رُؤيا 1

١ 1 إِعْلَانُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي أَعْطَاهُ إِيَّاهُ ٱللهُ، لِيُرِيَ عَبِيدَهُ مَا لَابُدَّ أَنْ يَكُونَ عَنْ قَرِيبٍ، وَبَيَّنَهُ مُرْسِلًا بِيَدِ مَلَاكِهِ لِعَبْدِهِ يُوحَنَّا،

ยตฺ ปฺรกาศิตํ วากฺยมฺ อีศฺวร: สฺวทาสานำ นิกฏํ ศีฆฺรมุปสฺถาสฺยนฺตีนำ ฆฏนานำ ทรฺศนารฺถํ ยีศุขฺรีษฺเฏ สมรฺปิตวานฺ ตตฺ ส สฺวียทูตํ เปฺรษฺย นิชเสวกํ โยหนํ ชฺญาปิตวานฺฯ

٢ 2 ٱلَّذِي شَهِدَ بِكَلِمَةِ ٱللهِ وَبِشَهَادَةِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ بِكُلِّ مَا رَآهُ.

ส เจศฺวรสฺย วาเกฺย ขฺรีษฺฏสฺย สากฺเษฺย จ ยทฺยทฺ ทฺฤษฺฏวานฺ ตสฺย ปฺรมาณํ ทตฺตวานฺฯ

٣ 3 طُوبَى لِلَّذِي يَقْرَأُ وَلِلَّذِينَ يَسْمَعُونَ أَقْوَالَ ٱلنُّبُوَّةِ، وَيَحْفَظُونَ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِيهَا، لِأَنَّ ٱلْوَقْتَ قَرِيبٌ.

เอตสฺย ภวิษฺยทฺวกฺตฺฤคฺรนฺถสฺย วากฺยานำ ปาฐก: โศฺรตารศฺจ ตนฺมเธฺย ลิขิตาชฺญาคฺราหิณศฺจ ธนฺยา ยต: ส กาล: สนฺนิกฏ: ฯ

٤ 4 يُوحَنَّا، إِلَى ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ ٱلَّتِي فِي أَسِيَّا: نِعْمَةٌ لَكُمْ وَسَلَامٌ مِنَ ٱلْكَائِنِ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، وَمِنَ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْأَرْوَاحِ ٱلَّتِي أَمَامَ عَرْشِهِ،

โยหนฺ อาศิยาเทศสฺถา: สปฺต สมิตี: ปฺรติ ปตฺรํ ลิขติฯ โย วรฺตฺตมาโน ภูโต ภวิษฺยํศฺจ เย จ สปฺตาตฺมานสฺตสฺย สึหาสนสฺย สมฺมุเข ติษฺฐนฺติ

٥ 5 وَمِنْ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ ٱلشَّاهِدِ ٱلْأَمِينِ، ٱلْبِكْرِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، وَرَئِيسِ مُلُوكِ ٱلْأَرْضِ: ٱلَّذِي أَحَبَّنَا، وَقَدْ غَسَّلَنَا مِنْ خَطَايَانَا بِدَمِهِ،

ยศฺจ ยีศุขฺรีษฺโฏ วิศฺวสฺต: สากฺษี มฺฤตานำ มเธฺย ปฺรถมชาโต ภูมณฺฑลสฺถราชานามฺ อธิปติศฺจ ภวติ, เอเตโภฺย 'นุคฺรห: ศานฺติศฺจ ยุษฺมาสุ วรฺตฺตตำฯ

٦ 6 وَجَعَلَنَا مُلُوكًا وَكَهَنَةً لِلهِ أَبِيهِ، لَهُ ٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. آمِينَ. (aiōn g165)

โย 'สฺมาสุ ปฺรีตวานฺ สฺวรุธิเรณาสฺมานฺ สฺวปาเปภฺย: ปฺรกฺษาลิตวานฺ ตสฺย ปิตุรีศฺวรสฺย ยาชกานฺ กฺฤตฺวาสฺมานฺ ราชวรฺเค นิยุกฺตวำศฺจ ตสฺมินฺ มหิมา ปรากฺรมศฺจานนฺตกาลํ ยาวทฺ วรฺตฺตตำฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)

٧ 7 هُوَذَا يَأْتِي مَعَ ٱلسَّحَابِ، وَسَتَنْظُرُهُ كُلُّ عَيْنٍ، وَٱلَّذِينَ طَعَنُوهُ، وَيَنُوحُ عَلَيْهِ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ. نَعَمْ آمِينَ.

