رُؤيا 19

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا سَمِعْتُ صَوْتًا عَظِيمًا مِنْ جَمْعٍ كَثِيرٍ فِي ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا: «هَلِّلُويَا! ٱلْخَلَاصُ وَٱلْمَجْدُ وَٱلْكَرَامَةُ وَٱلْقُدْرَةُ لِلرَّبِّ إِلَهِنَا،

ತತಃ ಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಾನಾಂ ಮಹಾಜನತಾಯಾ ಮಹಾಶಬ್ದೋ ಽಯಂ ಮಯಾ ಶ್ರೂತಃ, ಬ್ರೂತ ಪರೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಮ್ ಅಸ್ಮದೀಯೋ ಯ ಈಶ್ವರಃ| ತಸ್ಯಾಭವತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಾಂ ಪ್ರಭಾವಶ್ಚ ಪರಾಕ್ರಮಃ|

٢ 2 لِأَنَّ أَحْكَامَهُ حَقٌّ وَعَادِلَةٌ، إِذْ قَدْ دَانَ ٱلزَّانِيَةَ ٱلْعَظِيمَةَ ٱلَّتِي أَفْسَدَتِ ٱلْأَرْضَ بِزِنَاهَا، وَٱنْتَقَمَ لِدَمِ عَبِيدِهِ مِنْ يَدِهَا».

ವಿಚಾರಾಜ್ಞಾಶ್ಚ ತಸ್ಯೈವ ಸತ್ಯಾ ನ್ಯಾಯ್ಯಾ ಭವನ್ತಿ ಚ| ಯಾ ಸ್ವವೇಶ್ಯಾಕ್ರಿಯಾಭಿಶ್ಚ ವ್ಯಕರೋತ್ ಕೃತ್ಸ್ನಮೇದಿನೀಂ| ತಾಂ ಸ ದಣ್ಡಿತವಾನ್ ವೇಶ್ಯಾಂ ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ಕರತಸ್ತಥಾ| ಶೋಣಿತಸ್ಯ ಸ್ವದಾಸಾನಾಂ ಸಂಶೋಧಂ ಸ ಗೃಹೀತವಾನ್||

٣ 3 وَقَالُوا ثَانِيَةً: «هَلِّلُويَا! وَدُخَانُهَا يَصْعَدُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ». (aiōn g165)

ಪುನರಪಿ ತೈರಿದಮುಕ್ತಂ ಯಥಾ, ಬ್ರೂತ ಪರೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಯನ್ನಿತ್ಯಂ ನಿತ್ಯಮೇವ ಚ| ತಸ್ಯಾ ದಾಹಸ್ಯ ಧೂಮೋ ಽಸೌ ದಿಶಮೂರ್ದ್ಧ್ವಮುದೇಷ್ಯತಿ|| (aiōn g165)

٤ 4 وَخَرَّ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا وَٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَسَجَدُوا لِلهِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ قَائِلِينَ: «آمِينَ!هَلِّلُويَا!».

ತತಃ ಪರಂ ಚತುರ್ವ್ವಿಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಶ್ಚ ಪ್ರಣಿಪತ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಣಮ್ಯಾವದನ್, ತಥಾಸ್ತು ಪರಮೇಶಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೈರೇವ ಪ್ರಶಸ್ಯತಾಂ||

٥ 5 وَخَرَجَ مِنَ ٱلْعَرْشِ صَوْتٌ قَائِلًا: «سَبِّحُوا لِإِلَهِنَا يَا جَمِيعَ عَبِيدِهِ، ٱلْخَائِفِيهِ، ٱلصِّغَارِ وَٱلْكِبَارِ!».

ಅನನ್ತರಂ ಸಿಂಹಾಸನಮಧ್ಯಾದ್ ಏಷ ರವೋ ನಿರ್ಗತೋ, ಯಥಾ, ಹೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಾಸೇಯಾಸ್ತದ್ಭಕ್ತಾಃ ಸಕಲಾ ನರಾಃ| ಯೂಯಂ ಕ್ಷುದ್ರಾ ಮಹಾನ್ತಶ್ಚ ಪ್ರಶಂಸತ ವ ಈಶ್ವರಂ||

٦ 6 وَسَمِعْتُ كَصَوْتِ جَمْعٍ كَثِيرٍ، وَكَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ، وَكَصَوْتِ رُعُودٍ شَدِيدَةٍ قَائِلَةً: «هَلِّلُويَا! فَإِنَّهُ قَدْ مَلَكَ ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

