رُؤيا 19

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا سَمِعْتُ صَوْتًا عَظِيمًا مِنْ جَمْعٍ كَثِيرٍ فِي ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا: «هَلِّلُويَا! ٱلْخَلَاصُ وَٱلْمَجْدُ وَٱلْكَرَامَةُ وَٱلْقُدْرَةُ لِلرَّبِّ إِلَهِنَا،

តតះ បរំ ស្វគ៌ស្ថានាំ មហាជនតាយា មហាឝព្ទោ ៜយំ មយា ឝ្រូតះ, ព្រូត បរេឝ្វរំ ធន្យម៑ អស្មទីយោ យ ឦឝ្វរះ។ តស្យាភវត៑ បរិត្រាណាំ ប្រភាវឝ្ច បរាក្រមះ។

٢ 2 لِأَنَّ أَحْكَامَهُ حَقٌّ وَعَادِلَةٌ، إِذْ قَدْ دَانَ ٱلزَّانِيَةَ ٱلْعَظِيمَةَ ٱلَّتِي أَفْسَدَتِ ٱلْأَرْضَ بِزِنَاهَا، وَٱنْتَقَمَ لِدَمِ عَبِيدِهِ مِنْ يَدِهَا».

វិចារាជ្ញាឝ្ច តស្យៃវ សត្យា ន្យាយ្យា ភវន្តិ ច។ យា ស្វវេឝ្យាក្រិយាភិឝ្ច វ្យករោត៑ ក្ឫត្ស្នមេទិនីំ។ តាំ ស ទណ្ឌិតវាន៑ វេឝ្យាំ តស្យាឝ្ច ករតស្តថា។ ឝោណិតស្យ ស្វទាសានាំ សំឝោធំ ស គ្ឫហីតវាន៑៕

٣ 3 وَقَالُوا ثَانِيَةً: «هَلِّلُويَا! وَدُخَانُهَا يَصْعَدُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ». (aiōn g165)

បុនរបិ តៃរិទមុក្តំ យថា, ព្រូត បរេឝ្វរំ ធន្យំ យន្និត្យំ និត្យមេវ ច។ តស្យា ទាហស្យ ធូមោ ៜសៅ ទិឝមូទ៌្ធ្វមុទេឞ្យតិ៕ (aiōn g165)

٤ 4 وَخَرَّ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا وَٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَسَجَدُوا لِلهِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ قَائِلِينَ: «آمِينَ!هَلِّلُويَا!».

តតះ បរំ ចតុវ៌្វិំឝតិប្រាចីនាឝ្ចត្វារះ ប្រាណិនឝ្ច ប្រណិបត្យ សិំហាសនោបវិឞ្ដម៑ ឦឝ្វរំ ប្រណម្យាវទន៑, តថាស្តុ បរមេឝឝ្ច សវ៌្វៃរេវ ប្រឝស្យតាំ៕

٥ 5 وَخَرَجَ مِنَ ٱلْعَرْشِ صَوْتٌ قَائِلًا: «سَبِّحُوا لِإِلَهِنَا يَا جَمِيعَ عَبِيدِهِ، ٱلْخَائِفِيهِ، ٱلصِّغَارِ وَٱلْكِبَارِ!».

អនន្តរំ សិំហាសនមធ្យាទ៑ ឯឞ រវោ និគ៌តោ, យថា, ហេ ឦឝ្វរស្យ ទាសេយាស្តទ្ភក្តាះ សកលា នរាះ។ យូយំ ក្ឞុទ្រា មហាន្តឝ្ច ប្រឝំសត វ ឦឝ្វរំ៕

٦ 6 وَسَمِعْتُ كَصَوْتِ جَمْعٍ كَثِيرٍ، وَكَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ، وَكَصَوْتِ رُعُودٍ شَدِيدَةٍ قَائِلَةً: «هَلِّلُويَا! فَإِنَّهُ قَدْ مَلَكَ ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