ปศฺยต ส เมไฆราคจฺฉติ เตไนไกกสฺย จกฺษุสฺตํ ทฺรกฺษฺยติ เย จ ตํ วิทฺธวนฺตเสฺต 'ปิ ตํ วิโลกิษฺยนฺเต ตสฺย กฺฤเต ปฺฤถิวีสฺถา: สรฺเวฺว วํศา วิลปิษฺยนฺติฯ สตฺยมฺ อาเมนฺฯ

٨ 8 «أَنَا هُوَ ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ، ٱلْبِدَايَةُ وَٱلنِّهَايَةُ» يَقُولُ ٱلرَّبُّ ٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ.

วรฺตฺตมาโน ภูโต ภวิษฺยํศฺจ ย: สรฺวฺวศกฺติมานฺ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร: ส คทติ, อหเมว ก: กฺษศฺจารฺถต อาทิรนฺตศฺจฯ

٩ 9 أَنَا يُوحَنَّا أَخُوكُمْ وَشَرِيكُكُمْ فِي ٱلضِّيقَةِ وَفِي مَلَكُوتِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ وَصَبْرِهِ. كُنْتُ فِي ٱلْجَزِيرَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى بَطْمُسَ مِنْ أَجْلِ كَلِمَةِ ٱللهِ، وَمِنْ أَجْلِ شَهَادَةِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

ยุษฺมากํ ภฺราตา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เกฺลศราชฺยติติกฺษาณำ สหภาคี จาหํ โยหนฺ อีศฺวรสฺย วากฺยเหโต รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย สากฺษฺยเหโตศฺจ ปาตฺมนามก อุปทฺวีป อาสํฯ

١٠ 10 كُنْتُ فِي ٱلرُّوحِ فِي يَوْمِ ٱلرَّبِّ، وَسَمِعْتُ وَرَائِي صَوْتًا عَظِيمًا كَصَوْتِ بُوقٍ

ตตฺร ปฺรโภ รฺทิเน อาตฺมนาวิษฺโฏ 'หํ สฺวปศฺจาตฺ ตูรีธฺวนิวตฺ มหารวมฺ อเศฺราษํ,

١١ 11 قَائِلًا: «أَنَا هُوَ ٱلْأَلِفُ وَٱلْيَاءُ. ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ. وَٱلَّذِي تَرَاهُ، ٱكْتُبْ فِي كِتَابٍ وَأَرْسِلْ إِلَى ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ ٱلَّتِي فِي أَسِيَّا: إِلَى أَفَسُسَ، وَإِلَى سِمِيرْنَا، وَإِلَى بَرْغَامُسَ، وَإِلَى ثِيَاتِيرَا، وَإِلَى سَارْدِسَ، وَإِلَى فِيلَادَلْفِيَا، وَإِلَى لَاوُدِكِيَّةَ».

เตโนกฺตมฺ, อหํ ก: กฺษศฺจารฺถต อาทิรนฺตศฺจฯ ตฺวํ ยทฺ ทฺรกฺษฺยสิ ตทฺ คฺรนฺเถ ลิขิตฺวาศิยาเทศสฺถานำ สปฺต สมิตีนำ สมีปมฺ อิผิษํ สฺมุรฺณำ ถุยาตีรำ สารฺทฺทึ ผิลาทิลฺผิยำ ลายทีเกยาญฺจ เปฺรษยฯ

١٢ 12 فَٱلْتَفَتُّ لِأَنْظُرَ ٱلصَّوْتَ ٱلَّذِي تَكَلَّمَ مَعِي. وَلَمَّا ٱلْتَفَتُّ رَأَيْتُ سَبْعَ مَنَايِرَ مِنْ ذَهَبٍ،

ตโต มยา สมฺภาษมาณสฺย กสฺย รว: ศฺรูยเต ตทฺทรฺศนารฺถํ มุขํ ปราวรฺตฺติตํ ตตฺ ปราวรฺตฺย สฺวรฺณมยา: สปฺต ทีปวฺฤกฺษา ทฺฤษฺฏา: ฯ

١٣ 13 وَفِي وَسْطِ ٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، مُتَسَرْبِلًا بِثَوْبٍ إِلَى ٱلرِّجْلَيْنِ، وَمُتَمَنْطِقًا عِنْدَ ثَدْيَيْهِ بِمِنْطَقَةٍ مِنْ ذَهَبٍ.

เตษำ สปฺต ทีปวฺฤกฺษาณำ มเธฺย ทีรฺฆปริจฺฉทปริหิต: สุวรฺณศฺฤงฺขเลน เวษฺฏิตวกฺษศฺจ มนุษฺยปุตฺรากฺฤติเรโก ชนสฺติษฺฐติ,

١٤ 14 وَأَمَّا رَأْسُهُ وَشَعْرُهُ فَأَبْيَضَانِ كَٱلصُّوفِ ٱلْأَبْيَضِ كَٱلثَّلْجِ، وَعَيْنَاهُ كَلَهِيبِ نَارٍ.

