رُؤيا 17
| ثُمَّ جَاءَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلَّذِينَ مَعَهُمُ ٱلسَّبْعَةُ ٱلْجَامَاتُ، وَتَكَلَّمَ مَعِي قَائِلًا لِي: «هَلُمَّ فَأُرِيَكَ دَيْنُونَةَ ٱلزَّانِيَةِ ٱلْعَظِيمَةِ ٱلْجَالِسَةِ عَلَى ٱلْمِيَاهِ ٱلْكَثِيرَةِ، | ١ 1 |
ତା ପାଚେ ସାତ୍ଗଟା କଣ୍ଡିଆସ୍ତି ସାତ୍ ଦୁତକ୍ ବିତ୍ରେତାଂ ରଞ୍ଜେଲ୍ ନା ଲାଗାଂ ୱାଜ଼ି ଇଞ୍ଚାତ୍, ୱା, ବେସି ନାଗୁଡ଼୍ ଲାଗାଂ ରଚ୍ଚି ଦାରି ଲାଗ୍ଦି ହେ ଗାଜା ଗାଡ଼୍ ଇନେସ୍ ଡାଣ୍ଡ୍ ପାୟାନାତ୍, ହେଦାଂ ଚଚ୍ଚାନାଙ୍ଗ୍ ।
| ٱلَّتِي زَنَى مَعَهَا مُلُوكُ ٱلْأَرْضِ، وَسَكِرَ سُكَّانُ ٱلْأَرْضِ مِنْ خَمْرِ زِنَاهَا». | ٢ 2 |
ପୁର୍ତିନି ରାଜାର୍ ହେ ଦାରି ଲାହାଂ ଦାରିକିତାର୍ନା ଆରି ପୁର୍ତିତ ମାନାକାର୍ ଇନେର୍ ପାପ୍ ଲାକେ କାଲିଂ ଉଣ୍ଜି ହଚ୍ଚାର୍ଣ୍ଣା ।
| فَمَضَى بِي بِٱلرُّوحِ إِلَى بَرِّيَّةٍ، فَرَأَيْتُ ٱمْرَأَةً جَالِسَةً عَلَى وَحْشٍ قِرْمِزِيٍّ مَمْلُوءٍ أَسْمَاءَ تَجْدِيفٍ، لَهُ سَبْعَةُ رُؤُوسٍ وَعَشَرَةُ قُرُونٍ. | ٣ 3 |
ହେପାଦ୍ନା ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ ନା ତାକେ କୁଚ୍ଚାତ୍ ଆରି ହେ ଦୁତ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ର ବାଟା ବିତ୍ରେ ଅସିହାନ୍ଞ୍ଚିଲେ, ଆନ୍ ରଞ୍ଜେଲ୍ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣାତିଂ ର ଗେରୁ ବାନି ପସୁ ଜପି କୁଚ୍ଚି ମାନାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ, ହେ ପସୁନି ସବୁ ଇସ୍ୱର୍ ନିନ୍ଦା କିନି ତର୍ଦ ବାର୍ତି, ଆରେ ତାଦାଙ୍ଗ୍ ସାତ୍ କାପ୍ଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ଆରି ଦସ୍ଗଟା କମଙ୍ଗ୍ ।
| وَٱلْمَرْأَةُ كَانَتْ مُتَسَرْبِلَةً بِأُرْجُوانٍ وَقِرْمِزٍ، وَمُتَحَلِّيَةً بِذَهَبٍ وَحِجَارَةٍ كَرِيمَةٍ وَلُؤْلُؤٍ، وَمَعَهَا كَأْسٌ مِنْ ذَهَبٍ فِي يَدِهَا مَمْلُوَّةٌ رَجَاسَاتٍ وَنَجَاسَاتِ زِنَاهَا، | ٤ 4 |
କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ୱାଙ୍ଗାବାନି ଆରି ଗେରୁ କାର୍ହା ବାନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପାତାତ୍ନା, ଆରେ ହନା ବେସି ମଲ୍ ମଣି ଆରି ମୁକ୍ତାତ ରଞ୍ଚାତ୍ନା; ତା କେଇଦ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ହନା ବାହା, ହେଦାଂ ଗିଣ୍ ଆଡ଼୍ମାଡ଼୍ ଆରି ତା ଦାରି ଲାକେ ରାଡ଼ା କାମାୟ୍ତ ବାର୍ତି;
| وَعَلَى جَبْهَتِهَا ٱسْمٌ مَكْتُوبٌ: «سِرٌّ. بَابِلُ ٱلْعَظِيمَةُ أُمُّ ٱلزَّوَانِي وَرَجَاسَاتِ ٱلْأَرْضِ». | ٥ 5 |
