رُؤيا 13

١ 1 ثُمَّ وَقَفْتُ عَلَى رَمْلِ ٱلْبَحْرِ، فَرَأَيْتُ وَحْشًا طَالِعًا مِنَ ٱلْبَحْرِ لَهُ سَبْعَةُ رُؤُوسٍ وَعَشَرَةُ قُرُونٍ، وَعَلَى قُرُونِهِ عَشَرَةُ تِيجَانٍ، وَعَلَى رُؤُوسِهِ ٱسْمُ تَجْدِيفٍ.

ತತಃ ಪರಮಹಂ ಸಾಗರೀಯಸಿಕತಾಯಾಂ ತಿಷ್ಠನ್ ಸಾಗರಾದ್ ಉದ್ಗಚ್ಛನ್ತಮ್ ಏಕಂ ಪಶುಂ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ತಸ್ಯ ದಶ ಶೃಙ್ಗಾಣಿ ಸಪ್ತ ಶಿರಾಂಸಿ ಚ ದಶ ಶೃಙ್ಗೇಷು ದಶ ಕಿರೀಟಾನಿ ಶಿರಃಸು ಚೇಶ್ವರನಿನ್ದಾಸೂಚಕಾನಿ ನಾಮಾನಿ ವಿದ್ಯನ್ತೇ|

٢ 2 وَٱلْوَحْشُ ٱلَّذِي رَأَيْتُهُ كَانَ شِبْهَ نَمِرٍ، وَقَوَائِمُهُ كَقَوَائِمِ دُبٍّ، وَفَمُهُ كَفَمِ أَسَدٍ. وَأَعْطَاهُ ٱلتِّنِّينُ قُدْرَتَهُ وَعَرْشَهُ وَسُلْطَانًا عَظِيمًا.

ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಪಶುಶ್ಚಿತ್ರವ್ಯಾಘ್ರಸದೃಶಃ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಭಲ್ಲೂಕಸ್ಯೇವ ವದನಞ್ಚ ಸಿಂಹವದನಮಿವ| ನಾಗನೇ ತಸ್ಮೈ ಸ್ವೀಯಪರಾಕ್ರಮಃ ಸ್ವೀಯಂ ಸಿಂಹಾಸನಂ ಮಹಾಧಿಪತ್ಯಞ್ಚಾದಾಯಿ|

٣ 3 وَرَأَيْتُ وَاحِدًا مِنْ رُؤُوسِهِ كَأَنَّهُ مَذْبُوحٌ لِلْمَوْتِ، وَجُرْحُهُ ٱلْمُمِيتُ قَدْ شُفِيَ. وَتَعَجَّبَتْ كُلُّ ٱلْأَرْضِ وَرَاءَ ٱلْوَحْشِ،

ಮಯಿ ನಿರೀಕ್ಷಮಾಣೇ ತಸ್ಯ ಶಿರಸಾಮ್ ಏಕಮ್ ಅನ್ತಕಾಘಾತೇನ ಛೇದಿತಮಿವಾದೃಶ್ಯತ, ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯಾನ್ತಕಕ್ಷತಸ್ಯ ಪ್ರತೀಕಾರೋ ಽಕ್ರಿಯತ ತತಃ ಕೃತ್ಸ್ನೋ ನರಲೋಕಸ್ತಂ ಪಶುಮಧಿ ಚಮತ್ಕಾರಂ ಗತಃ,

٤ 4 وَسَجَدُوا لِلتِّنِّينِ ٱلَّذِي أَعْطَى ٱلسُّلْطَانَ لِلْوَحْشِ، وَسَجَدُوا لِلْوَحْشِ قَائِلِينَ: «مَنْ هُوَ مِثْلُ ٱلْوَحْشِ؟ مَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُحَارِبَهُ؟».