តតះ បរំ មហាជនតាយាះ ឝព្ទ ឥវ ពហុតោយានាញ្ច ឝព្ទ ឥវ គ្ឫរុតរស្តនិតានាញ្ច ឝព្ទ ឥវ ឝព្ទោ ៜយំ មយា ឝ្រុតះ, ព្រូត បរេឝ្វរំ ធន្យំ រាជត្វំ ប្រាប្តវាន៑ យតះ។ ស បរមេឝ្វរោ ៜស្មាកំ យះ សវ៌្វឝក្តិមាន៑ ប្រភុះ។

٧ 7 لِنَفْرَحْ وَنَتَهَلَّلْ وَنُعْطِهِ ٱلْمَجْدَ! لِأَنَّ عُرْسَ ٱلْخَرُوفِ قَدْ جَاءَ، وَٱمْرَأَتُهُ هَيَّأَتْ نَفْسَهَا.

កីត៌្តយាមះ ស្តវំ តស្យ ហ្ឫឞ្ដាឝ្ចោល្លាសិតា វយំ។ យន្មេឞឝាវកស្យៃវ វិវាហសមយោ ៜភវត៑។ វាគ្ទត្តា ចាភវត៑ តស្មៃ យា កន្យា សា សុសជ្ជិតា។

٨ 8 وَأُعْطِيَتْ أَنْ تَلْبَسَ بَزًّا نَقِيًّا بَهِيًّا، لِأَنَّ ٱلْبَزَّ هُوَ تَبَرُّرَاتُ ٱلْقِدِّيسِينَ».

បរិធានាយ តស្យៃ ច ទត្តះ ឝុភ្រះ សុចេលកះ៕

٩ 9 وَقَالَ لِيَ: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْمَدْعُوِّينَ إِلَى عَشَاءِ عُرْسِ ٱلْخَرُوفِ!». وَقَالَ: «هَذِهِ هِيَ أَقْوَالُ ٱللهِ ٱلصَّادِقَةُ».

ស សុចេលកះ បវិត្រលោកានាំ បុណ្យានិ។ តតះ ស មាម៑ ឧក្តវាន៑ ត្វមិទំ លិខ មេឞឝាវកស្យ វិវាហភោជ្យាយ យេ និមន្ត្រិតាស្តេ ធន្យា ឥតិ។ បុនរបិ មាម៑ អវទត៑, ឥមានីឝ្វរស្យ សត្យានិ វាក្យានិ។

١٠ 10 فَخَرَرْتُ أَمَامَ رِجْلَيْهِ لِأَسْجُدَ لَهُ، فَقَالَ لِيَ: «ٱنْظُرْ! لَا تَفْعَلْ! أَنَا عَبْدٌ مَعَكَ وَمَعَ إِخْوَتِكَ ٱلَّذِينَ عِنْدَهُمْ شَهَادَةُ يَسُوعَ. ٱسْجُدْ لِلهِ! فَإِنَّ شَهَادَةَ يَسُوعَ هِيَ رُوحُ ٱلنُّبُوَّةِ».

អនន្តរំ អហំ តស្យ ចរណយោរន្តិកេ និបត្យ តំ ប្រណន្តុមុទ្យតះ។ តតះ ស មាម៑ ឧក្តវាន៑ សាវធានស្តិឞ្ឋ មៃវំ កុរុ យីឝោះ សាក្ឞ្យវិឝិឞ្ដៃស្តវ ភ្រាត្ឫភិស្ត្វយា ច សហទាសោ ៜហំ។ ឦឝ្វរមេវ ប្រណម យស្មាទ៑ យីឝោះ សាក្ឞ្យំ ភវិឞ្យទ្វាក្យស្យ សារំ។

١١ 11 ثُمَّ رَأَيْتُ ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَإِذَا فَرَسٌ أَبْيَضُ وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ يُدْعَى أَمِينًا وَصَادِقًا، وَبِٱلْعَدْلِ يَحْكُمُ وَيُحَارِبُ.

