୍ୟାମି|
| وَلَكِنْ عِنْدَكَ هَذَا: أَنَّكَ تُبْغِضُ أَعْمَالَ ٱلنُّقُولَاوِيِّينَ ٱلَّتِي أُبْغِضُهَا أَنَا أَيْضًا. | ٦ 6 |
ତଥାପି ତୱେଷ ଗୁଣୋ ୱିଦ୍ୟତେ ଯତ୍ ନୀକଲାଯତୀଯଲୋକାନାଂ ଯାଃ କ୍ରିଯା ଅହମ୍ ଋତୀଯେ ତାସ୍ତ୍ୱମପି ଋତୀଯମେ|
| مَنْ لَهُ أُذُنٌ فَلْيَسْمَعْ مَا يَقُولُهُ ٱلرُّوحُ لِلْكَنَائِسِ. مَنْ يَغْلِبُ فَسَأُعْطِيهِ أَنْ يَأْكُلَ مِنْ شَجَرَةِ ٱلْحَيَاةِ ٱلَّتِي فِي وَسَطِ فِرْدَوْسِ ٱللهِ». | ٧ 7 |
ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତ୍ରଂ ୱିଦ୍ୟତେ ସ ସମିତୀଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଚ୍ୟମାନାମ୍ ଆତ୍ମନଃ କଥାଂ ଶୃଣୋତୁ| ଯୋ ଜନୋ ଜଯତି ତସ୍ମା ଅହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାରାମସ୍ଥଜୀୱନତରୋଃ ଫଲଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ଦାସ୍ୟାମି|
| وَٱكْتُبْ إِلَى مَلَاكِ كَنِيسَةِ سِمِيرْنَا: «هَذَا يَقُولُهُ ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ، ٱلَّذِي كَانَ مَيْتًا فَعَاشَ: | ٨ 8 |
ଅପରଂ ସ୍ମୁର୍ଣାସ୍ଥସମିତେ ର୍ଦୂତଂ ପ୍ରତୀଦଂ ଲିଖ; ଯ ଆଦିରନ୍ତଶ୍ଚ ଯୋ ମୃତୱାନ୍ ପୁନର୍ଜୀୱିତୱାଂଶ୍ଚ ତେନେଦମ୍ ଉଚ୍ୟତେ,
| أَنَا أَعْرِفُ أَعْمَالَكَ وَضِيْقَتَكَ وَفَقْرَكَ مَعَ أَنَّكَ غَنِيٌّ. وَتَجْدِيفَ ٱلْقَائِلِينَ: إِنَّهُمْ يَهُودٌ وَلَيْسُوا يَهُودًا، بَلْ هُمْ مَجْمَعُ ٱلشَّيْطَانِ. | ٩ 9 |
ତୱ କ୍ରିଯାଃ କ୍ଲେଶୋ ଦୈନ୍ୟଞ୍ଚ ମମ ଗୋଚରାଃ କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ଧନୱାନସି ଯେ ଚ ଯିହୂଦୀଯା ନ ସନ୍ତଃ ଶଯତାନସ୍ୟ ସମାଜାଃ ସନ୍ତି ତଥାପି ସ୍ୱାନ୍ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ୱଦନ୍ତି ତେଷାଂ ନିନ୍ଦାମପ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
| لَا تَخَفِ ٱلْبَتَّةَ مِمَّا أَنْتَ عَتِيدٌ أَنْ تَتَأَلَّمَ بِهِ. هُوَذَا إِبْلِيسُ مُزْمِعٌ أَنْ يُلْقِيَ بَعْضًا مِنْكُمْ فِي ٱلسِّجْنِ لِكَيْ تُجَرَّبُوا، وَيَكُونَ لَكُمْ ضِيْقٌ عَشَرَةَ أَيَّامٍ. كُنْ أَمِينًا إِلَى ٱلْمَوْتِ فَسَأُعْطِيكَ إِكْلِيلَ ٱلْحَيَاةِ. | ١٠ 10 |