ಯಶ್ಚ ನಾಗಸ್ತಸ್ಮೈ ಪಶವೇ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ದತ್ತವಾನ್ ಸರ್ವ್ವೇ ತಂ ಪ್ರಾಣಮನ್ ಪಶುಮಪಿ ಪ್ರಣಮನ್ತೋ ಽಕಥಯನ್, ಕೋ ವಿದ್ಯತೇ ಪಶೋಸ್ತುಲ್ಯಸ್ತೇನ ಕೋ ಯೋದ್ಧುಮರ್ಹತಿ|

٥ 5 وَأُعْطِيَ فَمًا يَتَكَلَّمُ بِعَظَائِمَ وَتَجَادِيفَ، وَأُعْطِيَ سُلْطَانًا أَنْ يَفْعَلَ ٱثْنَيْنِ وَأَرْبَعِينَ شَهْرًا.

ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಮೈ ದರ್ಪವಾಕ್ಯೇಶ್ವರನಿನ್ದಾವಾದಿ ವದನಂ ದ್ವಿಚತ್ವಾರಿಂಶನ್ಮಾಸಾನ್ ಯಾವದ್ ಅವಸ್ಥಿತೇಃ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಞ್ಚಾದಾಯಿ|

٦ 6 فَفَتَحَ فَمَهُ بِٱلتَّجْدِيفِ عَلَى ٱللهِ، لِيُجَدِّفَ عَلَى ٱسْمِهِ، وَعَلَى مَسْكَنِهِ، وَعَلَى ٱلسَّاكِنِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ.

ತತಃ ಸ ಈಶ್ವರನಿನ್ದನಾರ್ಥಂ ಮುಖಂ ವ್ಯಾದಾಯ ತಸ್ಯ ನಾಮ ತಸ್ಯಾವಾಸಂ ಸ್ವರ್ಗನಿವಾಸಿನಶ್ಚ ನಿನ್ದಿತುಮ್ ಆರಭತ|

٧ 7 وَأُعْطِيَ أَنْ يَصْنَعَ حَرْبًا مَعَ ٱلْقِدِّيسِينَ وَيَغْلِبَهُمْ، وَأُعْطِيَ سُلْطَانًا عَلَى كُلِّ قَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَأُمَّةٍ.

ಅಪರಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕೈಃ ಸಹ ಯೋಧನಸ್ಯ ತೇಷಾಂ ಪರಾಜಯಸ್ಯ ಚಾನುಮತಿಃ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವವಂಶೀಯಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಭಾಷಾವಾದಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಾನಾಞ್ಚಾಧಿಪತ್ಯಮಪಿ ತಸ್ಮಾ ಅದಾಯಿ|

٨ 8 فَسَيَسْجُدُ لَهُ جَمِيعُ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ، ٱلَّذِينَ لَيْسَتْ أَسْمَاؤُهُمْ مَكْتُوبَةً مُنْذُ تَأْسِيسِ ٱلْعَالَمِ فِي سِفْرِ حَيَاةِ ٱلْخَرُوفِ ٱلَّذِي ذُبِحَ.

ತತೋ ಜಗತಃ ಸೃಷ್ಟಿಕಾಲಾತ್ ಛೇದಿತಸ್ಯ ಮೇಷವತ್ಸಸ್ಯ ಜೀವನಪುಸ್ತಕೇ ಯಾವತಾಂ ನಾಮಾನಿ ಲಿಖಿತಾನಿ ನ ವಿದ್ಯನ್ತೇ ತೇ ಪೃಥಿವೀನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಂ ಪಶುಂ ಪ್ರಣಂಸ್ಯನ್ತಿ|

٩ 9 مَنْ لَهُ أُذُنٌ فَلْيَسْمَعْ!

ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತ್ರಂ ವಿದ್ಯತೇ ಸ ಶೃಣೋತು|

١٠ 10 إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَجْمَعُ سَبْيًا، فَإِلَى ٱلسَّبْيِ يَذْهَبُ. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَقْتُلُ بِٱلسَّيْفِ، فَيَنْبَغِي أَنْ يُقْتَلَ بِٱلسَّيْفِ. هُنَا صَبْرُ ٱلْقِدِّيسِينَ وَإِيمَانُهُمْ.