អនន្តរំ មយា មុក្តះ ស្វគ៌ោ ទ្ឫឞ្ដះ, ឯកះ ឝ្វេតវណ៌ោ ៜឝ្វោ ៜបិ ទ្ឫឞ្ដស្តទារូឍោ ជនោ វិឝ្វាស្យះ សត្យមយឝ្ចេតិ នាម្នា ខ្យាតះ ស យាថាត៌្ហ្យេន វិចារំ យុទ្ធញ្ច ករោតិ។

١٢ 12 وَعَيْنَاهُ كَلَهِيبِ نَارٍ، وَعَلَى رَأْسِهِ تِيجَانٌ كَثِيرَةٌ، وَلَهُ ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ لَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُهُ إِلَا هُوَ.

តស្យ នេត្រេ ៜគ្និឝិខាតុល្យេ ឝិរសិ ច ពហុកិរីដានិ វិទ្យន្តេ តត្រ តស្យ នាម លិខិតមស្តិ តមេវ វិនា នាបរះ កោ ៜបិ តន្នាម ជានាតិ។

١٣ 13 وَهُوَ مُتَسَرْبِلٌ بِثَوْبٍ مَغْمُوسٍ بِدَمٍ، وَيُدْعَى ٱسْمُهُ «كَلِمَةَ ٱللهِ».

ស រុធិរមគ្នេន បរិច្ឆទេនាច្ឆាទិត ឦឝ្វរវាទ ឥតិ នាម្នាភិធីយតេ ច។

١٤ 14 وَٱلْأَجْنَادُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ كَانُوا يَتْبَعُونَهُ عَلَى خَيْلٍ بِيضٍ، لَابِسِينَ بَزًّا أَبْيَضَ وَنَقِيًّا.

អបរំ ស្វគ៌ស្ថសៃន្យានិ ឝ្វេតាឝ្វារូឍានិ បរិហិតនិម៌្មលឝ្វេតសូក្ឞ្មវស្ត្រាណិ ច ភូត្វា តមនុគច្ឆន្តិ។

١٥ 15 وَمِنْ فَمِهِ يَخْرُجُ سَيْفٌ مَاضٍ لِكَيْ يَضْرِبَ بِهِ ٱلْأُمَمَ. وَهُوَ سَيَرْعَاهُمْ بِعَصًا مِنْ حَدِيدٍ، وَهُوَ يَدُوسُ مَعْصَرَةَ خَمْرِ سَخَطِ وَغَضَبِ ٱللهِ ٱلْقَادِرِ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

តស្យ វក្ត្រាទ៑ ឯកស្តីក្ឞណះ ខង្គោ និគ៌ច្ឆតិ តេន ខង្គេន សវ៌្វជាតីយាស្តេនាឃាតិតវ្យាះ ស ច លៅហទណ្ឌេន តាន៑ ចារយិឞ្យតិ សវ៌្វឝក្តិមត ឦឝ្វរស្យ ប្រចណ្ឌកោបរសោត្បាទកទ្រាក្ឞាកុណ្ឌេ យទ្យត៑ តិឞ្ឋតិ តត៑ សវ៌្វំ ស ឯវ បទាភ្យាំ បិនឞ្ដិ។

١٦ 16 وَلَهُ عَلَى ثَوْبِهِ وَعَلَى فَخْذِهِ ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ: «مَلِكُ ٱلْمُلُوكِ وَرَبُّ ٱلْأَرْبَابِ».

អបរំ តស្យ បរិច្ឆទ ឧរសិ ច រាជ្ញាំ រាជា ប្រភូនាំ ប្រភុឝ្ចេតិ នាម និខិតមស្តិ។

١٧ 17 وَرَأَيْتُ مَلَاكًا وَاحِدًا وَاقِفًا فِي ٱلشَّمْسِ، فَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا لِجَمِيعِ ٱلطُّيُورِ ٱلطَّائِرَةِ فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ: «هَلُمَّ ٱجْتَمِعِي إِلَى عَشَاءِ ٱلْإِلَهِ ٱلْعَظِيمِ،

អនន្តរំ សូយ៌្យេ តិឞ្ឋន៑ ឯកោ ទូតោ មយា ទ្ឫឞ្ដះ, អាកាឝមធ្យ ឧឌ្ឌីយមានាន៑ សវ៌្វាន៑ បក្ឞិណះ ប្រតិ ស ឧច្ចៃះស្វរេណេទំ ឃោឞយតិ, អត្រាគច្ឆត។

١٨ 18 لِكَيْ تَأْكُلِي لُحُومَ مُلُوكٍ، وَلُحُومَ قُوَّادٍ، وَلُحُومَ أَقْوِيَاءَ، وَلُحُومَ خَيْلٍ وَٱلْجَالِسِينَ عَلَيْهَا، وَلُحُومَ ٱلْكُلِّ: حُرًّا وَعَبْدًا، صَغِيرًا وَكَبِيرًا».

ឦឝ្វរស្យ មហាភោជ្យេ មិលត, រាជ្ញាំ ក្រវ្យាណិ សេនាបតីនាំ ក្រវ្យាណិ វីរាណាំ ក្រវ្យាណ្យឝ្វានាំ តទារូឍានាញ្ច ក្រវ្យាណិ ទាសមុក្តានាំ ក្ឞុទ្រមហតាំ សវ៌្វេឞាមេវ ក្រវ្យាណិ ច យុឞ្មាភិ រ្ភក្ឞិតវ្យានិ។

١٩ 19 وَرَأَيْتُ ٱلْوَحْشَ وَمُلُوكَ ٱلْأَرْضِ وَأَجْنَادَهُمْ مُجْتَمِعِينَ لِيَصْنَعُوا حَرْبًا مَعَ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْفَرَسِ وَمَعَ جُنْدِهِ.

តតះ បរំ តេនាឝ្វារូឍជនេន តទីយសៃន្យៃឝ្ច សាទ៌្ធំ យុទ្ធំ កត៌្តុំ ស បឝុះ ប្ឫថិវ្យា រាជានស្តេឞាំ សៃន្យានិ ច សមាគច្ឆន្តីតិ មយា ទ្ឫឞ្ដំ។

٢٠ 20 فَقُبِضَ عَلَى ٱلْوَحْشِ وَٱلنَّبِيِّ ٱلْكَذَّابِ مَعَهُ، ٱلصَّانِعِ قُدَّامَهُ ٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي بِهَا أَضَلَّ ٱلَّذِينَ قَبِلُوا سِمَةَ ٱلْوَحْشِ وَٱلَّذِينَ سَجَدُوا لِصُورَتِهِ. وَطُرِحَ ٱلِٱثْنَانِ حَيَّيْنِ إِلَى بُحَيْرَةِ ٱلنَّارِ ٱلْمُتَّقِدَةِ بِٱلْكِبْرِيتِ. (Limnē Pyr g3041 g4442)

តតះ ស បឝុ រ្ធ្ឫតោ យឝ្ច មិថ្យាភវិឞ្យទ្វក្តា តស្យាន្តិកេ ចិត្រកម៌្មាណិ កុវ៌្វន៑ តៃរេវ បឝ្វង្កធារិណស្តត្ប្រតិមាបូជកាំឝ្ច ភ្រមិតវាន៑ សោ ៜបិ តេន សាទ៌្ធំ ធ្ឫតះ។ តៅ ច វហ្និគន្ធកជ្វលិតហ្រទេ ជីវន្តៅ និក្ឞិប្តៅ។ (Limnē Pyr g3041 g4442)

٢١ 21 وَٱلْبَاقُونَ قُتِلُوا بِسَيْفِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْفَرَسِ ٱلْخَارِجِ مِنْ فَمِهِ، وَجَمِيعُ ٱلطُّيُورِ شَبِعَتْ مِنْ لُحُومِهِمْ.

អវឝិឞ្ដាឝ្ច តស្យាឝ្វារូឍស្យ វក្ត្រនិគ៌តខង្គេន ហតាះ, តេឞាំ ក្រវ្យៃឝ្ច បក្ឞិណះ សវ៌្វេ ត្ឫប្តិំ គតាះ។