ତ୍ୱଯା ଯୋ ଯଃ କ୍ଲେଶଃ ସୋଢୱ୍ୟସ୍ତସ୍ମାତ୍ ମା ଭୈଷୀଃ ପଶ୍ୟ ଶଯତାନୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପରୀକ୍ଷାର୍ଥଂ କାଂଶ୍ଚିତ୍ କାରାଯାଂ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତି ଦଶ ଦିନାନି ଯାୱତ୍ କ୍ଲେଶୋ ଯୁଷ୍ମାସୁ ୱର୍ତ୍ତିଷ୍ୟତେ ଚ| ତ୍ୱଂ ମୃତ୍ୟୁପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଭୱ ତେନାହଂ ଜୀୱନକିରୀଟଂ ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟାମି|
| مَنْ لَهُ أُذُنٌ فَلْيَسْمَعْ مَا يَقُولُهُ ٱلرُّوحُ لِلْكَنَائِسِ. مَنْ يَغْلِبُ فَلَا يُؤْذِيهِ ٱلْمَوْتُ ٱلثَّانِي». | ١١ 11 |
ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତ୍ରଂ ୱିଦ୍ୟତେ ସ ସମିତୀଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଚ୍ୟମାନାମ୍ ଆତ୍ମନଃ କଥାଂ ଶୃଣୋତୁ| ଯୋ ଜଯତି ସ ଦ୍ୱିତୀଯମୃତ୍ୟୁନା ନ ହିଂସିଷ୍ୟତେ|
| وَٱكْتُبْ إِلَى مَلَاكِ ٱلْكَنِيسَةِ ٱلَّتِي فِي بَرْغَامُسَ: «هَذَا يَقُولُهُ ٱلَّذِي لَهُ ٱلسَّيْفُ ٱلْمَاضِي ذُو ٱلْحَدَّيْنِ: | ١٢ 12 |
ଅପରଂ ପର୍ଗାମସ୍ଥସମିତେ ର୍ଦୂତଂ ପ୍ରତୀଦଂ ଲିଖ, ଯସ୍ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦ୍ୱିଧାରଂ ଖଙ୍ଗଂ ଧାରଯତି ସ ଏୱ ଭାଷତେ|
| أَنَا عَارِفٌ أَعْمَالَكَ، وَأَيْنَ تَسْكُنُ حَيْثُ كُرْسِيُّ ٱلشَّيْطَانِ، وَأَنْتَ مُتَمَسِّكٌ بِٱسْمِي، وَلَمْ تُنْكِرْ إِيمَانِي حَتَّى فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي فِيهَا كَانَ أَنْتِيبَاسُ شَهِيدِي ٱلْأَمِينُ ٱلَّذِي قُتِلَ عِنْدَكُمْ حَيْثُ ٱلشَّيْطَانُ يَسْكُنُ. | ١٣ 13 |
ତୱ କ୍ରିଯା ମମ ଗୋଚରାଃ, ଯତ୍ର ଶଯତାନସ୍ୟ ସିଂହାସନଂ ତତ୍ରୈୱ ତ୍ୱଂ ୱସସି ତଦପି ଜାନାମି| ତ୍ୱଂ ମମ ନାମ ଧାରଯସି ମଦ୍ଭକ୍ତେରସ୍ୱୀକାରସ୍ତ୍ୱଯା ନ କୃତୋ ମମ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟସାକ୍ଷିଣ ଆନ୍ତିପାଃ ସମଯେ ଽପି ନ କୃତଃ| ସ ତୁ ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ଽଘାନି ଯତଃ ଶଯତାନସ୍ତତ୍ରୈୱ ନିୱସତି|
| وَلَكِنْ عِنْدِي عَلَيْكَ قَلِيلٌ: أَنَّ عِنْدَكَ هُنَاكَ قَوْمًا مُتَمَسِّكِينَ بِتَعْلِيمِ بَلْعَامَ، ٱلَّذِي كَانَ يُعَلِّمُ بَالَاقَ أَنْ يُلْقِيَ مَعْثَرَةً أَمَامَ بَنِي إِسْرَائِيلَ: أَنْ يَأْكُلُوا مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ، وَيَزْنُوا. | ١٤ 14 |
