رُؤيا 14

١ 1 ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا خَرُوفٌ وَاقِفٌ عَلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَمَعَهُ مِئَةٌ وَأَرْبَعَةٌ وَأَرْبَعُونَ أَلْفًا، لَهُمُ ٱسْمُ أَبِيهِ مَكْتُوبًا عَلَى جِبَاهِهِمْ.

ତତଃ ପରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ମେଷଶାୱକୋ ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ସିଯୋନପର୍ୱ୍ୱତସ୍ୟୋପର୍ୟ୍ୟତିଷ୍ଠତ୍, ଅପରଂ ଯେଷାଂ ଭାଲେଷୁ ତସ୍ୟ ନାମ ତତ୍ପିତୁଶ୍ଚ ନାମ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ତାଦୃଶାଶ୍ଚତୁଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ସହସ୍ରାଧିକା ଲକ୍ଷଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସନ୍|

٢ 2 وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ وَكَصَوْتِ رَعْدٍ عَظِيمٍ. وَسَمِعْتُ صَوْتًا كَصَوْتِ ضَارِبِينَ بِٱلْقِيثَارَةِ يَضْرِبُونَ بِقِيثَارَاتِهِمْ،

ଅନନ୍ତରଂ ବହୁତୋଯାନାଂ ରୱ ଇୱ ଗୁରୁତରସ୍ତନିତସ୍ୟ ଚ ରୱ ଇୱ ଏକୋ ରୱଃ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ମଯାଶ୍ରାୱି| ମଯା ଶ୍ରୁତଃ ସ ରୱୋ ୱୀଣାୱାଦକାନାଂ ୱୀଣାୱାଦନସ୍ୟ ସଦୃଶଃ|

٣ 3 وَهُمْ يَتَرَنَّمُونَ كَتَرْنِيمَةٍ جَدِيدَةٍ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ وَأَمَامَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَٱلشُّيُوخِ. وَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يَتَعَلَّمَ ٱلتَّرْنِيمَةَ إِلَّا ٱلْمِئَةُ وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْأَرْبَعُونَ أَلْفًا ٱلَّذِينَ ٱشْتُرُوا مِنَ ٱلْأَرْضِ.

ସିଂହସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗସ୍ୟ ଚାନ୍ତିକେ ଽପି ତେ ନୱୀନମେକଂ ଗୀତମ୍ ଅଗାଯନ୍ କିନ୍ତୁ ଧରଣୀତଃ ପରିକ୍ରୀତାନ୍ ତାନ୍ ଚତୁଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ୟହସ୍ରାଧିକଲକ୍ଷଲୋକାନ୍ ୱିନା ନାପରେଣ କେନାପି ତଦ୍ ଗୀତଂ ଶିକ୍ଷିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ|

٤ 4 هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ لَمْ يَتَنَجَّسُوا مَعَ ٱلنِّسَاءِ لِأَنَّهُمْ أَطْهَارٌ. هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ يَتْبَعُونَ ٱلْخَرُوفَ حَيْثُمَا ذَهَبَ. هَؤُلَاءِ ٱشْتُرُوا مِنْ بَيْنِ ٱلنَّاسِ بَاكُورَةً لِلهِ وَلِلْخَرُوفِ.

ଇମେ ଯୋଷିତାଂ ସଙ୍ଗେନ ନ କଲଙ୍କିତା ଯତସ୍ତେ ଽମୈଥୁନା ମେଷଶାୱକୋ ଯତ୍ କିମପି ସ୍ଥାନଂ ଗଚ୍ଛେତ୍ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ତମ୍ ଅନୁଗଚ୍ଛନ୍ତି ଯତସ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ମଧ୍ୟତଃ ପ୍ରଥମଫଲାନୀୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ ଚ କୃତେ ପରିକ୍ରୀତାଃ|

٥ 5 وَفِي أَفْوَاهِهِمْ لَمْ يُوجَدْ غِشٌّ، لِأَنَّهُمْ بِلَا عَيْبٍ قُدَّامَ عَرْشِ ٱللهِ.

ତେଷାଂ ୱଦନେଷୁ ଚାନୃତଂ କିମପି ନ ୱିଦ୍ୟତେ ଯତସ୍ତେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷା ଈଶ୍ୱରସିଂହାସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|

٦ 6 ثُمَّ رَأَيْتُ مَلَاكًا آخَرَ طَائِرًا فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ مَعَهُ بِشَارَةٌ أَبَدِيَّةٌ، لِيُبَشِّرَ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَكُلَّ أُمَّةٍ وَقَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَشَعْبٍ، (aiōnios g166)

ଅନନ୍ତରମ୍ ଆକାଶମଧ୍ୟେନୋଡ୍ଡୀଯମାନୋ ଽପର ଏକୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ ସୋ ଽନନ୍ତକାଲୀଯଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଧାରଯତି ସ ଚ ସୁସଂୱାଦଃ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱଂଶୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଭାଷାୱାଦିନଃ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯାଂଶ୍ଚ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନଃ ପ୍ରତି ତେନ ଘୋଷିତୱ୍ୟଃ| (aiōnios g166)

٧ 7 قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «خَافُوا ٱللهَ وَأَعْطُوهُ مَجْدًا، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتْ سَاعَةُ دَيْنُونَتِهِ، وَٱسْجُدُوا لِصَانِعِ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ وَٱلْبَحْرِ وَيَنَابِيعِ ٱلْمِيَاهِ».

ସ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣେଦଂ ଗଦତି ଯୂଯମୀଶ୍ୱରାଦ୍ ବିଭୀତ ତସ୍ୟ ସ୍ତୱଂ କୁରୁତ ଚ ଯତସ୍ତଦୀଯୱିଚାରସ୍ୟ ଦଣ୍ଡ ଉପାତିଷ୍ଠତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶମଣ୍ଡଲସ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ସମୁଦ୍ରସ୍ୟ ତୋଯପ୍ରସ୍ରୱଣାନାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରଣମ୍ୟତାଂ|

٨ 8 ثُمَّ تَبِعَهُ مَلَاكٌ آخَرُ قَائِلًا: «سَقَطَتْ! سَقَطَتْ بَابِلُ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ، لِأَنَّهَا سَقَتْ جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ زِنَاهَا!».

ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଦ୍ୱିତୀଯ ଏକୋ ଦୂତ ଉପସ୍ଥାଯାୱଦତ୍ ପତିତା ପତିତା ସା ମହାବାବିଲ୍ ଯା ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ସ୍ୱକୀଯଂ ୱ୍ୟଭିଚାରରୂପଂ କ୍ରୋଧମଦମ୍ ଅପାଯଯତ୍|

٩ 9 ثُمَّ تَبِعَهُمَا مَلَاكٌ ثَالِثٌ قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْجُدُ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ، وَيَقْبَلُ سِمَتَهُ عَلَى جَبْهَتِهِ أَوْ عَلَى يَدِهِ،

ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ତୃତୀଯୋ ଦୂତ ଉପସ୍ଥାଯୋଚ୍ଚୈରୱଦତ୍, ଯଃ କଶ୍ଚିତ ତଂ ଶଶୁଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମାଞ୍ଚ ପ୍ରଣମତି ସ୍ୱଭାଲେ ସ୍ୱକରେ ୱା କଲଙ୍କଂ ଗୃହ୍ଲାତି ଚ

١٠ 10 فَهُوَ أَيْضًا سَيَشْرَبُ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ ٱللهِ، ٱلْمَصْبُوبِ صِرْفًا فِي كَأْسِ غَضَبِهِ، وَيُعَذَّبُ بِنَارٍ وَكِبْرِيتٍ أَمَامَ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلْقِدِّيسِينَ وَأَمَامَ ٱلْخَرُوفِ.

ସୋ ଽପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧପାତ୍ରେ ସ୍ଥିତମ୍ ଅମିଶ୍ରିତଂ ମଦତ୍ ଅର୍ଥତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧମଦଂ ପାସ୍ୟତି ପୱିତ୍ରଦୂତାନାଂ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ ଚ ସାକ୍ଷାଦ୍ ୱହ୍ନିଗନ୍ଧକଯୋ ର୍ୟାତନାଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ ଚ|

١١ 11 وَيَصْعَدُ دُخَانُ عَذَابِهِمْ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. وَلَا تَكُونُ رَاحَةٌ نَهَارًا وَلَيْلًا لِلَّذِينَ يَسْجُدُونَ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ وَلِكُلِّ مَنْ يَقْبَلُ سِمَةَ ٱسْمِهِ». (aiōn g165)

ତେଷାଂ ଯାତନାଯା ଧୂମୋ ଽନନ୍ତକାଲଂ ଯାୱଦ୍ ଉଦ୍ଗମିଷ୍ୟତି ଯେ ଚ ପଶୁଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମାଞ୍ଚ ପୂଜଯନ୍ତି ତସ୍ୟ ନାମ୍ନୋ ଽଙ୍କଂ ୱା ଗୃହ୍ଲନ୍ତି ତେ ଦିୱାନିଶଂ କଞ୍ଚନ ୱିରାମଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟନ୍ତି| (aiōn g165)

١٢ 12 هُنَا صَبْرُ ٱلْقِدِّيسِينَ. هُنَا ٱلَّذِينَ يَحْفَظُونَ وَصَايَا ٱللهِ وَإِيمَانَ يَسُوعَ.

ଯେ ମାନୱା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଜ୍ଞା ଯୀଶୌ ୱିଶ୍ୱାସଞ୍ଚ ପାଲଯନ୍ତି ତେଷାଂ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସହିଷ୍ଣୁତଯାତ୍ର ପ୍ରକାଶିତୱ୍ୟଂ|

١٣ 13 وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا لِي: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْأَمْوَاتِ ٱلَّذِينَ يَمُوتُونَ فِي ٱلرَّبِّ مُنْذُ ٱلْآنَ». «نَعَمْ» يَقُولُ ٱلرُّوحُ: «لِكَيْ يَسْتَرِيحُوا مِنْ أَتْعَابِهِمْ، وَأَعْمَالُهُمْ تَتْبَعُهُمْ».

ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ମଯା ସହ ସମ୍ଭାଷମାଣ ଏକୋ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ତେନୋକ୍ତଂ ତ୍ୱଂ ଲିଖ, ଇଦାନୀମାରଭ୍ୟ ଯେ ପ୍ରଭୌ ମ୍ରିଯନ୍ତେ ତେ ମୃତା ଧନ୍ୟା ଇତି; ଆତ୍ମା ଭାଷତେ ସତ୍ୟଂ ସ୍ୱଶ୍ରମେଭ୍ୟସ୍ତୈ ର୍ୱିରାମଃ ପ୍ରାପ୍ତୱ୍ୟଃ ତେଷାଂ କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ତାନ୍ ଅନୁଗଚ୍ଛନ୍ତି|

١٤ 14 ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا سَحَابَةٌ بَيْضَاءُ، وَعَلَى ٱلسَّحَابَةِ جَالِسٌ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، لَهُ عَلَى رَأْسِهِ إِكْلِيلٌ مِنْ ذَهَبٍ، وَفِي يَدِهِ مِنْجَلٌ حَادٌّ.

ତଦନନ୍ତରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ଶ୍ୱେତୱର୍ଣ ଏକୋ ମେଘୋ ଦୃଷ୍ଟସ୍ତନ୍ମେଘାରୂଢୋ ଜନୋ ମାନୱପୁତ୍ରାକୃତିରସ୍ତି ତସ୍ୟ ଶିରସି ସୁୱର୍ଣକିରୀଟଂ କରେ ଚ ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ତିଷ୍ଠତି|

١٥ 15 وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، يَصْرُخُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ إِلَى ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ وَٱحْصُدْ، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ لِلْحَصَادِ، إِذْ قَدْ يَبِسَ حَصِيدُ ٱلْأَرْضِ».

ତତଃ ପରମ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋ ଦୂତୋ ମନ୍ଦିରାତ୍ ନିର୍ଗତ୍ୟୋଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ତଂ ମେଘାରୂଢଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନଂ କ୍ରିଯତାଂ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନସ୍ୟ ସମଯ ଉପସ୍ଥିତୋ ଯତୋ ମେଦିନ୍ୟାଃ ଶସ୍ୟାନି ପରିପକ୍କାନି|

١٦ 16 فَأَلْقَى ٱلْجَالِسُ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ مِنْجَلَهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَحُصِدَتِ ٱلْأَرْضُ.

ତତସ୍ତେନ ମେଘାରୂଢେନ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନଂ କୃତଂ|

١٧ 17 ثُمَّ خَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاءِ، مَعَهُ أَيْضًا مِنْجَلٌ حَادٌّ.

ଅନନ୍ତରମ୍ ଅପର ଏକୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥମନ୍ଦିରାତ୍ ନିର୍ଗତଃ ସୋ ଽପି ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ଧାରଯତି|

١٨ 18 وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْمَذْبَحِ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى ٱلنَّارِ، وَصَرَخَ صُرَاخًا عَظِيمًا إِلَى ٱلَّذِي مَعَهُ ٱلْمِنْجَلُ ٱلْحَادُّ، قَائِلًا: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ ٱلْحَادَّ وَٱقْطِفْ عَنَاقِيدَ كَرْمِ ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّ عِنَبَهَا قَدْ نَضِجَ».

ଅପରମ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋ ଦୂତୋ ୱେଦିତୋ ନିର୍ଗତଃ ସ ୱହ୍ନେରଧିପତିଃ ସ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ତଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣଦାତ୍ରଧାରିଣଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ସ୍ୱଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ମେଦିନ୍ୟା ଦ୍ରାକ୍ଷାଗୁଚ୍ଛଚ୍ଛେଦନଂ କ୍ରିଯତାଂ ଯତସ୍ତତ୍ଫଲାନି ପରିଣତାନି|

١٩ 19 فَأَلْقَى ٱلْمَلَاكُ مِنْجَلَهُ إِلَى ٱلْأَرْضِ وَقَطَفَ كَرْمَ ٱلْأَرْضِ، فَأَلْقَاهُ إِلَى مَعْصَرَةِ غَضَبِ ٱللهِ ٱلْعَظِيمَةِ.

ତତଃ ସ ଦୂତଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ସ୍ୱଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟା ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲଚ୍ଛେଦନମ୍ ଅକରୋତ୍ ତତ୍ଫଲାନି ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧସ୍ୱରୂପସ୍ୟ ମହାକୁଣ୍ଡସ୍ୟ ମଧ୍ୟଂ ନିରକ୍ଷିପତ୍|

٢٠ 20 وَدِيسَتِ ٱلْمَعْصَرَةُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ، فَخَرَجَ دَمٌ مِنَ ٱلْمَعْصَرَةِ حَتَّى إِلَى لُجُمِ ٱلْخَيْلِ، مَسَافَةَ أَلْفٍ وَسِتِّمِئَةِ غَلْوَةٍ.

ତତ୍କୁଣ୍ଡସ୍ଥଫଲାନି ଚ ବହି ର୍ମର୍ଦ୍ଦିତାନି ତତଃ କୁଣ୍ଡମଧ୍ୟାତ୍ ନିର୍ଗତଂ ରକ୍ତଂ କ୍ରୋଶଶତପର୍ୟ୍ୟନ୍ତମ୍ ଅଶ୍ୱାନାଂ ଖଲୀନାନ୍ ଯାୱଦ୍ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|