< رُؤيا 13 >

ثُمَّ وَقَفْتُ عَلَى رَمْلِ ٱلْبَحْرِ، فَرَأَيْتُ وَحْشًا طَالِعًا مِنَ ٱلْبَحْرِ لَهُ سَبْعَةُ رُؤُوسٍ وَعَشَرَةُ قُرُونٍ، وَعَلَى قُرُونِهِ عَشَرَةُ تِيجَانٍ، وَعَلَى رُؤُوسِهِ ٱسْمُ تَجْدِيفٍ. ١ 1
تَتَح پَرَمَہَں ساگَرِییَسِکَتایاں تِشْٹھَنْ ساگَرادْ اُدْگَچّھَنْتَمْ ایکَں پَشُں درِشْٹَوانْ تَسْیَ دَشَ شرِنْگانِ سَپْتَ شِراںسِ چَ دَشَ شرِنْگیشُ دَشَ کِرِیٹانِ شِرَحسُ چیشْوَرَنِنْداسُوچَکانِ نامانِ وِدْیَنْتے۔
وَٱلْوَحْشُ ٱلَّذِي رَأَيْتُهُ كَانَ شِبْهَ نَمِرٍ، وَقَوَائِمُهُ كَقَوَائِمِ دُبٍّ، وَفَمُهُ كَفَمِ أَسَدٍ. وَأَعْطَاهُ ٱلتِّنِّينُ قُدْرَتَهُ وَعَرْشَهُ وَسُلْطَانًا عَظِيمًا. ٢ 2
مَیا درِشْٹَح سَ پَشُشْچِتْرَوْیاگھْرَسَدرِشَح کِنْتُ تَسْیَ چَرَنَو بھَلُّوکَسْییوَ وَدَنَنْچَ سِںہَوَدَنَمِوَ۔ ناگَنے تَسْمَے سْوِییَپَراکْرَمَح سْوِییَں سِںہاسَنَں مَہادھِپَتْیَنْچادایِ۔
وَرَأَيْتُ وَاحِدًا مِنْ رُؤُوسِهِ كَأَنَّهُ مَذْبُوحٌ لِلْمَوْتِ، وَجُرْحُهُ ٱلْمُمِيتُ قَدْ شُفِيَ. وَتَعَجَّبَتْ كُلُّ ٱلْأَرْضِ وَرَاءَ ٱلْوَحْشِ، ٣ 3
مَیِ نِرِیکْشَمانے تَسْیَ شِرَسامْ ایکَمْ اَنْتَکاگھاتینَ چھیدِتَمِوادرِشْیَتَ، کِنْتُ تَسْیانْتَکَکْشَتَسْیَ پْرَتِیکارو کْرِیَتَ تَتَح کرِتْسْنو نَرَلوکَسْتَں پَشُمَدھِ چَمَتْکارَں گَتَح،
وَسَجَدُوا لِلتِّنِّينِ ٱلَّذِي أَعْطَى ٱلسُّلْطَانَ لِلْوَحْشِ، وَسَجَدُوا لِلْوَحْشِ قَائِلِينَ: «مَنْ هُوَ مِثْلُ ٱلْوَحْشِ؟ مَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُحَارِبَهُ؟». ٤ 4
یَشْچَ ناگَسْتَسْمَے پَشَوے سامَرْتھْیَں دَتَّوانْ سَرْوّے تَں پْرانَمَنْ پَشُمَپِ پْرَنَمَنْتو کَتھَیَنْ، کو وِدْیَتے پَشوسْتُلْیَسْتینَ کو یودّھُمَرْہَتِ۔
وَأُعْطِيَ فَمًا يَتَكَلَّمُ بِعَظَائِمَ وَتَجَادِيفَ، وَأُعْطِيَ سُلْطَانًا أَنْ يَفْعَلَ ٱثْنَيْنِ وَأَرْبَعِينَ شَهْرًا. ٥ 5
اَنَنْتَرَں تَسْمَے دَرْپَواکْییشْوَرَنِنْداوادِ وَدَنَں دْوِچَتْوارِںشَنْماسانْ یاوَدْ اَوَسْتھِتیح سامَرْتھْیَنْچادایِ۔
فَفَتَحَ فَمَهُ بِٱلتَّجْدِيفِ عَلَى ٱللهِ، لِيُجَدِّفَ عَلَى ٱسْمِهِ، وَعَلَى مَسْكَنِهِ، وَعَلَى ٱلسَّاكِنِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ. ٦ 6
تَتَح سَ اِیشْوَرَنِنْدَنارْتھَں مُکھَں وْیادایَ تَسْیَ نامَ تَسْیاواسَں سْوَرْگَنِواسِنَشْچَ نِنْدِتُمْ آرَبھَتَ۔