ತತಃ ಪರಂ ಮಹಾಜನತಾಯಾಃ ಶಬ್ದ ಇವ ಬಹುತೋಯಾನಾಞ್ಚ ಶಬ್ದ ಇವ ಗೃರುತರಸ್ತನಿತಾನಾಞ್ಚ ಶಬ್ದ ಇವ ಶಬ್ದೋ ಽಯಂ ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ, ಬ್ರೂತ ಪರೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ರಾಜತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಯತಃ| ಸ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಯಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಪ್ರಭುಃ|

٧ 7 لِنَفْرَحْ وَنَتَهَلَّلْ وَنُعْطِهِ ٱلْمَجْدَ! لِأَنَّ عُرْسَ ٱلْخَرُوفِ قَدْ جَاءَ، وَٱمْرَأَتُهُ هَيَّأَتْ نَفْسَهَا.

ಕೀರ್ತ್ತಯಾಮಃ ಸ್ತವಂ ತಸ್ಯ ಹೃಷ್ಟಾಶ್ಚೋಲ್ಲಾಸಿತಾ ವಯಂ| ಯನ್ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯೈವ ವಿವಾಹಸಮಯೋ ಽಭವತ್| ವಾಗ್ದತ್ತಾ ಚಾಭವತ್ ತಸ್ಮೈ ಯಾ ಕನ್ಯಾ ಸಾ ಸುಸಜ್ಜಿತಾ|

٨ 8 وَأُعْطِيَتْ أَنْ تَلْبَسَ بَزًّا نَقِيًّا بَهِيًّا، لِأَنَّ ٱلْبَزَّ هُوَ تَبَرُّرَاتُ ٱلْقِدِّيسِينَ».

ಪರಿಧಾನಾಯ ತಸ್ಯೈ ಚ ದತ್ತಃ ಶುಭ್ರಃ ಸುಚೇಲಕಃ||

٩ 9 وَقَالَ لِيَ: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْمَدْعُوِّينَ إِلَى عَشَاءِ عُرْسِ ٱلْخَرُوفِ!». وَقَالَ: «هَذِهِ هِيَ أَقْوَالُ ٱللهِ ٱلصَّادِقَةُ».

ಸ ಸುಚೇಲಕಃ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಪುಣ್ಯಾನಿ| ತತಃ ಸ ಮಾಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ತ್ವಮಿದಂ ಲಿಖ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ವಿವಾಹಭೋಜ್ಯಾಯ ಯೇ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾಸ್ತೇ ಧನ್ಯಾ ಇತಿ| ಪುನರಪಿ ಮಾಮ್ ಅವದತ್, ಇಮಾನೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸತ್ಯಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ|

١٠ 10 فَخَرَرْتُ أَمَامَ رِجْلَيْهِ لِأَسْجُدَ لَهُ، فَقَالَ لِيَ: «ٱنْظُرْ! لَا تَفْعَلْ! أَنَا عَبْدٌ مَعَكَ وَمَعَ إِخْوَتِكَ ٱلَّذِينَ عِنْدَهُمْ شَهَادَةُ يَسُوعَ. ٱسْجُدْ لِلهِ! فَإِنَّ شَهَادَةَ يَسُوعَ هِيَ رُوحُ ٱلنُّبُوَّةِ».

ಅನನ್ತರಂ ಅಹಂ ತಸ್ಯ ಚರಣಯೋರನ್ತಿಕೇ ನಿಪತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣನ್ತುಮುದ್ಯತಃ| ತತಃ ಸ ಮಾಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ಸಾವಧಾನಸ್ತಿಷ್ಠ ಮೈವಂ ಕುರು ಯೀಶೋಃ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಿಶಿಷ್ಟೈಸ್ತವ ಭ್ರಾತೃಭಿಸ್ತ್ವಯಾ ಚ ಸಹದಾಸೋ ಽಹಂ| ಈಶ್ವರಮೇವ ಪ್ರಣಮ ಯಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶೋಃ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಸಾರಂ|

١١ 11 ثُمَّ رَأَيْتُ ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَإِذَا فَرَسٌ أَبْيَضُ وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ يُدْعَى أَمِينًا وَصَادِقًا، وَبِٱلْعَدْلِ يَحْكُمُ وَيُحَارِبُ.

