رُؤيا 14

١ 1 ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا خَرُوفٌ وَاقِفٌ عَلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَمَعَهُ مِئَةٌ وَأَرْبَعَةٌ وَأَرْبَعُونَ أَلْفًا، لَهُمُ ٱسْمُ أَبِيهِ مَكْتُوبًا عَلَى جِبَاهِهِمْ.

ತತಃ ಪರಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಮೇಷಶಾವಕೋ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಸಿಯೋನಪರ್ವ್ವತಸ್ಯೋಪರ್ಯ್ಯತಿಷ್ಠತ್, ಅಪರಂ ಯೇಷಾಂ ಭಾಲೇಷು ತಸ್ಯ ನಾಮ ತತ್ಪಿತುಶ್ಚ ನಾಮ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ ತಾದೃಶಾಶ್ಚತುಶ್ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಸಹಸ್ರಾಧಿಕಾ ಲಕ್ಷಲೋಕಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಸನ್|

٢ 2 وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ وَكَصَوْتِ رَعْدٍ عَظِيمٍ. وَسَمِعْتُ صَوْتًا كَصَوْتِ ضَارِبِينَ بِٱلْقِيثَارَةِ يَضْرِبُونَ بِقِيثَارَاتِهِمْ،

ಅನನ್ತರಂ ಬಹುತೋಯಾನಾಂ ರವ ಇವ ಗುರುತರಸ್ತನಿತಸ್ಯ ಚ ರವ ಇವ ಏಕೋ ರವಃ ಸ್ವರ್ಗಾತ್ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ| ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ ಸ ರವೋ ವೀಣಾವಾದಕಾನಾಂ ವೀಣಾವಾದನಸ್ಯ ಸದೃಶಃ|

٣ 3 وَهُمْ يَتَرَنَّمُونَ كَتَرْنِيمَةٍ جَدِيدَةٍ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ وَأَمَامَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَٱلشُّيُوخِ. وَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يَتَعَلَّمَ ٱلتَّرْنِيمَةَ إِلَّا ٱلْمِئَةُ وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْأَرْبَعُونَ أَلْفًا ٱلَّذِينَ ٱشْتُرُوا مِنَ ٱلْأَرْضِ.

ಸಿಂಹಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಾಣಿಚತುಷ್ಟಯಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಸ್ಯ ಚಾನ್ತಿಕೇ ಽಪಿ ತೇ ನವೀನಮೇಕಂ ಗೀತಮ್ ಅಗಾಯನ್ ಕಿನ್ತು ಧರಣೀತಃ ಪರಿಕ್ರೀತಾನ್ ತಾನ್ ಚತುಶ್ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಯಹಸ್ರಾಧಿಕಲಕ್ಷಲೋಕಾನ್ ವಿನಾ ನಾಪರೇಣ ಕೇನಾಪಿ ತದ್ ಗೀತಂ ಶಿಕ್ಷಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ|

٤ 4 هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ لَمْ يَتَنَجَّسُوا مَعَ ٱلنِّسَاءِ لِأَنَّهُمْ أَطْهَارٌ. هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ يَتْبَعُونَ ٱلْخَرُوفَ حَيْثُمَا ذَهَبَ. هَؤُلَاءِ ٱشْتُرُوا مِنْ بَيْنِ ٱلنَّاسِ بَاكُورَةً لِلهِ وَلِلْخَرُوفِ.

ಇಮೇ ಯೋಷಿತಾಂ ಸಙ್ಗೇನ ನ ಕಲಙ್ಕಿತಾ ಯತಸ್ತೇ ಽಮೈಥುನಾ ಮೇಷಶಾವಕೋ ಯತ್ ಕಿಮಪಿ ಸ್ಥಾನಂ ಗಚ್ಛೇತ್ ತತ್ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ತಮ್ ಅನುಗಚ್ಛನ್ತಿ ಯತಸ್ತೇ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಮಧ್ಯತಃ ಪ್ರಥಮಫಲಾನೀವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ಚ ಕೃತೇ ಪರಿಕ್ರೀತಾಃ|

٥ 5 وَفِي أَفْوَاهِهِمْ لَمْ يُوجَدْ غِشٌّ، لِأَنَّهُمْ بِلَا عَيْبٍ قُدَّامَ عَرْشِ ٱللهِ.