وَأُعْطِيَ أَنْ يَصْنَعَ حَرْبًا مَعَ ٱلْقِدِّيسِينَ وَيَغْلِبَهُمْ، وَأُعْطِيَ سُلْطَانًا عَلَى كُلِّ قَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَأُمَّةٍ. ٧ 7
اَپَرَں دھارْمِّکَیح سَہَ یودھَنَسْیَ تیشاں پَراجَیَسْیَ چانُمَتِح سَرْوَّجاتِییاناں سَرْوَّوَںشِییاناں سَرْوَّبھاشاوادِناں سَرْوَّدیشِییانانْچادھِپَتْیَمَپِ تَسْما اَدایِ۔
فَسَيَسْجُدُ لَهُ جَمِيعُ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ، ٱلَّذِينَ لَيْسَتْ أَسْمَاؤُهُمْ مَكْتُوبَةً مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ فِي سِفْرِ حَيَاةِ ٱلْخَرُوفِ ٱلَّذِي ذُبِحَ. ٨ 8
تَتو جَگَتَح سرِشْٹِکالاتْ چھیدِتَسْیَ میشَوَتْسَسْیَ جِیوَنَپُسْتَکے یاوَتاں نامانِ لِکھِتانِ نَ وِدْیَنْتے تے پرِتھِوِینِواسِنَح سَرْوّے تَں پَشُں پْرَنَںسْیَنْتِ۔
مَنْ لَهُ أُذُنٌ فَلْيَسْمَعْ! ٩ 9
یَسْیَ شْروتْرَں وِدْیَتے سَ شرِنوتُ۔
إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَجْمَعُ سَبْيًا، فَإِلَى ٱلسَّبْيِ يَذْهَبُ. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَقْتُلُ بِٱلسَّيْفِ، فَيَنْبَغِي أَنْ يُقْتَلَ بِٱلسَّيْفِ. هُنَا صَبْرُ ٱلْقِدِّيسِينَ وَإِيمَانُهُمْ. ١٠ 10
یو جَنو پَرانْ وَنْدِیکرِتْیَ نَیَتِ سَ سْوَیَں وَنْدِیبھُویَ سْتھانانْتَرَں گَمِشْیَتِ، یَشْچَ کھَنْگینَ ہَنْتِ سَ سْوَیَں کھَنْگینَ گھانِشْیَتے۔ اَتْرَ پَوِتْرَلوکاناں سَہِشْنُتَیا وِشْواسینَ چَ پْرَکاشِتَوْیَں۔
ثُمَّ رَأَيْتُ وَحْشًا آخَرَ طَالِعًا مِنَ ٱلْأَرْضِ، وَكَانَ لَهُ قَرْنَانِ شِبْهُ خَرُوفٍ، وَكَانَ يَتَكَلَّمُ كَتِنِّينٍ، ١١ 11
اَنَنْتَرَں پرِتھِوِیتَ اُدْگَچّھَنْ اَپَرَ ایکَح پَشُ رْمَیا درِشْٹَح سَ میشَشاوَکَوَتْ شرِنْگَدْوَیَوِشِشْٹَ آسِیتْ ناگَوَچّابھاشَتَ۔
وَيَعْمَلُ بِكُلِّ سُلْطَانِ ٱلْوَحْشِ ٱلْأَوَّلِ أَمَامَهُ، وَيَجْعَلُ ٱلْأَرْضَ وَٱلسَّاكِنِينَ فِيهَا يَسْجُدُونَ لِلْوَحْشِ ٱلْأَوَّلِ ٱلَّذِي شُفِيَ جُرْحُهُ ٱلْمُمِيتُ، ١٢ 12
سَ پْرَتھَمَپَشورَنْتِکے تَسْیَ سَرْوَّں پَراکْرَمَں وْیَوَہَرَتِ وِشیشَتو یَسْیَ پْرَتھَمَپَشورَنْتِکَکْشَتَں پْرَتِیکارَں گَتَں تَسْیَ پُوجاں پرِتھِوِیں تَنِّواسِنَشْچَ کارَیَتِ۔