ಯೋ ಜನೋ ಽಪರಾನ್ ವನ್ದೀಕೃತ್ಯ ನಯತಿ ಸ ಸ್ವಯಂ ವನ್ದೀಭೂಯ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಗಮಿಷ್ಯತಿ, ಯಶ್ಚ ಖಙ್ಗೇನ ಹನ್ತಿ ಸ ಸ್ವಯಂ ಖಙ್ಗೇನ ಘಾನಿಷ್ಯತೇ| ಅತ್ರ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಸಹಿಷ್ಣುತಯಾ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಚ ಪ್ರಕಾಶಿತವ್ಯಂ|

١١ 11 ثُمَّ رَأَيْتُ وَحْشًا آخَرَ طَالِعًا مِنَ ٱلْأَرْضِ، وَكَانَ لَهُ قَرْنَانِ شِبْهُ خَرُوفٍ، وَكَانَ يَتَكَلَّمُ كَتِنِّينٍ،

ಅನನ್ತರಂ ಪೃಥಿವೀತ ಉದ್ಗಚ್ಛನ್ ಅಪರ ಏಕಃ ಪಶು ರ್ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಃ ಸ ಮೇಷಶಾವಕವತ್ ಶೃಙ್ಗದ್ವಯವಿಶಿಷ್ಟ ಆಸೀತ್ ನಾಗವಚ್ಚಾಭಾಷತ|

١٢ 12 وَيَعْمَلُ بِكُلِّ سُلْطَانِ ٱلْوَحْشِ ٱلْأَوَّلِ أَمَامَهُ، وَيَجْعَلُ ٱلْأَرْضَ وَٱلسَّاكِنِينَ فِيهَا يَسْجُدُونَ لِلْوَحْشِ ٱلْأَوَّلِ ٱلَّذِي شُفِيَ جُرْحُهُ ٱلْمُمِيتُ،

ಸ ಪ್ರಥಮಪಶೋರನ್ತಿಕೇ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಾಕ್ರಮಂ ವ್ಯವಹರತಿ ವಿಶೇಷತೋ ಯಸ್ಯ ಪ್ರಥಮಪಶೋರನ್ತಿಕಕ್ಷತಂ ಪ್ರತೀಕಾರಂ ಗತಂ ತಸ್ಯ ಪೂಜಾಂ ಪೃಥಿವೀಂ ತನ್ನಿವಾಸಿನಶ್ಚ ಕಾರಯತಿ|

١٣ 13 وَيَصْنَعُ آيَاتٍ عَظِيمَةً، حَتَّى إِنَّهُ يَجْعَلُ نَارًا تَنْزِلُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ عَلَى ٱلْأَرْضِ قُدَّامَ ٱلنَّاسِ،

ಅಪರಂ ಮಾನವಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಆಕಾಶತೋ ಭುವಿ ವಹ್ನಿವರ್ಷಣಾದೀನಿ ಮಹಾಚಿತ್ರಾಣಿ ಕರೋತಿ|

١٤ 14 وَيُضِلُّ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ بِٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي أُعْطِيَ أَنْ يَصْنَعَهَا أَمَامَ ٱلْوَحْشِ، قَائِلًا لِلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ أَنْ يَصْنَعُوا صُورَةً لِلْوَحْشِ ٱلَّذِي كَانَ بِهِ جُرْحُ ٱلسَّيْفِ وَعَاشَ.

ತಸ್ಯ ಪಶೋಃ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಯೇಷಾಂ ಚಿತ್ರಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಸಾಧನಾಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತಂ ತೈಃ ಸ ಪೃಥಿವೀನಿವಾಸಿನೋ ಭ್ರಾಮಯತಿ, ವಿಶೇಷತೋ ಯಃ ಪಶುಃ ಖಙ್ಗೇನ ಕ್ಷತಯುಕ್ತೋ ಭೂತ್ವಾಪ್ಯಜೀವತ್ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಮಾನಿರ್ಮ್ಮಾಣಂ ಪೃಥಿವೀನಿವಾಸಿನ ಆದಿಶತಿ|

١٥ 15 وَأُعْطِيَ أَنْ يُعْطِيَ رُوحًا لِصُورَةِ ٱلْوَحْشِ، حَتَّى تَتَكَلَّمَ صُورَةُ ٱلْوَحْشِ، وَيَجْعَلَ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ لَا يَسْجُدُونَ لِصُورَةِ ٱلْوَحْشِ يُقْتَلُونَ.

ಅಪರಂ ತಸ್ಯ ಪಶೋಃ ಪ್ರತಿಮಾ ಯಥಾ ಭಾಷತೇ ಯಾವನ್ತಶ್ಚ ಮಾನವಾಸ್ತಾಂ ಪಶುಪ್ರತಿಮಾಂ ನ ಪೂಜಯನ್ತಿ ತೇ ಯಥಾ ಹನ್ಯನ್ತೇ ತಥಾ ಪಶುಪ್ರತಿಮಾಯಾಃ ಪ್ರಾಣಪ್ರತಿಷ್ಠಾರ್ಥಂ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ತಸ್ಮಾ ಅದಾಯಿ|

١٦ 16 وَيَجْعَلَ ٱلْجَمِيعَ: ٱلصِّغَارَ وَٱلْكِبَارَ، وَٱلْأَغْنِيَاءَ وَٱلْفُقَرَاءَ، وَٱلْأَحْرَارَ وَٱلْعَبِيدَ، تُصْنَعُ لَهُمْ سِمَةٌ عَلَى يَدِهِمِ ٱلْيُمْنَى أَوْ عَلَى جَبْهَتِهِمْ،

ಅಪರಂ ಕ್ಷುದ್ರಮಹದ್ಧನಿದರಿದ್ರಮುಕ್ತದಾಸಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ದಕ್ಷಿಣಕರೇ ಭಾಲೇ ವಾ ಕಲಙ್ಕಂ ಗ್ರಾಹಯತಿ|

١٧ 17 وَأَنْ لَا يَقْدِرَ أَحَدٌ أَنْ يَشْتَرِيَ أَوْ يَبِيعَ، إِلَّا مَنْ لَهُ ٱلسِّمَةُ أَوِ ٱسْمُ ٱلْوَحْشِ أَوْ عَدَدُ ٱسْمِهِ.

ತಸ್ಮಾದ್ ಯೇ ತಂ ಕಲಙ್ಕಮರ್ಥತಃ ಪಶೋ ರ್ನಾಮ ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನಃ ಸಂಖ್ಯಾಙ್ಕಂ ವಾ ಧಾರಯನ್ತಿ ತಾನ್ ವಿನಾ ಪರೇಣ ಕೇನಾಪಿ ಕ್ರಯವಿಕ್ರಯೇ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಯೇತೇ|

١٨ 18 هُنَا ٱلْحِكْمَةُ! مَنْ لَهُ فَهْمٌ فَلْيَحْسُبْ عَدَدَ ٱلْوَحْشِ، فَإِنَّهُ عَدَدُ إِنْسَانٍ، وَعَدَدُهُ: سِتُّمِئَةٍ وَسِتَّةٌ وَسِتُّونَ.

ಅತ್ರ ಜ್ಞಾನೇನ ಪ್ರಕಾಶಿತವ್ಯಂ| ಯೋ ಬುದ್ಧಿವಿಶಿಷ್ಟಃ ಸ ಪಶೋಃ ಸಂಖ್ಯಾಂ ಗಣಯತು ಯತಃ ಸಾ ಮಾನವಸ್ಯ ಸಂಖ್ಯಾ ಭವತಿ| ಸಾ ಚ ಸಂಖ್ಯಾ ಷಟ್ಷಷ್ಟ್ಯಧಿಕಷಟ್ಶತಾನಿ|