ତା ନିଦାଣ୍ତ ଇ ଡ଼ୁକ୍ତି ତର୍ ଲେକା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍, ଗାଜା ଗାଡ଼୍ ବାବିଲନ୍, ପୁର୍ତିନି ୱିଜ଼ୁ ଦାରି ଆରି ଗିଣ୍ ବିସ୍ରେନି କଗ୍ଲେ ।
| وَرَأَيْتُ ٱلْمَرْأَةَ سَكْرَى مِنْ دَمِ ٱلْقِدِّيسِينَ وَمِنْ دَمِ شُهَدَاءِ يَسُوعَ. فَتَعَجَّبْتُ لَمَّا رَأَيْتُهَا تَعَجُّبًا عَظِيمًا! | ٦ 6 |
ଆନ୍ ଆରେ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣାତିଂ ପୁଇପୁୟା ସାଦୁର୍ତି ଆରି ଜିସୁତି ସାକିର୍ କାଜିଂ ପାର୍ତି କିନାକାନ୍ ମାନ୍ଜି ହାଜ଼ି ମାନି ମାନାୟାର୍ତି ନେତେର୍ ଉଣ୍ଜି ହଜ୍ଜି ମାଚାତ୍ । ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ଆନ୍ କାବା ଆତାଙ୍ଗ୍ ।
| ثُمَّ قَالَ لِي ٱلْمَلَاكُ: «لِمَاذَا تَعَجَّبْتَ؟ أَنَا أَقُولُ لَكَ سِرَّ ٱلْمَرْأَةِ وَٱلْوَحْشِ ٱلْحَامِلِ لَهَا، ٱلَّذِي لَهُ ٱلسَّبْعَةُ ٱلرُّؤُوسِ وَٱلْعَشَرَةُ ٱلْقُرُونِ: | ٧ 7 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଦୁତ୍ ଇଚାତ୍ । “ଇନେକିଦେଂ କାବା ଆତାୟ୍? ହେ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣାତି ଆରି ସାତ୍ କାପ୍ଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ଆରି ଦସ୍ଗଟା କମଙ୍ଗ୍ଲାଗ୍ଦି ଇମ୍ଣି ପସୁ, ତା, ଡ଼ୁକ୍ତି ବିତ୍ରେ ନନାତ୍ ଆନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ୱେନାଟ୍!
| ٱلْوَحْشُ ٱلَّذِي رَأَيْتَ، كَانَ وَلَيْسَ ٱلْآنَ، وَهُوَ عَتِيدٌ أَنْ يَصْعَدَ مِنَ ٱلْهَاوِيَةِ وَيَمْضِيَ إِلَى ٱلْهَلَاكِ. وَسَيَتَعَجَّبُ ٱلسَّاكِنُونَ عَلَى ٱلْأَرْضِ، ٱلَّذِينَ لَيْسَتْ أَسْمَاؤُهُمْ مَكْتُوبَةً فِي سِفْرِ ٱلْحَيَاةِ مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ، حِينَمَا يَرَوْنَ ٱلْوَحْشَ أَنَّهُ كَانَ وَلَيْسَ ٱلْآنَ، مَعَ أَنَّهُ كَائِنٌ. (Abyssos g12) | ٨ 8 |
ହେଦାଂ ଇମ୍ଣି ପସୁ ଦିନେକ୍ ଜିଜ଼ି ମାଚାତ୍; ନଙ୍ଗ୍ୟ୍ ଆରେ ଜିୱାତାତ୍ନା, ହେଦାଂ ପାତାଲ୍ କୁଣ୍ଡ୍ତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ନସ୍ଟ ଆନାତ୍ । ହେବେ ପୁର୍ତିତ ମାନାକାର୍ ଏଚେକ୍ ମାନାୟାର୍ ତର୍ ଜଗତ୍ନି ଆରାମ୍ତାଂ ଜିବୁନ୍ ପତିତ ଲେକାଆୱାତାତ୍ନା, ହେୱାର୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେ ପସୁତିଂ ହୁଡ଼୍ନାର୍ ଜେ ହେଦାଂ ମାଚାତ୍, ନଙ୍ଗୟ୍ ଆକାୟ୍ ଆରି ପାଚେ ୱାନାତ୍, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାର୍ କାବା ଆନାର୍ । (Abyssos g12)
| هُنَا ٱلذِّهْنُ ٱلَّذِي لَهُ حِكْمَةٌ! اَلسَّبْعَةُ ٱلرُّؤُوسِ هِيَ سَبْعَةُ جِبَالٍ عَلَيْهَا ٱلْمَرْأَةُ جَالِسَةً. | ٩ 9 |