ಅನನ್ತರಂ ಮಯಾ ಮುಕ್ತಃ ಸ್ವರ್ಗೋ ದೃಷ್ಟಃ, ಏಕಃ ಶ್ವೇತವರ್ಣೋ ಽಶ್ವೋ ಽಪಿ ದೃಷ್ಟಸ್ತದಾರೂಢೋ ಜನೋ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯಃ ಸತ್ಯಮಯಶ್ಚೇತಿ ನಾಮ್ನಾ ಖ್ಯಾತಃ ಸ ಯಾಥಾರ್ಥ್ಯೇನ ವಿಚಾರಂ ಯುದ್ಧಞ್ಚ ಕರೋತಿ|

١٢ 12 وَعَيْنَاهُ كَلَهِيبِ نَارٍ، وَعَلَى رَأْسِهِ تِيجَانٌ كَثِيرَةٌ، وَلَهُ ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ لَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُهُ إِلَا هُوَ.

ತಸ್ಯ ನೇತ್ರೇ ಽಗ್ನಿಶಿಖಾತುಲ್ಯೇ ಶಿರಸಿ ಚ ಬಹುಕಿರೀಟಾನಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ತತ್ರ ತಸ್ಯ ನಾಮ ಲಿಖಿತಮಸ್ತಿ ತಮೇವ ವಿನಾ ನಾಪರಃ ಕೋ ಽಪಿ ತನ್ನಾಮ ಜಾನಾತಿ|

١٣ 13 وَهُوَ مُتَسَرْبِلٌ بِثَوْبٍ مَغْمُوسٍ بِدَمٍ، وَيُدْعَى ٱسْمُهُ «كَلِمَةَ ٱللهِ».

ಸ ರುಧಿರಮಗ್ನೇನ ಪರಿಚ್ಛದೇನಾಚ್ಛಾದಿತ ಈಶ್ವರವಾದ ಇತಿ ನಾಮ್ನಾಭಿಧೀಯತೇ ಚ|

١٤ 14 وَٱلْأَجْنَادُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ كَانُوا يَتْبَعُونَهُ عَلَى خَيْلٍ بِيضٍ، لَابِسِينَ بَزًّا أَبْيَضَ وَنَقِيًّا.

ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಸೈನ್ಯಾನಿ ಶ್ವೇತಾಶ್ವಾರೂಢಾನಿ ಪರಿಹಿತನಿರ್ಮ್ಮಲಶ್ವೇತಸೂಕ್ಷ್ಮವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಚ ಭೂತ್ವಾ ತಮನುಗಚ್ಛನ್ತಿ|

١٥ 15 وَمِنْ فَمِهِ يَخْرُجُ سَيْفٌ مَاضٍ لِكَيْ يَضْرِبَ بِهِ ٱلْأُمَمَ. وَهُوَ سَيَرْعَاهُمْ بِعَصًا مِنْ حَدِيدٍ، وَهُوَ يَدُوسُ مَعْصَرَةَ خَمْرِ سَخَطِ وَغَضَبِ ٱللهِ ٱلْقَادِرِ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

ತಸ್ಯ ವಕ್ತ್ರಾದ್ ಏಕಸ್ತೀಕ್ಷಣಃ ಖಙ್ಗೋ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಿ ತೇನ ಖಙ್ಗೇನ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾಸ್ತೇನಾಘಾತಿತವ್ಯಾಃ ಸ ಚ ಲೌಹದಣ್ಡೇನ ತಾನ್ ಚಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಚಣ್ಡಕೋಪರಸೋತ್ಪಾದಕದ್ರಾಕ್ಷಾಕುಣ್ಡೇ ಯದ್ಯತ್ ತಿಷ್ಠತಿ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಸ ಏವ ಪದಾಭ್ಯಾಂ ಪಿನಷ್ಟಿ|

١٦ 16 وَلَهُ عَلَى ثَوْبِهِ وَعَلَى فَخْذِهِ ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ: «مَلِكُ ٱلْمُلُوكِ وَرَبُّ ٱلْأَرْبَابِ».

ಅಪರಂ ತಸ್ಯ ಪರಿಚ್ಛದ ಉರಸಿ ಚ ರಾಜ್ಞಾಂ ರಾಜಾ ಪ್ರಭೂನಾಂ ಪ್ರಭುಶ್ಚೇತಿ ನಾಮ ನಿಖಿತಮಸ್ತಿ|

١٧ 17 وَرَأَيْتُ مَلَاكًا وَاحِدًا وَاقِفًا فِي ٱلشَّمْسِ، فَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا لِجَمِيعِ ٱلطُّيُورِ ٱلطَّائِرَةِ فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ: «هَلُمَّ ٱجْتَمِعِي إِلَى عَشَاءِ ٱلْإِلَهِ ٱلْعَظِيمِ،

