< رُؤيا 19 >
| وَبَعْدَ هَذَا سَمِعْتُ صَوْتًا عَظِيمًا مِنْ جَمْعٍ كَثِيرٍ فِي ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا: «هَلِّلُويَا! ٱلْخَلَاصُ وَٱلْمَجْدُ وَٱلْكَرَامَةُ وَٱلْقُدْرَةُ لِلرَّبِّ إِلَهِنَا، | ١ 1 |
தத: பரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்தா²நாம்’ மஹாஜநதாயா மஹாஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ரூத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம் அஸ்மதீ³யோ ய ஈஸ்²வர: | தஸ்யாப⁴வத் பரித்ராணாம்’ ப்ரபா⁴வஸ்²ச பராக்ரம: |
| لِأَنَّ أَحْكَامَهُ حَقٌّ وَعَادِلَةٌ، إِذْ قَدْ دَانَ ٱلزَّانِيَةَ ٱلْعَظِيمَةَ ٱلَّتِي أَفْسَدَتِ ٱلْأَرْضَ بِزِنَاهَا، وَٱنْتَقَمَ لِدَمِ عَبِيدِهِ مِنْ يَدِهَا». | ٢ 2 |
விசாராஜ்ஞாஸ்²ச தஸ்யைவ ஸத்யா ந்யாய்யா ப⁴வந்தி ச| யா ஸ்வவேஸ்²யாக்ரியாபி⁴ஸ்²ச வ்யகரோத் க்ரு’த்ஸ்நமேதி³நீம்’| தாம்’ ஸ த³ண்டி³தவாந் வேஸ்²யாம்’ தஸ்யாஸ்²ச கரதஸ்ததா²| ஸோ²ணிதஸ்ய ஸ்வதா³ஸாநாம்’ ஸம்’ஸோ²த⁴ம்’ ஸ க்³ரு’ஹீதவாந்||
| وَقَالُوا ثَانِيَةً: «هَلِّلُويَا! وَدُخَانُهَا يَصْعَدُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ». (aiōn ) | ٣ 3 |
புநரபி தைரித³முக்தம்’ யதா², ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ யந்நித்யம்’ நித்யமேவ ச| தஸ்யா தா³ஹஸ்ய தூ⁴மோ (அ)ஸௌ தி³ஸ²மூர்த்³த்⁴வமுதே³ஷ்யதி|| (aiōn )
| وَخَرَّ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا وَٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَسَجَدُوا لِلهِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ قَائِلِينَ: «آمِينَ!هَلِّلُويَا!». | ٤ 4 |
தத: பரம்’ சதுர்வ்விம்’ஸ²திப்ராசீநாஸ்²சத்வார: ப்ராணிநஸ்²ச ப்ரணிபத்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரணம்யாவத³ந், ததா²ஸ்து பரமேஸ²ஸ்²ச ஸர்வ்வைரேவ ப்ரஸ²ஸ்யதாம்’||
| وَخَرَجَ مِنَ ٱلْعَرْشِ صَوْتٌ قَائِلًا: «سَبِّحُوا لِإِلَهِنَا يَا جَمِيعَ عَبِيدِهِ، ٱلْخَائِفِيهِ، ٱلصِّغَارِ وَٱلْكِبَارِ!». | ٥ 5 |
அநந்தரம்’ ஸிம்’ஹாஸநமத்⁴யாத்³ ஏஷ ரவோ நிர்க³தோ, யதா², ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய தா³ஸேயாஸ்தத்³ப⁴க்தா: ஸகலா நரா: | யூயம்’ க்ஷுத்³ரா மஹாந்தஸ்²ச ப்ரஸ²ம்’ஸத வ ஈஸ்²வரம்’||
| وَسَمِعْتُ كَصَوْتِ جَمْعٍ كَثِيرٍ، وَكَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ، وَكَصَوْتِ رُعُودٍ شَدِيدَةٍ قَائِلَةً: «هَلِّلُويَا! فَإِنَّهُ قَدْ مَلَكَ ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ. | ٦ 6 |
தத: பரம்’ மஹாஜநதாயா: ஸ²ப்³த³ இவ ப³ஹுதோயாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ க்³ரு’ருதரஸ்தநிதாநாஞ்ச ஸ²ப்³த³ இவ ஸ²ப்³தோ³ (அ)யம்’ மயா ஸ்²ருத: , ப்³ரூத பரேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ராஜத்வம்’ ப்ராப்தவாந் யத: | ஸ பரமேஸ்²வரோ (அ)ஸ்மாகம்’ ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: |
| لِنَفْرَحْ وَنَتَهَلَّلْ وَنُعْطِهِ ٱلْمَجْدَ! لِأَنَّ عُرْسَ ٱلْخَرُوفِ قَدْ جَاءَ، وَٱمْرَأَتُهُ هَيَّأَتْ نَفْسَهَا. | ٧ 7 |
கீர்த்தயாம: ஸ்தவம்’ தஸ்ய ஹ்ரு’ஷ்டாஸ்²சோல்லாஸிதா வயம்’| யந்மேஷஸா²வகஸ்யைவ விவாஹஸமயோ (அ)ப⁴வத்| வாக்³த³த்தா சாப⁴வத் தஸ்மை யா கந்யா ஸா ஸுஸஜ்ஜிதா|
| وَأُعْطِيَتْ أَنْ تَلْبَسَ بَزًّا نَقِيًّا بَهِيًّا، لِأَنَّ ٱلْبَزَّ هُوَ تَبَرُّرَاتُ ٱلْقِدِّيسِينَ». | ٨ 8 |
பரிதா⁴நாய தஸ்யை ச த³த்த: ஸு²ப்⁴ர: ஸுசேலக: ||
| وَقَالَ لِيَ: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْمَدْعُوِّينَ إِلَى عَشَاءِ عُرْسِ ٱلْخَرُوفِ!». وَقَالَ: «هَذِهِ هِيَ أَقْوَالُ ٱللهِ ٱلصَّادِقَةُ». | ٩ 9 |
ஸ ஸுசேலக: பவித்ரலோகாநாம்’ புண்யாநி| தத: ஸ மாம் உக்தவாந் த்வமித³ம்’ லிக² மேஷஸா²வகஸ்ய விவாஹபோ⁴ஜ்யாய யே நிமந்த்ரிதாஸ்தே த⁴ந்யா இதி| புநரபி மாம் அவத³த், இமாநீஸ்²வரஸ்ய ஸத்யாநி வாக்யாநி|
| فَخَرَرْتُ أَمَامَ رِجْلَيْهِ لِأَسْجُدَ لَهُ، فَقَالَ لِيَ: «ٱنْظُرْ! لَا تَفْعَلْ! أَنَا عَبْدٌ مَعَكَ وَمَعَ إِخْوَتِكَ ٱلَّذِينَ عِنْدَهُمْ شَهَادَةُ يَسُوعَ. ٱسْجُدْ لِلهِ! فَإِنَّ شَهَادَةَ يَسُوعَ هِيَ رُوحُ ٱلنُّبُوَّةِ». | ١٠ 10 |
அநந்தரம்’ அஹம்’ தஸ்ய சரணயோரந்திகே நிபத்ய தம்’ ப்ரணந்துமுத்³யத: | தத: ஸ மாம் உக்தவாந் ஸாவதா⁴நஸ்திஷ்ட² மைவம்’ குரு யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யவிஸி²ஷ்டைஸ்தவ ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ஸ்த்வயா ச ஸஹதா³ஸோ (அ)ஹம்’| ஈஸ்²வரமேவ ப்ரணம யஸ்மாத்³ யீஸோ²: ஸாக்ஷ்யம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யஸ்ய ஸாரம்’|
| ثُمَّ رَأَيْتُ ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَإِذَا فَرَسٌ أَبْيَضُ وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ يُدْعَى أَمِينًا وَصَادِقًا، وَبِٱلْعَدْلِ يَحْكُمُ وَيُحَارِبُ. | ١١ 11 |