ଇ ସବୁ ବିସ୍ରେ ବୁଜାନି କାଜିଂ ମାନ୍ ଲଡ଼ା । ପସୁତି ସାତ୍ଗଟା କାପ୍ଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହାତେନେ ସାତ୍ଗଟା ମାଡ଼ିଂ ଇମ୍ଣି ଜପି କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା କୁଚ୍ଚାତ୍ନା । ହେୱାଙ୍ଗ୍ ପା ସାତ୍ଗଟା ରାଜାର୍ତି ଚିନ୍ ଲାକେ ।
| وَسَبْعَةُ مُلُوكٍ: خَمْسَةٌ سَقَطُوا، وَوَاحِدٌ مَوْجُودٌ، وَٱلْآخَرُ لَمْ يَأْتِ بَعْدُ. وَمَتَى أَتَى يَنْبَغِي أَنْ يَبْقَى قَلِيلًا. | ١٠ 10 |
ହେ ସାତ୍ କାପ୍ଡ଼ା ସାତ୍ ରାଜାରିଂ ବୁଜା ଆନାତ୍, ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ପାଞ୍ଚ୍ଜାଣ୍ତି ୱିସ୍ତାରେ । ରୱାନ୍ ନଙ୍ଗ୍ ରାଜ୍ କିନାନା, ବିନ୍ ରୱାନ୍ ନଙ୍ଗୟ୍ ପାତେକ୍ ୱାଉନେ । ହେୱାନ୍ ୱାଜ଼ି ଅଲପ୍ ସମୁ ପାତେକ୍ ରାଜ୍ କିନାନ୍ ।
| وَٱلْوَحْشُ ٱلَّذِي كَانَ وَلَيْسَ ٱلْآنَ فَهُوَ ثَامِنٌ، وَهُوَ مِنَ ٱلسَّبْعَةِ، وَيَمْضِي إِلَى ٱلْهَلَاكِ. | ١١ 11 |
ଆରେ ଇମ୍ଣି ପସୁ ଦିନେକ୍ ଜିଜ଼ି ମାଚାତ୍ ଆରେ ନଙ୍ଗୟ୍ ହିଲୁତ୍, ହେୱାନ୍ ଆଟ୍ଜାଣ୍ ରାଜା ହେୱାନ୍ ହେ ସାତ୍ଜାଣ୍ ରାଜାର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ରୱାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ନସ୍ଟ ଆନାନ୍ ।”
| وَٱلْعَشَرَةُ ٱلْقُرُونِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ هِيَ عَشَرَةُ مُلُوكٍ لَمْ يَأْخُذُوا مُلْكًا بَعْدُ، لَكِنَّهُمْ يَأْخُذُونَ سُلْطَانَهُمْ كَمُلُوكٍ سَاعَةً وَاحِدَةً مَعَ ٱلْوَحْشِ. | ١٢ 12 |
“ଏପେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାନି ଦସ୍ କମଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଦେର୍, ହେ ସବୁ ଦସ୍ ରାଜାରିଂ ବୁଜାନାତ୍; ହେୱାର୍ ଇ ପାତେକ୍ ରାଜି ପାୟାଆୱାତାର୍ନା, ମାତର୍ ପସୁ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ର ଗଣ୍ଟା ପାତେକ୍ ରାଜାର୍ ଲାକେ ଆଦିକାର୍ ପାୟାନାର୍ ।
| هَؤُلَاءِ لَهُمْ رَأْيٌ وَاحِدٌ، وَيُعْطُونَ ٱلْوَحْشَ قُدْرَتَهُمْ وَسُلْطَانَهُمْ. | ١٣ 13 |
ଇ ଦସ୍ ଜାଣ୍ ରାଜାର୍ତି ଉଦେସ୍ ଏକ୍ । ହେୱାର୍ ଜାର୍ତି ୱିଜ଼ୁ ସାକ୍ତି ଆରି କେମ୍ତା ପସୁତିଂ ହେଲାୟ୍ କିତାର୍ ।
| هَؤُلَاءِ سَيُحَارِبُونَ ٱلْخَرُوفَ، وَٱلْخَرُوفُ يَغْلِبُهُمْ، لِأَنَّهُ رَبُّ ٱلْأَرْبَابِ وَمَلِكُ ٱلْمُلُوكِ، وَٱلَّذِينَ مَعَهُ مَدْعُوُّونَ وَمُخْتَارُونَ وَمُؤْمِنُونَ». | ١٤ 14 |