ತೇಷಾಂ ವದನೇಷು ಚಾನೃತಂ ಕಿಮಪಿ ನ ವಿದ್ಯತೇ ಯತಸ್ತೇ ನಿರ್ದ್ದೋಷಾ ಈಶ್ವರಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|

٦ 6 ثُمَّ رَأَيْتُ مَلَاكًا آخَرَ طَائِرًا فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ مَعَهُ بِشَارَةٌ أَبَدِيَّةٌ، لِيُبَشِّرَ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَكُلَّ أُمَّةٍ وَقَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَشَعْبٍ، (aiōnios g166)

ಅನನ್ತರಮ್ ಆಕಾಶಮಧ್ಯೇನೋಡ್ಡೀಯಮಾನೋ ಽಪರ ಏಕೋ ದೂತೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸೋ ಽನನ್ತಕಾಲೀಯಂ ಸುಸಂವಾದಂ ಧಾರಯತಿ ಸ ಚ ಸುಸಂವಾದಃ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವವಂಶೀಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವಭಾಷಾವಾದಿನಃ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಾಂಶ್ಚ ಪೃಥಿವೀನಿವಾಸಿನಃ ಪ್ರತಿ ತೇನ ಘೋಷಿತವ್ಯಃ| (aiōnios g166)

٧ 7 قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «خَافُوا ٱللهَ وَأَعْطُوهُ مَجْدًا، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتْ سَاعَةُ دَيْنُونَتِهِ، وَٱسْجُدُوا لِصَانِعِ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ وَٱلْبَحْرِ وَيَنَابِيعِ ٱلْمِيَاهِ».

ಸ ಉಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣೇದಂ ಗದತಿ ಯೂಯಮೀಶ್ವರಾದ್ ಬಿಭೀತ ತಸ್ಯ ಸ್ತವಂ ಕುರುತ ಚ ಯತಸ್ತದೀಯವಿಚಾರಸ್ಯ ದಣ್ಡ ಉಪಾತಿಷ್ಠತ್ ತಸ್ಮಾದ್ ಆಕಾಶಮಣ್ಡಲಸ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಸಮುದ್ರಸ್ಯ ತೋಯಪ್ರಸ್ರವಣಾನಾಞ್ಚ ಸ್ರಷ್ಟಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರಣಮ್ಯತಾಂ|

٨ 8 ثُمَّ تَبِعَهُ مَلَاكٌ آخَرُ قَائِلًا: «سَقَطَتْ! سَقَطَتْ بَابِلُ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ، لِأَنَّهَا سَقَتْ جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ زِنَاهَا!».

ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ದ್ವಿತೀಯ ಏಕೋ ದೂತ ಉಪಸ್ಥಾಯಾವದತ್ ಪತಿತಾ ಪತಿತಾ ಸಾ ಮಹಾಬಾಬಿಲ್ ಯಾ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನ್ ಸ್ವಕೀಯಂ ವ್ಯಭಿಚಾರರೂಪಂ ಕ್ರೋಧಮದಮ್ ಅಪಾಯಯತ್|

٩ 9 ثُمَّ تَبِعَهُمَا مَلَاكٌ ثَالِثٌ قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْجُدُ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ، وَيَقْبَلُ سِمَتَهُ عَلَى جَبْهَتِهِ أَوْ عَلَى يَدِهِ،

ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ತೃತೀಯೋ ದೂತ ಉಪಸ್ಥಾಯೋಚ್ಚೈರವದತ್, ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ ತಂ ಶಶುಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಮಾಞ್ಚ ಪ್ರಣಮತಿ ಸ್ವಭಾಲೇ ಸ್ವಕರೇ ವಾ ಕಲಙ್ಕಂ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಚ

١٠ 10 فَهُوَ أَيْضًا سَيَشْرَبُ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ ٱللهِ، ٱلْمَصْبُوبِ صِرْفًا فِي كَأْسِ غَضَبِهِ، وَيُعَذَّبُ بِنَارٍ وَكِبْرِيتٍ أَمَامَ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلْقِدِّيسِينَ وَأَمَامَ ٱلْخَرُوفِ.

ಸೋ ಽಪೀಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಪಾತ್ರೇ ಸ್ಥಿತಮ್ ಅಮಿಶ್ರಿತಂ ಮದತ್ ಅರ್ಥತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಮದಂ ಪಾಸ್ಯತಿ ಪವಿತ್ರದೂತಾನಾಂ ಮೇಷಶಾವಕಸ್ಯ ಚ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ವಹ್ನಿಗನ್ಧಕಯೋ ರ್ಯಾತನಾಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ ಚ|

١١ 11 وَيَصْعَدُ دُخَانُ عَذَابِهِمْ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. وَلَا تَكُونُ رَاحَةٌ نَهَارًا وَلَيْلًا لِلَّذِينَ يَسْجُدُونَ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ وَلِكُلِّ مَنْ يَقْبَلُ سِمَةَ ٱسْمِهِ». (aiōn g165)

ತೇಷಾಂ ಯಾತನಾಯಾ ಧೂಮೋ ಽನನ್ತಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ಉದ್ಗಮಿಷ್ಯತಿ ಯೇ ಚ ಪಶುಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಮಾಞ್ಚ ಪೂಜಯನ್ತಿ ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನೋ ಽಙ್ಕಂ ವಾ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ತೇ ದಿವಾನಿಶಂ ಕಞ್ಚನ ವಿರಾಮಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ| (aiōn g165)

١٢ 12 هُنَا صَبْرُ ٱلْقِدِّيسِينَ. هُنَا ٱلَّذِينَ يَحْفَظُونَ وَصَايَا ٱللهِ وَإِيمَانَ يَسُوعَ.

ಯೇ ಮಾನವಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಜ್ಞಾ ಯೀಶೌ ವಿಶ್ವಾಸಞ್ಚ ಪಾಲಯನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಸಹಿಷ್ಣುತಯಾತ್ರ ಪ್ರಕಾಶಿತವ್ಯಂ|

١٣ 13 وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا لِي: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْأَمْوَاتِ ٱلَّذِينَ يَمُوتُونَ فِي ٱلرَّبِّ مُنْذُ ٱلْآنَ». «نَعَمْ» يَقُولُ ٱلرُّوحُ: «لِكَيْ يَسْتَرِيحُوا مِنْ أَتْعَابِهِمْ، وَأَعْمَالُهُمْ تَتْبَعُهُمْ».

ಅಪರಂ ಸ್ವರ್ಗಾತ್ ಮಯಾ ಸಹ ಸಮ್ಭಾಷಮಾಣ ಏಕೋ ರವೋ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ ತೇನೋಕ್ತಂ ತ್ವಂ ಲಿಖ, ಇದಾನೀಮಾರಭ್ಯ ಯೇ ಪ್ರಭೌ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ತೇ ಮೃತಾ ಧನ್ಯಾ ಇತಿ; ಆತ್ಮಾ ಭಾಷತೇ ಸತ್ಯಂ ಸ್ವಶ್ರಮೇಭ್ಯಸ್ತೈ ರ್ವಿರಾಮಃ ಪ್ರಾಪ್ತವ್ಯಃ ತೇಷಾಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚ ತಾನ್ ಅನುಗಚ್ಛನ್ತಿ|

١٤ 14 ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا سَحَابَةٌ بَيْضَاءُ، وَعَلَى ٱلسَّحَابَةِ جَالِسٌ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، لَهُ عَلَى رَأْسِهِ إِكْلِيلٌ مِنْ ذَهَبٍ، وَفِي يَدِهِ مِنْجَلٌ حَادٌّ.

ತದನನ್ತರಂ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಶ್ವೇತವರ್ಣ ಏಕೋ ಮೇಘೋ ದೃಷ್ಟಸ್ತನ್ಮೇಘಾರೂಢೋ ಜನೋ ಮಾನವಪುತ್ರಾಕೃತಿರಸ್ತಿ ತಸ್ಯ ಶಿರಸಿ ಸುವರ್ಣಕಿರೀಟಂ ಕರೇ ಚ ತೀಕ್ಷ್ಣಂ ದಾತ್ರಂ ತಿಷ್ಠತಿ|

١٥ 15 وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، يَصْرُخُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ إِلَى ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ وَٱحْصُدْ، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ لِلْحَصَادِ، إِذْ قَدْ يَبِسَ حَصِيدُ ٱلْأَرْضِ».

ತತಃ ಪರಮ್ ಅನ್ಯ ಏಕೋ ದೂತೋ ಮನ್ದಿರಾತ್ ನಿರ್ಗತ್ಯೋಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣ ತಂ ಮೇಘಾರೂಢಂ ಸಮ್ಭಾಷ್ಯಾವದತ್ ತ್ವಯಾ ದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಂ ಕ್ರಿಯತಾಂ ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಸ್ಯ ಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೋ ಯತೋ ಮೇದಿನ್ಯಾಃ ಶಸ್ಯಾನಿ ಪರಿಪಕ್ಕಾನಿ|

١٦ 16 فَأَلْقَى ٱلْجَالِسُ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ مِنْجَلَهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَحُصِدَتِ ٱلْأَرْضُ.

ತತಸ್ತೇನ ಮೇಘಾರೂಢೇನ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಂ ಕೃತಂ|

١٧ 17 ثُمَّ خَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاءِ، مَعَهُ أَيْضًا مِنْجَلٌ حَادٌّ.

ಅನನ್ತರಮ್ ಅಪರ ಏಕೋ ದೂತಃ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಮನ್ದಿರಾತ್ ನಿರ್ಗತಃ ಸೋ ಽಪಿ ತೀಕ್ಷ್ಣಂ ದಾತ್ರಂ ಧಾರಯತಿ|

١٨ 18 وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْمَذْبَحِ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى ٱلنَّارِ، وَصَرَخَ صُرَاخًا عَظِيمًا إِلَى ٱلَّذِي مَعَهُ ٱلْمِنْجَلُ ٱلْحَادُّ، قَائِلًا: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ ٱلْحَادَّ وَٱقْطِفْ عَنَاقِيدَ كَرْمِ ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّ عِنَبَهَا قَدْ نَضِجَ».

ಅಪರಮ್ ಅನ್ಯ ಏಕೋ ದೂತೋ ವೇದಿತೋ ನಿರ್ಗತಃ ಸ ವಹ್ನೇರಧಿಪತಿಃ ಸ ಉಚ್ಚೈಃಸ್ವರೇಣ ತಂ ತೀಕ್ಷ್ಣದಾತ್ರಧಾರಿಣಂ ಸಮ್ಭಾಷ್ಯಾವದತ್ ತ್ವಯಾ ಸ್ವಂ ತೀಕ್ಷ್ಣಂ ದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಮೇದಿನ್ಯಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಗುಚ್ಛಚ್ಛೇದನಂ ಕ್ರಿಯತಾಂ ಯತಸ್ತತ್ಫಲಾನಿ ಪರಿಣತಾನಿ|

١٩ 19 فَأَلْقَى ٱلْمَلَاكُ مِنْجَلَهُ إِلَى ٱلْأَرْضِ وَقَطَفَ كَرْمَ ٱلْأَرْضِ، فَأَلْقَاهُ إِلَى مَعْصَرَةِ غَضَبِ ٱللهِ ٱلْعَظِيمَةِ.

ತತಃ ಸ ದೂತಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಸ್ವದಾತ್ರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಫಲಚ್ಛೇದನಮ್ ಅಕರೋತ್ ತತ್ಫಲಾನಿ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಸ್ವರೂಪಸ್ಯ ಮಹಾಕುಣ್ಡಸ್ಯ ಮಧ್ಯಂ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|

٢٠ 20 وَدِيسَتِ ٱلْمَعْصَرَةُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ، فَخَرَجَ دَمٌ مِنَ ٱلْمَعْصَرَةِ حَتَّى إِلَى لُجُمِ ٱلْخَيْلِ، مَسَافَةَ أَلْفٍ وَسِتِّمِئَةِ غَلْوَةٍ.

ತತ್ಕುಣ್ಡಸ್ಥಫಲಾನಿ ಚ ಬಹಿ ರ್ಮರ್ದ್ದಿತಾನಿ ತತಃ ಕುಣ್ಡಮಧ್ಯಾತ್ ನಿರ್ಗತಂ ರಕ್ತಂ ಕ್ರೋಶಶತಪರ್ಯ್ಯನ್ತಮ್ ಅಶ್ವಾನಾಂ ಖಲೀನಾನ್ ಯಾವದ್ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|