ତଥାପି ତୱ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ମମ କିଞ୍ଚିଦ୍ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ ଯତୋ ଦେୱପ୍ରସାଦାଦନାଯ ପରଦାରଗମନାଯ ଚେସ୍ରାଯେଲଃ ସନ୍ତାନାନାଂ ସମ୍ମୁଖ ଉନ୍ମାଥଂ ସ୍ଥାପଯିତୁଂ ବାଲାକ୍ ଯେନାଶିକ୍ଷ୍ୟତ ତସ୍ୟ ବିଲିଯମଃ ଶିକ୍ଷାୱଲମ୍ବିନସ୍ତୱ କେଚିତ୍ ଜନାସ୍ତତ୍ର ସନ୍ତି|
| هَكَذَا عِنْدَكَ أَنْتَ أَيْضًا قَوْمٌ مُتَمَسِّكُونَ بِتَعْلِيمِ ٱلنُّقُولَاوِيِّينَ ٱلَّذِي أُبْغِضُهُ. | ١٥ 15 |
ତଥା ନୀକଲାଯତୀଯାନାଂ ଶିକ୍ଷାୱଲମ୍ବିନସ୍ତୱ କେଚିତ୍ ଜନା ଅପି ସନ୍ତି ତଦେୱାହମ୍ ଋତୀଯେ|
| فَتُبْ وَإِلَّا فَإِنِّي آتِيكَ سَرِيعًا وَأُحَارِبُهُمْ بِسَيْفِ فَمِي. | ١٦ 16 |
ଅତୋ ହେତୋସ୍ତ୍ୱଂ ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ତଯ ନ ଚେଦହଂ ତ୍ୱରଯା ତୱ ସମୀପମୁପସ୍ଥାଯ ମଦ୍ୱକ୍ତସ୍ଥଖଙ୍ଗେନ ତୈଃ ସହ ଯୋତ୍ସ୍ୟାମି|
| مَنْ لَهُ أُذُنٌ فَلْيَسْمَعْ مَا يَقُولُهُ ٱلرُّوحُ لِلْكَنَائِسِ. مَنْ يَغْلِبُ فَسَأُعْطِيهِ أَنْ يَأْكُلَ مِنَ ٱلْمَنِّ ٱلْمُخْفَى، وَأُعْطِيهِ حَصَاةً بَيْضَاءَ، وَعَلَى ٱلْحَصَاةِ ٱسْمٌ جَدِيدٌ مَكْتُوبٌ لَا يَعْرِفُهُ أَحَدٌ غَيْرُ ٱلَّذِي يَأْخُذُ». | ١٧ 17 |
ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତ୍ରଂ ୱିଦ୍ୟତେ ସ ସମିତୀଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଚ୍ୟମାନାମ୍ ଆତ୍ମନଃ କଥାଂ ଶୃଣୋତୁ| ଯୋ ଜନୋ ଜଯତି ତସ୍ମା ଅହଂ ଗୁପ୍ତମାନ୍ନାଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ଦାସ୍ୟାମି ଶୁଭ୍ରପ୍ରସ୍ତରମପି ତସ୍ମୈ ଦାସ୍ୟାମି ତତ୍ର ପ୍ରସ୍ତରେ ନୂତନଂ ନାମ ଲିଖିତଂ ତଚ୍ଚ ଗ୍ରହୀତାରଂ ୱିନା ନାନ୍ୟେନ କେନାପ୍ୟୱଗମ୍ୟତେ|
| وَٱكْتُبْ إِلَى مَلَاكِ ٱلْكَنِيسَةِ ٱلَّتِي فِي ثِيَاتِيرَا: «هَذَا يَقُولُهُ ٱبْنُ ٱللهِ، ٱلَّذِي لَهُ عَيْنَانِ كَلَهِيبِ نَارٍ، وَرِجْلَاهُ مِثْلُ ٱلنُّحَاسِ ٱلنَّقِيِّ: | ١٨ 18 |
ଅପରଂ ଥୁଯାତୀରାସ୍ଥସମିତେ ର୍ଦୂତଂ ପ୍ରତୀଦଂ ଲିଖ| ଯସ୍ୟ ଲୋଚନେ ୱହ୍ନିଶିଖାସଦୃଶେ ଚରଣୌ ଚ ସୁପିତ୍ତଲସଙ୍କାଶୌ ସ ଈଶ୍ୱରପୁତ୍ରୋ ଭାଷତେ,