ହେୱାର୍ ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ବିରୁଦ୍ତ ଜୁଜ୍ କିତାର୍, ଆରେ ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ହେୱାରିଂ ଜିତା ଆନାତ୍, ଇନେକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ମାପ୍ରୁତି ମାପ୍ରୁ ଆରି ରାଜାର୍ତି ରାଜା ଆରେ ଇମ୍ଣାକାର୍ ହେୱାନ୍ ଲାହାଂ ମାନାର୍, ହେୱାର୍ କୁକ୍ୟାତାକାର୍, ବାଚିକିୟାତାକାର୍, ଆରି ପାର୍ତିନିକାର୍ ମାନାୟାର୍ ପା ଜିଣା ଆନାର୍ । ଇନେକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ମାପ୍ରୁର୍ତି ମାପ୍ରୁ ଆରି ରାଜାତାଂ ରାଜା ।”
| ثُمَّ قَالَ لِيَ: «ٱلْمِيَاهُ ٱلَّتِي رَأَيْتَ حَيْثُ ٱلزَّانِيَةُ جَالِسَةٌ، هِيَ شُعُوبٌ وَجُمُوعٌ وَأُمَمٌ وَأَلْسِنَةٌ. | ١٥ 15 |
ଦୁତ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ଇନ୍ଚାତ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍ ଲାଗାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଦାରିକ୍ କୁଚ୍ଚି ମାନାକା ହୁଡ଼୍ତାଦେର୍, ହେ ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍ ବାରବିନି ଲାତ୍ରା, ମାନାୟାର୍, ଜାତିର୍ ଆରି ବାସାକିନାକାରିଂ ବୁଜାନାତ୍ ।
| وَأَمَّا ٱلْعَشَرَةُ ٱلْقُرُونِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ عَلَى ٱلْوَحْشِ فَهَؤُلَاءِ سَيُبْغِضُونَ ٱلزَّانِيَةَ، وَسَيَجْعَلُونَهَا خَرِبَةً وَعُرْيَانَةً، وَيَأْكُلُونَ لَحْمَهَا وَيُحْرِقُونَهَا بِٱلنَّارِ. | ١٦ 16 |
ଏପେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାନି ସାତ୍ଗଟା କମଙ୍ଗ୍ ଆରି ହେ ପସୁ, ଦାରିଂ ଗିଣ୍ କିନିକ୍; ହେୱାର୍ ତାକେଣ୍ଡା ତା ୱିଜ଼ୁ କ୍ଡିସି ଅଜ଼ି ତାଙ୍ଗ୍ ନାଗ୍ଡ଼ା କିଜ଼ି ପିହ୍ନିକ୍ । ଆରେ ତା ଜେଇ ତିନିକ୍ ଆରି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ନାଣିତ ଦେହ୍ନିକ୍;
| لِأَنَّ ٱللهَ وَضَعَ فِي قُلُوبِهِمْ أَنْ يَصْنَعُوا رَأْيَهُ، وَأَنْ يَصْنَعُوا رَأْيًا وَاحِدًا، وَيُعْطُوا ٱلْوَحْشَ مُلْكَهُمْ حَتَّى تُكْمَلَ أَقْوَالُ ٱللهِ. | ١٧ 17 |
ଇନେକିଦେଂକି ଇସ୍ୱର୍ତି ଜାର୍ ଉଦେସ୍ତ ସାଦନ୍ କିନି କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ଇ କାତା ଚେତ୍ନା ହିତାନ୍ନା । ଆରି ଇସ୍ୱର୍ତି ବଚନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପୁରା ଆଉତ୍, ହେ ପାତେକ୍ ରାଜି ସାସନ୍ ବଜ୍ ହେୱାରିଂ ମାନ୍ତ ପସୁ କେଇଦ ପିସ୍ତି ହିନାର୍ ।”
| وَٱلْمَرْأَةُ ٱلَّتِي رَأَيْتَ هِيَ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ ٱلَّتِي لَهَا مُلْكٌ عَلَى مُلُوكِ ٱلْأَرْضِ». | ١٨ 18 |
“ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି କଗ୍ଲେହିମ୍ଣାତିଂ ହୁଡ଼୍ତାଦେର୍, ହେଦେଲ୍ ଆନାତା, ଇ ପୁର୍ତିନି ରାଜାର୍ ରାଜି ଜପି ରାଜ୍ କିଜ଼ି ମାନି ହେ ଗାଜାଗାଡ଼୍ ।”