அநந்தரம்’ மயா முக்த: ஸ்வர்கோ³ த்³ரு’ஷ்ட: , ஏக: ஸ்²வேதவர்ணோ (அ)ஸ்²வோ (அ)பி த்³ரு’ஷ்டஸ்ததா³ரூடோ⁴ ஜநோ விஸ்²வாஸ்ய: ஸத்யமயஸ்²சேதி நாம்நா க்²யாத: ஸ யாதா²ர்த்²யேந விசாரம்’ யுத்³த⁴ஞ்ச கரோதி|
| وَعَيْنَاهُ كَلَهِيبِ نَارٍ، وَعَلَى رَأْسِهِ تِيجَانٌ كَثِيرَةٌ، وَلَهُ ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ لَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُهُ إِلَا هُوَ. | ١٢ 12 |
தஸ்ய நேத்ரே (அ)க்³நிஸி²கா²துல்யே ஸி²ரஸி ச ப³ஹுகிரீடாநி வித்³யந்தே தத்ர தஸ்ய நாம லிகி²தமஸ்தி தமேவ விநா நாபர: கோ (அ)பி தந்நாம ஜாநாதி|
| وَهُوَ مُتَسَرْبِلٌ بِثَوْبٍ مَغْمُوسٍ بِدَمٍ، وَيُدْعَى ٱسْمُهُ «كَلِمَةَ ٱللهِ». | ١٣ 13 |
ஸ ருதி⁴ரமக்³நேந பரிச்ச²தே³நாச்சா²தி³த ஈஸ்²வரவாத³ இதி நாம்நாபி⁴தீ⁴யதே ச|
| وَٱلْأَجْنَادُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ كَانُوا يَتْبَعُونَهُ عَلَى خَيْلٍ بِيضٍ، لَابِسِينَ بَزًّا أَبْيَضَ وَنَقِيًّا. | ١٤ 14 |
அபரம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸைந்யாநி ஸ்²வேதாஸ்²வாரூடா⁴நி பரிஹிதநிர்ம்மலஸ்²வேதஸூக்ஷ்மவஸ்த்ராணி ச பூ⁴த்வா தமநுக³ச்ச²ந்தி|
| وَمِنْ فَمِهِ يَخْرُجُ سَيْفٌ مَاضٍ لِكَيْ يَضْرِبَ بِهِ ٱلْأُمَمَ. وَهُوَ سَيَرْعَاهُمْ بِعَصًا مِنْ حَدِيدٍ، وَهُوَ يَدُوسُ مَعْصَرَةَ خَمْرِ سَخَطِ وَغَضَبِ ٱللهِ ٱلْقَادِرِ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ. | ١٥ 15 |
தஸ்ய வக்த்ராத்³ ஏகஸ்தீக்ஷண: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி தேந க²ங்கே³ந ஸர்வ்வஜாதீயாஸ்தேநாகா⁴திதவ்யா: ஸ ச லௌஹத³ண்டே³ந தாந் சாரயிஷ்யதி ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரசண்ட³கோபரஸோத்பாத³கத்³ராக்ஷாகுண்டே³ யத்³யத் திஷ்ட²தி தத் ஸர்வ்வம்’ ஸ ஏவ பதா³ப்⁴யாம்’ பிநஷ்டி|
| وَلَهُ عَلَى ثَوْبِهِ وَعَلَى فَخْذِهِ ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ: «مَلِكُ ٱلْمُلُوكِ وَرَبُّ ٱلْأَرْبَابِ». | ١٦ 16 |
அபரம்’ தஸ்ய பரிச்ச²த³ உரஸி ச ராஜ்ஞாம்’ ராஜா ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்²சேதி நாம நிகி²தமஸ்தி|
| وَرَأَيْتُ مَلَاكًا وَاحِدًا وَاقِفًا فِي ٱلشَّمْسِ، فَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا لِجَمِيعِ ٱلطُّيُورِ ٱلطَّائِرَةِ فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ: «هَلُمَّ ٱجْتَمِعِي إِلَى عَشَاءِ ٱلْإِلَهِ ٱلْعَظِيمِ، | ١٧ 17 |