| أَنَا عَارِفٌ أَعْمَالَكَ وَمَحَبَّتَكَ وَخِدْمَتَكَ وَإِيمَانَكَ وَصَبْرَكَ، وَأَنَّ أَعْمَالَكَ ٱلْأَخِيرَةَ أَكْثَرُ مِنَ ٱلْأُولَى. | ١٩ 19 |
ତୱ କ୍ରିଯାଃ ପ୍ରେମ ୱିଶ୍ୱାସଃ ପରିଚର୍ୟ୍ୟା ସହିଷ୍ଣୁତା ଚ ମମ ଗୋଚରାଃ, ତୱ ପ୍ରଥମକ୍ରିଯାଭ୍ୟଃ ଶେଷକ୍ରିଯାଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠାସ୍ତଦପି ଜାନାମି|
| لَكِنْ عِنْدِي عَلَيْكَ قَلِيلٌ: أَنَّكَ تُسَيِّبُ ٱلْمَرْأَةَ إِيزَابَلَ ٱلَّتِي تَقُولُ إِنَّهَا نَبِيَّةٌ، حَتَّى تُعَلِّمَ وَتُغْوِيَ عَبِيدِي أَنْ يَزْنُوا وَيَأْكُلُوا مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ. | ٢٠ 20 |
ତଥାପି ତୱ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ମଯା କିଞ୍ଚିଦ୍ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ ଯତୋ ଯା ଈଷେବଲ୍ନାମିକା ଯୋଷିତ୍ ସ୍ୱାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୀଂ ମନ୍ୟତେ ୱେଶ୍ୟାଗମନାଯ ଦେୱପ୍ରସାଦାଶନାଯ ଚ ମମ ଦାସାନ୍ ଶିକ୍ଷଯତି ଭ୍ରାମଯତି ଚ ସା ତ୍ୱଯା ନ ନିୱାର୍ୟ୍ୟତେ|
| وَأَعْطَيْتُهَا زَمَانًا لِكَيْ تَتُوبَ عَنْ زِنَاهَا وَلَمْ تَتُبْ. | ٢١ 21 |
ଅହଂ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନାଯ ତସ୍ୟୈ ସମଯଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ସା ସ୍ୱୀଯୱେଶ୍ୟାକ୍ରିଯାତୋ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ନାଭିଲଷତି|
| هَا أَنَا أُلْقِيهَا فِي فِرَاشٍ، وَٱلَّذِينَ يَزْنُونَ مَعَهَا فِي ضِيقَةٍ عَظِيمَةٍ، إِنْ كَانُوا لَا يَتُوبُونَ عَنْ أَعْمَالِهِمْ. | ٢٢ 22 |
ପଶ୍ୟାହଂ ତାଂ ଶଯ୍ୟାଯାଂ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟାମି, ଯେ ତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟଭିଚାରଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେ ଯଦି ସ୍ୱକ୍ରିଯାଭ୍ୟୋ ମନାଂସି ନ ପରାୱର୍ତ୍ତଯନ୍ତି ତର୍ହି ତାନପି ମହାକ୍ଲେଶେ ନିକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟାମି
| وَأَوْلَادُهَا أَقْتُلُهُمْ بِٱلْمَوْتِ. فَسَتَعْرِفُ جَمِيعُ ٱلْكَنَائِسِ أَنِّي أَنَا هُوَ ٱلْفَاحِصُ ٱلْكُلَى وَٱلْقُلُوبِ، وَسَأُعْطِي كُلَّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ بِحَسَبِ أَعْمَالِهِ. | ٢٣ 23 |
ତସ୍ୟାଃ ସନ୍ତାନାଂଶ୍ଚ ମୃତ୍ୟୁନା ହନିଷ୍ୟାମି| ତେନାହମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନାଂ ମନସାଞ୍ଚାନୁସନ୍ଧାନକାରୀ ଯୁଷ୍ମାକମେକୈକସ୍ମୈ ଚ ସ୍ୱକ୍ରିଯାଣାଂ ଫଲଂ ମଯା ଦାତୱ୍ୟମିତି ସର୍ୱ୍ୱାଃ ସମିତଯୋ ଜ୍ଞାସ୍ୟନ୍ତି|
| وَلَكِنَّنِي أَقُولُ لَكُمْ وَلِلْبَاقِينَ فِي ثِيَاتِيرَا، كُلِّ ٱلَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ هَذَا ٱلتَّعْلِيمُ، وَٱلَّذِينَ لَمْ يَعْرِفُوا أَعْمَاقَ ٱلشَّيْطَانِ، كَمَا يَقُولُونَ: إِنِّي لَا أُلْقِي عَلَيْكُمْ ثِقْلًا آخَرَ، | ٢٤ 24 |
ଅପରମ୍ ଅୱଶିଷ୍ଟାନ୍ ଥୁଯାତୀରସ୍ଥଲୋକାନ୍ ଅର୍ଥତୋ ଯାୱନ୍ତସ୍ତାଂ ଶିକ୍ଷାଂ ନ ଧାରଯନ୍ତି ଯେ ଚ କୈଶ୍ଚିତ୍ ଶଯତାନସ୍ୟ ଗମ୍ଭୀରାର୍ଥା ଉଚ୍ୟନ୍ତେ ତାନ୍ ଯେ ନାୱଗତୱନ୍ତସ୍ତାନହଂ ୱଦାମି ଯୁଷ୍ମାସୁ କମପ୍ୟପରଂ ଭାରଂ ନାରୋପଯିଷ୍ୟାମି;
| وَإِنَّمَا ٱلَّذِي عِنْدَكُمْ تَمَسَّكُوا بِهِ إِلَى أَنْ أَجِيءَ. | ٢٥ 25 |
କିନ୍ତୁ ଯଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଦ୍ୟତେ ତତ୍ ମମାଗମନଂ ଯାୱଦ୍ ଧାରଯତ|
| وَمَنْ يَغْلِبُ وَيَحْفَظُ أَعْمَالِي إِلَى ٱلنِّهَايَةِ فَسَأُعْطِيهِ سُلْطَانًا عَلَى ٱلْأُمَمِ، | ٢٦ 26 |
ଯୋ ଜନୋ ଜଯତି ଶେଷପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ମମ କ୍ରିଯାଃ ପାଲଯତି ଚ ତସ୍ମା ଅହମ୍ ଅନ୍ୟଜାତୀଯାନାମ୍ ଆଧିପତ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟାମି;
| فَيَرْعَاهُمْ بِقَضِيبٍ مِنْ حَدِيدٍ، كَمَا تُكْسَرُ آنِيَةٌ مِنْ خَزَفٍ، كَمَا أَخَذْتُ أَنَا أَيْضًا مِنْ عِنْدِ أَبِي، | ٢٧ 27 |
ପିତୃତୋ ମଯା ଯଦ୍ୱତ୍ କର୍ତୃତ୍ୱଂ ଲବ୍ଧଂ ତଦ୍ୱତ୍ ସୋ ଽପି ଲୌହଦଣ୍ଡେନ ତାନ୍ ଚାରଯିଷ୍ୟତି ତେନ ମୃଦ୍ଭାଜନାନୀୱ ତେ ଚୂର୍ଣା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
| وَأُعْطِيهِ كَوْكَبَ ٱلصُّبْحِ. | ٢٨ 28 |
ଅପରମ୍ ଅହଂ ତସ୍ମୈ ପ୍ରଭାତୀଯତାରାମ୍ ଅପି ଦାସ୍ୟାମି|
| مَنْ لَهُ أُذُنٌ فَلْيَسْمَعْ مَا يَقُولُهُ ٱلرُّوحُ لِلْكَنَائِسِ». | ٢٩ 29 |
ଯସ୍ୟ ଶ୍ରୋତ୍ରଂ ୱିଦ୍ୟତେ ସ ସମିତୀଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଚ୍ୟମାନାମ୍ ଆତ୍ମନଃ କଥାଂ ଶୃଣୋତୁ|