وَيَصْنَعُ آيَاتٍ عَظِيمَةً، حَتَّى إِنَّهُ يَجْعَلُ نَارًا تَنْزِلُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ عَلَى ٱلْأَرْضِ قُدَّامَ ٱلنَّاسِ، ١٣ 13
اَپَرَں مانَواناں ساکْشادْ آکاشَتو بھُوِ وَہْنِوَرْشَنادِینِ مَہاچِتْرانِ کَروتِ۔
وَيُضِلُّ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ بِٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي أُعْطِيَ أَنْ يَصْنَعَهَا أَمَامَ ٱلْوَحْشِ، قَائِلًا لِلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ أَنْ يَصْنَعُوا صُورَةً لِلْوَحْشِ ٱلَّذِي كَانَ بِهِ جُرْحُ ٱلسَّيْفِ وَعَاشَ. ١٤ 14
تَسْیَ پَشوح ساکْشادْ ییشاں چِتْرَکَرْمَّناں سادھَنایَ سامَرْتھْیَں تَسْمَے دَتَّں تَیح سَ پرِتھِوِینِواسِنو بھْرامَیَتِ، وِشیشَتو یَح پَشُح کھَنْگینَ کْشَتَیُکْتو بھُوتْواپْیَجِیوَتْ تَسْیَ پْرَتِمانِرْمّانَں پرِتھِوِینِواسِنَ آدِشَتِ۔
وَأُعْطِيَ أَنْ يُعْطِيَ رُوحًا لِصُورَةِ ٱلْوَحْشِ، حَتَّى تَتَكَلَّمَ صُورَةُ ٱلْوَحْشِ، وَيَجْعَلَ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ لَا يَسْجُدُونَ لِصُورَةِ ٱلْوَحْشِ يُقْتَلُونَ. ١٥ 15
اَپَرَں تَسْیَ پَشوح پْرَتِما یَتھا بھاشَتے یاوَنْتَشْچَ مانَواسْتاں پَشُپْرَتِماں نَ پُوجَیَنْتِ تے یَتھا ہَنْیَنْتے تَتھا پَشُپْرَتِمایاح پْرانَپْرَتِشْٹھارْتھَں سامَرْتھْیَں تَسْما اَدایِ۔
وَيَجْعَلَ ٱلْجَمِيعَ: ٱلصِّغَارَ وَٱلْكِبَارَ، وَٱلْأَغْنِيَاءَ وَٱلْفُقَرَاءَ، وَٱلْأَحْرَارَ وَٱلْعَبِيدَ، تُصْنَعُ لَهُمْ سِمَةٌ عَلَى يَدِهِمِ ٱلْيُمْنَى أَوْ عَلَى جَبْهَتِهِمْ، ١٦ 16
اَپَرَں کْشُدْرَمَہَدّھَنِدَرِدْرَمُکْتَداسانْ سَرْوّانْ دَکْشِنَکَرے بھالے وا کَلَنْکَں گْراہَیَتِ۔
وَأَنْ لَا يَقْدِرَ أَحَدٌ أَنْ يَشْتَرِيَ أَوْ يَبِيعَ، إِلَّا مَنْ لَهُ ٱلسِّمَةُ أَوِ ٱسْمُ ٱلْوَحْشِ أَوْ عَدَدُ ٱسْمِهِ. ١٧ 17
تَسْمادْ یے تَں کَلَنْکَمَرْتھَتَح پَشو رْنامَ تَسْیَ نامْنَح سَںکھْیانْکَں وا دھارَیَنْتِ تانْ وِنا پَرینَ کیناپِ کْرَیَوِکْرَیے کَرْتُّں نَ شَکْییتے۔
هُنَا ٱلْحِكْمَةُ! مَنْ لَهُ فَهْمٌ فَلْيَحْسُبْ عَدَدَ ٱلْوَحْشِ، فَإِنَّهُ عَدَدُ إِنْسَانٍ، وَعَدَدُهُ: سِتُّمِئَةٍ وَسِتَّةٌ وَسِتُّونَ. ١٨ 18
اَتْرَ جْنانینَ پْرَکاشِتَوْیَں۔ یو بُدّھِوِشِشْٹَح سَ پَشوح سَںکھْیاں گَنَیَتُ یَتَح سا مانَوَسْیَ سَںکھْیا بھَوَتِ۔ سا چَ سَںکھْیا شَٹْشَشْٹْیَدھِکَشَٹْشَتانِ۔

< رُؤيا 13 >