அநந்தரம்’ ஸூர்ய்யே திஷ்ட²ந் ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: , ஆகாஸ²மத்⁴ய உட்³டீ³யமாநாந் ஸர்வ்வாந் பக்ஷிண: ப்ரதி ஸ உச்சை: ஸ்வரேணேத³ம்’ கோ⁴ஷயதி, அத்ராக³ச்ச²த|
| لِكَيْ تَأْكُلِي لُحُومَ مُلُوكٍ، وَلُحُومَ قُوَّادٍ، وَلُحُومَ أَقْوِيَاءَ، وَلُحُومَ خَيْلٍ وَٱلْجَالِسِينَ عَلَيْهَا، وَلُحُومَ ٱلْكُلِّ: حُرًّا وَعَبْدًا، صَغِيرًا وَكَبِيرًا». | ١٨ 18 |
ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாபோ⁴ஜ்யே மிலத, ராஜ்ஞாம்’ க்ரவ்யாணி ஸேநாபதீநாம்’ க்ரவ்யாணி வீராணாம்’ க்ரவ்யாண்யஸ்²வாநாம்’ ததா³ரூடா⁴நாஞ்ச க்ரவ்யாணி தா³ஸமுக்தாநாம்’ க்ஷுத்³ரமஹதாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ க்ரவ்யாணி ச யுஷ்மாபி⁴ ர்ப⁴க்ஷிதவ்யாநி|
| وَرَأَيْتُ ٱلْوَحْشَ وَمُلُوكَ ٱلْأَرْضِ وَأَجْنَادَهُمْ مُجْتَمِعِينَ لِيَصْنَعُوا حَرْبًا مَعَ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْفَرَسِ وَمَعَ جُنْدِهِ. | ١٩ 19 |
தத: பரம்’ தேநாஸ்²வாரூட⁴ஜநேந ததீ³யஸைந்யைஸ்²ச ஸார்த்³த⁴ம்’ யுத்³த⁴ம்’ கர்த்தும்’ ஸ பஸு²: ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்தேஷாம்’ ஸைந்யாநி ச ஸமாக³ச்ச²ந்தீதி மயா த்³ரு’ஷ்டம்’|
| فَقُبِضَ عَلَى ٱلْوَحْشِ وَٱلنَّبِيِّ ٱلْكَذَّابِ مَعَهُ، ٱلصَّانِعِ قُدَّامَهُ ٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي بِهَا أَضَلَّ ٱلَّذِينَ قَبِلُوا سِمَةَ ٱلْوَحْشِ وَٱلَّذِينَ سَجَدُوا لِصُورَتِهِ. وَطُرِحَ ٱلِٱثْنَانِ حَيَّيْنِ إِلَى بُحَيْرَةِ ٱلنَّارِ ٱلْمُتَّقِدَةِ بِٱلْكِبْرِيتِ. (Limnē Pyr ) | ٢٠ 20 |
தத: ஸ பஸு² ர்த்⁴ரு’தோ யஸ்²ச மித்²யாப⁴விஷ்யத்³வக்தா தஸ்யாந்திகே சித்ரகர்ம்மாணி குர்வ்வந் தைரேவ பஸ்²வங்கதா⁴ரிணஸ்தத்ப்ரதிமாபூஜகாம்’ஸ்²ச ப்⁴ரமிதவாந் ஸோ (அ)பி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ த்⁴ரு’த: | தௌ ச வஹ்நிக³ந்த⁴கஜ்வலிதஹ்ரதே³ ஜீவந்தௌ நிக்ஷிப்தௌ| (Limnē Pyr )
| وَٱلْبَاقُونَ قُتِلُوا بِسَيْفِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْفَرَسِ ٱلْخَارِجِ مِنْ فَمِهِ، وَجَمِيعُ ٱلطُّيُورِ شَبِعَتْ مِنْ لُحُومِهِمْ. | ٢١ 21 |
அவஸி²ஷ்டாஸ்²ச தஸ்யாஸ்²வாரூட⁴ஸ்ய வக்த்ரநிர்க³தக²ங்கே³ந ஹதா: , தேஷாம்’ க்ரவ்யைஸ்²ச பக்ஷிண: ஸர்வ்வே த்ரு’ப்திம்’ க³தா: |