ตสฺย ศิร: เกศศฺจ เศฺวตเมษโลมานีว หิมวตฺ เศฺรเตา โลจเน วหฺนิศิขาสเม

١٥ 15 وَرِجْلَاهُ شِبْهُ ٱلنُّحَاسِ ٱلنَّقِيِّ، كَأَنَّهُمَا مَحْمِيَّتَانِ فِي أَتُونٍ. وَصَوْتُهُ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ.

จรเณา วหฺนิกุณฺเฑตาปิตสุปิตฺตลสทฺฤเศา รวศฺจ พหุโตยานำ รวตุลฺย: ฯ

١٦ 16 وَمَعَهُ فِي يَدِهِ ٱلْيُمْنَى سَبْعَةُ كَوَاكِبَ، وَسَيْفٌ مَاضٍ ذُو حَدَّيْنِ يَخْرُجُ مِنْ فَمِهِ، وَوَجْهُهُ كَٱلشَّمْسِ وَهِيَ تُضِيءُ فِي قُوَّتِهَا.

ตสฺย ทกฺษิณหเสฺต สปฺต ตารา วิทฺยนฺเต วกฺตฺราจฺจ ตีกฺษฺโณ ทฺวิธาร: ขงฺโค นิรฺคจฺฉติ มุขมณฺฑลญฺจ สฺวเตชสา เททีปฺยมานสฺย สูรฺยฺยสฺย สทฺฤศํฯ

١٧ 17 فَلَمَّا رَأَيْتُهُ سَقَطْتُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ كَمَيِّتٍ، فَوَضَعَ يَدَهُ ٱلْيُمْنَى عَلَيَّ قَائِلًا لِي: «لَا تَخَفْ، أَنَا هُوَ ٱلْأَوَّلُ وَٱلْآخِرُ،

ตํ ทฺฤษฺฏฺวาหํ มฺฤตกลฺปสฺตจฺจรเณ ปติตสฺตต: สฺวทกฺษิณกรํ มยิ นิธาย เตโนกฺตมฺ มา ไภษี: ; อหมฺ อาทิรนฺตศฺจฯ

١٨ 18 وَٱلْحَيُّ. وَكُنْتُ مَيْتًا، وَهَا أَنَا حَيٌّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ! آمِينَ. وَلِي مَفَاتِيحُ ٱلْهَاوِيَةِ وَٱلْمَوْتِ. (aiōn g165, Hadēs g86)

อหมฺ อมรสฺตถาปิ มฺฤตวานฺ กินฺตุ ปศฺยาหมฺ อนนฺตกาลํ ยาวตฺ ชีวามิฯ อาเมนฺฯ มฺฤโตฺย: ปรโลกสฺย จ กุญฺชิกา มม หสฺตคตา: ฯ (aiōn g165, Hadēs g86)

١٩ 19 فَٱكْتُبْ مَا رَأَيْتَ، وَمَا هُوَ كَائِنٌ، وَمَا هُوَ عَتِيدٌ أَنْ يَكُونَ بَعْدَ هَذَا.

อโต ยทฺ ภวติ ยจฺเจต: ปรํ ภวิษฺยติ ตฺวยา ทฺฤษฺฏํ ตตฺ สรฺวฺวํ ลิขฺยตำฯ

٢٠ 20 سِرُّ ٱلسَّبْعَةِ ٱلْكَوَاكِبِ ٱلَّتِي رَأَيْتَ عَلَى يَمِينِي، وَٱلسَّبْعِ ٱلْمَنَايِرِ ٱلذَّهَبِيَّةِ: ٱلسَّبْعَةُ ٱلْكَوَاكِبُ هِيَ مَلَائِكَةُ ٱلسَّبْعِ ٱلْكَنَائِسِ، وَٱلْمَنَايِرُ ٱلسَّبْعُ ٱلَّتِي رَأَيْتَهَا هِيَ ٱلسَّبْعُ ٱلْكَنَائِسِ».

มม ทกฺษิณหเสฺต สฺถิตา ยา: สปฺต ตารา เย จ สฺวรฺณมยา: สปฺต ทีปวฺฤกฺษาสฺตฺวยา ทฺฤษฺฏาสฺตตฺตาตฺปรฺยฺยมิทํ ตา: สปฺต ตารา: สปฺต สมิตีนำ ทูตา: สุวรฺณมยา: สปฺต ทีปวฺฤกฺษาศฺจ สปฺต สมิตย: สนฺติฯ

John on Patmos