ಅನನ್ತರಂ ಸೂರ್ಯ್ಯೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಏಕೋ ದೂತೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ, ಆಕಾಶಮಧ್ಯ ಉಡ್ಡೀಯಮಾನಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪಕ್ಷಿಣಃ ಪ್ರತಿ ಸ ಉಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣೇದಂ ಘೋಷಯತಿ, ಅತ್ರಾಗಚ್ಛತ|

١٨ 18 لِكَيْ تَأْكُلِي لُحُومَ مُلُوكٍ، وَلُحُومَ قُوَّادٍ، وَلُحُومَ أَقْوِيَاءَ، وَلُحُومَ خَيْلٍ وَٱلْجَالِسِينَ عَلَيْهَا، وَلُحُومَ ٱلْكُلِّ: حُرًّا وَعَبْدًا، صَغِيرًا وَكَبِيرًا».

ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಾಭೋಜ್ಯೇ ಮಿಲತ, ರಾಜ್ಞಾಂ ಕ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸೇನಾಪತೀನಾಂ ಕ್ರವ್ಯಾಣಿ ವೀರಾಣಾಂ ಕ್ರವ್ಯಾಣ್ಯಶ್ವಾನಾಂ ತದಾರೂಢಾನಾಞ್ಚ ಕ್ರವ್ಯಾಣಿ ದಾಸಮುಕ್ತಾನಾಂ ಕ್ಷುದ್ರಮಹತಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮೇವ ಕ್ರವ್ಯಾಣಿ ಚ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಭಕ್ಷಿತವ್ಯಾನಿ|

١٩ 19 وَرَأَيْتُ ٱلْوَحْشَ وَمُلُوكَ ٱلْأَرْضِ وَأَجْنَادَهُمْ مُجْتَمِعِينَ لِيَصْنَعُوا حَرْبًا مَعَ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْفَرَسِ وَمَعَ جُنْدِهِ.

ತತಃ ಪರಂ ತೇನಾಶ್ವಾರೂಢಜನೇನ ತದೀಯಸೈನ್ಯೈಶ್ಚ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯುದ್ಧಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಸ ಪಶುಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ರಾಜಾನಸ್ತೇಷಾಂ ಸೈನ್ಯಾನಿ ಚ ಸಮಾಗಚ್ಛನ್ತೀತಿ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಂ|

٢٠ 20 فَقُبِضَ عَلَى ٱلْوَحْشِ وَٱلنَّبِيِّ ٱلْكَذَّابِ مَعَهُ، ٱلصَّانِعِ قُدَّامَهُ ٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي بِهَا أَضَلَّ ٱلَّذِينَ قَبِلُوا سِمَةَ ٱلْوَحْشِ وَٱلَّذِينَ سَجَدُوا لِصُورَتِهِ. وَطُرِحَ ٱلِٱثْنَانِ حَيَّيْنِ إِلَى بُحَيْرَةِ ٱلنَّارِ ٱلْمُتَّقِدَةِ بِٱلْكِبْرِيتِ. (Limnē Pyr g3041 g4442)

ತತಃ ಸ ಪಶು ರ್ಧೃತೋ ಯಶ್ಚ ಮಿಥ್ಯಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತಾ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಚಿತ್ರಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕುರ್ವ್ವನ್ ತೈರೇವ ಪಶ್ವಙ್ಕಧಾರಿಣಸ್ತತ್ಪ್ರತಿಮಾಪೂಜಕಾಂಶ್ಚ ಭ್ರಮಿತವಾನ್ ಸೋ ಽಪಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಧೃತಃ| ತೌ ಚ ವಹ್ನಿಗನ್ಧಕಜ್ವಲಿತಹ್ರದೇ ಜೀವನ್ತೌ ನಿಕ್ಷಿಪ್ತೌ| (Limnē Pyr g3041 g4442)

٢١ 21 وَٱلْبَاقُونَ قُتِلُوا بِسَيْفِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْفَرَسِ ٱلْخَارِجِ مِنْ فَمِهِ، وَجَمِيعُ ٱلطُّيُورِ شَبِعَتْ مِنْ لُحُومِهِمْ.

ಅವಶಿಷ್ಟಾಶ್ಚ ತಸ್ಯಾಶ್ವಾರೂಢಸ್ಯ ವಕ್ತ್ರನಿರ್ಗತಖಙ್ಗೇನ ಹತಾಃ, ತೇಷಾಂ ಕ್ರವ್ಯೈಶ್ಚ ಪಕ್ಷಿಣಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾಃ|